grupa ośmiu (G8) uprzemysłowionych Narodów

Ta publikacja jest teraz zarchiwizowana. Aby zapoznać się z naszym najnowszym tłem, zobacz G7 i Przyszłość multilateralizmu.,

wprowadzenie

grupa ośmiu (G8) odnosi się do grupy ośmiu wysoce uprzemysłowionych krajów—Francji, Niemiec, Włoch, Wielkiej Brytanii, Japonii, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Rosji—które organizują coroczne spotkanie w celu wspierania konsensusu w globalnych kwestiach, takich jak wzrost gospodarczy i zarządzanie kryzysowe, globalne bezpieczeństwo, energia i terroryzm. Forum umożliwia prezydentom i premierom, a także ich ministrom finansów i Spraw Zagranicznych, szczere omawianie naglących kwestii międzynarodowych., Jej niewielkie i statyczne członkostwo wyklucza jednak mocarstwa wschodzące z ważnych rozmów dotyczących światowej gospodarki i bezpieczeństwa międzynarodowego, a jako nieformalne ugrupowanie państwa mają niewielką przewagę nad innymi członkami, dzięki której mogą zapewnić zgodność z umowami poza nakładaniem kosztów reputacji.

członkostwo

Więcej na:

Global Governance

organizacje międzynarodowe

Global

Kiedy grupa powstała w 1975 roku, była znana jako G6, w skład której wchodziły Francja, Niemcy Zachodnie, Włochy, Japonia, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone., Grupa G6 miała na celu zapewnienie głównym potęgom przemysłowym nonkomunistycznego Świata miejsca do rozwiązywania problemów gospodarczych, które w tym czasie obejmowały inflację i recesję wywołaną kryzysem naftowym w latach 70. Polityka Zimnej Wojny niezmiennie weszła w agendę grupy.

obecnie Grupa G8 składa się z sześciu członków czarterowych, oprócz Kanady, która dołączyła w 1976 r., i Rosji, która stała się w pełni uczestniczącym członkiem do 1998 r. UE jest dziewiątym członkiem, reprezentowanym przez przewodniczących Rady Europejskiej i Komisji Europejskiej. Łączny PKB państw G8 stanowi około 50 procent światowej gospodarki.

chociaż nie ma formalnych kryteriów członkostwa, oczekuje się, że państwa członkowskie będą demokracjami i będą miały wysoko rozwinięte gospodarki., G8, w przeciwieństwie do Organizacji Narodów Zjednoczonych, nie jest instytucją formalną i nie ma karty ani sekretariatu. Prezydencja, która zajmuje stanowisko odpowiedzialne za planowanie posiedzeń ministerialnych i dorocznego szczytu, zmienia się między państwami członkowskimi.

propozycje Polityki są opracowywane na posiedzeniach ministerialnych, które poprzedzają doroczny szczyt. Ministrowie finansów i prezesi banków centralnych nadal spotykają się jako grupa G7 w celu omówienia zagadnień ekonomii międzynarodowej; grupa ta obejmuje wszystkie państwa grupy G8 z wyjątkiem Rosji., Wszystkie państwa grupy G8 uczestniczą jednak w posiedzeniach ministrów spraw zagranicznych.

Rosja i G8

Rosja formalnie dołączyła do grupy w 1998 roku, po krokach w kierunku demokratyzacji i latach stopniowego zaangażowania w to, co było wtedy G7. Po zakończeniu Zimnej Wojny kilku światowych przywódców—w szczególności prezydent USA Bill Clinton-zachęcało Rosję do włączenia się w gest wobec prezydenta Rosji Borysa Jelcyna. Rosja nie miała ani w pełni zliberalizowanej gospodarki, ani demokracji w stylu zachodnim, ale przywódcy G7 mieli nadzieję, że włączenie Rosji zapewni jej demokratyczny postęp., Rosja po raz pierwszy objęła prezydencję G8 w 2006 r. i ponownie obejmie prezydencję w 2014 r., a szczyt odbędzie się w Soczi, kurorcie nad Morzem Czarnym, które było gospodarzem Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014.

Więcej na:

Global Governance

organizacje międzynarodowe

Global

członkostwo Rosji pozostaje sporne. Ponieważ Grupa G8 miała stać się forum dla podobnie myślących demokracji, cofanie się Rosji w kierunku autorytaryzmu wzbudziło obawy wśród obrońców praw człowieka., Kwestia ta nabrała większego znaczenia w 2013 r., gdy Rosja nadal wspierała reżim prezydenta Syrii Baszara al-Asada, oferując Broń, finansowanie i siłę dyplomatyczną niezgodną ze stanowiskami innych członków G8.

Moskwa spotkała się z ponowną krytyką w marcu 2014 roku po inwazji na sąsiadujący z Ukrainą Krym, ojczyznę rosyjskiej Floty Czarnomorskiej i wielu etnicznych Rosjan, podczas transformacji politycznej w stolicy Kijowa., Siedmiu innych członków G8, do których dołączyli przewodniczący Rady Europejskiej i Komisji Europejskiej, wydało wspólne oświadczenie jako G7 potępiające ” wyraźne naruszenie suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy przez Federację Rosyjską.”Działania Rosji” naruszają zasady i wartości, na których działają G7 i G8″ – powiedzieli, zapowiadając zawieszenie rozmów przygotowawczych do szczytu w Soczi. Sekretarz Stanu USA John Kerry poszedł o krok dalej, mówiąc, że Rosja ” może nawet nie pozostać w G8, jeśli tak dalej będzie.,”

program szczytu w 2014 r. obejmuje walkę z zagrożeniem narkotykowym, zwalczanie terroryzmu i ekstremizmu, rozwiązywanie regionalnych konfliktów, ochronę zdrowia ludzi i ustanowienie Globalnego Systemu Zarządzania w celu przeciwdziałania zagrożeniom związanym z klęskami żywiołowymi i katastrofami spowodowanymi przez człowieka.”

skuteczność i wpływ G8

wyłączność G8 jest przedmiotem wielu krytyki, ale jej niewielki rozmiar i względna podobnie myślenie jej członków jest również źródłem jego skuteczności., Wartość G8, mówi profesor Harvardu i były przewodniczący Narodowej Rady wywiadu Joseph Nye, jest to, że ” dostaje biurokracji skupić.”Podobnie, Stewart Patrick z CFR napisał, że G8 funkcjonuje jako” grupa sterująca dla Zachodu.””

„szansa na nieskrępowaną, niefiltrowaną, niezmediowaną rozmowę między światowymi przywódcami na szczytach jest czymś, co rutynowo jest wymieniane jako absolutnie niezbędne dla potencjalnych przełomów, prawdziwego zrozumienia i spotkania umysłów”, mówi Patrick.,

niedopełnienie przez państwa członkowskie ambitnych zobowiązań było przedmiotem wielu krytyki, ale w ostatnich latach podmioty zewnętrzne zwracające uwagę na problem niezgodności uczyniły z odpowiedzialności krytyczną część agendy G8. „G8—same rządy—stają się coraz bardziej świadome cynizmu, który przywiązuje wagę do zobowiązań G8 i tego, czy są one rzeczywiście realizowane”, mówi Patrick, powołując się na znaczenie presji ze strony społeczeństwa obywatelskiego., Cameron uczynił z odpowiedzialności kluczową część tegorocznej agendy, szczególnie w odniesieniu do pomocy rozwojowej, a jego biuro wydało kartę sprawozdania przed szczytem oceniającą wyniki państw członkowskich w zakresie wcześniejszych zobowiązań dotyczących rozwoju międzynarodowego.

niektórzy zakwestionowali całe założenie G8 na podstawie nieskuteczności—i nieistotności. „Żyjemy teraz w świecie G-Zero” – napisali Analityk ryzyka politycznego Ian Bremmer i ekonomista Nouriel Roubini., Ze Stanami Zjednoczonymi, Europą, Japonią i różnymi rynkami wschodzącymi, skupionymi na kwestiach krajowych, Bremmer i Roubini obserwują świat”, w którym żaden kraj ani blok krajów nie ma politycznego i gospodarczego nacisku-ani woli-aby prowadzić prawdziwie międzynarodową agendę.”Daleki od harmonizacji polityki, która jest ideałem G8 i G20, przewidują” zintensyfikowany konflikt na arenie międzynarodowej o bardzo ważne kwestie ,takie jak Międzynarodowa koordynacja makroekonomiczna, reforma regulacji finansowych, polityka handlowa i zmiany klimatu.,”

zastanawiając się nad kryzysem finansowym z lat 2007-2008, Robert Kahn, starszy kolega z CFR, zauważa: „jeśli spojrzeć wstecz kilka lat wstecz, to poczucie pilności działania ułatwiło znalezienie wspólnej przyczyny, zarówno na G8, jak i G20. Poczyniono duże postępy.- W miarę jak poczucie kryzysu zanikło, a rządy nadal ciszą budżety, ambicje i konsensus na obu forach również zmalały.

zamiast świata „G-Zero”, Kahn i Patrick przewidują „świat G-x”—”multilateralizm”, aby zapożyczyć terminologię Francisa Fukuyamy., Państwa działają w mniejszych lub większych grupach, w zależności od tego, gdzie może być wola i zdolność, przy czym różne grupy najlepiej działają równolegle i wzajemnie się wzmacniają.

krytyka G8

krytyka G8 wykracza daleko poza członkostwo Rosji. Dzięki uporczywemu naciskowi grupy G8 na liberalizację handlu, szczyty są niezawodnym celem protestów antyglobalizacyjnych. Inni krytycy twierdzą, że wyłączność grupy powoduje skupienie się na potrzebach przemysłu kosztem krajów rozwijających się.

Bruce D., Jones, Richard Gowan i Emily O 'Brien obserwują:” upór G8 został przytoczony jako bodziec dla krajów BRIC (Brazylia, Rosja, Indie, Chiny i Republika Południowej Afryki) do utworzenia własnego alternatywnego Kaukazu.- Jednak Patrick z CFR twierdzi, – nie jest oczywiste, że decyzja Zachodu o likwidacji G8 w jakiś sposób przekonałaby wschodzące mocarstwa do rezygnacji z własnych elastycznych koalicji interesów.,”

forum jest postrzegane przez wielu jako anachronizm, który nie odzwierciedlając poglądów wielkich gospodarek wschodzących, takich jak Indie, Brazylia, Chiny, Korea Południowa i Meksyk, z których niektóre przekroczyły PKB członków G8, stał się nieistotny. Ani Afryka, ani Ameryka Łacińska nie są reprezentowane w ciele, a Brazylijski prezydent Lula da Silva powiedział w 2009 roku, że G8 „nie ma żadnego powodu, aby istnieć.”

„G8 nie mieści już największych lub najbardziej dynamicznych gospodarek świata; G8 nie odpowiada już za całą broń jądrową na świecie; G8 nie mówi za żadną konkretną tożsamością lub wartościami—z Rosją w owczarni, to nie jest orędownik demokracji”, napisał Ishaan Tharoor Time w 2011 roku. Jest jednym z krytyków, którzy uważają, że podobnie jak Rada Bezpieczeństwa ONZ, G8 odzwierciedla przestarzały, Zachodniocentryczny pogląd na globalny podział władzy.,

Rozszerzanie G8

brak rynków wschodzących w G8—zwłaszcza Chin i Indii, biorąc pod uwagę ich wzrost gospodarczy—jest godny uwagi. Chiny i Indie należą do grupy G-20, forum ministrów finansów i prezesów banków centralnych skupiających się na zarządzaniu globalną gospodarką (głowy państw zaczęły się spotykać podczas kryzysu finansowego). Grupa G-20 oprócz Unii Europejskiej obejmuje dziewiętnaście największych gospodarek świata., W porównaniu z takimi instytucjami, jak G8 i Rada Bezpieczeństwa ONZ, G20, która po raz pierwszy spotkała się w 1999 r., jest wyjątkowa w „łączeniu uznanych i wschodzących mocarstw jako rówieśników” (PDF).

G20, raport Brookingsa, ” przyćmił jako główne forum dyplomacji finansowej „(PDF), nastroje odbiły się echem przez Obamę, który nazwał G20 ” premier forum globalnej koordynacji gospodarczej.- Okaże się jednak, czy grupa G-20 może osiągnąć podobny sukces w dziedzinie współpracy w zakresie bezpieczeństwa. Meksyk był gospodarzem pierwszego spotkania ministrów spraw zagranicznych Grupy G-20 w lutym 2012 roku., Podczas gdy nieformalne spotkanie może stać się sceną dla przyszłych rozmów dotyczących bezpieczeństwa wśród większej grupy, Stany Zjednoczone są wśród uczestników sprzeciwiających się rozszerzeniu kompetencji G-20 na dyplomację.w 2005 r.brytyjski premier Tony Blair zaprosił do udziału w szczycie pięć wiodących rynków wschodzących—Brazylię, Chiny, Indie, Meksyk i Republikę Południowej Afryki. „Zaczęło być postrzegane jako protekcjonalne i obrażające, że nie było ich tam na pełny etat”, mówi Patrick., Podczas gdy liczba uczestników G20 zmalała, co sprawia, że „bardzo trudno jest prowadzić rozmowę, a tym bardziej sensowną, nieskrępowaną rozmowę”, Patrick sugeruje, że G13 może nadal być wystarczająco mała, aby skorzystać z intymności, która sprawia, że G8 jest wyjątkowa, a jednocześnie włącza rynki wschodzące do najważniejszych dyskusji na temat globalnego zarządzania.