Frontiers in Psychology (Polski)

wprowadzenie

uważa się, że podstawową potrzebą jednostek jest próba utrzymania pozytywnych przekonań o sobie (Heine et al., 1999; Mezulis i in., 2004; Sedikides i Alicke, 2012)., Te pozytywne przekonania na temat jaźni mogą się przejawiać poprzez to, co jest znane jako „stronniczość w samoobsługi”, która odnosi się do osób biorących odpowiedzialność za sukces, ale obwiniających innych za porażkę (Miller and Ross, 1975; Miller, 1976, 1978; Larson, 1977; Bradley, 1978, 1979; Sedikides et al., 1998; Duval and Silvia, 2002; Mezulis et al., 2004). Ponadto, nastawienie samoobsługowe jest uważane przez wielu badaczy za istotne dla zdrowia psychicznego i funkcji adaptacyjnych jednostki (Taylor and Brown, 1994; Heine et al., 1999; Mezulis i in., 2004; Sedikides i Alicke, 2012).,

w poprzednich badaniach nad egoistycznym nastawieniem, uczestnicy byli często proszeni o pracę nad zadaniem, a następnie otrzymywali losowe „sukces” lub „porażkę” informacje zwrotne (Larson, 1977; Urban and Witt, 1990; Sedikides et al., 1998). W większości przypadków zadania mierzące rzekomo nowatorskie zdolności lub cechy zostały przyjęte, aby wyniki były bardziej wiarygodne w tych badaniach (Larson, 1977; Sedikides et al., 1998; Duval i Silvia, 2002). W rezultacie, jednostki nie miały jasnych wskazówek lub obiektywnych kryteriów, za pomocą których można ustalić przypisanie odpowiedzialności za wynik., Z tego powodu kontekst atrybucyjny może być postrzegany jako niejednoznaczny w poprzednich badaniach. Rzeczywiście, od wielu lat w tak dwuznacznych kontekstach badane jest egoistyczne nastawienie. Badania potwierdziły, że stronniczość samoobsługowa jest wszechobecna w populacji ogólnej, ale wykazuje znaczną zmienność w zależności od wieku, kultury i sytuacji (Sedikides et al., 1998; Duval and Silvia, 2002; Mezulis et al., 2004; Coleman, 2011; Colonnello and Heinrichs, 2014)., Wyniki innych badań sugerują, że osoby przejawiają nastawienie do siebie, ponieważ chcą zwiększyć lub chronić swoje poczucie własnej wartości, które zostało zidentyfikowane jako motywacja „samo-wzmocnienia” lub „samoobrony” (Bradley, 1978; Cunningham et al., 1979; Sedikides et al., 1998). Wykazano, że takie motywacje wywołują preferencję wspierania pozytywnej koncepcji siebie (Duval and Silvia, 2002)., Ponadto, zakłada się, że ludzie posiadają motywację „samooceny”, aby szukać dokładnych informacji na temat zakresu ich zdolności i poprawności ich opinii, które mogą czasami być sprzeczne z motywacjami samorozwoju/samoobrony (Sedikides, 1993; Sedikides and Strube, 1997; Duval and Silvia, 2002)., Gdy istnieje niewiele obiektywnych kryteriów, za pomocą których można ocenić poprawność atrybucji w niejednoznacznym kontekście, obawy dotyczące samooceny są zmniejszane, a zatem konflikt między samooceną/samoobroną a motywacjami samooceny wydaje się słabszy w niejednoznacznych kontekstach.

, W wielu momentach życia nieodłączna logika wydarzeń interpersonalnych może dać ludziom wskazówki i kryteria, których mogą użyć, aby przypisać te wydarzenia określonej przyczynie lub przyczynom, czyniąc kontekst atrybucyjny jednoznacznym. Biorąc pod uwagę następujące dwa opisy zawierające” implicit causality verbs ” (tj. czasowniki, które niosą ważne implikacje w odniesieniu do tego, która osoba jest postrzegana jako odpowiedzialna za opisane wydarzenie) (Garvey and Caramazza, 1974; Rudolph and Fõrsterling, 1997): „Mary hits Lisa” i „Mary protects Lisa.,”Ze względu na przyczynowość implikacji czasowników w tych opisach, większość ludzi ma tendencję do przypisywania pierwszego zdarzenia do” Mary „(tj. podmiot zdarzenia i podmiot zdania), a drugiego do” Lisa ” (tj. odbiorca zdarzenia i przedmiot zdania) (Caramazza et al., 1977; Rudolph i Fõrsterling, 1997). W niniejszym opracowaniu przedstawiono zdarzenia przyczynowości implicite i zastąpiono” ja ” podmiotem lub odbiorcą zdarzenia interpersonalnego (np.,, „I hit YangLi „lub” WangShan hits me”), aby można było zbadać egoistyczne uprzedzenie w jednoznacznym kontekście. Ponieważ dorozumiana przyczynowość zdarzeń interpersonalnych może dostarczyć kryteriów atrybucyjnych, motywacja do samooceny jednostki może aktywować się intensywnie, a zatem mogą wystąpić intensywne konflikty między samooceną/samoobroną a motywacjami do samooceny w jednoznacznym kontekście., Celem niniejszego badania jest zbadanie, czy samoobsługowe nastawienie może być wystarczająco wytrzymałe, aby przetrwać w jednoznacznym kontekście, takim jak ludzie powszechnie doświadczają w prawdziwym życiu. Co więcej, jednoznaczny kontekst daje szansę na ustalenie warunku konfliktu, w którym atrybucyjne wskazówki i kryteria mogą ograniczać motywacje do samowystarczalności/samoobrony jednostki, i zbadać stronniczość służenia sobie w odniesieniu do takich konfliktów., Badania wykazały, że wśród wielu motywów dominują motywacje samowystarczalności/samoobrony (Sedikides, 1993; Sedikides i Strube, 1997). Przewidujemy więc, że w jednoznacznym kontekście pojawi się stronniczość służąca sobie.

poprzednie badania wykazały, że niektóre czynniki sytuacyjne wpływają na samoobsługowe nastawienie w dwuznacznych kontekstach., Na przykład, ludzie samolubne uprzedzenia okazały się być wzmocnione pod kątem kamery (Duval and Silvia, 2002), a naukowcy zasugerowali, że poziom samoświadomości są podwyższone w tej sytuacji (Scheier and Carver, 1983; Gover and Marsch, 2001; Silvia and Duval, 2001; Duval and Silvia, 2002; Carver, 2012; Silvia and Phillips, 2013)., Liczne badania wykazały, że wysoka samoświadomość może być wywołana za pomocą kamery, lustra, własnego głosu, uważności, procedury i-gruntowania i rozpoznawania własnej twarzy (Berkowitz, 1987; Duval and Silvia, 2002; Brown and Ryan, 2003; Ma and Han, 2009, 2010; Wiekens and Stapel, 2010). Zwiększona samoświadomość poza poziomami wyjściowymi może zwiększyć pozytywne stany emocjonalne ludzi i ich gotowość do pomocy (Berkowitz, 1987; Brown and Ryan, 2003)., Ponadto naukowcy argumentowali, że jednostka może być bardziej świadoma aktualnego stanu jaźni z rosnącą samoświadomością i łatwiej odróżnić obecny stan od idealnego standardu. Ta dyskryminacja może zagrozić własnej samoocenie, a z kolei doprowadziła do zwiększenia motywacji do jej wzmocnienia lub ochrony (Duval and Lalwani, 1999; Duval and Silvia, 2002)., Wcześniejsze badania wykazały, że dokonując atrybutów w niejednoznacznym kontekście, czyjeś nastawienie do siebie może być podatne na wpływ poziomu samoświadomości (Silvia and Duval, 2001; Duval and Silvia, 2002). Pytanie zadaje pytanie, czy samoświadomość w jednoznacznym kontekście jest zmieniana przez poziom samoświadomości działający w podobny sposób, jak w niejednoznacznym kontekście. W niniejszym badaniu naszym drugim celem jest sprawdzenie wpływu kamery na samoobsługowe nastawienie w jednoznacznym kontekście., Liczne badania twierdziły, że osoby w zadaniu konfliktowym są zmotywowane do poświęcenia swoich zasobów poznawczych na rozwiązywanie konfliktów, a nie do wydatkowania tych cennych zasobów na cechy nieistotne dla samego zadania (Botvinick, 2007; Dignath et al., 2015). W jednoznacznym kontekście nieodłączna logika wydarzeń interpersonalnych może dostarczyć ludziom wskazówek i kryteriów, których mogą użyć do przypisania tych wydarzeń jakiejś przyczynie lub przyczynie, aktywując ich motywację do samooceny., Motywacje ludzi do samooceny / samoobrony mogą być intensywnie sprzeczne z ich motywacją do samooceny, tak że osoby mogą być zmotywowane do poświęcenia zasobów poznawczych na rozwiązanie konfliktu i doprowadzenie do samo-harmonii. W takim przypadku przypisanie byłoby prawie zupełnie inne w różnych sytuacjach w jednoznacznym kontekście. Przewidujemy, że na egoistyczne nastawienie ludzi nie będzie miało wpływu użycie kamery lub nie w jednoznacznym kontekście atrybucji.

podsumowując, przeprowadzamy dwa badania, aby przetestować nasze hipotezy., W badaniu 1 badamy efekt uprzedzeń samoobsługowych w jednoznacznym kontekście. Uczestnicy są przedstawiani z opisami istotnego dla siebie (w którym „ja” odgrywa rolę aktora lub odbiorcy) i innych istotnych implicit causality interpersonalnych zdarzeń i są proszeni o przypisanie wydarzeń do jednej z dwóch interakcji osób. Samoobsługowe nastawienie jest mierzone przez różnicę między prawdopodobieństwem przypisania sobie (jaźń był aktorem lub odbiorcą) a prawdopodobieństwem przypisania drugiemu jako aktor lub odbiorca dla innych istotnych wydarzeń., W badaniu 2 manipulujemy indywidualnymi poziomami samoświadomości, używając lub nie używając kamery wideo (Duval and Silvia, 2002), aby zbadać jej wpływ na stronniczość służenia sobie w jednoznacznym kontekście.

badanie 1

w badaniu 1 zbadaliśmy stronniczość samoobsługową w jednoznacznym kontekście. Uczestnicy byli narażeni na Ukryte zadanie przyczynowości disambiguation (Caramazza et al.,, 1977; Blankenship and Craig, 2012), w którym przedstawiono im opisy samoistnych i innych istotnych implicit causality interpersonalnych zdarzeń i poproszono ich o przypisanie wydarzeń jednej z dwóch interakcji osób.

materiały i metody

uczestnicy

w badaniu wzięło udział dwudziestu dwóch praworęcznych wolontariuszy ze społeczności uniwersyteckiej z prawidłowym lub skorygowanym widzeniem (spośród nich 12 to kobiety, a wszystkie były w wieku od 19 do 23 lat, M = 20,6, SD = 0,82)., Dodatkowo jeden uczestnik został wykluczony, ponieważ nie udzielał wystarczających odpowiedzi na przyciski. Wszyscy uczestnicy wyrazili świadomą zgodę przed testem i zostali opłaceni za udział. Badanie to zostało zatwierdzone przez Komitet etyczny East China Normal University.

materiały i wzornictwo

w niniejszym opracowaniu wykorzystano czterdzieści chińskich dwuznakowych czasowników implicit causality-z których 20 było pozytywnie waloryzowanych, a 20 negatywnie waloryzowanych. Czasowniki te zostały wybrane z przedmowy., Po pierwsze, 162 czasowniki implicit causality zostały wybrane i przetłumaczone z poprzednich badań (Garvey and Caramazza, 1974; Kasof and Lee, 1993; Goikoetxea et al., 2008; Ferstl et al., 2011). Po drugie, 30 uczestników, którzy nie brali udziału w eksperymencie formalnym, zostało zaprezentowanych ze 162 fragmentami zdań w formacie ” NP1 V NP2 ponieważ Pro…”, w którym „NP1” oznacza pierwszą frazę rzeczownikową, „NP2” drugą frazę rzeczownikową, „V” odnosi się do czasownika, a „Pro” do zaimka (np. „YangLi hits Wangshan, ponieważ ona…”). Następnie uczestnicy zostali poproszeni o podanie powodu lub motywu akcji., Ich odpowiedzi zostały skodyfikowane przez dwóch niezależnych raterów, a wszystkie czasowniki zostały uznane za należące do trzech rodzajów: NP1-stronniczy, NP2-stronniczy i nieokreślony (Garvey and Caramazza, 1974; Goikoetxea et al., 2008; Cozijn et al., 2011; Ferstl et al., 2011)., „NP1-stronniczy” oznacza, że uczestnicy zgodzili się na przypisanie odpowiedzi na pytanie podmiotowi zdania (NP1); „NP2-stronniczy” oznacza, że uczestnicy zgodzili się na przypisanie zaimka do przedmiotu zdania (NP2); a „nieokreślony” oznacza, że uczestnicy nie zgodzili się na przypisanie zaimka, a nie dominowały typy czasowników NP1-stronniczy lub NP2-stronniczy (Garvey and Caramazza, 1974). Jednokierunkowy test chi-kwadrat dla każdego czasownika obliczono oddzielnie, testując hipotezę zerową równych oczekiwanych częstotliwości w dwóch kategoriach odpowiedzi bias (Goikoetxea et al.,, 2008). Tak więc, 51 czasowników NP1-stronniczych i 56 czasowników NP2-stronniczych zostało wybranych zgodnie z wyżej wymienionymi kryteriami. Po trzecie, emocjonalna Walencja każdego z tych czasowników implicit causality została oceniona za pomocą 9-punktowej skali ocen nieprzyjemne-przyjemne (1 = nieprzyjemne, 9 = przyjemne)z chińskiego systemu słów afektywnych (Wang et al., 2008). W rezultacie wybrano 20 chińskich dwuznakowych pozytywnie (ocena „przyjemna” powyżej 6) i 20 negatywnie (ocena „przyjemna” poniżej 3,5) valenced implicit causality verbs., Te dwa zestawy czasowników różniły się Walencją, ale były podobne dla podniecenia , znajomości i częstotliwości . W każdym zestawie 10 czasowników było stronniczych NP1, a pozostałe były stronnicze NP2.

te implicit causality czasowniki zostały użyte do skonstruowania trzech rodzajów jedn zdaniowych zdarzeń interpersonalnych. Każde zdanie składało się z jednego podmiotu, jednego czasownika i jednego przedmiotu. W przypadku wydarzeń związanych z samym sobą” ja ” przypisywano jako aktora lub jako odbiorcę. W stanie aktorskim podmiotem zdania było „ja”, a jako przedmiot zdania wybrano chińską nazwę właściwą (np.,, „Uderzyłem YangMing, ponieważ _ _ _ _ _ _ am / is that kind of person”). W warunku odbiorcy” ja ” było przedmiotem zdania, a jako podmiot zdania wybrano chińską nazwę właściwą (np. „CaoHua hits me because _ _ _ _ _ am/is that kind of person”). W przypadku innych istotnych wydarzeń zdania były pisane w trzeciej osobie i zawierały wspólne chińskie nazwy; nazwy te były losowo umieszczane jako podmiot lub przedmiot zdania (np. „WangShan uderza LiMin, ponieważ ______ jest taką osobą”).,

dla zdarzeń pozytywnych i negatywnych związanych z samym sobą obliczono prawdopodobieństwo przypisania sobie (jaźń był aktorem lub odbiorcą). Prawdopodobieństwo przypisania aktorowi lub odbiorcy innych istotnych zdarzeń zostało obliczone oddzielnie, jako odpowiadające im linie bazowe. Wartości delta prawdopodobieństwa atrybucji (self–other) zostały użyte do oceny błędu samoobsługi w określonych warunkach. Projekt eksperymentalny był projektem 2 (rola: aktor lub odbiorca) × 2 (Walencja: pozytywna lub negatywna) wewnątrz przedmiotu.,

procedura

uczestnicy dotarli indywidualnie, a 120 zdań przedstawiających wydarzenia interpersonalne zaprezentowano im losowo za pomocą ekranu komputera. Uczestnicy zostali poproszeni o przeczytanie zdania i wypełnienie luki w nim poprzez jak najszybsze wybranie jednego z dwóch nazwisk w zdaniu. Pozycje obu nazwisk zostały losowo przydzielone do lewej lub prawej strony poniżej zdania. Uczestnicy zostali poproszeni o naciśnięcie „F” lub ” J ” na klawiaturze, jeśli chcą wybrać odpowiednio lewą lub prawą nazwę., Po zakończeniu procesu uczestnicy zostali przesłuchani i podziękowani za udział.

wyniki i dyskusja

odpowiedzi atrybucji

rysunek 1. Średnia wartość delta (self–other), gdy jaźń był aktorem lub odbiorcą w pozytywnych i negatywnych zdarzeniach interpersonalnych (∗ ∗ ∗p < 0.001; paski błędów wskazują standardowy błąd średniej).,

czasy reakcji

wyniki te sugerują, że uczestnicy są bardziej narażeni na izolowanie jaźni od negatywnych zdarzeń, co wskazuje na to, że w jednoznacznych kontekstach występuje stronniczość samoobsługi. Dodatkowo, stronniczość samoobsługowa w obecnym, jednoznacznym kontekście była większa, gdy uczestnicy odgrywali rolę aktora w stosunku do odbiorcy., Co więcej, uczestnicy wykonywali szybsze odpowiedzi u aktora w stosunku do warunku odbiorcy w celu oceny negatywnych zdarzeń, wskazując, że ludzie mogą wykorzystywać mniej zasobów poznawczych do atrybucji, a tym samym wykazywać stosunkowo intuicyjną, samoobsługową odpowiedź w stanie aktora.

Badanie 2

w badaniu 2 zbadaliśmy wpływ samoświadomości na wzór atrybucyjny w jednoznacznych kontekstach. Poziomy samoświadomości były manipulowane za pomocą lub w inny sposób kamery wideo podczas eksperymentu (Alden et al., 1992; Duval i Silvia, 2002)., Wzorce atrybucyjne zostały zmierzone przy użyciu tych samych procedur, które zastosowano w badaniu 1.

materiały i metody

uczestnicy

uczestnikami badania było 48 wolontariuszy ze społeczności uniwersyteckiej z prawidłowym lub skorygowanym widzeniem (24 z nich to kobiety, a wszystkie miały od 17 do 28 lat, M = 19,9, SD = 1,84). Każdy uczestnik został losowo przydzielony do grupy o wysokiej samoświadomości (25 wolontariuszy) lub grupy o niskiej samoświadomości (23 wolontariuszy). Wszyscy uczestnicy wyrazili świadomą zgodę przed badaniem i otrzymali wynagrodzenie za udział., Badanie to zostało zatwierdzone przez Komitet etyczny East China Normal University.

procedura

uczestnicy przyjechali indywidualnie i powiedziano im, że badanie było częścią programu badawczego sponsorowanego przez National Institute for the Study of Attribution. Zastosowana procedura była prawie identyczna z tą stosowaną w badaniu 1, z wyjątkiem tego, że samoświadomość była manipulowana podczas eksperymentu.

manipulacja samoświadomością

w grupie wysokiej samoświadomości kamera wideo zamontowana na statywie została umieszczona w odległości 80 cm od uczestników., Każdemu powiedziano, że Narodowy Instytut zażądał nagrania losowej próbki przedmiotów, prawdopodobnie w celu zapewnienia standaryzacji warunków testowania, i że został on losowo wybrany do nagrania wideo. W rzeczywistości film zostanie skasowany po wykonaniu zadania eksperymentalnego. W grupie o niskiej samoświadomości kamera wideo została wyłączona i zwrócona w stronę ściany. Uczestnicy otrzymali te same informacje, ale powiedziano im, że nie zostali losowo wybrani do nagrywania wideo.,

Po tym manipulowaniu swoją samoświadomością, uczestnicy ukończyli to samo zadanie disambiguation, które zostało użyte w badaniu 1. Pod koniec zadania uczestnicy byli badani pod kątem podejrzeń i przesłuchiwani.

wyniki i dyskusja

odpowiedzi atrybucji

czasy reakcji

te wyniki powielają wyniki z badania 1, wykazując, że uczestnicy przejawiali stronniczość samoobsługową. Ponadto stwierdzono, że stronniczość samoobsługowa jest większa, gdy uczestnicy odgrywali rolę aktora w stosunku do roli odbiorcy., Jednak pojawienie się egoistycznego nastawienia w jednoznacznym kontekście tego badania nie miało wpływu na użycie lub inny sposób aparatu fotograficznego.

Dyskusja ogólna

w naszym badaniu zbadano stronniczość samoobsługi i wpływ samoświadomości na nią w jednoznacznych kontekstach. Okazało się, że uczestnicy wykazywali samoobsługę w odniesieniu do negatywnych wydarzeń interpersonalnych w jednoznacznym kontekście, i że było to większe, gdy jaźń odgrywała rolę aktora w porównaniu z odbiorcą., Co więcej, na ten atrybucyjny wzorzec nie miało wpływu włączenie kamery w jednoznaczny kontekst, lecz raczej zależało głównie od czynników związanych z wydarzeniami per se, takich jak rola aktora lub odbiorcy, jaką jaźń odgrywała w implicit causality interpersonal events.

stronniczość self-serving został wyjaśniony w związku z biorąc kredyt na sukces (wewnętrzna atrybucja pozytywnych zdarzeń: „samodoskonalenie” stronniczość) i z zaprzeczeniem odpowiedzialności za niepowodzenie (zewnętrzne atrybucja negatywnych zdarzeń:” samodoskonalenie ” stronniczość) (Cunningham et al.,, 1979; Blackwood et al., 2003; Hepper i Sedikides, 2012). Nasze wyniki sugerują, że w jednoznacznym kontekście ludzie są bardziej skłonni odizolować jaźń od negatywnych zdarzeń i przejawiać tylko uprzedzenie o samoobronie. Poprzednie badania twierdziły, że dążenie do wzmocnienia relacji z pozytywnymi wydarzeniami służy samo-wzmocnieniu, podczas gdy dążenie do uniknięcia winy za negatywne wydarzenia służy samoobronie (Cunningham et al., 1979; Blackwood et al., 2003; Alicke and Sedikides, 2009; Hepper and Sedikides, 2012)., Ogólnie rzecz biorąc, samowystarczalność reguluje nadrzędną potrzebę pozytywnego postrzegania siebie, dokonując niewielkich zmian w odpowiedzi na zakłócenia środowiska. Samoobrona jest natomiast systemem awaryjnym, który działa, gdy obraz siebie jest zagrożony poniżej określonego punktu tolerancji (Alicke and Sedikides, 2009; Hepper and Sedikides, 2012)., W jednoznacznym kontekście, atrybucyjne wskazówki i kryteria w implicit causality zdarzenia interpersonalne mogą spowodować silną motywację do samooceny, która promuje poszukiwanie i faworyzowanie informacji dostarczających dokładnej wiedzy o jaźni, a nie schlebianie własnej koncepcji (Sedikides and Strube, 1997; Duval and Silvia, 2002). W rezultacie ludzie manifestują uprzedzenie do samoobrony, a nie uprzedzenie do samodoskonalenia z tego samego powodu, że motywacja do samoobrony jest bardziej intensywna., Alternatywnie, poprzednie badania wykazały, że ludzie nie lubią tych, którzy przejawiają stronniczość samooceny (Hoorens, 2011). Osoby postrzegały cel jako bardziej niemoralny, nieinteligentny i nieprzyjazny, gdy cel sam się wzmocnił celowo lub nieumyślnie, a nie prezentował dokładnie (lafrenière et al., 2016).,

nasze badanie wykazało również, że w jednoznacznym kontekście, stronniczość samoobsługowa jest odporna na sytuację: stronniczość samoobsługowa uczestników nie miała wpływu na ich poziom samoświadomości, który został zmanipulowany za pomocą lub w inny sposób kamery w określonej sytuacji. Liczne badania twierdziły, że osoby w zadaniu konfliktowym są zmotywowane do poświęcenia swoich zasobów poznawczych na rozwiązywanie konfliktów, a nie do wydatkowania tych cennych zasobów na cechy nieistotne dla samego zadania (Botwinick, 2007; Dignath et al., 2015)., Zakładamy, że w jednoznacznym kontekście ludzie mają tendencję do izolowania jaźni od negatywnych zdarzeń z powodu motywacji samoobrony. Ponadto mogą one również przypisywać zdarzenia osobie rozpoznanej przez psychologiczną przyczynowość ukrytą w jednoznacznym kontekście ze względu na motywację do samooceny. Tak więc, motywacja samoobrony jednostki może intensywnie kolidować z jego / jej motywacją samooceny w jednoznacznym kontekście., W takim zadaniu konfliktowym jednostki mogą być zmotywowane do poświęcenia zasobów poznawczych na rozwiązanie konfliktu i doprowadzenie do samo-harmonii. Kolejną kwestią do rozważenia jest to, że nie manipulowaliśmy wielkością konfliktu w jednoznacznym kontekście. To znaczy, co mogłoby się stać, gdybyśmy ograniczyli konflikty między motywacjami samooparcia/samoobrony a samooceny w jednoznacznych kontekstach?, Ponadto, poprzednie badania wykazały, że na samoobsługowe nastawienie jednostki wpływa używanie lub nie używanie aparatu przy dokonywaniu atrybutów w niejednoznacznym kontekście( Silvia and Duval, 2001; Duval and Silvia, 2002), jednak nie powieliliśmy wpływu samoświadomości na samoobsługowe nastawienie w jednoznacznym kontekście naszego badania. Spodziewamy się, że mogą istnieć różne procesy atrybucyjne między tymi dwoma kontekstami atrybucyjnymi., W niejednoznacznym kontekście, ponieważ nie ma jasnych kryteriów atrybucji, obawy dotyczące samooceny są zmniejszone, motywacje do samorozwoju/samoobrony mogą odgrywać ważną rolę w atrybucji. I odwrotnie, w jednoznacznym kontekście, ponieważ kryteria atrybucji są stosunkowo jasne, motywacja do samooceny jednostki może aktywować się intensywnie, a atrybucja może zależeć od samooceny/samoobrony i motywacji do samooceny jednocześnie., Co więcej, w naszym badaniu ludzie wykazywali uprzedzenia dotyczące samoobrony, wskazując, że uprzedzenie to jest tak intensywne, że nie ma na nie wpływu zewnętrzne kryteria, takie jak ukryte informacje o przyczynowości dostępne w jednoznacznym kontekście. Ponadto, w poprzednich badaniach, w których uczestnicy otrzymywali negatywne opinie i byli proszeni o przypisanie ich w odniesieniu do informacji zwrotnej, osoby przejawiały stronniczość służącą sobie w oparciu o ich motywacje samoobrony, która została wzmocniona przez ich zwiększoną samoświadomość (Silvia and Duval, 2001; Duval and Silvia, 2002)., Wręcz przeciwnie, tendencja do samoobrony była odporna na poziom samoświadomości obecny w naszym badaniu, co sugeruje, że nie będzie ona znacząco podwyższona. Wyniki te wskazują również na powściągliwy efekt motywacji samooceny w jednoznacznym kontekście. Chociaż skuteczność kamery w zwiększaniu samoświadomości została zweryfikowana w poprzednich badaniach (np. Silvia and Duval, 2001; Duval and Silvia, 2002), ze względu na brak kontroli manipulacji, obecne badanie nie dostarczyło bezpośrednich dowodów na to, że kamera zwiększyła samoświadomość., Dlatego należy zachować ostrożność przy interpretacji tych wyników niniejszego badania i potrzebne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć wpływ samoświadomości na stronniczość służenia sobie w jednoznacznym kontekście.

warto zauważyć, że szczególnie interesujące jest nasze stwierdzenie, że uczestnicy badania przejawiali większą egoistyczną stronniczość, gdy atrybucyjny cel przyjął rolę aktora w stosunku do roli odbiorcy w jednoznacznym kontekście. Oznacza to, że samoobsługowe nastawienie było modulowane przez czynniki związane z samym wydarzeniem., We wcześniejszych badaniach stronniczość self-serving została uznana za sąd heurystyczny (Dunning et al., 1989; Chambers and Windschitl, 2004; Beer and Hughes, 2010), który jest szybszy i wymaga mniej zasobów poznawczych niż dokładna samoocena (Beer and Hughes, 2010). W naszym badaniu znalezienie ograniczonego nastawienia do siebie w stanie odbiorcy sugeruje, że w osądy zaangażowane są bardziej skomplikowane procesy samooceny, które są bardziej wymagające poznawczo niż sądy heurystyczne. Wniosek ten jest ogólnie zgodny z tymi zgłoszonymi przez Wang et al., (2015), którego wyniki neuroobrazowania ilustrowały, że zaangażowanie grzbietowej przyśrodkowej kory przedczołowej odpowiadające samoocenie wykazuje większą aktywność, gdy ludzie potrzebują dłuższego czasu reakcji, aby dokonać mniej samoobsługowych ocen w stanie biorcy.

podsumowując, niniejsze badanie dostarcza dowodów na istnienie stronniczości samoobsługowej w jednoznacznym kontekście., Pozwalając, aby motywacje do samooceny i samooceny ludzi były intensywnie sprzeczne, stronniczość służenia sobie była odporna na sytuację w jednoznacznym kontekście, a zamiast tego była głównie zależna od czynników związanych z wydarzeniami per se, takich jak rola aktora lub odbiorcy, jaką jaźń odgrywała w zdarzeniach międzyludzkich.

Oświadczenie o etyce

badanie to zostało przeprowadzone zgodnie z zaleceniami Komitetu etycznego East China Normal University z pisemną świadomą zgodą wszystkich uczestników., Wszyscy uczestnicy wyrazili pisemną świadomą zgodę zgodnie z deklaracją Helsińską. Protokół został zatwierdzony przez Komitet etyczny East China Normal University.

wkład autora

XW, LZ, LL i XG XW i YZ zebrały dane. XW, LZ, LL, PS i XG dołączyły do interpretacji danych. Pismo wykonywały XW, LZ, LL, FZ i XG.,

Oświadczenie o konflikcie interesów

autorzy oświadczają, że badanie zostało przeprowadzone w przypadku braku jakichkolwiek relacji handlowych lub finansowych, które mogłyby być interpretowane jako potencjalny konflikt interesów.

podziękowania