cywilizacja zachodnia

cesarz bizantyński Justynian I osiągnął trwałą sławę dzięki reformom sądowniczym, szczególnie dzięki całkowitej rewizji całego prawa rzymskiego, czego wcześniej nie próbowano. Istniały trzy kodeksy praw cesarskich i innych praw indywidualnych, z których wiele było sprzecznych lub nieaktualnych., Całość legislatury Justyniana znana jest dziś jako Corpus juris civilis.

dzieło, zgodnie z planem, składa się z trzech części:

1. Codex: kompilacja, poprzez wybór i ekstrakcję, dotychczasowych postanowień cesarskich, sięgających czasów Hadriana w II wieku n. e.
2. Digesta: encyklopedia złożona głównie z krótkich fragmentów pism rzymskich jurystów. Fragmenty zostały zaczerpnięte z różnych traktatów i opinii prawnych i umieszczone w Digesta.,
3. Institutiones: podręcznik dla studentów, głównie wprowadzający Kodeks, chociaż zawiera ważne elementy koncepcyjne, które są mniej rozwinięte w Kodeksie lub Digesta.

wszystkie trzy części, nawet podręcznik, otrzymały moc prawną. Miały one stanowić razem jedyne źródło prawa; zakazano odwoływania się do wszelkich innych źródeł, w tym do oryginalnych tekstów, z których zaczerpnięto Kodeks i Digestę. Mimo to Justynian musiał uchwalać kolejne ustawy, a dziś są one zaliczane do czwartej części korpusu, Novellae Constitutiones., W przeciwieństwie do reszty korpusu, nowele pojawiły się w języku greckim, wspólnym języku Wschodniego Cesarstwa.

pracą kierował Tribonian, Urzędnik na dworze Justyniana. Jego zespół był uprawniony do edycji tego, co zawierały. To, jak daleko wprowadzili poprawki, nie jest rejestrowane i, w głównej mierze, nie może być znane, ponieważ większość oryginałów nie przetrwała., Tekst został skomponowany i rozpowszechniony prawie w całości w języku łacińskim, który był nadal językiem urzędowym rządu Cesarstwa Bizantyjskiego w latach 529-534, podczas gdy przeważającym językiem kupców, rolników, marynarzy i innych obywateli był grecki.

wiele praw zawartych w Kodeksie miało na celu regulowanie praktyk religijnych, w tym liczne przepisy służyły zapewnieniu statusu chrześcijaństwa jako religii państwowej Imperium, jednocząc kościół i państwo i czyniąc każdego, kto nie był związany z kościołem chrześcijańskim, nie-obywatelem., Zawierała ona również prawa zabraniające określonych praktyk pogańskich; na przykład wszystkie osoby obecne na pogańskiej ofierze mogą być oskarżane jakby o morderstwo. Inne prawa, niektóre pod wpływem jego żony, Teodory, obejmują te, które chronią prostytutki przed wyzyskiem, a kobiety przed zmuszaniem do prostytucji. Gwałciciele byli traktowani surowo. Co więcej, według jego polityki kobiety oskarżone o poważne przestępstwa powinny być strzeżone przez inne kobiety, aby zapobiec wykorzystywaniu seksualnemu; jeśli kobieta była owdowiała, jej posag powinien zostać zwrócony; a mąż nie mógł wziąć na siebie dużego długu bez zgody żony dwukrotnie.,

późniejsza Kopia Digesta Justyniana: Digestorum, seu Pandectarum libri quinquaginta. Lugduni apud Gulielmum Rouillium, 1581 Z Biblioteca Comunale „Renato Fucini” di Empoli.

Korpus stanowi podstawę łacińskiego orzecznictwa (w tym kościelnego Prawa Kanonicznego) i dla historyków stanowi cenny wgląd w sprawy i działalność późniejszego Cesarstwa Rzymskiego., Jako zbiór gromadzi wiele źródeł, w których prawa i inne reguły zostały wyrażone lub opublikowane (prawa właściwe, konsultacje senatorskie, dekrety cesarskie, orzecznictwo, opinie i interpretacje prawników). Stanowiło ono podstawę późniejszego prawa Bizantyjskiego, wyrażonego w bazylikach Bazylego i i Leona VI mądrego. Jedyną zachodnią prowincją, w której wprowadzono Kodeks Justyniański, były Włochy, skąd w XII wieku miał on przejść do Europy Zachodniej i stać się podstawą znacznie Europejskiego kodeksu prawa., Ostatecznie przedostał się do Europy Wschodniej, gdzie pojawił się w wydaniach słowiańskich, a także przeszedł do Rosji.

nie był w powszechnym użyciu we wczesnym średniowieczu. Po wczesnym średniowieczu zainteresowanie nim ożywiło się. Zostało ono „odebrane” lub naśladowane jako prawo prywatne, a jego treść prawa publicznego była wydobywana na argumenty zarówno przez władze świeckie, jak i kościelne. Odrodzone Prawo rzymskie z kolei stało się podstawą prawa we wszystkich jurysdykcjach prawa cywilnego., Przepisy Corpus Juris Civilis wpłynęły również na prawo kanoniczne Kościoła rzymskokatolickiego; mówiono, że ecclesia vivit lege romana-Kościół żyje według prawa rzymskiego. Jego wpływ na systemy prawne common law był znacznie mniejszy, chociaż niektóre podstawowe pojęcia z korpusu przetrwały dzięki prawu Normańskiemu—takie jak kontrast, zwłaszcza w instytutach, między „prawem” (statutem) a zwyczajem. Korpus nadal ma duży wpływ na międzynarodowe prawo publiczne. Cztery jego części stanowią zatem dokumenty założycielskie zachodniej tradycji prawniczej.