Serafin

Bóg i jego Serafin ukazują się Izajaszowi

Izajasz 6, Haftara dla Paraszat Yitro, opisuje tzw. „tronową narrację” Izajasza.”Zaczyna się od wizji Boga Izajasza:

iz 6:1 W roku, w którym umarł król Ozjasz, ujrzałem mojego Pana siedzącego na wysokim i wzniosłym tronie, a spódnice jego szaty wypełniały świątynię.

Bóg jednak nie pojawia się sam w tej wizji; towarzyszą mu istoty zwane serafinami:

iz 6:2 Serafini stali nad nim., Każdy z nich miał sześć skrzydeł: z dwoma zakrywał twarz, z dwoma zakrywał nogi, a z dwoma latał.

te Serafini są nie tylko latające nad Bogiem, a oni nazywali siebie, że naukowcy odnoszą się do Трисвятое („po trzykroć święty”):

z ישעיהו ו:ג’וְקָרָא זֶה אֶל זֶה וְאָמַר קָדוֹשׁ קָדוֹשׁ קָדוֹשׁ יְ־הוָה צְבָאוֹת מְלֹא כׇל הָאָרֶץ כְּבוֹדוֹ.

Iza 6:3 i jeden wołałby do drugiego: „Święty, Święty, Święty! YHWH gospodarzy! Jego obecność wypełnia całą ziemię!,”

dźwięk ich głosu trzęsie świątyni:

i ו:ד וַיָּנֻעוּ אַמּוֹת הַסִּפִּים מִקּוֹל הַקּוֹרֵא וְהַבַּיִת יִמָּלֵא עָשָׁן.

6:4 drzwi drżały na dźwięk tego, który dzwonił, a Dom wypełniał się dymem.,

tekst nie wyjaśnia, dlaczego pokój wypełnia się dymem, ale wydaje się być połączony z teofanią, ponieważ dym pojawia się również na górze Synaj, a góra trzęsie się jak Świątynia tutaj (WJ 19:18), dlatego Izajasz 6 został wybrany jako Haftara dla Parashat Yitro (WJ 18-20). Może to być również związane z obrazami, które znajdujemy w wielu biblijnych fragmentach opisujących YHWH pojawiające się w chmurze (ענן) lub mgle/gęstej chmurze (ערפל).,

Gdy Izajasz uświadamia sobie, że widzi Boga, zaczyna się bać, ponieważ stoi przed Bogiem, gdy jest nieczysty:

iz 6:5 zawołałem: „biada mi, jestem zagubiony! Jestem bowiem człowiekiem o nieczystych wargach i żyję wśród ludu o nieczystych wargach, a moje własne oczy widziały Króla zastępów.”

następnie Serafin „oczyszcza” usta Izajasza z grzechu:

iz 6:6 wtedy jeden z serafinów przyleciał do mnie z żywym węglem, który zabrał z ołtarza za pomocą szczypiec.,
6: 7 dotknął go do moich warg i oświadczył: „teraz, gdy to dotknęło twoich warg, twoja wina odejdzie, a twój grzech zostanie oczyszczony.”

Avigdor (Victor) Hurowitz (1948-2013), późniejszy profesor Biblii na Uniwersytecie Ben Guriona, porównuje oczyszczenie ust Izajasza przez Serafinów z ceremoniami oczyszczenia ust w literaturze mezopotamskiej, szczególnie mīs pî (oczyszczenie ust). Ceremonia ta jest poświadczona w odniesieniu do kilku okoliczności kultowych., Według Hurowitza, ” czyste usta pozwalają osobie lub przedmiotowi stanąć przed bogami lub wejść do królestwa Bożego….”

wolne węgle Serafin, Izajasz słyszy, że Bóg szuka kogoś, aby nieść jego przesłanie do ludzi, i Izajasz wolontariuszy do zabudowy:

z ישעיה ו:ç וָאֶשְׁמַע אֶת קוֹל אֲדֹנָי אֹמֵר אֶת מִי אֶשְׁלַח וּמִי יֵלֶךְ לָנוּ וָאֹמַר הִנְנִי שְׁלָחֵנִי.

iz 6:8 wtedy usłyszałem głos mojego Pana mówiącego: „kogo mam posłać? Kto po nas pójdzie?,”A ja na to:” oto jestem, poślij mnie.”

od tego momentu fragment kontynuuje przesłanie Boga do ludzi, a Serafini znikają.

YHWH of Hosts

YHWH nigdy nie towarzyszy żadnej innej istocie, gdy pojawia się w Torze. W Księdze Izajasza pojawia się jednak nie tylko JHWH wraz z serafinami, ale także Bóg jako JHWH zastępów (יש־הודה צְבאוות), zwrot, który nigdy nie jest używany w torze, ale który pojawia się 260 razy w pozostałej części Biblii hebrajskiej. Zwrot odnosi się do orszaku YHWH, czyli,, idea, że razem z YHWH w niebie są inne, mniejsze bóstwa, być może więcej niż jednego rodzaju.

teksty biblijne przypisują temu orszakowi różne, czasem nakładające się na siebie funkcje.

Gwiazdy jako gospodarze YHWH – fragment Księgi Hioba pozwoliłby nam zrozumieć, że rzeczywiste fizyczne niebiańskie Gwiazdy stanowią przynajmniej część boskiego orszaku.

z בְּרָן יַחַד כּוֹכְבֵי בֹקֶר וַיָּרִיעוּ כָּל בְּנֵי אֱלֹהִים.

kiedy poranne Gwiazdy śpiewały razem i wszystkie boskie istoty krzyczały z radości., (Job 38:7)

Księga Powtórzonego Prawa sugeruje, że mniejsze bóstwa w niebie są bogami dla innych narodów. Na przykład, Mojżesz stwierdza w swoim przemówieniu:

Pwt 4:19 a kiedy spojrzysz w niebo i ujrzysz słońce, księżyc i gwiazdy, całe zastępy niebiańskie, nie możesz być zwabiony do kłaniania się im lub służenia im. Ci YHWH, wasz Bóg, przydzieleni innym narodom wszędzie pod niebem.,

ten werset uznaje, że luminarze są bóstwami, ale wyjaśnia, że są pod rozkazami YHWH i że Izraelici nie powinni ich czcić. Wydaje się prawdopodobne, że jedną z inspiracji dla tego obrazu był fakt, że niebo, które jest domem YHWH, jest wypełnione gwiazdami i planetami, które starożytni uważali za bóstwa same w sobie, ale które służyły pod YHWH, jako część jego administracji świata.,

podobna koncepcja, choć bez odniesienia do gwiazd, pojawia się w jednej (prawdopodobnie oryginalnej) wersji Powtórzonego Prawa 32:8, w tekście zachowanym w 4QDeutj i w LXX:

kiedy najwyższy przypisał dziedzictwo narodom, kiedy rozdzielił ludzkość, ustanowił Terytoria Narodów, zgodnie z liczbą pomniejszych bogów. Dział YHWH jest jego narodem; Jakub jest jego przydzielonym dziedzictwem.

ponownie, te inne bóstwa mają być bogami dla innych narodów, podczas gdy YHWH jest Bogiem Izraela.,

Jahwe armia – termin „gospodarze” (צבאות) ma wojskową konotację, i, w rzeczywistości, mamy co najmniej jedno biblijne wzmianki niebiańskie istoty walczą wraz z Jahwe, i w jego imieniu:

z שופטים ä:כ מִן שָׁמַיִם נִלְחָמוּ הַכּוֹכָבִים מִמְּסִלּוֹתָם נִלְחֲמוּ עִם סִיסְרָא.

,

хвалители Jahwe – bardziej popularnym motywem jest to, jak te boskie istoty chwała Jahwe, który uznają, – to więcej, niż oni sami:

Pwt 32:43

z הרנינו שמים עִמּוֺ,
w והשתחוו לו כל אלהים.

Śpiewajcie, o niebiańskie istoty (lub: niebiosa), z nim i kłaniajcie mu się wszyscy bogowie.

Ps 29:1

przypisuj JHWH, o boskie istoty, przypisuj JHWH chwałę i siłę. Przypiszcie JHWH chwałę jego imienia; pokłońcie się JHWH, majestatycznie w świętości.,

Rada Boska-czasami istoty te pojawiają się jako część Rady Boskiej. Na przykład,

praca (1:6)

z וַיְהִי הַיּוֹם וַיָּבֹאוּ בְּנֵי הָאֱלֹהִים עַל לְהִתְיַצֵּב יְ־הֹוָה וַיָּבוֹא גַם הַשָּׂטָן בְּתוֹכָם….

pewnego dnia boskie istoty zaprezentowały się przed YHWH, a przeciwnik przyszedł wraz z nimi….

Psalm 82 (1, 6)

Bóg stoi w Boskim zgromadzeniu; pośród boskich istot ogłasza sąd…., Wziąłem Was za boskie istoty, za synów Najwyższego, za was wszystkich.

szczególnie wymowny fragment, który łączy wiele obrazów boskiego orszaku YHWH pojawia się w Psalmie 89:

Ps 89:6 Twoje cuda, YHWH, są chwalone przez niebiosa, twoja wierność, także w Zgromadzeniu świętych istot.
89:7 Bo któż na niebie może równać JHWH, może porównać z JHWH wśród boskich istot,
89:8 Bóg bardzo bał się w Radzie świętych istot, trzymany w zachwycie przez wszystkich wokół niego?,
89:9 o JHWH, Boże zastępów, któż jest tak potężny jak Ty, o JHWH? Twoja wierność Cię otacza.

tutaj YHWH jest chwalony przez inne bóstwa, które są częścią Rady YHWH; nazywają go YHWH Bogiem zastępów. Serafini Izajasza powinni zatem być postrzegani jako szczególna instancja tego ogólnego tematu. To przedstawienie jest jednym z trzech biblijnych opisów YHWH pojawiającego się przed ludźmi wraz z jego orszakiem.,

wizja Micheasza o niebiańskim królewskim dworze JHWH

W 1 Księdze Królewskiej 22 Król Achab z Izraela połączył siły z królem Jozafatem z Judy, aby walczyć z Aramejczykami o kontrolę nad Ramot-gilead po wschodniej stronie rzeki Jordan. Konsultują się z prorokami dworu Achaba, którzy przewidują pewne zwycięstwo., Nie usatysfakcjonowany odpowiedzią tych pochlebców, Jozafat nalega, aby skonsultować się z innym prorokiem, pewnym Micheaszem, synem Imli, który oświadcza:

1 kg 22:19 widziałem JHWH siedzącego na jego tronie, z całym zastępem nieba stojącym z prawej i z lewej strony od niego.
22:20 YHWH zapytał: „Któż zachęci Achaba, aby pomaszerował i poległ w Ramot-gilead?”Wtedy jeden tak powiedział, a drugi tak powiedział,
22:21 aż pewien duch podszedł i stanął przed YHWH i powiedział: „Będę go kusić.,”…

Micheasz

równoległość do Izajasza 6 jest uderzająca. W każdym przypadku

• YHWH zasiada na tronie;
• YHWH prosi o ochotnika ze słowem „kto…?”;
• odbywa się wymiana słowna pomiędzy członkami królewskiego dworu YHWH;
• ochotnik ogłasza się;
• misją jest oszukanie ludzi, którzy rozgniewali YHWH.

jednak obie sceny wizji nie są identyczne., Po pierwsze, Micheasz nie podaje żadnego fizycznego opisu asystentów YHWH, posługując się jedynie ogólnym określeniem „zastępy niebios” i nie wspomina o serafinach.

Po Drugie, wizja Micheasza przenosi jego umysł lub ducha do królestwa niebiańskiego, podczas gdy wizja Izajasza mówi o JHWH pojawiającym się w świątyni. Możliwe, że gdy Izajasz opisuje JHWH w „świątyni”, ma on na myśli niebiańskie miejsce, w którym spotyka się Dwór JHWH. Jeśli tak, seraphimmay oznacza niebiańskich luminarzy, „ognistych”, a Izajasz wyobraża ich jako królewski orszak YHWH., Niemniej jednak wydaje się równie prawdopodobne, jeśli nie bardziej prawdopodobne, że przez „Świątynię” Izajasz oznacza świątynię Jerozolimską.

Po Trzecie, a co najważniejsze, kiedy Micheasz widzi JHWHA na swoim tronie, on tylko obserwuje postępowanie, podczas gdy JHWH pojawia się przed Izajaszem I wchodzi z nim w interakcję. Pod tym względem bliższą paralelą do wizji Izajasza jest opowieść o powołaniu Ezechiela (Ezechiela 1) i jego późniejsze wizje o JHWH z jego orszakiem.,

uskrzydlone stworzenia Ezekiela

Ezekiel widzi Boga z czterema polimorficznymi uskrzydlonymi istotami zwanymi chayot (שיות), „żywymi stworzeniami”, z których każda ma cztery twarze (człowieka, lwa, wołu i orła) i cztery skrzydła.

Ezech 1:6 …każdy z nich miał cztery skrzydła…
1:11 co do skrzydeł, były one oddzielone: powyżej, każdy miał dwa dotykające pozostałych, podczas gdy pozostałe dwa pokrywały jego ciało.,w wizji Ezekiela dwa skrzydła stworzeń są rozłożone, aby dotknąć skrzydeł sąsiedniego stworzenia, co sugeruje, że stoją w kręgu. Druga para skrzydeł pokrywa ich ciała, tak jak Serafini Izajasza, ale w przeciwieństwie do serafinów Izajasza, istoty te nie mają trzeciej pary skrzydeł, aby zakryć ich twarze. (Omówimy znaczenie tego później.,)

drugim podobieństwem między serafinami i czajotem jest ogromna ilość hałasu, jaki wydają:

Ezech 1:24 kiedy się poruszyli, słyszałem dźwięk ich skrzydeł, jak dźwięk potężnych wód, jak dźwięk Shaddai, tumult jak zgiełk armii. Gdy stały nieruchomo, pozwalały im opadać skrzydła.
1: 25 z góry nad ich głowami rozległ się dźwięk. Gdy stały nieruchomo, pozwalały im opadać skrzydła.

istnieje jednak kilka istotnych różnic między serafinem a czajotem., Po pierwsze, stworzenia Ezechiela są przywiązane do siebie i nigdy się nie obracają, ale poruszają się jako blok, pozornie na kołach (אולנים; Ezech 1:15). Nie poruszają się niezależnie, tak jak czynią to Serafini Izajasza.

Po Drugie, Serafini Izajasza unosili się nad JHWH (Izajasza 6:2), podczas gdy ci pierwsi są poniżej niego:

Ezech 1:22 nad głowami stworzeń była forma: przestrzeń, z budzącym podziw blaskiem jak kryształ, rozciągała się ponad ich głowami.,
1:23 pod przestrzenią każdy miał jedną parę skrzydeł rozciągniętych w kierunku pozostałych, a każdy miał drugą parę okrywającą jego ciało….
1:26 nad przestrzenią nad ich głowami był pozór tronu, wyglądem przypominający Szafir; a na górze, na pozorze tronu, był pozór ludzkiej postaci.w tym miejscu TRON YHWH nie jest niezależny od stworzeń, ale siedzi na szczycie kryształowej przestrzeni, która jest niesiona przez latające stworzenia. W końcu te stworzenia nie rozmawiają z Ezechielem, ze sobą nawzajem ani z YHWH., W tym sensie są mniej świtą, a bardziej jak boskie bestie ciągnące latający rydwan.

Cherubin i Boski TRON

wizja Ezechiela przypomina inny epitet YHWH, „ten, który zasiadł na Cherubinach” lub „który mieszka wśród Cherubinów” (1 Sam 4:4; 2 Sam 6:2). W rzeczywistości, w późniejszym spotkaniu ze stworzeniami (ch. 10), Ezechiel odnosi się do nich jako Cherubinów., Cztery twarze Cherubinów Ezechiela są unikalnym wariantem na temat spotykany w Biblii i starożytnym Bliskim Wschodzie, że skrzydlate postacie ochronne, które albo niosą boski Tron lub, co bardziej prawdopodobne, otaczają bóstwo siedzące na tronie (lub stojące na podium) z rozszerzonymi skrzydłami.

są to te same stworzenia, których posągi pojawiają się na Arce Przymierza (2 Mjż 25:18-22, 37:6-9) i w świątyni świętych świętych (1 kg 6:23-29)., W tym drugim przypadku mówi się, że ich skrzydła dotykają się, podobnie jak skrzydła stworzeń Ezechiela:

1 kg 6,27 umieścił Cherubinów w wewnętrznej komnacie. Ponieważ skrzydła Cherubinów były wydłużone, skrzydło jednego dotykało jednej ściany, a skrzydło drugiego dotykało drugiej ściany, podczas gdy ich skrzydła w środku komory dotykały się nawzajem.,

Menahem Haran (1924-2015), późniejszy profesor Biblii na Uniwersytecie Hebrajskim, zasugerował nawet, że Izajasz mógł być zainspirowany do wyobrażania skrzydlatych stworzeń przez ogromne posągi Cherubinów w świątyni, gdzie Izajasz doświadczył swojej wizji. A jednak, jak wspomniano powyżej, Serafini różnią się wyglądem i pozycją od Cherubinów. Co więcej, prorok nie był fizycznie w wewnętrznym sanktuarium świątyni, gdzie te posągi zostałyby znalezione.,

Co więcej, te Cherubiny są statyczne, w przeciwieństwie do „zastępów” JHWH w opowieściach Micheasza i Hioba oraz Serafinów z Księgi Izajasza 6, którzy zasiadają w Radzie Bożej, działają niezależnie i są konsultowani lub wysyłani na posyłki przez JHWH.

mnogość boskich istot

czytając te wszystkie teksty o boskim orszaku, tradycja wyobraża sobie każdy z nich jako inny rodzaj boskiej istoty., Klasyczny iteracji to w qedusha modlitwie, w linię, która idzie od razu po recytacji Trisagian:

z הָאוֹפַנִּים וְחַיּוֹת הַקֹּדֶשׁ בְּרַעַשׁ גָּדוֹל מִתְנַשְּאִים לְעֻמַּת שְׂרָפִים…

i w ophanim, i Ducha чайот, z wielkim hałasem, wspiąć się na przeciwny Serafin…

modlitwa przewiduje wszystkie te istoty, razem z Jahwe na niebie.,

Serafin: uskrzydlone Węże

chociaż Księga Izajasza 6 jest jedynym fragmentem biblijnym opisującym boskie istoty zwane serafinami, nie jest to jedyny fragment, który w ogóle używa tego terminu. Termin Serafin w liczbie pojedynczej i mnogiej (Serafin) pojawia się w liczbach (21:4-9), w historii węży atakujących Izraelitów na pustyni. Tam odnosi się do jadowitych węży, prawdopodobnie ogólne określenie kobry lub Kobra-podobne węże, które zamieszkują pustynię.

Księga Powtórzonego Prawa 8:15 opisuje również serpentyny jako niebezpieczeństwo, które można znaleźć na pustyni., Ani liczby, ani Księga Powtórzonego Prawa nie opisują węży jako uskrzydlonych; jednak Księga Izajasza opisuje serafinów jako latające węże (שרָף משעון; 14:29, 30:6).

przedstawienie Izajasza wyraźnie nie jest oparte na rzeczywistych zwierzętach. Po pierwsze, „latające” węże, takie jak kobra czarna, są tak naprawdę swingującymi wężami, które atakują z drzew; nie mają skrzydeł. Po drugie, żadne pustynne kobry w ogóle nie „latają”, ponieważ wymaga to drzew. Czym więc są te skrzydlate węże?,

Hugh Williamson, Emerytowany profesor (Regius Professor) na Uniwersytecie Oksfordzkim, sugeruje, że Serafini są hybrydą, łączącą motyw skrzydlatych węży znany gdzie indziej w Księdze Izajasza z wizerunkiem olbrzymiego Cherubina wśród rzeczywistej rzeczywistości wyposażenia świątyni:

…Serafini wywodzili swoje imię od Serafina(im) znanego gdzie indziej w Biblii hebrajskiej, ale że zostały one opracowane w wizji Izajasza przez skojarzenie z wielkim Cherubinem.cherubiny, których forma jak i funkcja zdają się również znaleźć odzwierciedlenie w opisie.,”

nie negując szerszego motywu łączącego Serafina z Cherubinem, argumentowałbym, że bardziej bezpośrednie połączenie można znaleźć w ikonografii egipskiej.

Uraeus egipski

jak argumentowałem w moim „czym jest biblijny latający Wąż” (TheTorah.com, 2017), Izajasz był prawdopodobnie pod wpływem „skrzydlatego węża uraeus”, który był popularnym wizerunkiem w Królewskiej ikonografii egipskiej., Wąż uraeus jest kojarzony z egipską boginią Wadjet, pierwotnie bóstwem patrona i opiekuna Dolnego (=północnego) Egiptu, a ostatecznie jednym z dwóch bóstw patronów Faraona.

wizerunek skrzydlatego węża miał być zarówno obrazem groźnym, jak i ochronnym—chroniącym faraona i zagrażającym jego wrogom. Jak mówi o sobie Wadjet w zaklęciu 17 Księgi Umarłych:

każdy Bóg się boi, ponieważ tak wielka i potężna jest moja Ochrona Boga przed tym, który go szkaluje., Malachit błyszczy dla mnie, żyję według mojej woli, bo jestem Wadjet, Pani pożerającego płomienia, a niewielu zbliża się do mnie.

faraonowie nosili węża uraeus na koronie i często przedstawiani byli pod uskrzydlonymi wężami, których skrzydła były rozpostarte w geście ochrony. Judejski Król Ezechiasz wykorzystał obraz Uraeus w swoich pieczęciach w okresie przed poddaniem się asyryjskiemu królowi Sennacherybowi (701 p. n. e.), po czym usunął egipskiego ikonicznego uskrzydlonego węża z repertuaru elit Judejskich.,

ponieważ Izajasz był współczesnym Ezechiaszem i aktywnym na dworze królewskim (jak wynika z wielu fragmentów Księgi Izajasza i królów), logicznym byłoby przypuszczenie, że Serafini z wizji Izajasza są podobnie rozumiani jako uskrzydlone węże towarzyszące boskiemu królowi YHWH, który w końcu jest opisany w tej wizji w kategoriach królewskich jako siedzący na „wysokim i wzniosłym tronie” (iz 6:1).

Nehushtan: a visual Cue?,

może nawet być tak, że Izajasz był nie tylko zainspirowany Egipskim wyobrażeniem w ogóle, ale specyficznym wizualnym sygnałem, posągiem węża rzekomo zbudowanym przez Mojżesza, który Judejczycy nazywali Nehushtan. Zanim Ezechiasz zniszczył posąg, był on czczony przez Judejczyków i być może znajdował się w samej świątyni, gdzie miał wizję Izajasza. Posąg mógł służyć jako wskazówka wizualna, sugerując obraz takich istot służących jako asystenci YHWH.,

Izraelska wariacja na temat egipski

Serafini Izajasza nie są jednak jedynie reprodukcją egipskiego wizerunku uskrzydlonych węży latających nad królem, aby chronić go skrzydłami. Wskazówką do zrozumienia obrazu Izajasza jest anomalia sześciu skrzydeł.

Uraei Egipskie były przedstawiane albo z dwoma lub czterema skrzydłami., Jak zauważają Othmar Keel i Christoph Uehlinger—dwaj znawcy ikonografii ANE, symbolika dwuskrzydłowego uraeus polegała na tym, że strzegł on przedmiotu, na którym został wyrzeźbiony, podczas gdy symbolika czteroskrzydłowego uraeus, która była szczególnie powszechna w Judejskich pieczęciach w tym okresie, polegała na tym, że strzegł właściciela pieczęci. Mając to na uwadze, Keel i Uehlinger sugerują:

sześć skrzydeł w Księdze Izajasza 6 oznacza wzrost mocy nawet w porównaniu z czterema skrzydłami, które uraei mają na pieczęciach judejskich., Ale chodzi o to, że Serafini widziani przez Izajasza nie używają żadnej ze swoich par skrzydeł, aby chronić swego pana; zamiast tego, oprócz jednej pary użytej do lotu, skrzydła działają jako sposób, aby chronić się przed promieniami świętości, które przychodziły od ich Pana i rozprzestrzeniały się wszędzie.

mówiąc inaczej, Izajasz nie tylko jest wyjątkowy w opisywaniu boskiego orszaku YHWH jako mającego sześć skrzydeł, ale jest wyjątkowy w tym, że skrzydła pokrywają ich własne twarze., Izajasz nie wyjaśnia, dlaczego tak jest, ale być może ich unikalny punkt obserwacyjny, lecący nad JHWH, wymagał od nich, aby nie patrzyli bezpośrednio na niego, ponieważ byłoby to lekceważące, a może nawet niebezpieczne. Co ważniejsze, jak zauważają Keel i Uehlinger, w przeciwieństwie do egipskich wyobrażeń Faraona ze skrzydlatym uraeusem, żadne ze skrzydeł serafinów nie jest rozłożone, aby przykryć YHWH w klasycznym geście ochronnym tego bóstwa, ale raczej ich skrzydła pokrywają własne ciała i twarze.

w ten sposób Izajasz zaadaptował egipskiego uraeusza do swojej teologii Judejskiej., Podczas gdy uskrzydlone węże latają nad głową YHWH jak egipskie węże uraeus, Serafini nie są wielkimi mocami, które chronią YHWH tak, jak Wadjet chroni Faraona. Zamiast tego Serafini są po prostu częścią boskiego orszaku, sługami najwyższej potężnej istoty, YHWH, która nie potrzebuje ochrony.