Wady chondralne

Jak leczy się urazy chrząstki stawowej?
leczenie nieoperacyjne
zwyrodnienie chrząstki stawowej jest często leczone bez operacji. Niektóre środki, które lekarz może zalecić to:

• utrata masy ciała.
• ćwiczenia wzmacniające mięśnie wokół stawu.
• amortyzujące wkładki do butów.
• zmiany aktywności fizycznej.
• suplementy glukozaminy i chondroityny (Nie regulowane przez FDA).
• zastrzyki kwasu hialuronowego w celu poprawy smarowania stawów i zmniejszenia tarcia.,

lekarz zazwyczaj przepisuje leki w celu leczenia objawów i obserwuje postępy pacjenta. Chociaż istnieją leki, które mogą leczyć objawy związane z uszkodzeniem chrząstki stawowej, nie ma leków, które mogą naprawić lub zachęcić nowy wzrost chrząstki. Dalsze leczenie wymagałoby zabiegu chirurgicznego.
leczenie operacyjne
w ciągu ostatnich 10 lat odnotowano wiele ekscytujących postępów w chirurgicznym leczeniu wad chrząstki stawowej., Najczęściej stosowane leczenie polega na wygładzeniu szorstkich obszarów wady techniką golenia, jednak znaczące badania w tej dziedzinie medycyny doprowadziły do opracowania kilku nowych sposobów rozwiązania tego trudnego problemu.
do czynników wpływających na wybór zabiegu należą:

• wielkość wady.
• lokalizacja wady w kolanie.
• wiek i waga pacjenta.
• przyszłe cele i poziom aktywności pacjenta.
• motywacja i zdolność pacjenta do udziału w rehabilitacji pooperacyjnej.,
• wyrównanie kończyn pacjenta: czy pacjent ma ugięte nogi czy kneed?

najczęściej wykonywanymi procedurami leczenia wad chondralnych są Golenie i mikrozłamania.

golenie lub oczyszczanie

ta technika artroskopowa jest popularna od 20 lat i przynosi bardzo zadowalające efekty u ponad 75% pacjentów. Jest to powszechne leczenie u pacjentów z ubytkiem chrząstki, który nie był noszony aż do kości, zwłaszcza pod rzepką., Procedura ta jest również stosowana w bardziej artretycznym kolanie, gdy inne techniki resurfacingu nie są odpowiednie. Za pomocą specjalnych narzędzi artroskopowych, lekarz wygładza rozdrobnione lub postrzępione chrząstki stawowe. Idealnie, zabieg ten zmniejszy tarcie i podrażnienie, zmniejszając objawy obrzęku, hałasu i bólu.

mikrozłamania lub otarcia

technika ta sprzyja rozwojowi nowej chrząstki w defekt., Jest to dobrze przyjęta technika, która jest powszechną procedurą dla pacjentów z uszkodzeniem przez pełną grubość chrząstki stawowej, aż do kości. Za pomocą procedury artroskopowej podstawa uszkodzonego obszaru jest zeskrobywana, aby utworzyć krwawiące łóżko kości. Krew jest niezbędna do leczenia. Małe otwory są następnie „pobierane” do wady za pomocą specjalnego narzędzia, dzięki czemu naczynia krwionośne i komórki szpiku kostnego mają kontakt z odsłoniętą wadą chrząstki. Szpik kostny następnie wypełnia defekt promując tworzenie się skrzepu, który ostatecznie dojrzeje do jędrnej chrząstki bliznowatej., Badania wykazały, że tkanka ta jest chrząstką hybrydową. Chociaż ta nowo wyhodowana chrząstka jest trwała i może funkcjonować przez wiele lat, może nie mieć takiej samej trwałości lub wytrzymałości, jak oryginalna chrząstka szklistej, która istniała przed urazem.
obecnie badane i oceniane są następujące procedury naprawy uszkodzeń chrząstki stawowej. Chociaż te nowsze techniki posiadają pewne obietnice, ich skuteczność i długoterminowe wyniki nie zostały ustalone i tylko kilku chirurgów wykonać je. Niektóre z tych procedur mogą być bardzo kosztowne., Pacjent powinien skontaktować się z firmą ubezpieczeniową przed przystąpieniem do któregokolwiek z tych technik.

Osteochondral autoprzeszczepienie

najlepiej byłoby, gdyby wady chrząstki stawowej w kolanie zastąpiono by normalną chrząstką szklistą. Chrząstka ta wytrzymałaby lata użytkowania i zapobiegłaby rozwojowi zapalenia stawów. Osteochondral autoprzeszczep resurfacing daje pewną nadzieję w osiągnięciu tego celu. Zaletą tego leczenia jest to, że własna chrząstka pacjenta służy do naprawy uszkodzonego obszaru.,
procedura ta polega na przeniesieniu prawidłowej chrząstki z jednego obszaru kolana do drugiego. Zatyczki chrząstki są pobierane z obszarów kolana, które nie znoszą ciężaru ciała podczas chodzenia, a następnie „sadzone” w uszkodzonych obszarach techniką podobną do tej stosowanej do przeszczepu włosów.
ta procedura jest najlepsza w przypadku wad mniejszych niż 15 – 20mm, ponieważ istnieje ograniczenie liczby wtyczek, które można pobrać. Nie jest zalecany w chorobie zwyrodnieniowej stawów, w której chrząstka rozrzedza się wokół wady., Procedura ta może być wykonywana artroskopowo, z wyjątkiem sytuacji, gdy wymagane są liczne wtyczki. W przypadku większej wady konieczne może być niewielkie nacięcie, aby prawidłowo ustawić zatyczki.

autologiczna implantacja chondrocytów

procedura ta jest najczęściej zarezerwowana dla wad o rozmiarze powyżej 20 mm lub gdy uszkodzone miejsce jest zbyt duże, aby można je było bezpiecznie leczyć innymi technikami. Zaleca się tylko wtedy, gdy wokół wady nie występuje zużycie chrząstki.
zabieg ten polega na wykorzystaniu własnych komórek chrząstki pacjenta., Komórki chrząstki stawowej pacjenta są artroskopowo usuwane z uszkodzonego kolana i hodowane poza ciałem w hodowli tkankowej. Po okresie wzrostu trwającym trzy tygodnie przeprowadza się drugą procedurę chirurgiczną w celu wszczepienia tych komórek w defekt. Idealnie, komórki te wypełnią wadę nową powierzchnią chrząstki w czasie. Proces implantacji wymaga dużego nacięcia, aby komórki chrząstki mogły być prawidłowo umieszczone na powierzchni kości i zacząć rosnąć. Potrzeba dwóch do trzech lat, aby te nowe komórki całkowicie dojrzały.,

Osteochondral Allogenic Resurfacing

procedura ta jest stosowana w przypadku uszkodzenia kości w połączeniu z wadami chrząstki stawowej. Wymaga przeszczepu świeżej chrząstki i kości od dawcy, wkrótce po śmierci tej osoby. Jeden duży przeszczep jest wszczepiany w uszkodzonym obszarze. (Banki tkanek, które zapewniają przeszczepy starannie sprawdzają dawców pod kątem chorób zakaźnych, w tym AIDS i zapalenia wątroby.) Chociaż procedura ta jest wykonywana od ponad 20 lat, dopiero niedawno zyskał popularność, ponieważ świeże przeszczepy stały się łatwiej dostępne.,

Jakie mogą wystąpić powikłania?

żaden z powyższych zabiegów nie jest doskonały, ale każdy z nich może być pomocny dla pacjentów z bolesnymi wadami chrząstki stawowej. Chociaż wyniki nie zostały ocenione w kontrolowanych badaniach, techniki te okazały się bezpieczne i skuteczne z pozytywnymi wynikami w zakresie 70-80%. Wskaźnik sukcesu wydaje się zależny od czasu. Niektórzy pacjenci mogą odczuwać ulgę w objawach przez krótki czas, ale stwierdzają, że objawy stopniowo się powtarzają. Wyniki długoterminowe nadal nie są dostępne dla niektórych procedur., Sztywność stawów, zakażenie, i nadal ból może czasami po operacji, jak może się zdarzyć w przypadku każdej poważnej operacji kolana.
decyzja o wyborze któregokolwiek z tych zabiegów powinna być podjęta dopiero po dokładnym omówieniu wszystkich opcji przez pacjenta i lekarza. Odpowiednie szkolenie i doświadczenie w stosowaniu każdej z tych technik jest ważne dla powodzenia wybranej procedury.