zanieczyszczenie żywności

XII T. cruzi Control (in food)

zanieczyszczenie żywności T. cruzi może występować głównie na dwa sposoby, jak pokazano na Rys. 3.2.

rysunek 3.2. Uproszczony schemat przedstawiający sposoby skażenia żywności T. cruzi.

zanieczyszczenie żywności może wystąpić poprzez odchody owadów w sytuacjach, w których owad(s) może zdeponować swoje odchody (zainfekowane przez T., cruzi) w żywności i / lub na powierzchniach do przygotowywania żywności. Po wystawieniu na działanie środowiska odchody zakażone T. cruzi ulegają szybkiemu odwodnieniu, a w konsekwencji śmierci pasożyta. Soares et al. (1986) wykazał, że przy niskiej wilgotności zarówno ruchliwość, jak i zakaźność zostały utracone w ciągu 30 minut. Przy wysokiej wilgotności ruchliwość i zakaźność utrzymywały się do 30 min w temperaturze 33 °C. Soares i Marsden (1978) udowodnili również, że T. cruzi może pozostać zakaźny u martwych owadów wektorowych przechowywanych w temperaturze 10 °C przez 6 dni i między 26 a 30 °C przez co najmniej 2 miesiące.,

dodatkowo, zanieczyszczenie żywności może wystąpić przez zmiażdżenie owadów składnikami żywności, szczególnie w przypadku owoców, w którym to przypadku całe owady są zgniatane w procesie tłoczenia soku owocowego. Jest to główna hipoteza dla kilku ognisk, które wystąpiły w brazylijskiej Amazonii związane z sokiem açaí (Valente et al., 2002). W owocach açai T. cruzi może być żywotny, w temperaturze pokojowej, do 9 godzin po zanieczyszczeniu (Neves et al., 2007) oraz w miąższu açaí do 28 h po skażeniu (Dias et al., 2008b).,

nie mniej ważne w epidemiologii choroby Chagasa przenoszonej przez żywność jest skażenie żywności, sprzętu i środowiska przetwarzania żywności wydalinami zakażonych oposów. Ponadto w przypadku dwóch ognisk choroby Chagasa związanych z sokiem z trzciny cukrowej w Brazylii niektórzy badacze uważają, że był to sposób zanieczyszczenia (Ianni and Mady, 2006; Shikanai-Yasuda et al., 1991).

istnieje więc wiele potencjalnych źródeł skażenia żywności i nie tylko sok z açaí lub sok z trzciny cukrowej należy uznać za żywność wysokiego ryzyka. Wszelkie elementy ludzkiego źródła pożywienia (np.,, owoce) mogą być skażone, na obszarach, gdzie występuje zbiornik T. cruzi u dzikich zwierząt i / lub zakażonych owadów triatominy, jeśli stosowane są niebezpieczne praktyki wytwarzania żywności (np. zbiór, transport, przechowywanie i obsługa).

w brazylijskiej Amazonii miąższ açaí może być również zanieczyszczony z powodu braku higieny podczas zbioru, transportu i / lub przetwarzania owoców. Zarażone T. cruzi owady są transportowane do maszyny przetwórczej wraz z owocami, w koszach lub workach (Valente et al., 2002).,

podstawowe procedury dezynfekcji świeżej żywności i środowiska za pomocą środków chemicznych są uważane za skuteczne w niszczeniu komórek T. cruzi: 1% podchlorynu sodu( 1 h), fioletu goryczki 1: 4000 (24 h) i 70% etanolu (Dias, 2006).

według Dias (2006) gotowanie w temperaturze powyżej 45 °C i pasteryzacja są zdolne do zabijania komórek T. cruzi. Jednak mięso dzikich zwierząt powinno być gotowane powyżej 60 °C, ponieważ komórki T. cruzi amastigotes mogą przetrwać w tkankach tych zwierząt w takiej temperaturze (Neto et al., 2000). Ferreira i in., (2001) praca z doświadczalnie zanieczyszczonym mlekiem ludzkim wykazała, że ogrzewanie w temperaturze 62,5 °C przez 30 min było wystarczające do inaktywacji postaci trypomastigote T. cruzi.

jako hipotezę inaktywacji T. cruzi w mleku ludzkim zaproponowano również stosowanie mikrofal. Ferreira i in. (2003) były w stanie dezaktywować trypomastigoty obecne w mleku ludzkim podczas ogrzewania do 63 °C (7 min, 45% mocy) w kuchence mikrofalowej (2450 MHz, 700 W).,

natomiast metody takie jak zamrażanie i chłodzenie nie okazały się skuteczne w zapobieganiu przenoszeniu choroby Chagasa drogą doustną u myszy. Według Neves et al. (2007), T. cruzi może być żywotny do 12 h w temperaturze 5 °C. zarażający pierwotniak pozostał w osoczu po zamrożeniu w temperaturze − 20 °C przez 3 i 24 h (Amato Neto et al., 1975). Dane na temat skuteczności zamrażania w celu zabicia komórek T. cruzi w miąższu açaí są kontrowersyjne. Barbosa-Labello et al. (2009), cruzi utrzymywała swoją zjadliwość nawet po pozostawaniu w kontakcie z zamrożoną miąższem przez maksymalnie 26 godzin. z drugiej strony, według Neves et al. (2007), T. cruzi ginie po 2 h w temperaturze − 20 °C.

zastosowanie promieniowania jonizującego jako sposobu sterylizacji środowiska i zapobiegania doustnej transmisji tego pasożyta również nie wykazało praktycznego zastosowania (Dias, 2006). Użycie promieni gamma na zakażonej krwi przy ekspozycji 5000 rad nie było wystarczające do inaktywacji pasożyta, a badania z dawkami 90 krad wykazały utratę zjadliwości, ale nie całkowite zabicie pasożyta (Amato Neto et al.,, 1996; Salata et al., 1973). Takeda i in. (1986) zasugerował, że dawka promieniowania gamma do zabicia T. cruzi może wynosić od 200 do 300 krad (Takeda et al., 1986).

dlatego wysiłki powinny być skoncentrowane na pracy, aby zapobiec zanieczyszczeniu tych produktów spożywczych wysokiego ryzyka (np. napoje owocowe i warzywne), przy użyciu procedur, takich jak standaryzowane procedury operacyjne( SOPs), zintegrowane zarządzanie szkodnikami (IPM), dobre praktyki produkcyjne (GMP), a ostatecznie Analiza zagrożeń i krytyczne punkty kontroli (Pereira et al., 2009)., W związku z tym w Brazylii Ministerstwo Zdrowia i Ministerstwo Rolnictwa ustanowiły przepisy dotyczące produkcji i przetwarzania açaí; na przykład Publikacja Rozporządzenia Technicznego w sprawie procedur zdrowotnych i higienicznych dotyczących obchodzenia się z żywnością i napojami przygotowanymi z Açaí (Brasil, 2005) oraz metody pasteryzacji pulpy Açaí (ANVISA, 2008; Freire, 2007).