Parafilia seksualna

Cindy M. Meston & Penny Frohlich

wprowadzenie

zgodnie z DSM-IV, aby zdiagnozować parafilia, należy wykazać następujące cechy:

DSM-IV wymienia osiem rodzajów zaburzeń parafiletycznych, ale w praktyce osoby wykazujące jedną parafiletykę bardzo często wykazują również inne zachowania parafiletyczne. Uwięzieni pedofile często zgłaszają, na przykład, że angażują się również w inne zachowania parafiletyczne (np. Ekshibicjonizm, podglądactwo) i że dewiacyjne zachowania seksualne inne niż pedofilia są ich głównym zainteresowaniem., Obecność zachowań parafilnych może reprezentować podstawowe zaburzenie impulsywności seksualnej, które charakteryzuje się kompulsywnością seksualną i hiperseksualnością, aw niektórych przypadkach agresją (Kafka, 1997).

powrót do góry

Fetyszyzm

według DSM-IV Fetyszyzm obejmuje „powtarzające się, intensywne fantazje podniecające seksualnie, popędy seksualne lub zachowania polegające na używaniu nieżywych przedmiotów” jako bodźców seksualnych (American Psychiatric Association, 1994). Większość fetyszystów to mężczyźni, a prawie co czwarty jest homoseksualistą., Typowe przedmioty Fetysz obejmują Buty i bieliznę, a typowe materiały to guma i skóra. Fetyszyści podniecają się kradzieżą obiektu, oglądaniem obiektu lub masturbacją z obiektem. Większość fetyszystów jest pobudzana przez wiele różnych przedmiotów. Etiologia fetyszyzmu nie jest znana. Dwa zgłoszone przypadki fetyszyzmu były związane z nieprawidłowościami w płacie skroniowym. W jednym przypadku pacjent miał epilepsję płata skroniowego, a w drugim zachowanie fetyszowe było związane z rozwojem guza płata skroniowego (Wise, 1985)., Niektóre dowody sugerują, że Fetyszyzm może być wyuczonym zachowaniem, które wynika, gdy normalny bodziec seksualny jest połączony z przedmiotem fetyszu. Siedmiu heteroseksualnych mężczyzn wolnych od jakiegokolwiek wcześniejszego fetyszu wielokrotnie pokazywano bodźce erotyczne połączone ze zjeżdżalnią czarnego damskiego buta do kolan. Kiedy poślizg buta został później pokazany sam, pięciu z siedmiu mężczyzn wykazało erekcję prącia, co wskazuje, że Fetysz buta został uwarunkowany. Uwarunkowany Fetysz u trzech mężczyzn uogólniał się na inne rodzaje butów., Oznacza to, że mężczyźni również podniecili się, gdy pokazano poślizg wysoko zagojonego czarnego buta i nisko zagojonego czarnego buta. Nie podniecały się one krótkim brązowym butem, brązowym sandałem sznurkowym lub złotym sandałem, co sugeruje, że Fetysz uogólniał się tylko na podobne typy butów (Rachman & Hodgson, 1968). Podobne badanie przeprowadzono u kobiet w celu określenia, czy kobiety mogą być również uwarunkowane, aby stać się seksualnie pobudzony do bodźca. Osoby były losowo przydzielane do wielokrotnego oglądania filmu erotycznego w połączeniu z bodźcem świetlnym lub samego filmu erotycznego., Nie stwierdzono istotnych różnic w fizjologicznym podnieceniu seksualnym między grupami doświadczalnymi i kontrolnymi, gdy bodziec świetlny został później przedstawiony samodzielnie (Letourneau & O ' Donohue, 1997). Meston i Rachman (1994) próbowali uzależnić podniecenie seksualne od dźwięku męskiego głosu. Nawet po wielokrotnych parach erotycznych klipów wideo i głosu mężczyzny, późniejsza prezentacja samego głosu mężczyzny nie wywołała podniecenia seksualnego., Sugeruje to, że podniecenie seksualne nie jest łatwo klasycznie uwarunkowane u kobiet i może wyjaśniać, dlaczego, podobnie jak inne parafilie, Fetyszyzm występuje prawie wyłącznie u mężczyzn.

powrót do góry

TRANSWESTYCZNY Fetyszyzm

transwestyczny Fetyszyzm jest diagnozowany u heteroseksualnych mężczyzn, którzy doświadczają „nawracających, intensywnych seksualnie pobudzających fantazji, popędów seksualnych lub zachowań obejmujących cross-dressing” (American Psychiatric Association, 1994). Rozróżnia się transwestytyzm (transwestytyzm) i transwestycki Fetyszyzm., U wielu osób cross-dress, ale zachowanie nie jest uważane za Fetysz, chyba że cross-dressing jest związany z uczuciami seksualnymi. Na przykład transseksualiści lub osoby, które uważają, że ich zewnętrzna płeć nie pasuje do ich wewnętrznej tożsamości płciowej, mogą przebierać się w krzyż, aby czuć się bardziej zgodnym z ich tożsamością płciową, ale nie uważają, że transseksualizm podnieca seksualnie. Podobnie, homoseksualni mężczyźni mogą przebierać się (np. drag-queens), ale przebieranie się nie jest uważane za Fetysz, chyba że jest podniecające seksualnie.,

opublikowano bardzo niewiele badań dotyczących transwestycznego fetyszyzmu i tych, które często grupowały transwestycznych fetyszystów z transwestytami, którzy doświadczyli małego lub żadnego podniecenia seksualnego z powodu przebierania się. Doktor i Książę (1997) przebadali 1032 transwestytów w latach 1990-1992. Okazało się, że 40% respondentów uznało cross-dressing „często” lub ” prawie zawsze „seksualnie ekscytujące, ale tylko 9% określiło siebie jako” fetyszysta faworyzował odzież damską.,”Pamiętając, że nie jest jasne, jaki odsetek osób spełniłby kryteria transwestycznego fetyszyzmu DSM-IV, odnotowano następujące cechy. Respondenci wahali się w wieku od 20 do 80 lat, mieszkali w całych Stanach Zjednoczonych i zgłaszali różne wyznania (24% było katolikami, 38% protestantami, 3% Żydami,10% agnostykami, a 25% innymi wyznaniami). Większość respondentów była dobrze wykształcona (65% miało co najmniej licencjat), w związkach i miała dzieci., Spośród osób, które obecnie są zamężne, 83% zgłosiło, że ich żony były świadome swoich transwestycznych tendencji w chwili obecnej, ale tylko 28% zaakceptowało to zachowanie. Zdecydowana większość zgłosiła orientację heteroseksualną (87%), chociaż 29% zgłosiło, że miało doświadczenia homoseksualne. Większość respondentów zaczęła przebierać się przed ukończeniem 10 roku życia (66%) lub między 10 a 20 rokiem życia (29%), była wychowywana przez oboje rodziców (76%) i donosiła, że ich ojciec „zapewnił dobry męski wizerunek”(76%)

kilka przypadków donosiło o mężczyznach z transwestyckim fetyszyzmem, którzy mieli ojców lub braci, którzy również przebierali się., Ponieważ w literaturze opisano tak niewiele przypadków współwystępowania w rodzinie i ponieważ występowanie transwestycznego fetyszyzmu w populacji ogólnej nie jest znane, nie jest jasne, czy środowisko rodzinne i / lub genetyka przyczyniają się do prawdopodobieństwa wystąpienia fetyszu transwestycznego. Transwestyczny Fetyszyzm jest związany z trudnościami w uczeniu się, a kilka przypadków transwestycznego fetyszyzmu było związanych z nieprawidłowościami płata skroniowego (Zucker & Blanchard, 1997).,

opublikowano szereg badań badających psychospołeczne przyczyny transwestycznego fetyszyzmu, ale większość z nich ma poważne wady metodologiczne, które ograniczają wyciąganie pewnych wniosków. Niektóre takie badania sugerują, że nastolatki z transwestycznymi tendencjami fetyszyzmu mogą mieć historię separacji i wrogości wobec swoich matek. Ubieranie się w krzyż może służyć jako środek do nawiązania połączenia z kobietami, nawet jeśli połączenie to często wiąże się z wyrazami gniewu i wrogości (Zucker & Blanchard, 1997).,

Back to top

pedofilia

pedofilia jest definiowana jako intensywne i powtarzające się fantazje seksualne, popędy lub zachowania związane z aktywnością seksualną z dziećmi, zazwyczaj mniej niż 14 lat (American Psychiatric Association, 1994). Ponieważ niewielu pedofilów otwarcie przyznaje się do swoich preferencji, trudno jest oszacować częstość występowania pedofilii w populacji ogólnej., Ponadto osoby, które odczuwają pociąg seksualny do dzieci, mogą oprzeć się pokusie spowodowanej presją społeczną, ale mimo to mogą doświadczać fantazji seksualnych z udziałem dzieci. Ostatnie dowody sugerują, że pedofilia może być związana z homoseksualizmem, upośledzeniem umysłowym i wysokim wiekiem matki. Homoseksualizm w populacji ogólnej szacuje się na 2%, natomiast homoseksualizm u pedofilów szacuje się na nawet 40% .,Kiedy u 991 mężczyzn mierzono orientację seksualną, funkcjonowanie intelektualne i wiek matki, wysoki wiek matki i niskie funkcjonowanie intelektualne były znacząco związane z pedofilią homoseksualną. Związek między niską inteligencją a pedofilią sugeruje, że pedofilia może odzwierciedlać zaburzenie rozwojowe. Związek między wysokim wiekiem matki i pedofilii jest niejasny, chociaż może odzwierciedlać różnice w kolejności urodzenia, jak homoseksualizm jest związany z późniejszym urodzeniem (omówione poniżej w ramach zaburzenia tożsamości płciowej) (Blanchard et al., 1999).,

niektórzy badacze spekulowali, że historia wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie przyczynia się do preferencji dorosłych w zakresie aktywności seksualnej z dziećmi. W dużej próbie mężczyzn, którzy byli przestępcami seksualnymi dzieci, Freund et al. (1990) stwierdził, że heteroseksualni i homoseksualni pedofile byli znacznie bardziej skłonni zgłaszać wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie przez męskiego oprawcę (w porównaniu do żeńskiego oprawcy)w porównaniu do kontroli. Freund I Kuban (1994) sklasyfikowali przestępców seksualnych na podstawie tego, czy wykazali preferencję fallometryczną (zwiększoną objętość prącia) wobec zdjęć nagich dzieci w porównaniu z dorosłymi., Okazało się, że przestępcy seksualni dzieci, którzy wykazali preferencje wobec dzieci, byli znacznie bardziej narażeni na wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie. Należy zauważyć, że chociaż raporty wskazują, że około 49% pedofilów ma historię wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie, bardzo niewiele osób z historią wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie staje się pedofilami (Freund & Kuban, 1994).

pedofile mogą mieć trudności z różnicowaniem płci. Freund i in., (1991) pokazywał slajdy nagich mężczyzn i kobiet dzieci i dorosłych pedofilom i kontrolerom oraz mierzył zmiany objętości prącia. Pedofile wykazywali mniejsze zróżnicowanie między bodźcami zawierającymi samce a samice w porównaniu do osób nie będących pedofilami. Chociaż ten wzór niezróżnicowanego pobudzenia odnotowano również w studium przypadku 20-letniej kobiety z wieloma parafiliami (Cooper et al., 1990), w literaturze opisano kilka przypadków pedofilii kobiet.

pedofile mogą się różnić od nie-pedofilów również pod kilkoma względami fizjologicznymi., Wyjściowa temperatura kortyzolu w osoczu, prolaktyny i ciała była znacznie wyższa u pedofilów niż w grupie kontrolnej. Gdy obie grupy otrzymywały agonistę serotoniny mCPP w porównaniu z placebo, stężenie kortyzolu w osoczu było bardziej podwyższone i utrzymywało się dłużej u pedofilów w porównaniu z grupą kontrolną. Pedofile zgłaszali występowanie działań niepożądanych (np. zawroty głowy, niespokojność) po podaniu mCPP, podczas gdy grupy kontrolne nie., Zgodnie z tymi ustaleniami niektórzy badacze spekulowali, że pedofilia może być związana z zaburzeniami agresji i impulsywności związanej z serotoniną (Maes et al., 2001). Sugerowano również, że pedofilia może być podtypem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych; problem, który charakteryzuje się powtarzalnym, niepohamowanym zachowaniem związanym z lekceważeniem serotoniny (Balyk, 1997).,

Back to top

masochizm seksualny& sadyzm seksualny

DSM-IV definiuje masochizm seksualny jako „powtarzające się, intensywne podniecające seksualnie fantazje, popędy seksualne lub zachowania obejmujące akt (prawdziwy, nie symulowany) bycia upokorzonym, bitym, związanym lub w inny sposób zmuszonym do cierpienia” (American Psychiatric Association, 1994). W 1886 roku Krafft-Ebing ukuł termin masochista na cześć Leopolda von Sacher-Masocha, który napisał powieści przedstawiające mężczyzn poniżanych i związanych przez kobiety., Sadyzm seksualny charakteryzuje się „powtarzającymi się, intensywnymi seksualnie pobudzającymi fantazjami, popędami seksualnymi lub zachowaniami obejmującymi akty (prawdziwe, nie symulowane), w których psychiczne lub fizyczne cierpienie (w tym Upokorzenie) ofiary jest seksualnie ekscytujące dla osoby” (American Psychiatric Association, 1994). Termin sadyzm wywodzi się z pism Markiza de Sade, osiemnastowiecznego autora, który pisał historie przedstawiające tortury seksualne i brutalność. Rozróżnia się między mniejszymi a większymi aktami sadystycznymi., Mniejsze akty sadystyczne obejmują na przykład upokorzenie i zniewolenie chętnego masochisty seksualnego, podczas gdy większe akty sadystyczne wiążą się z aktami takimi jak tortury seksualne i gwałt na niechętnym uczestniku. Kluczową różnicą jest to, czy ofiara wyraziła zgodę, czy nie.

praktyka sadomasochizmu (określana jako S&M), czyli konsensualny udział seksualnego sadysty i seksualnego masochisty, polega na realizacji z góry określonych scenariuszy seksualnych., Scenariusze te zwykle obejmują kilka tematów: Biczowanie (zwykle na pośladkach), Wiązanie, „sporty wodne” (Urofilia – przyciąganie moczu, koprofilia – przyciąganie kału i mysofilia – przyciąganie brudu) oraz Tortury penisa i sutków (Arndt, 1991). Sadomasochiści przeprowadzający wywiady w Nowym Jorku i San Francisco w latach 1976-1983 zgłaszali s&m działania, które obejmowały elementy dominacji i uległości, odgrywania ról (np. Mistrz i niewolnik), konsensualności( tj. obaj uczestnicy byli chętni) i miały kontekst seksualny (tj.,, rola była seksualna) (Weinberg et al., 1984). Często zgłaszane s&m role-play motywy obejmują: „surowy szef i niegrzeczny Sekretarz”, „królowa i wielu niewolników”, „męski fryzjer i jego klient” i ” sceny aresztowania i szkolenia wojskowego „(Sandnabba et al., 1999). Chociaż seksualny sadysta wydaje się mieć kontrolę, często stopień dominacji i upokorzenia jest uzgodniony wcześniej i to seksualny masochista wskazuje z góry określoną wskazówką, kiedy osiągnie swój limit (Arndt, 1991).,

kobiety masochistów seksualnych i sadystów są liczniejsze od mężczyzn masochistów seksualnych i sadystów.w wielu przypadkach kobiety są prostytutkami specjalizującymi się w sadomasochizmie. Jedno z badań wykazało, że około jedna czwarta kobiet sadystów seksualnych to prostytutki (Breslow et al., 1985). Około 80% sadomasochistów zgłosiło, że regularnie angażują się w działania sadomasochistyczne w wieku 30 lat (Sandnabba et al., 1999)., Spengler (1977) uzyskał dane kwestionariusza od 245 męskich sadomasochistów rekrutowanych przez S&M Magazine advertisements i przez s& m Trefl. Większość respondentów zgłosiła, że spotykała się z partnerami za pośrednictwem reklam sadomasochizmu, klubów lub barów. Próbka zawierała 30% heteroseksualnych sadomasochistów, 31% biseksualnych sadomasochistów i 38% homoseksualnych sadomasochistów. Respondenci pochodzili z różnych grup wiekowych, środowisk społeczno-ekonomicznych i poziomów wykształcenia., W większości przypadków rodziny niewiele wiedziały o aktywności respondentów&M; 41% żonatych respondentów (n=109) zgłosiło, że ich żony nic nie wiedziały o aktywności sadomasochistycznej. Kiedy zapytano, czy zachowanie sadomasochistyczne jest akceptowalne, 70% wskazało na akceptację tego zachowania, 85% stwierdziło, że” chcą zrobić to jeszcze raz”,” to było zabawne „(84%) i” satysfakcjonujące seksualnie ” (79%)., Chociaż wielu respondentów zgłosiło, że cieszyło się nie-sadomasochistyczną aktywnością seksualną, zgłaszali, że są bardziej skłonni do orgazmu z aktywnością sadomasochistyczną (79%) niż bez (45%). Około jedna trzecia respondentów zgłosiła Fetyszyzm(np. buty i skóra).

przeprowadzono bardzo niewiele badań nad seksualnymi sadystami, którzy celują w niechętne ofiary. Seto and Kuban (1996) zbadali zmiany objętości penisa u siedmiu sadystycznych gwałcicieli w porównaniu do 14 nie sadystycznych gwałcicieli i 20 kontrolerów., Tematy zostały zaprezentowane audiotapety przedstawiające pięć różnych scenariuszy: (1) bez przemocy, nieseksualna interakcja z kobietą, (2) dobrowolna aktywność seksualna z kobietą, (3) nieseksualna przemoc wobec kobiety, (4) gwałt i (5) brutalny gwałt. W porównaniu do kontroli, sadystyczni gwałciciele i nie sadystyczni gwałciciele byli w równym stopniu pobudzeni przez różne rodzaje kontaktów seksualnych – byli mniej skłonni do rozróżniania między zgodną aktywnością seksualną, gwałtem i gwałtem z użyciem przemocy.,

podgrupa sadystów seksualnych może mieć nieprawidłową aktywność endokrynologiczną, chociaż poziomy hormonów zazwyczaj nie różnią się między sadystami seksualnymi a kontrolnymi. W przeglądzie poszczególnych przypadków, jeden sadysta seksualny miał niezwykle wysoki poziom hormonu luteinizującego (stymuluje wydzielanie progesteronu) i hormonu folikulotropowego (stymuluje estradiol u kobiet i rozwój plemników u mężczyzn), inny miał niski poziom testosteronu i inny zespół Klinefeltera (chromosomy XXY, a nie typowy męski wzór XY)., Grube badanie funkcjonowania mózgu nie ujawniło różnic między seksualnymi sadystami a kontrolami, ale dokładniejsze badanie wykazało subtelną, ale znaczącą różnicę w prawym płacie skroniowym. Czterdzieści jeden procent sadystów seksualnych miało lekko rozszerzony prawy róg skroniowy, w porównaniu do 13% kontrolerów. Jeden z seksualnych sadystów miał wolno rosnący guz w lewym płacie czołowo-skroniowym, prawdopodobnie obecny od dzieciństwa. Inny miał powiększenie komór, stan typowo związany ze schizofrenią i sugerujący ogólny zanik mózgu., Krótko mówiąc, nieprawidłowości płata skroniowego mogą być związane z sadyzmem seksualnym, ale potrzeba więcej informacji, zanim można wyciągnąć silne wnioski (Langevin et al., 1988).

seryjne zabijanie, które jest często opisywane w mediach i dramatyzowane w filmach, może odzwierciedlać współwystępujący sadyzm seksualny i antyspołeczne zaburzenie osobowości. Geberth i Turco (1997) zbadali zapisy 387 seryjnych morderców w Stanach Zjednoczonych i stwierdzili, że 248 wykorzystało seksualnie swoje ofiary. Należą do nich słynne przypadki seryjnych zabójstw, takie jak Theodore (Ted) Bundy i Zabójca Z Green River., Spośród nich ustalono, że 68 spełnia kryteria DSM-IV zarówno dla sadyzmu seksualnego ,jak i antyspołecznych zaburzeń osobowości (w innych przypadkach nie było wystarczających danych, aby dokonać ustalenia). Te 68 osoby wykazywały wzorzec zachowania charakteryzujący się agresywnością w dzieciństwie i zachowaniami antyspołecznymi oraz wzorzec zabijania obejmujący przemoc seksualną, Upokorzenie, dominację i kontrolę. Analiza ich zapisów sugeruje, że te 68 osoby zaangażowały się w przemoc seksualną i zabijanie, ponieważ czerpały z niej przyjemność.,

Back to top

zaburzenia zalotów: PODGLĄDACTWO, Ekshibicjonizm,& Frotteuryzm

Podglądactwo, ekshibicjonizm i frotteuryzm mogą być różnymi behawioralnymi wyrazami jednego podstawowego zaburzenia zalotów. Jawne zachowania różnią się, ale mogą być również postrzegane jako różne etapy w kontinuum – różne stopnie bliskości ofiary. Podglądactwo polega na oglądaniu ofiary z dystansu, Ekshibicjonizm polega na zbliżaniu się do ofiary, a frotteuryzm polega na fizycznym dotykaniu ofiary., Preferowanie gwałtu nad dobrowolną aktywnością seksualną (określaną jako preferencyjny wzór gwałtu) może reprezentować czwartą fazę zaburzeń zalotów (Freund et al., 1983). Wspólny czynnik etiologiczny nie został zidentyfikowany, chociaż dowody wskazują, że zaburzenia zalotów są związane z preferencją wywołania zaalarmowanej reakcji z nieznanego celu, a nie z brakiem zainteresowania stosunkiem (Freund & Watson, 1990)., Wysoki stopień współwystępowania istnieje między tymi zaburzeniami, a nawet gdy nie ma jawnych zachowań współwystępujących, niektóre dowody sugerują, że obecność jednego zaburzenia predysponuje do innego takiego zaburzenia (Freund et al., 1983).

Back to top

voyeuryzm

DSM-IV definiuje voyeuryzm jako „powtarzające się, intensywne podniecające seksualnie fantazje, popędy seksualne lub zachowania polegające na obserwowaniu niczego nie podejrzewającej osoby, która jest naga, w procesie rozbierania lub angażowania się w aktywność seksualną” (American Psychiatric Association, 1994)., Większość mężczyzn, gdyby miała okazję zobaczyć kobietę, która się rozbiera, nie odwróciłaby oczu. Człowiek, który angażuje się w oportunistyczne „Podglądanie”, nie jest Podglądaczem, Podglądanie musi być powtarzające się i impulsy do tego intensywne. Podglądacze wydają się być najmłodszym dzieckiem w rodzinie. W porównaniu do innych przestępców seksualnych i kontrolerów, Podglądacze mają mniej sióstr, mają dobre relacje z obojgiem rodziców, ale mają rodziców, którzy nie mają dobrych relacji małżeńskich. Podglądacze są często słabo rozwinięci społecznie i seksualnie., Mają tendencję do angażowania się w aktywność seksualną później niż inne grupy i są mniej skłonne do zawierania małżeństw niż kontrolerzy i inni przestępcy seksualni (Smith, 1976). Im bardziej doświadczony seksualnie podglądacz, tym częściej może angażować się w Podglądanie zachowań (Langevin et al., 1985). Niektóre dowody sugerują, że Podglądacze mogą być predysponowani do innych parafilii, jak również (na przykład, sadomasochizm, zoofilia) (Langevin et al., 1985).

chociaż podglądactwo jest rzadkie u kobiet, niektóre dowody sugerują, że kobiety mają podobne „Podglądanie” jak mężczyźni., Friday (1975) przeprowadzał wywiady z kobietami w każdym wieku (od nastolatek do emerytury) i z różnych środowisk i odkrył, że kobiety wyrażały fantazje na temat podglądania, a w niektórych przypadkach angażowały się w rzeczywiste Podglądanie.

teoretycy Nauki sugerowali, że podglądactwo rozwija się, gdy podmiot otrzymuje możliwość podglądania, a następnie masturbuje się, fantazjując o tym doświadczeniu., Niektóre dowody potwierdzają tę hipotezę; 50% podglądaczy stwierdziło, że przed rozpoczęciem podglądania uważali, że normalne stosunki seksualne nie są dla nich opcją, więc fantazjowali o scenariuszach, które uważali za bardziej dostępne, takie jak Podglądanie. Ponadto 75 % podglądaczy stwierdziło, że scenariusz seksualny, który wyobrażają sobie podczas masturbacji, odzwierciedlał ich pierwsze doświadczenie podglądania (Smith, 1976).,

powrót do góry

Ekshibicjonizm

Ekshibicjonizm jest zdefiniowany jako „ekspozycja genitaliów na niczego nie podejrzewającego nieznajomego” (American Psychiatric Association, 1994) i wiąże się z pewną formą zaspokojenia seksualnego. Ekshibicjonizm występuje prawie wyłącznie u mężczyzn. W literaturze opisano bardzo niewiele przypadków ekshibicjonistek, ale cechy tych kobiet różniły się od typowych męskich ekshibicjonistów. Mężczyźni Ekshibicjoniści wydają się być nieśmiałymi i nieśmiałymi mężczyznami, którzy mają słabo rozwinięte umiejętności społeczne i którzy czują się niekomfortowo z gniewem lub wrogimi uczuciami., Niektóre badania sugerują, że Ekshibicjoniści byli częściej wychowywani w tle purytańskim seksualnie. Nieliczne ekshibicjonistki opisane w literaturze i badania nad striptizerkami sugerowałyby, że większość ekshibicjonistek nie czerpie przyjemności z eksponowania swoich genitaliów, ale robi to albo dla pieniędzy, albo dla uwagi (Blair & Lanyon, 1981).

teoria behawioralna proponuje, że Ekshibicjonizm rozwija się w wyniku wyuczonego zachowania, które następnie zostaje wzmocnione., Teoria ta została z powodzeniem zastosowana w leczeniu ekshibicjonizmu (tj. wyuczone zachowanie można zastąpić bardziej społecznie akceptowalnym zachowaniem), ale nie jest jasne, czy odzwierciedla to faktyczną etiologię ekshibicjonizmu. Próby zidentyfikowania fizjologicznej przyczyny ekshibicjonizmu do tej pory nie powiodły się.

powrót do góry

Frotteuryzm

frotteuryzm obejmuje „intensywne podniecające seksualnie fantazje, popędy seksualne lub zachowania polegające na dotykaniu i pocieraniu o osobę niepojętą” (American Psychiatric Association, 1994)., Większość opublikowanych artykułów na temat tego zaburzenia grupuje frotteuryzm z innymi zaburzeniami parafilicznymi lub zgłasza przypadki mężczyzn z wieloma parafiliami, w tym frotteuryzm. Abel i in. (1987) zbadał 62 mężczyzn, u których zdiagnozowano frotteuryzm, a także inne zaburzenia parafiletyczne, i stwierdził, że w czasie wywiadu popełnili średnio 849 aktów frotte. Rooth (1973) przeprowadził wywiad z 561 niekarcionymi mężczyznami z parafiliami i stwierdził, że spośród osób wykazujących frotteuryzm, 79% miało inne parafilii, ze średnią 4,8 parafilii każda.,

nie jest jasne, czy istnieje prawdziwy frotteuryzm u kobiet, być może częściowo ze względu na zmniejszone prawdopodobieństwo, że ofiary mężczyzn postrzegają zachowanie jako niepożądane lub zagrażające. W literaturze opisano kilka przypadków molestowania seksualnego mężczyzn przez kobiety. Molestowanie Zwykle następowało po niepowodzeniu erekcji lub zahamowaniu pożądania (Sarrel & Masters, 1982). Chociaż te przypadki nie reprezentują frotteuryzmu kobiet, sugerują one, że możliwe jest występowanie rzadkich przypadków frotteuryzmu kobiet, ale są rzadko zgłaszane.,

powrót do góry

leczenie parafilii

w połowie XX wieku niektóre kraje Europejskie stosowały kastrację jako środek leczenia ekshibicjonizmu, pedofilii i innych form przestępstw seksualnych. W Niemczech Zachodnich psychochirurgia, która polegała na usunięciu jądra ventromedialis podwzgórza, była stosowana w leczeniu mężczyzn przestępców seksualnych. Opublikowane raporty z tych praktyk rzadko dostarczały wystarczających informacji, aby ustalić, czy ta interwencja była skuteczna w wyeliminowaniu niewłaściwych zachowań seksualnych., Oczywiście istnieją poważne konsekwencje wykonywania takich ekstremalnych i trwałych technik.

terapie poznawczo-behawioralne, takie jak terapia awersji, są często stosowane w leczeniu parafilii. Bodziec pobudzający jest połączony z bodźcem awersyjnym, takim jak szok lub szkodliwy zapach, dopóki zachowanie parafiletyczne nie powoduje już podniecenia seksualnego. Przegląd garstki badań i raportów przypadków opublikowanych, sugerują, że sama terapia awersji jest skuteczna w zmniejszaniu pobudzenia, ale że wskaźniki nawrotów są wysokie(Kilmann et al., 1982)., Ostatnio Inne formy terapii poznawczo-behawioralnej, takie jak Ukryte uczulenie lub regeneracja orgazmu są używane. Regeneracja orgazmu polega na fantazjowaniu o parafiletycznym zachowaniu podczas masturbacji, a w momencie tuż przed orgazmem, przełączaniu fantazji na bardziej akceptowalny bodziec, taki jak czyjś partner. Wierzy się, że orgazm, będąc intensywnie przyjemnym doznaniem, będzie służył wzmocnieniu bardziej zaakceptowanej fantazji seksualnej., Opublikowano niewiele dobrze kontrolowanych badań wyników leczenia, co utrudnia ustalenie, czy tego typu interwencje są skuteczne. Ukryte uczulenie polega na fantazjowaniu o parafiletycznym zachowaniu, a następnie wyobrażaniu sobie szkodliwego scenariusza, takiego jak wymioty, lub niepożądanego następstwa, takiego jak odkrycie przez rodzinę. Nie jest jeszcze jasne, jak skuteczne są te techniki w eliminowaniu zachowania, chociaż kilka raportów wskazuje, że mogą one być bardzo skuteczne dla niektórych pacjentów.,

Pharmacological interventions include hormonal supplements or psychotropic medications. Hormonal treatments are designed to inhibit deviant sexual behavior by reducing sexual drive and sexual arousal., Należą do nich: (1) estrogen; (2) octan medroksyprogesteronu (MPA), który obniża poziom testosteronu w osoczu i zmniejsza wydzielanie gonadotropiny; (3) agoniści hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (agoniści LHRH), którzy wytwarzają farmakologiczny odpowiednik kastracji poprzez znaczne hamowanie wydzielania gonadotropiny; oraz (4) antyandrogeny, takie jak octan cyproteronu (CPA), który blokuje wychwyt i metabolizm testosteronu., Badania wyników leczenia sugerują, że te zabiegi są skuteczne w zmniejszaniu dewiacyjnych zachowań seksualnych, pod warunkiem, że schemat leczenia jest utrzymywany, chociaż konieczne są bardziej kontrolowane badania wyników leczenia, zanim można określić prawdziwą skuteczność tych zabiegów. Leki psychotropowe, które wpływają na systemy serotoninowe były ostatnio stosowane w leczeniu parafilii. Badania kliniczne sugerują, że leki z grupy SSRI, takie jak Prozac, są skuteczne w zmniejszaniu podniecenia parafiletycznego i mogą być skuteczne w reorientacji podniecenia na bardziej akceptowalne społecznie scenariusze., Skuteczność SSRI w zmniejszaniu parafilnych fantazji i zachowań sugeruje, że zaburzenia te mogą mieć składnik obsesyjno-kompulsywny, jak SSRI są często stosowane w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Podobnie jak w przypadku zabiegów hormonalnych, należy jednak przeprowadzić bardziej kontrolowane badania wyników leczenia, zanim można określić prawdziwą skuteczność tych zabiegów (Bradford, 2000).

powrót do góry