niektóre składniki, z których pieczesz, można zrobić w domu, jeśli jesteś poważnym hobbystą lub po prostu chcesz mieć kontrolę nad procesem. Możesz na przykład zrobić chleb z przystawką na zakwasie zamiast komercyjnych drożdży i zmielić własną mąkę lub wymieszać własny proszek do pieczenia. Skrobia kukurydziana nie jest jednak jednym z tych składników. Jest wykonany w dość złożonym procesie, który nie przekłada się dobrze na domową kuchnię.,
zacznij od anatomii ziarna
aby proces rafinacji miał jakikolwiek sens, musisz trochę zrozumieć, jak działa ziarno. Najważniejszą częścią każdego ziarna, z własnej perspektywy rośliny, jest to, co nazywamy zarodkiem. Jest pełna oleju i witamin, ale zasadniczo jest to punkt wyjścia dla nowej rośliny, a Wszystko inne o ziarnie jest tam, aby pomóc zarodkowi wykonać swoją pracę. Na przykład zewnętrzna łuska jest wykonana z twardych, tłustych otrębów, które utrudniają przenikanie wody do nasion., To oznacza, że przetrwa w ziemi aż do wiosny, kiedy może wykiełkować. W końcu reszta ziarna składa się z wypełniacza skrobiowego zwanego bielmem, który jest dostawą żywności dla nowej rośliny. To część, którą najczęściej jemy, i stamtąd pochodzi skrobia kukurydziana.
rozbij ściany
kukurydza, która służy do mielenia skrobi, nie jest podobna do tej, którą je się z kolby. Rasy przeznaczone do jedzenia świeżych mają dużo cukrów na słodycz, i są zbierane, zanim dojrzeją., Rodzaj przeznaczony do mielenia jest skrobiowy, a nie słodki, i pozostaje na kolbie, dopóki nie jest twardy jak kamień. Kukurydza w tej formie nie jest łatwa w obróbce, więc pierwszym krokiem w ekstrakcji skrobi jest tylko moczenie ziaren kukurydzy na dzień lub dwa w ogromnych kadziach. To rozluźnia łuski, nawilża resztę ziarna i generalnie przygotowuje kukurydzę do końca procesu.
oddziel części
stamtąd kukurydza przechodzi przez szereg ekranów, mających na celu oddzielenie ziarna na różne części., Łuski i zarodki są usuwane w celu przetworzenia na otręby kukurydziane i olej kukurydziany. Bielmo ma dużo białka i skrobi, a to jest oddzielone dla różnych innych zastosowań. Pozostaje mokra zawiesina, która składa się z wody i skrobi. Woda jest odprowadzana i zastępowana świeżą wodą, aby umyć skrobie, aż będą naprawdę czyste. Następnie skrobia jest suszona i mielona na drobny proszek. To skrobia kukurydziana, którą dostajesz z supermarketu.,
Zrób własną
Jeśli chcesz zrobić własną skrobię, ponieważ ograniczasz stosowanie produktów rafinowanych Przemysłowo lub dlatego, że chcesz uniknąć użycia genetycznie modyfikowanych składników – większość kukurydzy uprawianej w USA jest genetycznie modyfikowana – dużo łatwiejszą opcją jest skrobia ziemniaczana. Zacznij od starych ziemniaków russet, które są najbardziej skrobiowe, i rozdrobnij je tak drobno, jak to tylko możliwe na tarce do pudełek lub w robocie kuchennym. Przenieść papkę ziemniaczaną do miski do mieszania, przykryć zimną wodą i mieszać przez kilka minut.,
wyłóż durszlak lub sitko gaznikiem i ustaw na innej misce. Wlej przez nią gnojowicę ziemniaczaną, aby usunąć cząstki stałe, z których można gotować. Wyciśnij całą wilgoć, którą możesz; następnie pozwól jej usiąść, aby skrobia mogła się osiąść. Po około 20 minutach ostrożnie wylej płyn. Została tylko skrobia ziemniaczana. Suszyć w niskim piekarniku lub odwadniaczu. Następnie sproszkuj go w robocie kuchennym lub młynku do przypraw. Gotową skrobię można używać w podobny sposób jak skrobię kukurydzianą.
Leave a Reply