podsumowanie dowodów
tradycyjnie u pacjentów z ostrą lub podostrą kontuzją kolana zalecane są manewry badania fizykalnego, takie jak test Lachmana, przesunięcie pivot, przednia szuflada i test Mcmurraya., W niedawnym przeglądzie systematycznym1 zidentyfikowano 35 badań, w których wykorzystano wyniki operacji artroskopowej jako standard odniesienia; jednak w większości z tych badań artroskopi nie byli zaślepieni wynikami badań fizykalnych, a większość badań miała inne wady konstrukcyjne. Niemniej jednak nadal dostarczają ważnych wskazówek dotyczących względnej dokładności najczęściej stosowanych manewrów.1 Dane dotyczące badania fizykalnego podsumowano w tabeli 1., Dodatni test Lachmana lub pivot test jest mocnym dowodem istniejącego przedniego więzadła krzyżowego (ACL), a ujemny test Lachmana jest dość dobrym dowodem na to uszkodzenie. Chociaż szeroko stosowany, przednia szuflada jest najmniej pomocnym manewrem w diagnozowaniu Rozdarcia ACL. Tkliwość linii stawowej nie jest bardzo pomocna w orzekaniu lub wykluczaniu urazu łąkotki, natomiast pozytywny test Mcmurraya jest najbardziej pomocny w potwierdzeniu diagnozy.,n=”1″ rowspan=”1″>
uraz łąkotki
Test mcmurraya
lr=,
*—współczynnik prawdopodobieństwa jest miarą tego, jak dobrze w chorobie rządzi test pozytywny lub test negatywny wyklucza chorobę.
†—biorąc pod uwagę ogólne prawdopodobieństwo wystąpienia każdej szkody wynoszące 10%. Jeśli podejrzenie kliniczne jest wyższe lub niższe niż to 10-procentowe prawdopodobieństwo próby wstępnej, wówczas prawdopodobieństwo byłoby odpowiednio wyższe lub niższe.
informacje z Jackson JL, O ' Malley PG, Kroenke K. ocena ostrego bólu kolana w podstawowej opiece zdrowotnej. Ann Intern Med 2003; 139: 575-88.,n=”1″ rowspan=”1″>
uraz łąkotki
Test mcmurraya
lr=,
*—współczynnik prawdopodobieństwa jest miarą tego, jak dobrze w chorobie rządzi test pozytywny lub test negatywny wyklucza chorobę.
†—biorąc pod uwagę ogólne prawdopodobieństwo wystąpienia każdej szkody wynoszące 10%. Jeśli podejrzenie kliniczne jest wyższe lub niższe niż to 10-procentowe prawdopodobieństwo próby wstępnej, wówczas prawdopodobieństwo byłoby odpowiednio wyższe lub niższe.
informacje z Jackson JL, O ' Malley PG, Kroenke K. ocena ostrego bólu kolana w podstawowej opiece zdrowotnej. Ann Intern Med 2003; 139: 575-88.,
radiografia jest również szeroko stosowana, ale w wielu przypadkach jest nieprzydatna. Kilka zasad decyzji klinicznych zostały opracowane, aby pomóc lekarzowi poprzez identyfikację pacjentów, którzy są na bardzo niskie ryzyko urazu kości, a więc nie wymagają radiografii. Zasada Pittsburgh Knee Rule2 zaleca wykonanie badania radiologicznego pacjentom z niedawnym upadkiem lub tępym urazem, którzy są młodsi niż 12 lat lub starsi niż 50 lat oraz pacjentom, którzy nie są w stanie wykonać czterech obciążających kroków w oddziale ratunkowym lub gabinecie podstawowej opieki zdrowotnej., W prospektywnej walidacji 3 przeprowadzonej przez twórców Zasady Pittsburgh Knee, zasada ta była 99% wrażliwa i 60% specyficzna dla diagnozowania ostrego urazu kolana w wygodnej próbie 934 pacjentów w wieku od sześciu do 96 lat. W tej grupie złamanie miało 25% pacjentów z pozytywną oceną Zasady Pittsburgh Knee Rule, a 99,7% z negatywną oceną nie miało złamania.,
zasada kolana Ottawa uwzględnia pięć elementów: (1) wiek 55 lat lub starszy; (2) tkliwość w główce kości strzałkowej; (3) izolowana tkliwość rzepki (brak tkliwości kości kolana innej niż Rzepka); (4) niezdolność do zginania kolana do 90 stopni; oraz (5) niezdolność do znoszenia ciężaru przez cztery etapy zarówno bezpośrednio, jak i w sali egzaminacyjnej niezależnie od kulejenia. Obecność któregokolwiek z tych elementów jest wskazaniem do radiografii., Zasada Ottawa Knee została szerzej potwierdzona w większej liczbie populacji dorosłych4 niż inne zasady, dlatego też została zalecona w przeglądzie systematycznym z 2003 r. 1 jako preferowana zasada decyzji klinicznej w przypadku ostrego urazu kolana. Badanie 3 obejmujące dorosłych i dzieci oraz badanie 5 jedynek wykazało mniejszą wrażliwość na regułę kolana Ottawa; dlatego zasady te nie powinny być stosowane w populacjach pediatrycznych. Zasada Pittsburgh Knee wykazała odpowiednią wrażliwość w mieszanej populacji dorosłych i dzieci, zlecając radiografię dzieciom poniżej 12 lat.,3
formularz kontaktowy dla pacjentów z ostrą kontuzją kolana zawiera cztery najdokładniejsze manewry badania klinicznego i wytyczne do zamawiania radiografii w oparciu o zasadę Ottawa Knee. Przypomina również lekarzom, aby zawsze rozważali wykonanie radiografii u dzieci poniżej 12 lat, biorąc pod uwagę wyniki zasad Pittsburgh Knee. Tylna strona formularza ilustruje manewry badania fizykalnego.,
wyświetl/Wydrukuj rysunek
postać ostrego urazu kolana
częste manewry kolana w celu oceny możliwych uszkodzeń więzadeł i łąkotek
badanie szuflady przedniej (lewy górny róg). Umieść pacjenta na plecach, wygnij biodro do 45 stopni, a kolano do 90 stopni., Usiądź na grzbietowej części stopy, owiń ręce wokół ścięgien ścięgnistych (upewniając się, że mięśnie te są rozluźnione), a następnie pociągnij i popchnij proksymalną część nogi, testując ruch piszczeli na kości udowej. Wykonuj te manewry w trzech pozycjach obrotu piszczeli: neutralny, 30 stopni obrócony zewnętrznie i 30 stopni obrócony wewnętrznie. Normalny wynik badania wynosi nie więcej niż 6 mm do 8 mm wiotkości.
Test Lachmana (u góry po prawej). Umieść pacjenta w pozycji leżącej na stole badawczym, noga z boku egzaminatora, lekko obrócona na zewnątrz i zgięta (20 do 30 stopni)., Jedną ręką ustabilizować kość udową, a drugą ręką uciskać tylną część kolana kciukiem ręki wywierając nacisk na linię stawową. Pozytywny wynik testu to ruch kolana z miękkim lub grzybowatym punktem końcowym.
Test Pivota (dolny lewy). Całkowicie wysuń kolano, obróć stopę wewnętrznie. Zastosuj stres koślawości podczas stopniowego zginania kolana, obserwowania i odczuwania translacji piszczeli na kości udowej.
test Mcmurraya (prawy dolny róg). Maksymalnie wygnij biodro i kolano., Zastosuj siłę koślawości (uprowadzenia) do kolana, obracając zewnętrznie stopę i biernie przedłużając kolano. Słyszalny lub wyczuwalny trzask podczas przedłużania sugeruje rozerwanie łąkotki przyśrodkowej. W przypadku łąkotki bocznej zastosuj naprężenie varus (przywodzenie) podczas wewnętrznej rotacji stopy i biernego wyprostowania kolana.
adaptowane za zgodą Jackson JL, O ' Malley PG, Kroenke K. ocena ostrego bólu kolana w podstawowej opiece zdrowotnej. Ann Intern Med 2003; 139: 580.,
postać ostrego urazu kolana
częste manewry kolana w celu oceny możliwych uszkodzeń więzadeł i łąkotek
badanie przedniej szuflady (lewy górny róg). Umieść pacjenta na plecach, wygnij biodro do 45 stopni, a kolano do 90 stopni. Usiądź na grzbietowej części stopy, owiń ręce wokół ścięgien ścięgnistych (upewniając się, że mięśnie te są rozluźnione), a następnie pociągnij i popchnij proksymalną część nogi, testując ruch piszczeli na kości udowej., Wykonuj te manewry w trzech pozycjach obrotu piszczeli: neutralny, 30 stopni obrócony zewnętrznie i 30 stopni obrócony wewnętrznie. Normalny wynik badania wynosi nie więcej niż 6 mm do 8 mm wiotkości.
Test Lachmana (u góry po prawej). Umieść pacjenta w pozycji leżącej na stole badawczym, noga z boku egzaminatora, lekko obrócona na zewnątrz i zgięta (20 do 30 stopni). Jedną ręką ustabilizować kość udową, a drugą ręką uciskać tylną część kolana kciukiem ręki wywierając nacisk na linię stawową., Pozytywny wynik testu to ruch kolana z miękkim lub grzybowatym punktem końcowym.
Test Pivota (dolny lewy). Całkowicie wysuń kolano, obróć stopę wewnętrznie. Zastosuj stres koślawości podczas stopniowego zginania kolana, obserwowania i odczuwania translacji piszczeli na kości udowej.
test Mcmurraya (prawy dolny róg). Maksymalnie wygnij biodro i kolano. Zastosuj siłę koślawości (uprowadzenia) do kolana, obracając zewnętrznie stopę i biernie przedłużając kolano. Słyszalny lub wyczuwalny trzask podczas przedłużania sugeruje rozerwanie łąkotki przyśrodkowej., W przypadku łąkotki bocznej zastosuj naprężenie varus (przywodzenie) podczas wewnętrznej rotacji stopy i biernego wyprostowania kolana.
adaptowane za zgodą Jackson JL, O ' Malley PG, Kroenke K. ocena ostrego bólu kolana w podstawowej opiece zdrowotnej. Ann Intern Med 2003; 139: 580.
Leave a Reply