North American F-86 Sabre (Polski)

USAF North American F-86 Sabre fighters from the 51st Fighter Interceptor Wing Checkertails są przygotowane do walki podczas wojny koreańskiej w Bazie Lotniczej Suwon

wielu amerykańskich pilotów było doświadczonymi weteranami II Wojny Światowej, podczas gdy Koreańczycy i Chińczycy nie mieli doświadczenia bojowego, co przekładało się na sukces F-86. Jednak piloci ONZ podejrzewali, że wiele z MiG-15 było pilotowanych przez doświadczonych pilotów radzieckich, którzy również mieli doświadczenie bojowe w II Wojnie Światowej., Dawne Źródła komunistyczne przyznają, że radzieccy piloci początkowo latali większością MiG-15, które walczyły w Korei, i zaprzeczają, że więcej MiG-15 niż F-86 zostało zestrzelonych w walce powietrznej. W późniejszym okresie wojny północnokoreańscy i chińscy piloci zwiększyli swój udział jako lotnicy bojowi. Koreańczycy i ich sojusznicy okresowo kwestionowali wyższość powietrzną w MiG Alley, obszarze w pobliżu ujścia rzeki Yalu (granicy między Koreą a Chinami), nad którym toczyły się najbardziej intensywne walki Powietrzno-powietrzne., Chociaż F-86A mógł być bezpiecznie pilotowany przez Mach 1, CAŁKOWICIE poruszający się samolot ogonowy F-86E znacznie poprawił zwrotność przy dużych prędkościach. MiG-15 nie mógł bezpiecznie przekroczyć Macha 0,92, co było istotną wadą w walce powietrznej. Znacznie większy nacisk położono na szkolenie, agresywność i doświadczenie pilotów F-86. Amerykańscy piloci szabli byli szkoleni w Nellis, gdzie wskaźnik ofiar ich szkolenia był tak wysoki, że powiedziano im: „Jeśli kiedykolwiek zobaczysz flagę w pełnym składzie, zrób zdjęcie.,”Pomimo przeciwnych zasad walki, jednostki F-86 często rozpoczynały walki o bazy MiG w mandżurskim „Sanktuarium”. Polowanie na migi w Mandżurii doprowadziłoby do „utraty” wielu rolek materiału z kamer pistoletowych, gdyby rolka ujawniła, że pilot naruszył chińską przestrzeń powietrzną.

potrzeby operacji bojowych zrównoważone potrzebą utrzymania odpowiedniej struktury sił w Europie Zachodniej doprowadziły do przekształcenia 51.skrzydła myśliwsko-przechwytującego z F-80 na F-86 w grudniu 1951 roku. Dwa skrzydła myśliwsko-bombowe, 8. i 18., przebudowane na F-86F wiosną 1953 roku., NO. 2 Squadron, South African Air Force (SAAF) wyróżnił się również latające F-86 w Korei jako część 18 FBW.

17 czerwca 1951 roku, o godzinie 01:30, Baza lotnicza Suwon została zbombardowana przez dwa dwupłatowce Polikarpow Po-2. Każdy Po-2 zrzucił parę bomb odłamkowych: jedna trafiła w pulę motorową 802 batalionu lotniczego, uszkadzając część wyposażenia. Dwie bomby wybuchły na linii lotniczej 335th Fighter Interceptor Squadron. Jedna Szabla F-86A (FU-334 / 49-1334) została uderzona w skrzydło i zaczęła się palić. Ogień zatrzymał się, patroszy samolot., Szybkie działania personelu, który odsunął samoloty od płonącej szabli, zapobiegły dalszym stratom. Osiem innych szabel zostało uszkodzonych w krótkim ataku, cztery poważnie. Wśród rannych znalazł się jeden pilot F-86. Koreańczycy z północy przypisali por. La Woon Yungowi ten niszczycielski atak.

pod koniec działań wojennych piloci F-86 zestrzelili 792 Migi za stratę tylko 78 szabel w walce powietrzno-powietrznej, stosunek zwycięstwa 10:1., Spośród 41 amerykańskich pilotów, którzy zdobyli miano Asa podczas wojny koreańskiej, wszyscy oprócz jednego latali F-86 Sabre, z wyjątkiem Vought F4U Corsair night fighter pilot. Jednak po wojnie USAF zrewidował swoje dane w śledztwie o kryptonimie Sabre Measure Charlie i obniżył współczynnik zabijania North American F-86 Sabre przeciwko MiG-15 Mikoyan-Gurevich o połowę., Według sowieckich danych, Sowieci stracili 335 MiG-15 w Korei z powodu wszelkich przyczyn, w tym wypadków, ostrzału przeciwlotniczego i ataków naziemnych. Chińczycy twierdzą, że ich straty wyniosły 224 MiG-15 w Korei. Straty Korei Północnej nie są znane, ale według północnokoreańskich dezerterów, ich siły powietrzne straciły około 100 MiG-15 w czasie wojny., W związku z tym 659 MiG-15 uznano za utracone, wiele z nich na rzecz F-86 Sabre Sowieci twierdzili, że zestrzelili ponad 600 szabel, wraz z chińskimi twierdzeniami (211 zestrzelonych F-86), chociaż nie można ich pogodzić z liczbą szabel zarejestrowanych jako utracone przez USA.

status wielu zwycięstw powietrznych w wojnie koreańskiej był coraz bardziej dyskutowany, ponieważ coraz więcej danych staje się dostępnych, pokazując, że przypadki nadmiernego twierdzenia obfitowały po obu stronach. Badania przeprowadzone przez Dorra, Lake ' a i Thompsona wykazały, że F-86 jest bliżej 2:1., W ostatnim raporcie RAND odniósł się do” niedawnej wiedzy ” na temat walk F-86 v MiG-15 nad Koreą i stwierdził, że rzeczywisty stosunek zabitych do strat dla F-86 wynosił 1,8:1, A prawdopodobnie bliżej 1,3:1 w porównaniu z MiG-ami pilotowanymi przez radzieckich pilotów. Stosunek ten nie liczył jednak liczby samolotów innych typów (m.in. B-29, A-26, F-80, F-82, F-84 i Gloster Meteor) zestrzelonych przez pilotów MiG-15.

dopasowanie danych do sowieckich zapisów sugeruje, że amerykańscy piloci rutynowo przypisywali własne straty bojowe „wypadkom przy lądowaniu” i „innym przyczynom”., Według oficjalnych danych USA („USAF Statistical Digest FY1953”), USAF utracił w Korei 250 myśliwców F-86. 184 z nich zostało utraconych w walce (78 w walce powietrzno-powietrznej, 19 przez działa przeciwlotnicze, 26 z „nieznanych przyczyn”, 61 z „innych strat”) i 66 w incydentach. Południowoafrykańskie Siły Powietrzne straciły w wojnie 6 F-86. To daje 256 potwierdzonych strat F-86 podczas wojny koreańskiej.

Cold WarEdit

poza wyróżniającą się służbą w Korei, USAF F-86 służyły również w różnych stanach i za granicą przez całą wczesną część Zimnej Wojny., Wraz z pojawieniem się nowszych myśliwców serii Century, F-86 zostały przeniesione do jednostek Air National Guard (ANG) lub Sił Powietrznych Narodów alianckich. Ostatnie ANG F-86 służyły w USA do 1970 roku.w latach 1958-1959 na Tajwanie pojawiły się samoloty F-86F. Od grudnia 1954 do czerwca 1956 roku Siły Powietrzne ROC otrzymały 160 byłych myśliwców USAF F-86F-1-NA do myśliwców F-86F-30-NA., Do czerwca 1958 roku nacjonalistyczni Chińczycy zbudowali imponującą siłę myśliwską, dostarczając 320 F-86F i siedem RF-86F.

szable i Migi miały wkrótce po raz kolejny stoczyć walkę na niebie Azji podczas drugiego kryzysu w Cieśninie Tajwańskiej. W sierpniu 1958 roku chińscy komuniści Chińskiej Republiki Ludowej podjęli próbę zepchnięcia Nacjonalistów z wysp Quemoy i Matsu poprzez ostrzał i blokadę. Nacjonalistyczne F-86F latające w patrolach bojowych nad wyspami spotkały się z komunistycznymi MiG-15 i MiG-17.,

podczas tych walk nacjonalistyczne szable wprowadziły nowy element do walki powietrznej. W ramach tajnej operacji „Czarna Magia” Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych dostarczyła ROC AIM-9 Sidewinder, swój pierwszy pocisk powietrze-powietrze naprowadzany na podczerwień, który właśnie wszedł do służby w Stanach Zjednoczonych., Mały zespół z VMF-323, Marine FJ-4 Fury squadron z późniejszym wsparciem z China Lake i North American Aviation, początkowo zmodyfikował 20 F-86 Sabres, aby przenosić parę Sidewinderów na szynie startowej pod skrzydłami i poinstruował pilotów ROC w ich używaniu profili latających z F-100 symulujących MiG-17. Mig-y cieszyły się przewagą wysokości nad Szabelami, jak miało to miejsce w Korei, a komunistyczne Chińskie Mig-y rutynowo pływały nad Szabelami nacjonalistycznymi, angażując się tylko wtedy, gdy miały korzystną pozycję., Sidewinder odebrał tę przewagę i okazał się niezwykle skuteczny w walce z MiG-ami.

wojna Indo-Pakistańska w 1965 roku

w 1954 roku Pakistan zaczął otrzymywać pierwsze ze 120 F-86F Sabre. Wiele z tych samolotów było F-86F-35 z zapasów USAF, ale niektóre pochodziły z późniejszego bloku produkcyjnego F-86F-40-NA, wyprodukowanego specjalnie na eksport. Wiele z nich-35 zostało podniesionych do -40, zanim zostały dostarczone do Pakistanu, ale kilka pozostało −35. F-86 był obsługiwany przez dziewięć pakistańskich sił powietrznych (Paf) squadrons w różnych okresach: nos., 5, 11, 14, 15, 16, 17, 18, 19 I 26 Szwadronu.w czasie wojny Indo-pakistańskiej w 1965 roku Paf Sabres zestrzeliła 15 samolotów Indyjskich Sił Powietrznych (IAF), w tym 9 myśliwych, 4 Wampiry i 2 Gnaty. Indie przyznały jednak stratę 14 samolotów bojowych do F-86 PAF. F-86 z PAF miały tę zaletę, że były uzbrojone w pociski AIM-9B/GAR-8 Sidewinder, podczas gdy żaden z jego indyjskich przeciwników nie miał takiej możliwości. Pomimo tego IAF twierdził, że zestrzelił cztery szable PAF w walce powietrze-powietrze.,

Indyjskie Siły Powietrzne twierdziły, że siedem F-86 zostało zestrzelonych przez Folland Gnats, a sześć F-86 zostało zestrzelonych przez myśliwych Hawker.

Ground attackEdit

samolot pozostał silnym uzbrojeniem do użycia przeciwko celom naziemnym. Rankiem 6 września sześć F-86 z 19 Sqn uderzyło w kolumny armii indyjskiej za pomocą rakiet 5-calowych (127 mm) wraz z ich sześcioma .50-calowe (12,7 mm) karabiny maszynowe M3 Browning. Tego samego dnia osiem myśliwców F-86 tej samej eskadry przeprowadziło atak na IAF Pathankot. Nie., 14 eskadra PAF otrzymała przydomek „Tailchoppers” za udany atak na indyjską bazę bombowców w Kalaikundzie.

PAF twierdzi, że zniszczył około 36 samolotów na ziemi na różnych indyjskich lotniskach. Indie przyznają jednak, że tylko 22 samoloty straciły na ziemi w wyniku uderzeń częściowo przypisanych F-86 PAF i jego bombowcowi Martin B-57 Canberra.,Sabry Canadair (Mark 6), nabyte z zapasów Luftwaffe przez Iran, były ostoją jednodniowych operacji bojowych PAF podczas wojny Indo-pakistańskiej w 1971 roku i miały wyzwanie radzenia sobie z zagrożeniem ze strony IAF.

na początku wojny PAF posiadała osiem eskadr F-86 Sabres. Wraz z nowszymi typami myśliwców, takich jak Mirage III i Shenyang F-6, szable miały za zadanie większość operacji podczas wojny., W Pakistanie Wschodnim tylko jedna eskadra PAF F-86 (14th Squadron) została rozmieszczona w celu zmierzenia się z liczbową wyższością IAF.

W bitwie pod Boyra indyjskie MiG-21 i Folland Gnats zestrzeliły dwa F-86E i uszkodziły jeden F-86E.

PAF F-86 spisały się dobrze, z pakistańskimi roszczeniami strącenia 31 indyjskich samolotów w walce powietrzno-powietrznej. Wśród nich było 17 myśliwców Hawker, osiem Su-7 „Fitters” Sukhoi, jeden MiG-21 i trzy Gnaty, tracąc siedem F-86. najciekawszą z nich była bitwa pomiędzy dwiema Szabelami i czterema MiG-21. jeden MIG został zestrzelony, bez żadnej szabli straconej., Osiągnięto to dzięki lepszym osiągom szabli przy niskich prędkościach w porównaniu z delta-winged MiG-21.

Indie, jednak twierdzi, że zestrzelił 11 Sabres Paf za utratę 11 samolotów bojowych do PAF F-86s. IAF numeryczna wyższość przytłoczyła jedyną eskadrę Sabres Pakistanu Wschodniego (i inne samoloty wojskowe), które zostały zestrzelone, lub uziemione przez pakistańskie bratobójstwo, ponieważ nie mogły wytrzymać, umożliwiając całkowitą przewagę powietrzną dla IAF.,

Po tej wojnie Pakistan powoli wycofywał swoje F-86 Sabre i zastępował je chińskimi myśliwcami F-6 (radzieckie MiG-19). Ostatnie szable zostały wycofane ze służby w PAF w 1980 roku. Obecnie są one wystawiane w pakistańskim Muzeum Sił Powietrznych oraz w miastach, w których mieszkali ich piloci.

Wojna o niepodległość Gwinei Bissau

w 1958 roku Forca Aerea Portuguesa (FAP) otrzymała 50 F-86F z byłych zapasów USAF. W latach 1968-1969 zakupiono także kilka F-86 norweskich sił powietrznych.,

FAP w 1961 roku wysłał część swoich F-86F Sabre do Gwinei Portugalskiej, bazując w bazie lotniczej AB2 – Bissalanca w Bissau. Samoloty te tworzyły „Detachment 52”, początkowo wyposażone w osiem F-86F (seryjne: 5307, 5314, 5322, 5326, 5354, 5356, 5361, i 5362) z Esquadra 51, bazującego w bazie lotniczej BA5-Monte Real. Samoloty te były używane podczas wojny o niepodległość Gwinei Bissau, w operacjach naziemnych i bliskiego wsparcia przeciwko siłom powstańczym., W sierpniu 1962 roku 5314 przekroczył pas startowy podczas awaryjnego lądowania z bombami nadal przymocowanymi na twardych stanowiskach pod skrzydłami i spłonął. F-86F 5322 został zestrzelony przez nieprzyjacielski ogień naziemny 31 maja 1963 roku; pilot został bezpiecznie wyrzucony i odzyskany. Kilka innych samolotów odniosło uszkodzenia bojowe, ale zostały naprawione.

w 1964 roku 16 F-86F bazujących w Bissalanca powróciło do kontynentalnej Portugalii z powodu nacisków USA. Wykonali 577 lotów bojowych, z czego 430 to misje wsparcia naziemnego i bliskiego wsparcia powietrznego.,

filipińskie siły Powietrznedytuj

filipińskie Siły Powietrzne (PhAF) po raz pierwszy otrzymały szable w postaci F-86F w 1957 roku, zastępując północnoamerykański P-51 Mustang jako swój pierwszy myśliwiec przechwytujący. F-86 po raz pierwszy operowały z Bazy Lotniczej Basa, znanej jako „gniazdo Żmij”, gdzie bazował 5th Fighter Wing of the PhAF. Później, w 1960 roku, PhAF nabył F-86D jako ich pierwszy all-weather interceptor. Najbardziej znanym zastosowaniem F-86 Sabres był Zespół Akrobacyjny Blue Diamonds, który obsługiwał osiem Sabres aż do przybycia nowszego, naddźwiękowego Northrop F-5., F-86 zostały wycofane ze służby w latach 70., gdy Northrop F-5 Freedom Fighter i Vought f-8 Crusaders stały się głównymi myśliwcami przechwytującymi PhAF. Antonio Bautista był pilotem Blue Diamonds i odznaczonym oficerem. Zginął 11 stycznia 1974 roku podczas walki z rebeliantami na południu kraju.

Radziecka Szablaedytuj

podczas wojny koreańskiej Sowieci szukali nienaruszonej amerykańskiej szabli F-86 do celów ewaluacyjnych / badawczych. Ich poszukiwania były sfrustrowane, głównie ze względu na USA., w przypadku samolotów USAF piloci USAF zniszczyli większość zestrzelonych szabel przez ostrzał lub bombardowanie ich. Jednak pewnego razu F-86 został strącony w obszarze pływowym plaży, a następnie został zatopiony, zapobiegając jego zniszczeniu. Samolot został przetransportowany do Moskwy i powstało nowe OKB (radzieckie Eksperymentalne Biuro Konstrukcyjne) w celu zbadania F-86, który później stał się częścią Sukhoi OKB., „Co najmniej jeden F-86… został wysłany do Związku Radzieckiego, Rosjanie przyznali, a inne samoloty i nagrody, takie jak amerykańskie g-suity i celowniki radarowe również poszły.”Sowieci badali i kopiowali celownik optyczny i radar ze zdobytych samolotów, aby wyprodukować celownik ASP-4N i radar SRC-3. Zainstalowane w MiG-17, System gunsight był później używany przeciwko amerykańskim myśliwcom w wojnie wietnamskiej. Badania F-86 przyczyniły się również do rozwoju samolotów ze stopów aluminium, takich jak V-95.,

Feather DusterEdit

stary, ale zwinny MiG-17 stał się tak poważnym zagrożeniem dla Republiki F-105 Thunderchief nad północnym Wietnamem, że USAF stworzył projekt „Feather Duster”, aby sprawdzić, jaką taktykę naddźwiękowych amerykańskich myśliwców można użyć przeciwko myśliwcom takim jak MiG-17. Jednostki ANG F-86H okazały się idealnym stanie zapasowym dla radzieckich odrzutowców. Jeden z pilotów zauważył, „w każdej kopercie z wyjątkiem nosa w dół i pełnej przepustnicy”, albo F-100 lub F-105 był gorszy od F-86H w walce psów.