gatunki allozaura

istnieje wiele potencjalnych gatunków przypisanych do karnozauryjskiego rodzaju dinozaurów Allosaurus od czasu jego opisu w 1877 roku przez Othniela Charlesa Marsha, ale tylko nieliczne są nadal uważane za ważne., Allozaur został pierwotnie opisany na podstawie materiału z górnej Jurajskiej formacji Morrison w zachodnich Stanach Zjednoczonych Ameryki; gatunek typowy A. fragilis stał się jednym z najbardziej znanych gatunków dinozaurów.

Rodzaj Allosaurus był częścią Marsh / Edward Drinker Cope „Bone Wars” z końca 1800 roku, a jego Taksonomia stała się coraz bardziej mylona z powodu konkurencji, z kilkoma rodzajami i gatunkami nazwanymi przez Cope ' a i Marsha uznawanymi obecnie za synonimy Allosaurus lub A. fragilis., Od czasu opisu allozaura naukowcy zaproponowali dodatkowe gatunki z tak odległych miejsc jak Portugalia, Syberia, Szwajcaria I Tanzania, a nienazwane szczątki z Australii i Chin również zostały przypisane do rodzaju w tym czy innym czasie.

potencjalnie ważne gatunki

nie jest jasne, ile gatunków allozaura było. Siedem gatunków uznano za potencjalnie aktualne od 1988 roku (A. amplexus,A. atrox,A. europaeus, gatunek Rodzajowy A. fragilis, jeszcze nie opisany formalnie „A. jimmadseni”, A. maximus i A., tendagurensis), chociaż tylko ułamek jest zwykle uważany za ważny w danym momencie. Istnieje również co najmniej dziesięć wątpliwych lub nieopisanych gatunków, które zostały przypisane do allozaura na przestrzeni lat, wraz z gatunkami należącymi do rodzajów obecnie zaliczanych do allozaura. W najnowszym przeglądzie bazalnych teropodów tetanuranowych tylko A. fragilis (w tym A. amplexus i A. atrox), „A. jimmadseni” (jako gatunek nienazwany) i A. tendagurensis zostały uznane za potencjalnie ważne gatunki, a A. europaeus nie został jeszcze zaproponowany, a A. maximus przypisany do Saurophaganax.,

A. fragilis jest gatunkiem typowym i został nazwany przez Marsha w 1995 roku.1877. Jest znany ze szczątków co najmniej sześćdziesięciu osobników, wszystkie znalezione w formacji Morrison w wieku Kimmeridgian–Tithonian w Stanach Zjednoczonych, rozsianych po Stanach Kolorado, Montana, Nowy Meksyk, Oklahoma, Dakota Południowa, Utah i Wyoming. Szczegóły kości ramiennej (ramienia) A., fragilis były wykorzystywane jako diagnoza wśród teropodów Morrison, jednak odkrycie „A. jimmadseni” wskazuje, że nie będzie to już miało miejsca na poziomie gatunku.A. fragilis zawsze był trudny do zdefiniowania na podstawie jego fragmentarycznego i ograniczonego holotypu, dlatego autorzy wysunęli różne propozycje ponownego zdefiniowania gatunku na lepszym materiale.

A. amplexus został nazwany przez Gregory ' ego S. Paula dla olbrzymich szczątków allozaura Morrisona i włączony do jego koncepcji Saurophagus maximus (później Saurophaganax).A., amplexus został pierwotnie ukuty przez Cope ' a w 1878 jako gatunek typowy jego nowego rodzaju Epanterias i opiera się na tym, co jest obecnie AMNH 5767, częściach trzech kręgów, korakoidalnej i śródstopia. Po pracy Paula gatunek ten został przyjęty jako synonim A. fragilis.

Materiał allozaura z Portugalii został po raz pierwszy opisany w 1999 roku na podstawie MHNUL / AND.001, częściowy szkielet obejmujący czworościan, kręgi, żebra, gastralia, szewrony, część bioder i kończyny tylne. Okaz ten został przypisany do A., fragilis, ale późniejsze odkrycie częściowej czaszki i szyi (ML 415) w pobliżu Lourinhã, w wieku Kimmeridgiańskim Porto Novo, członka formacji Lourinhã, skłoniło do nazwania nowego gatunku A. europaeus. Różni się od innych gatunków allozaura szczegółami czaszki. Jednak więcej materiału może pokazać, że jest to A. fragilis, jak pierwotnie opisano.

praca Daniela Chure ' a nad szczątkami Allozaurydów Morrisona była odpowiedzialna, bezpośrednio lub pośrednio, za „A. jimmadseni” i A. maximus. „A. jimmadseni” jest proponowaną nazwą dla nowego gatunku allozaura Morrisona, opartego na prawie kompletnym szkielecie i czaszce.A. Sp. z o. o. 2, Jak wiadomo, różni się od A. fragilis kilkoma szczegółami anatomicznymi, w tym kością jugalną lub policzkową z prostym dolnym marginesem, a także występuje tylko w członie płuczki solnej formacji Morrison, a A. fragilis występuje tylko w wyższym członie Brushy Basin.A., maximus został ukuty przez Davida K. Smitha dla Saurophaganax maximus, taksonu stworzonego przez Chure ' a w 1995 dla gigantycznych szczątków allozaurydów z Morrison w Oklahomie. Szczątki te były znane jako Saurophagus, ale nazwa ta była już w użyciu, co skłoniło Chure do zaproponowania zastępstwa. Smith w swojej analizie zmienności z 1998 roku doszedł do wniosku, że S. maximus nie różnił się wystarczająco od allozaura, by stanowić odrębny rodzaj, ale uzasadnił swój własny gatunek, A. maximus. Zmiana ta została odrzucona w najnowszym przeglądzie basal tetanurans. Jest też A., maximus w Paul (1988), ale jest to błąd typograficzny dla A. amplexus.

A. tendagurensis został nazwany w 1925 roku przez Wernera Janenscha dla częściowego golenia (HM 67) znalezionego w skałach wieku Kimmeridgiańskiego Tendaguru w Mtwara w Tanzanii. Gatunek ten nie miał silnego poparcia w ostatnich latach, a opinie na temat jego tożsamości wahały się od wstępnie ważnego gatunku allozaura, przez bazalnego tetanurana, po po prostu wątpliwego teropoda. Był to duży teropod o długości około 10 metrów i masie 2,5 tony (2,8 tony).

, atrox, and A. fragilis

pogląd, że w formacji Morrison występują dwa gatunki allozaura, został spopularyzowany w książce Gregory ' ego S. Paula z 1988 roku. Paul zaproponował, że A. fragilis miał wysokie spiczaste rogi i smukłą budowę w porównaniu z postulowanym drugim gatunkiem A. atrox i nie był różną płcią ze względu na rzadkość.,Allosaurus atrox został pierwotnie nazwany przez Marsha w 1878 jako gatunek typowy swojego rodzaju, Creosaurus, i opiera się na YPM 1890, zestawie kości, w tym kilka kawałków czaszki, fragmenty dziewięciu kręgów ogonowych, dwa kręgi biodrowe, illium oraz kości kostek i stóp. Chociaż idea dwóch pospolitych gatunków allozaurów miała poparcie w dziełach półsyntetycznych i popularnych, generalnie została odrzucona w literaturze technicznej.

Dawid K., Smith, badając skamieniałości allozaura w kamieniołomie, odkrył, że okazy z Cleveland-Lloyd Dinosaur Quarry (Utah) są na ogół mniejsze od okazów z Como Bluff (Wyoming) lub z Brigham Young University ' s Dry Mesa Quarry (Kolorado), ale kształty samych kości nie różniły się w zależności od lokalizacji. Późniejsze badania Smitha obejmujące okazy Garden Park (Kolorado) i Dinosaur National Monument (Utah) nie wykazały uzasadnienia dla wielu gatunków w oparciu o zmienność szkieletową; zmienność czaszki była najczęstsza i była gradacyjna, sugerując, że indywidualna zmienność była odpowiedzialna., Dalsze prace nad zmiennością związaną z wielkością ponownie nie wykazały spójnych różnic, chociaż suchy materiał Mesa miał tendencję do skupiania się na podstawie astragalu, kości kostnej.

nieprawidłowy i synonimiczny gatunek

wiele gatunków przypisanych do allozaura nie jest już uznawanych za ważne, z tego czy innego powodu. Gatunek „A. agilis”, zaobserwowany w Zittel, 1887 i Osborn, 1912, jest błędem typograficznym dla A. fragilis. Marsh ' S A., Ferox (1896; nie mylić z Labrosaurem ferox z 1884, również zaliczanym do taksonomii Allozaurów) został w przypisie wyodrębniony dla częściowej czaszki i został uznany za okaz fragilis.A. lucaris, inna nazwa bagna, została nadana częściowemu szkieletowi w 1878 roku. Później uznał, że należy do niego własny rodzaj „Labrosaurus”, ale nie zostało to zaakceptowane, a „A. lucaris” jest również uważany za kolejny okaz „A. fragilis”. „A. whitei”, gatunek nieformalnie opisany przez Pickeringa w 1996, stanowi przeobrażenie „A. atrox versus a”., fragilis-gatunek ważki z rodzaju fragilis należącego do rodziny łątkowatych. przypisybibliografia

niektóre gatunki zaliczane do rodzajów innych niż Allosaurus są obecnie uważane za synonimy A. fragilis. Labrosaurus Ferox został nazwany w 1884 roku przez Marsha dla dziwnie uformowanej części dolnej szczęki, z widoczną szczeliną w rzędzie zębów na końcu szczęki, a tylna część znacznie rozszerzona i odwrócona., Późniejsi badacze sugerowali, że kość była patologiczna, wykazując uraz żywego zwierzęcia, a część nietypowej formy tylnej części kości była spowodowana rekonstrukcją gipsową. Jest uznawany za najbardziej prawdopodobny okaz A. fragilis.Allosaurus trihedrodon rozpoczął jako Laelaps trihedrodon, nazwę nadaną pięciu zębom teropoda przez Cope ' a w 1877 roku. Dawno zaginione, ale niedawno przeniesione, okazy te wydają się również dotyczyć allozaura, być może A. fragilis. Gatunek ten jest również częściowo odpowiedzialny za zamieszanie wokół Hypsirophus discursus, gatunku stegozaurydów nazwanego przez Cope ' a., Cope, który w tym czasie uznawał Hypsirophus za teropoda, zasugerował, że może on okazać się taki sam jak Laelaps trihedrodon. Wraz z tajemniczą kość udową teropoda, którą powiązał z Hypsirophem i która mogła być później powiązana z Epanteriami, ta niepewność doprowadziła do błędnego przekonania, że Hypsirophus jest chimerą, opartą częściowo na szczątkach Allosaurus fragilis.Allosaurus valens jest literówką Antrodemus valens przypadkowo użytą przez Friedricha von Huene w 1932 roku;sam Antrodemus valens może również odnosić się do Allosaurus fragilis, jak zasugerował Gilmore w 1920 roku.,Apatodon mirus, bazujący na skrawku kręgów, uważany początkowo za szczękę ssaków, może być lub nie taki sam jak allozaur.

błędnie przypisane gatunki

kilka gatunków początkowo klasyfikowanych w obrębie allozaura lub do niego zaliczanych nie należy do rodzaju. A. medius został nazwany przez Marsha w 1888 dla „różnych okazów” z wczesnej kredy Maryland, chociaż większość szczątków została usunięta przez Richarda Swanna Lulla do nowego gatunku ornithopoda Dryosaurus grandis, z wyjątkiem zęba., Gilmore uznał ząb za niediagnostyczny, ale przeniósł go do nowego gatunku, Dryptosaurus medius. Wniosek nie został zaakceptowany w najnowszej recenzji, A Allosaurus medius został po prostu wymieniony jako wątpliwy gatunek teropoda.Allosaurus sibiricus został opisany w 1914 roku przez A. N. Riabinina na podstawie kości, później zidentyfikowanej jako częściowe czwarte śródstopie, z wczesnej kredy w Buriacji w Rosji. Został przeniesiony do Chilantaisaurus w 1990 roku. Nie jest to jedyne doniesienie o Allozaurach z Syberii, czy w ogóle Azji., Kurzanov i współpracownicy w 2003 wyznaczyli sześć zębów z Syberii jako Allosaurus Sp. (co oznacza, że autorzy uznali okazy za najbardziej podobne do allozaura, ale nie przypisali lub nie mogli przypisać gatunku). Ponadto doniesienia o Allozaurze z Shanxi w Chinach sięgają co najmniej 1982 roku, a kręgi ogonowe z Datong w Shanxi zostały przypisane do A. sp..

Allosaurus meriani został opisany w 1870 roku przez Greppina jako gatunek Megalozaura na podstawie zęba z późnej Jurajskiej Szwajcarii., Od czasu do czasu odnosił się do allozaura, ale ostatnie recenzje wymieniły go jako wątpliwy gatunek teropoda Megalosaurus meriani, lub włączyły go do Ceratosaurus sp.Allosaurus stechowi został opisany w 1920 roku przez Janenscha jako Labrosaurus stechowi dla izolowanych zębów przypominających Ceratozaura z łóżek Tendaguru w Tanzanii. Wraz z synonimizacją Labrosaurus i Allosaurus Donald F. Glut zaliczył go do rodzaju Allosaurus, ale obecnie przypisywany jest do Ceratosaurus sp. lub uważany za wątpliwego ceratozaura.,

istnieje również kilka gatunków pozostałych z synonimizacji Kreozaura i Labrozaura z Allozaurem. Creosaurus potens został nazwany przez Lulla w 1911 dla kręgu z wczesnej kredy z Maryland. Obecnie uważany jest za wątpliwego teropoda. „Labrosaurus huene” jest nieformalną nazwą używaną przez von Huene (1956, 1958) dla zęba z późnej jury w Szechuan w Chinach, a L. fragilis jest błędem typograficznym Marsha (1896) dla Labrosaurus ferox.L. sulcatus, nazwany przez Marsha w 1896 dla Morrison theropod ząb, który podobnie jak L. stechowi jest obecnie uważany za Ceratosaurus sp., albo wątpliwy ceratozaur.

prawdopodobnie Australijski allozaur

astragalus (kość kostna), uważany za gatunek allozaura, został znaleziony na Przylądku Paterson w Wiktorii we wczesnej kredzie w południowo-wschodniej Australii. Uważano, że Australia jest ostoją dla zwierząt, które wyginęły gdzie indziej. Identyfikacja ta została zakwestionowana przez Samuela Wellesa, który uważał, że bardziej przypomina ornitomimida, ale pierwotni autorzy bronili ich identyfikacji., Mając piętnaście lat nowych okazów i badań, Daniel Chure ponownie zbadał kość i odkrył, że nie był to allozaur, ale mógł reprezentować allozauroida. Podobnie Yoichi Azuma i Phil Currie, w swoim opisie bazalnego allosauroida Fukuiraptora, zauważyli, że kość bardzo przypominała kość nowego rodzaju. Okaz ten jest czasami określany jako „Allosaurus robustus”, nieformalna nazwa muzealna. W numerze 2009 publikacji online PLoS ONE, Hocknull et al. najprawdopodobniej reprezentuje nowo opisany rodzaj Australovenator Sp..