Badano rozpuszczalność i dostępność Magnesium z węglanu wapniowo-magnezowego i węglanu magnezu

Rozpuszczalność w wodzie, 2% kwasie cytrynowym i 0,4% kwasie solnym węglanu wapniowo-magnezowego(dolomitu) i węglanu magnezu (magnezytu) ze złóż w Polsce oraz oksydacji magnezu i siarczanu magnezu. Zawartość magnezu w związkach wynosiła odpowiednio 136,2, 277,6, 484,0 i 122,7 G Mg/kg DM. Rozpuszczalność magnezu z wody dolomitowej i magnezyteiny była niska i wynosiła odpowiednio 2,50 i 2,44%., Rozpuszczalność magnezu w 2% kwasie cytrynowym wynosiła odpowiednio 78,73, 67,01, 79,52 i 76,09%, podczas gdy w 0,4% kwas solny wynosi 77,57, 80,68, 68,04 i 90,22%.Dostępność magnezu badano w eksperymencie żywienia na 25 rosnących warunkach pogodowych, 5 zwierząt na grupę, o masie ciała 30,2±1,8 kg, trzymanych w klatkach balansowych. Weather stosowali syntetyczną dietę podtrzymującą składającą się z ( % ): glukozy (29), skrobi ziemniaczanej (28), celulozy (30),mocznika (4), oleju słonecznikowego (4) i minerałów (5). Mieszanina minerałów zawierała badane sole magnezowe., Spożycie magnezu wynosiło 800-1000 mg / zwierzę / dzień. Zbadano pozorną i rzeczywistą absorpcję magnezu oraz jego retencję przy założeniu, że ilość endogennego Magnesium wydalanego codziennie w kale wynosi 2,33 mg kg-1 BW/dobę.Pozorna retencja magnezu w warunkach atmosferycznych otrzymujących dolomit, magnezyt, tlenek magnezu i siarczan magnezu wynosiła 32,1, 16,3, 31,2 i 17,0% spożycia magnezu. Pozorna absorpcja magnezu z soli mineralnych wynosiła odpowiednio 32,6, 17,4, 37,6 i 21,0% spożycia magnezu. Prawdziwa absorpcja wyniosła odpowiednio 38,8, 23,8, 44,9 i 29,9% spożycia magnezu.,Pozorna retencja, pozorna absorpcja i prawdziwa absorpcja w warunkach atmosferycznych otrzymujących dolomit nie różniły się znacząco od retencji i absorpcji u zwierząt otrzymujących tlenek magnezu, ale były znacznie wyższe niż odpowiednie wartości, gdy podawano magnezyt i siarczan magnezu. Poziom magnezu w surowicy weathers wynosił 2,40 mg/100 ml w grupie kontrolnej, która nie otrzymuje magnezu. Wartość ta była znacznie wyższa (p<0,01) w grupach otrzymujących dolomit,magnezyt, tlenek magnezu i siarczan magnezu i wyniosła 2,82, 2,63, 2,96 i 2.,89 mgMg/100 ml, odpowiednio. Największy wzrost stężenia magnezu w surowicy stwierdzono w warunkach atmosferycznych zasilanych tlenkiem magnezu, a następnie siarczanem magnezu i dolomitem (p≤0,01).Podawanie tlenku magnezu do atmosfery znacznie obniżyło wchłanianie wapnia (p≤0,01).