obturacyjny bezdech senny/hypopnea syndrome

obturacyjny bezdech senny / hypopnea syndrome (OSAHS) charakteryzuje się nawracającymi epizodami częściowego lub całkowitego zapaści górnych dróg oddechowych podczas snu, który jest podkreślony przez zmniejszenie lub całkowite ustanie, przepływ powietrza pomimo udokumentowane NA będzie wysiłki inspirujące. Ze względu na brak odpowiedniej wentylacji pęcherzykowej, która wynika z zwężenia górnych dróg oddechowych, nasycenie tlenem może spadać, a ciśnienie cząstkowe CO2 może czasami wzrosnąć. Wydarzenia są w większości zakończone podnieceniem., Konsekwencje kliniczne to nadmierna senność w ciągu dnia związana z zaburzeniami snu. Dla OSAHS zdefiniowano minimalne kryteria diagnostyczne. Pacjenci powinni odczuwać nadmierną senność w ciągu dnia, której nie można lepiej wytłumaczyć innymi czynnikami, lub doświadczać dwóch lub więcej z następujących objawów, które ponownie nie są lepiej wyjaśnione innymi czynnikami: zadławienie lub sapanie podczas snu; nawracające przebudzenia ze snu; nie-orzeźwiający sen; zmęczenie w ciągu dnia; i zaburzenia koncentracji. Wszyscy pacjenci powinni mieć więcej niż pięć przypadków utrudnionego oddychania na godzinę podczas snu., Obturacyjny bezdech lub niedotlenienie można zdefiniować jako zdarzenie trwające ≥ 10 s i charakteryzujące się brakiem lub zmniejszeniem amplitudy ważnej miary oddychania podczas snu, która osiąga >50% przy desaturacji tlenu wynoszącej 3% lub pobudzeniu (alternatywnie redukcja o 30% przy desaturacji 4%). Amerykańska Akademia Medycyny Snu (AASM) zaleca te definicje., Grupa zadaniowa AASM stwierdza również, że istnieją wspólne patogenne mechanizmy zespołu obturacyjnego bezdechu, zespołu bezdechu centralnego, zespołu hipowentylacji snu i oddychania Cheyne-Stokesa. Lepiej było omówić każdy z nich osobno; chociaż można je umieścić we wspólnym mianowniku „zespół zaburzeń oddychania podczas snu”. Definicja OSAHS przy użyciu dwóch składników, objawy dzienne i zaburzenia oddychania podczas snu, może sugerować, że istnieje ścisła korelacja między nimi. Niestety tak nie jest., Zaburzenia wzorca oddychania, głównie opisane przez wskaźnik bezdechu/Hipopnoea (Ahi), tylko słabo korelują z ilościowymi miarami senności, takimi jak Skala senności Epwortha (ESS). Prawdopodobnie oznacza to, że wrażliwość międzyindywidualna, przy czym niektóre osoby lepiej radzą sobie z fragmentacją snu niż inne, podważa związek między wynikami Ahi i sennością w ciągu dnia. Ponadto badania epidemiologiczne wykazują szeroki zakres senności w populacji ogólnej., Oczywiście badania epidemiologiczne dotyczące występowania OSAH są tendencyjne ze względu na brak jednolitej definicji. Częstość występowania AHI >5 zdarzeń * h-1 w populacji ogólnej (bez uwzględnienia objawów senności) została wcześniej oszacowana na 24% w populacji mężczyzn. Gdy uwzględniono również objawy senności, częstość występowania zmniejszyła się do 4% u mężczyzn i 2% u kobiet.