Cywilizacja Świata

okres po drugim upadku Imperium Majów (900 n. e.–1600 n. e.) nazywany jest okresem Postklasycznym. Centrum władzy przesunęło się z nizin Środkowych na Półwysep północny, ponieważ ludność najprawdopodobniej poszukiwała niezawodnych zasobów wodnych, wraz z większą stabilnością społeczną.

miasta Majów na północnych nizinach Jukatanu nadal się rozwijały; niektóre z ważnych miejsc w tej epoce to Chichén Itzá, Uxmal, Edzná i Coba., Typową klasyczną Polityką Majów było małe hierarchiczne Państwo (zwane ajawil, ajawlel lub ajawlil) na czele z dziedzicznym władcą znanym jako ajaw (później K ' Uhul ajaw). Jednak w okresie Postklasycznym powszechne było opuszczenie niegdyś kwitnących terenów, ponieważ populacje gromadziły się bliżej źródeł wody. Wojna najprawdopodobniej spowodowała, że ludność zamieszkująca długo zamieszkałe miasta religijne, jak Kuminaljuyu, została porzucona na rzecz mniejszych osiedli na wzgórzach, które miały lepszą przewagę nad walczącymi frakcjami.,

El Castillo (piramida Kukulcán) w Chichén Itzá. Zbudowany przez prekolumbijską cywilizację Majów pomiędzy IX a XII wiekiem n. e., El Castillo służył jako świątynia Boga Kukulkana, bóstwa pierzastego węża Jukateków, blisko spokrewnionego z Bogiem Quetzalcoatl znanym Aztekom i innym kulturom Środkowo-meksykańskim okresu Postklasycznego.,

miasta Majów w tej epoce były rozproszonymi osadami, często skupionymi wokół świątyń lub pałaców rządzącej dynastii lub elity w tym konkretnym obszarze. Miasta pozostały miejscem obowiązków administracyjnych i królewskich praktyk religijnych, a miejsca, w których powstawały i konsumowano luksusowe przedmioty. Centra miast zapewniały również świętą przestrzeń dla uprzywilejowanej szlachty, aby zbliżyć się do Świętego władcy oraz miejsca, w których formułowano i rozpowszechniano wartości estetyczne kultury wysokiej i gdzie konsumowano przedmioty estetyczne., Te bardziej ugruntowane miasta były samozwańczymi centrami porządku społecznego, moralnego i kosmicznego.

gdyby dwór królewski wypadł z łask ludu, tak jak w dobrze udokumentowanych przypadkach Piedras Negras lub Copan, ten upadek od władzy spowodowałby nieuchronną „śmierć” i porzucenie związanej z tym ugody. Po upadku dynastii Chichén Itzá i Uxmal, Majapan stał się najważniejszym ośrodkiem kulturalnym do około 1450 roku. Nazwa miasta może być źródłem słowa „Maya”, które miało bardziej ograniczone geograficznie znaczenie w Jukatec i kolonialnej Hiszpanii., Nazwa ta urosła do obecnego znaczenia dopiero w XIX i XX wieku. Obszar ten przekształcił się w konkurencyjne miasta-państwa, dopóki Hiszpanie nie przybyli do Jukatanu i nie zmienili dynamiki władzy.

niektóre mniejsze grupy Majów, takie jak Itza Maya, Ko ' Woj i Yalain z centralnego Peten, przetrwały upadek w okresie Postklasycznym w małych ilościach. Około 1250 roku n. e.grupy te przekształciły się w konkurujące ze sobą miasta-państwa., Itza utrzymywała swoją stolicę w Tayasal (znanym również jako Noh Petén), stanowisku archeologicznym, które miało stanowić fundament współczesnego miasta Flores w Gwatemali, nad jeziorem Petén Itzá. Ko ' Woj miał swoją stolicę w Zacpeten. Choć mniej widoczne w tej epoce, Postklasyczne Państwa Majów przetrwały również w południowych wyżynach.

Sztuka, Architektura i religia

okres Postklasyczny jest często postrzegany jako okres upadku kultury. Był to jednak czas postępu technologicznego w dziedzinie architektury, inżynierii i uzbrojenia., Metalurgia weszła do użytku dla biżuterii i rozwoju niektórych narzędzi z wykorzystaniem nowych stopów metali i technik obróbki metali, które rozwinęły się w ciągu kilku stuleci. I chociaż niektóre z klasycznych miast zostały porzucone po 900 roku n. e., Architektura nadal rozwijała się i rozwijała w nowo kwitnących miastach-państwach, takich jak Mayapan. Architektura sakralna i Królewska zachowała motywy śmierci, odrodzenia, zasobów naturalnych i życia pozagrobowego w swoich motywach i projektach., Balcerty, chodniki, drogi wodne, piramidy i świątynie z okresu klasycznego nadal odgrywały istotną rolę w hierarchicznym świecie miast-państw Majów.

budynek sakralny w Mayapan wzdłuż północnego półwyspu Jukatan. Zakrzywione ściany, złożone rzeźby i warstwowe platformy ilustrują ciągłą dominację architektury w kulturze i religii Majów w okresie Postklasycznym.,

religia Majów nadal koncentrowała się wokół kultu męskich przodków. Ci patrylinealni pośrednicy mogli ręczyć za śmiertelników w świecie fizycznym z ich pozycji w życiu pozagrobowym. Dowody archeologiczne wskazują, że zmarli krewni byli chowani pod podłogą domów rodzinnych. Dynastie Królewskie budowały piramidy, aby pochować swoich przodków. Ta patrylinealna forma kultu była używana przez niektóre dynastie Królewskie w celu uzasadnienia ich prawa do panowania., Życie pozagrobowe było złożone i obejmowało trzynaście poziomów w niebie i dziewięć poziomów w podziemiach, którymi musiały poruszać się inicjowane kapłaństwo, przodkowie i potężne bóstwa.

precyzyjne przygotowywanie posiłków, ofiary i przewidywania astronomiczne były wymagane do praktyk religijnych. Potężne bóstwa, które często reprezentowały naturalne elementy, takie jak jaguary, deszcz i kolibry, musiały być regularnie ułaskawiane ofiarami i modlitwami., Wiele motywów na dużych piramidach i świątyniach królewskich dynastii odzwierciedla Kult obu bóstw i patrylinealnych przodków i stanowi okno na codzienne praktyki tej kultury przed przybyciem wojsk hiszpańskich.

okres kolonialny

krótko po pierwszych wyprawach do regionu w XVI wieku Hiszpanie kilkakrotnie próbowali podporządkować sobie Politykę Majów. Przywódcy i ludzie Majów byli zrozumiale wrogo nastawieni do hiszpańskiej korony i używali łuków, strzał, włóczni i wyściełanych zbroi w obronie swoich miast-państw., Kampania hiszpańska, czasami określana jako „hiszpański podbój Jukatanu”, od samego początku okazałaby się długim i niebezpiecznym ćwiczeniem dla najeźdźców i zajęłaby około 170 lat i dziesiątki tysięcy indyjskich pomocników, zanim Hiszpanie ustanowili faktyczną kontrolę nad wszystkimi ziemiami Majów.

strony Kodeksu paryskiego. Jeden z trzech zachowanych przykładów pisma Majów, Kodeks Paryski oferuje wnikliwe spojrzenie na tradycje religijne i patrylinealne przed hiszpańską inwazją.,

W Przeciwieństwie Do imperiów Azteków i Inków, nie było jednego centrum politycznego Majów w okresie Postklasycznym, które po obaleniu przyspieszyłoby koniec zbiorowego oporu ze strony rdzennych ludów. Zamiast tego siły hiszpańskie musiały pokonać liczne niezależne polityki Majów, prawie jeden po drugim, z których wiele utrzymywało zacięty opór. Mity o złocie i metalach szlachetnych zmotywowały wiele hiszpańskich sił do zajęcia i zdominowania ziem Majów., Jednak Jukatan nie oferuje bogatych możliwości wydobycia, a niektóre obszary były trudne do nawigacji ze względu na gęste środowisko dżungli.

Kiedy toczyła się bitwa o kontrolę nad regionem, Hiszpański kościół i urzędnicy rządowi zniszczyli zdecydowaną większość tekstów Majów, a wraz z nimi duży zasób wiedzy na temat pisania i języka Majów. Na szczęście trzy z prekolumbijskich ksiąg datowanych na okres Postklasyczny przetrwały hiszpańską inwazję i zniszczenie kultury Majów. Są one znane jako kodeks madrycki, Kodeks Drezdeński i Kodeks Paryski., Ostatnie Państwa Majów (i ostatnie rdzenne gospodarstwa spod Hiszpańskiej kontroli w Ameryce)—Polityka Itza Tayasal i miasto Ko ' Woj Zacpeten—pozostawały niezależne od Hiszpanów do końca XVII wieku. Ostatecznie zostali pokonani przez Hiszpanów w 1697 roku po wielu ofiarach.

Majowie dzisiaj

chociaż hiszpańska Broń, Administracja i praktyki stały się znacznie bardziej dominujące w całej Mezoameryce w XVII wieku i dalej, lud Majów przetrwał, wraz z wieloma ich podstawowymi tradycjami., Dziś, w odległych częściach Gwatemali i Chiapas, podobne konfiguracje rodzinne, stosowanie 260-dniowego kalendarza Majów i praktyki rolnicze nadal kształtują rodziny Potomków. Miliony użytkowników języka Majów zamieszkują swoje ziemie przodków i utrzymują te języki i tradycje przy życiu.