gdyby ktoś poprosił Cię o opisanie mu swojej tożsamości, od czego byś zaczął? Czy zależy to od koloru skóry lub narodowości? A co z językiem, którym mówisz, religią, tradycjami kulturowymi lub pochodzeniem Twojej rodziny?
to oszałamiające pytanie często popycha ludzi do oddzielenia ich tożsamości na dwie części: Rasa a pochodzenie etniczne. Ale co właściwie oznaczają te dwa terminy i jaka jest różnica między rasą a narodowością?,
słowa te są często używane zamiennie, ale technicznie są definiowane jako osobne rzeczy. „’Rasa 'i' pochodzenie etniczne 'były i nadal są używane jako sposoby opisywania ludzkiej różnorodności”, powiedziała Nina Jablonski, antropolog i paleobiolog z Pennsylvania State University, która jest znana ze swoich badań nad ewolucją koloru ludzkiej skóry. „Rasa jest rozumiana przez większość ludzi jako mieszanka cech fizycznych, behawioralnych i kulturowych. Pochodzenie etniczne rozpoznaje różnice między ludźmi głównie na podstawie języka i wspólnej kultury.,”
Related: dlaczego niektórzy ludzie stali się biali?
innymi słowy, rasa jest często postrzegana jako coś, co jest nieodłączne w naszej biologii, a zatem dziedziczone przez pokolenia. Z drugiej strony pochodzenie etniczne jest zazwyczaj rozumiane jako coś, co nabywamy lub przypisujemy sobie, na podstawie czynników takich jak miejsce zamieszkania lub kultura, którą dzielimy się z innymi.
ale jak tylko nakreślimy te definicje, zamierzamy rozebrać same fundamenty, na których są zbudowane., Dzieje się tak dlatego, że kwestia rasy i pochodzenia etnicznego faktycznie ujawnia główne i trwałe wady w tym, jak definiujemy te dwie cechy, wady, które — zwłaszcza jeśli chodzi o rasę — dały im ogromny wpływ społeczny na historię ludzkości.
podstawy „rasy”
idea „rasy” wywodzi się od antropologów i filozofów w XVIII wieku, którzy wykorzystywali położenie geograficzne i cechy fenotypowe, takie jak kolor skóry, do umieszczania ludzi w różnych grupach rasowych., To nie tylko stworzyło pogląd, że istnieją oddzielne „typy” rasowe, ale także podsycało pogląd, że te różnice mają biologiczne podstawy.
ta błędna zasada położyła podwaliny pod przekonanie, że niektóre rasy są lepsze od innych — tworząc globalną nierównowagę władzy, która korzystała z białych Europejczyków nad innymi grupami, w postaci handlu niewolnikami i kolonializmu. „Nie możemy zrozumieć rasy i rasizmu poza kontekstem historii, a co ważniejsze ekonomii. Ponieważ motorem handlu trójkątnego był kapitalizm i gromadzenie bogactwa-powiedziała Jayne O., Ifekwunigwe, antropolog medyczny w Center on Genomics, Race, Identity, Difference (GRID) w Social Science Research Institute (SSRI), Duke University. Jest również zastępcą dyrektora Centrum prawdy, leczenia Rasowego & Transformation (TRHT) w Duke. Centrum jest częścią ruchu w Stanach Zjednoczonych, którego członkowie prowadzą wydarzenia i dyskusje ze społeczeństwem, aby zakwestionować historyczny i współczesny rasizm.,
efekty tej historii przeważają dzisiaj — nawet w obecnych definicjach rasy, gdzie nadal istnieje podstawowe założenie, że cechy takie jak kolor skóry lub tekstura włosów mają biologiczne, genetyczne podstawy, które są całkowicie unikalne dla różnych grup rasowych. Jednak naukowa podstawa tego założenia po prostu nie istnieje.
„jeśli weźmiesz grupę 1000 osób z uznanych” ras „współczesnych ludzi, znajdziesz wiele różnic w każdej grupie” – powiedział Jabłoński., Ale, wyjaśniła, ” ilość zmienności genetycznej w każdej z tych grup jest większa niż średnia różnica między dowolnymi dwoma grupami.”Co więcej,” nie ma genów, które są unikalne dla konkretnej 'rasy', ” powiedziała.
czym są geny?
innymi słowy, jeśli porównamy genomy ludzi z różnych części świata, nie ma wariantów genetycznych, które występują u wszystkich członków jednej grupy rasowej, ale nie w innej. Wniosek ten został osiągnięty w wielu różnych badaniach. Na przykład Europejczycy i Azjaci mają prawie taki sam zestaw różnic genetycznych., Jak wcześniej opisał Jablonski, wymyślone przez nas grupy rasowe są do siebie genetycznie bardziej podobne niż inne — co oznacza, że nie ma sposobu na definitywne rozdzielenie ludzi na rasy zgodnie z ich biologią.
ilustruje to praca Jabłońskiego na temat koloru skóry. „Nasze badania wykazały, że te same lub podobne kolory skóry — zarówno jasne, jak i ciemne — ewoluowały wielokrotnie w podobnych warunkach słonecznych w naszej historii”, powiedziała., „Klasyfikacja ludzi w oparciu o kolor skóry dałaby interesującą grupę ludzi w oparciu o ekspozycję przodków na podobny poziom promieniowania słonecznego. Innymi słowy, byłoby to nonsensem.”Chodzi jej o to, że jako narzędzie do umieszczania ludzi w odrębnych kategoriach rasowych, kolor skóry-który ewoluował wzdłuż spektrum-obejmuje tak wiele różnic w różnych „grupach” kolorów skóry, że jest w zasadzie bezużyteczny.
To prawda, że rutynowo identyfikujemy sobie rasę jako „czarną”, „białą” lub „azjatycką”, na podstawie sygnałów wizualnych., Ale co najważniejsze, są to wartości, które ludzie wybrali, aby przypisać sobie nawzajem lub sobie. Problem pojawia się, gdy łączymy ten społeczny zwyczaj z naukową prawdą-ponieważ w genomach jednostek nie ma nic, co mogłoby być użyte do oddzielenia ich według tak wyraźnych linii rasowych.
krótko mówiąc, różnice w wyglądzie człowieka nie są równoznaczne z różnicą genetyczną. „Rasy zostały stworzone przez przyrodników i filozofów XVIII wieku. Nie są to grupy naturalnie występujące-podkreślił Jabłoński.,
gdzie pochodzenie etniczne pojawia się
to również ujawnia główne rozróżnienie między rasą a etnicznością: podczas gdy rasa przypisywana jest jednostkom na podstawie cech fizycznych, przynależność etniczna jest częściej wybierana przez jednostkę. A ponieważ obejmuje wszystko, od języka, po narodowość, kulturę i religię, może umożliwić ludziom przyjęcie kilku tożsamości. Ktoś może zdecydować się na identyfikację jako Azjata, Somalijczyk Brytyjski lub Żyd Aszkenazyjski, na przykład, czerpiąc z różnych aspektów przypisanej im tożsamości rasowej, kultury, pochodzenia i religii.,
etniczność była wykorzystywana do uciskania różnych grup, jak miało to miejsce podczas Holokaustu lub w ramach konfliktu międzyetnicznego ludobójstwa w Rwandzie, gdzie etniczność była wykorzystywana do usprawiedliwiania masowych zabójstw. Jednak pochodzenie etniczne może być również dobrodziejstwem dla ludzi, którzy czują, że są siloed do jednej grupy rasowej lub innej, ponieważ oferuje pewien stopień agencji, Jeśliekwunigwe powiedział. „Tam właśnie ta kwestia etniczności staje się naprawdę interesująca, ponieważ zapewnia ludziom dostęp do wielości” – powiedziała., (To powiedziawszy, te wielorakie tożsamości mogą być również trudne do stwierdzenia, na przykład w przypadku wielorakości, która często nie jest oficjalnie uznana.)
Related: co się stało w czasie Holokaustu?
pochodzenie etniczne i rasa są ze sobą nieodwołalnie powiązane — nie tylko dlatego, że przypisana komuś rasa może być częścią wybranego pochodzenia etnicznego, ale także z powodu innych czynników społecznych. „Jeśli masz pozycję mniejszościową , częściej niż nie, jesteś rasizowany, zanim uzyskasz dostęp do swojej tożsamości etnicznej”, powiedział Ifekwunigwe., „Tak się dzieje, gdy wielu afrykańskich imigrantów przyjeżdża do Stanów Zjednoczonych i nagle uświadamia sobie, że będąc w swoich krajach pochodzenia, byli Senegalczykami, Kenijczykami lub Nigeryjczykami, przyjeżdżają do USA — i są czarni.”Nawet z wybranym pochodzeniem etnicznym, rasa zawsze czai się w tle”
tego rodzaju problemy wyjaśniają, dlaczego rośnie nacisk na rozpoznawanie rasy, podobnie jak etniczności, jako kulturowej i społecznej konstrukcji — czegoś, co jest ludzkim wynalazkiem, a nie obiektywną rzeczywistością.
jednak w rzeczywistości nie jest to takie proste.,
więcej niż konstrukcja społeczna
Rasa i pochodzenie etniczne mogą być w dużej mierze pojęciami abstrakcyjnymi, ale to nie nadpisuje ich bardzo prawdziwego, rzeczywistego wpływu. Konstrukcje te posiadają „ogromną władzę w zakresie funkcjonowania społeczeństw”, powiedział Ifekwunigwe. Definiowanie ludzi według rasy, w szczególności, jest zakorzenione w sposobie, w jaki społeczeństwa są ustrukturyzowane, jak funkcjonują i jak rozumieją swoich obywateli. Weź pod uwagę fakt, że U. S. Census Bureau oficjalnie uznaje pięć odrębnych grup rasowych.,
spuścizna kategorii rasowych ukształtowała również społeczeństwo w sposób, który doprowadził do znacznie różnych realiów społeczno-ekonomicznych dla różnych grup. Znajduje to odzwierciedlenie na przykład w wyższym poziomie ubóstwa dla grup mniejszościowych, gorszym dostępie do edukacji i opieki zdrowotnej oraz większym narażeniu na przestępczość, niesprawiedliwości środowiskowe i inne choroby społeczne. Co więcej, rasa jest nadal używana przez niektórych jako motywacja do dalszej dyskryminacji wobec innych grup, które są uważane za ” gorsze.,”
„nie chodzi tylko o to, że skonstruowaliśmy te kategorie; skonstruowaliśmy te kategorie hierarchicznie” – powiedział Ifekwunigwe. „Zrozumienie, że rasa jest konstrukcją społeczną, to dopiero początek. To nadal determinuje dostęp ludzi do możliwości, przywilejów, a także środków do życia w wielu przypadkach, jeśli spojrzymy na wyniki zdrowotne, ” powiedziała. Jeden namacalny przykład różnic zdrowotnych pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, gdzie dane pokazują, że Afroamerykanki są ponad dwa razy bardziej narażone na śmierć podczas porodu w porównaniu z białymi kobietami.,
postrzeganie rasy nawet informuje o sposobie konstruowania własnej tożsamości — choć nie zawsze jest to coś negatywnego. Poczucie tożsamości rasowej w grupach mniejszościowych może sprzyjać Dumie, wzajemnemu wsparciu i świadomości. Nawet politycznie, użycie rasy do oceny poziomu nierówności w całej populacji może być pouczające, pomagając określić, które grupy potrzebują więcej wsparcia, ze względu na sytuację społeczno-ekonomiczną, w której się znajdują. Jak wyjaśnia strona internetowa U. S. Census Bureau, posiadanie danych o własnej rasie ludzi „ma kluczowe znaczenie w podejmowaniu decyzji politycznych, szczególnie w odniesieniu do Praw Obywatelskich.,”
wszystko to maluje złożony obraz, który może prowadzić do zastanowienia się, jak powinniśmy postrzegać ideę rasy i etniczności: czy powinniśmy je celebrować, unikać ich, czy czuć się obojętni? Nie ma łatwych odpowiedzi. Jedno jest jednak jasne: podczas gdy oba są przedstawiane jako sposób na zrozumienie ludzkiej różnorodności, w rzeczywistości sprawują również władzę jako czynniki podziału, które nie odzwierciedlają żadnych naukowych prawd.
nauka pokazuje nam, że we wszystkich kategoriach, które ludzie konstruują dla siebie, mamy więcej wspólnego niż nie., Prawdziwym wyzwaniem na przyszłość będzie zobaczenie tego, zamiast samych „różnic”.
- Jak zmieniali się ludzie w ciągu ostatnich 100 lat?
- the science of race: Why Rachel Dolezal can ' t choose to be black
- dlaczego nie wszystkie naczelne ewoluowały w ludzi?
Leave a Reply