Artykuły

w VI wieku chrześcijański uczony o imieniu Boethius napisał :” tak dalece, jak jesteś w stanie, Przyłącz wiarę do rozumu.”Tak rozpoczęła się forma nauki znana jako Scholastyka, która zdominowała teologię chrześcijańską (filozofię religijną) w średniowiecznej Europie. Scholastyczni uczeni spędzali dużo czasu na zbieraniu, klasyfikowaniu i komentowaniu pism wcześniejszych autorów chrześcijańskich, takich jak św. Augustyn.

centrum Scholastyki znajdowało się przy Uniwersytecie Paryskim, założonym w XII wieku przez Kościół Rzymskokatolicki., Scholastycy angażowali się w dyskusje mające na celu udowodnienie różnych punktów religijnych, wykorzystując rozum i logikę. Z czasem jednak te teologiczne debaty stały się bardziej teoretyczne i bardziej oddalone od ludzkich trosk. Na przykład Scholastyka debatowała nad tym, jak można odróżnić od siebie różne anioły.

europejscy uczeni nie mieli dostępu do wielu starożytnych pism łacińskich i greckich. Na przykład, większość prac greckiego filozofa Arystotelesa została utracona po upadku Cesarstwa Rzymskiego w 476 r. n. e. Na szczęście muzułmańscy uczeni przetłumaczyli pisma Greckie Arystotelesa na arabski., W XIII wieku te Arabskie teksty zostały przetłumaczone na łacinę, język pisany scholastyków.

genialne książki Arystotelesa dotyczące filozofii, etyki, polityki, nauki i innych przedmiotów przedstawiały Scholastykom odmienne spojrzenie na świat. Ale był to pogląd niechrześcijański. Arystoteles żył setki lat przed narodzinami Chrystusa. Arystoteles był poganinem, niechrześcijaninem.

Nowa debata pochłonęła scholastyków nad tym, czy Idee Arystotelesa były istotne dla teologii chrześcijańskiej. Początkowo jego poglądy były tak groźne, że Kościół zakazał wszystkich jego dzieł.,

Około 1270 roku uczony na Uniwersytecie Paryskim, Tomasz z Akwinu, podjął próbę pogodzenia Arystotelesa z wiarą chrześcijańską. Akwinu argumentował, że arystotelesowska metoda wykorzystywania rozumu i obserwowalnych faktów z natury do osiągnięcia prawdy doprowadziła do Boga. Według Akwinu, ludzie muszą używać rozumu, aby zrozumieć „prawo naturalne”, które pochodzi od Boga.

Wielu scholastyków przyjęło z Akwinu nową, rewolucyjną teologię chrześcijańską. (Kościół katolicki uczynił z Akwinu Świętego.,) Wkrótce po śmierci z Akwinu w 1274 r. Kościół potępił jednak wiele propozycji wywodzących się od Arystotelesa, z których część rozwinęła się z Akwinu.

na początku 1300 roku kościół coraz bardziej niepokoił się Scholastykami, którzy wydawali się bardziej polegać na rozumie niż wierze, aby przedstawić swoje argumenty. William of Occam, angielski Scholastyk, nie zgadzał się, że papież był nieomylny w sprawach wiary. Occam użył prawa naturalnego, jak również Biblii, aby zrozumieć, że wszyscy ludzie urodzili się wolni.

czas Scholastyki, poświęconej w całości sprawom religijnym, zanikał., Rozpoczęła się nowa era nauki i literatury, skupiająca się bardziej na sprawach ludzkich.

poeta i uczony

Petrarka (Francesco Petrarca) urodził się niedaleko Florencji we Włoszech w 1304 roku, ale wkrótce przeniósł się z rodziną do Awinionu w południowej Francji. Ojciec Petrarki był prawnikiem i szukał pracy w Awinionie, nowej siedzibie papieży katolickich. Za życia Petrarki papieże byli Francuzami i woleli przebywać we Francji zamiast w Rzymie.

jako młody chłopiec Petrarka nauczył się kochać Język łaciński i starożytną historię rzymską., Jego ojciec jednak nalegał, aby studiował prawo, co zrobił zarówno we Francji, jak i na Uniwersytecie Bolońskim we Włoszech. Po śmierci ojca w 1326 Petrarka szybko porzucił studia prawnicze w Bolonii i powrócił do Awinionu.

Petrarka chciał być poetą i już skomponował wiersze w języku łacińskim i włoskim. W Niedzielę Wielkanocną, 1327, 23-letni poeta zauważył piękną kobietę w Kościele w Awinionie. Ona uchwyciła jego serce, a on zaczął pisać wiersze miłosne po włosku o kobiecie, którą nazwał ” Laurą.,”Oto cztery pierwsze wersy z jednego z jego najsłynniejszych sonetów o niej:

a jeśli to jest miłość, to co to jest?

ale jeśli to jest miłość, Boże, czym może być miłość?

Jeśli dobre, to po co mi gorycz?

jeśli chory, to dlaczego słodycz dręczy?

Laura była najwyraźniej zamężna i miała dzieci. Nie jest jasne, czy Petrarka kiedykolwiek z nią rozmawiał. Jednak Widok Laury zainspirował go do pisania poezji o niej do końca życia., W ten sposób udoskonalił i spopularyzował włoski SONET jako nośnik poezji miłosnej.

Złożył ślub celibatu, ale nigdy nie został w pełni wyświęcony na kapłana. W 1330 roku ważny urzędnik w Kościele katolickim w Awinionie zatrudnił Petrarkę jako kapelana domowego. Dzięki tym dochodom kontynuował naukę łaciny i poezji.

w 1333 roku Petrarka podróżował do północnej Europy z misją dla swojego pracodawcy., Podczas pobytu w Holandii odkrył dwa Zaginione rękopisy Cycerona, starożytnego rzymskiego oratora. To odkrycie tak go podnieciło, że po raz pierwszy odwiedził Rzym, aby zwiedzić ruiny, gdzie chodził Cyceron i inni starożytni pisarze łacińscy. Petrarcha spędził resztę swojego życia włócząc się po bibliotekach i klasztorach Europy w poszukiwaniu innych zaginionych pism znanych autorów rzymskich.

w Awinionie prawie-ksiądz miał romans z nieznaną kobietą i spłodził dwoje nieślubnych dzieci. Nigdy się nie ożenił.,

Około 1337 roku Petrarka zaczął czytać dzieła starożytnych historyków rzymskich, takich jak Livy i Sallust. Czytał je, by napisać poemat epicki o Scypionie afrykańskim, Rzymskim bohaterze, który pokonał Hannibala w ii wojnie punickiej (218-202 p. n. e.). Petrarcha zaczął także pisać biografie sławnych Rzymian (później także postaci chrześcijańskich).

przez całe życie pracował nad tymi dwoma projektami pisarskimi, ale nigdy ich nie ukończył. Mimo to stał się nowym rodzajem uczonego. Spoglądał wstecz na wyczyny tych, których uważał za wspaniałych bohaterów, nawet jeśli większość z nich była poganami.,

choć pozostał pobożnym katolikiem, Petrarka postrzegał jako niemoralną Kurię, grupę urzędników, którzy prowadzili Kościół Katolicki w Awinionie. Potępił też Scholastykę jako ” nieświadomą rzeczywistości.”Kiedyś pisał:” wśród wielu tematów, które mnie interesowały, mieszkałem szczególnie na starożytności, ponieważ nasz wiek zawsze mnie odpychał.”

pisząc o bohaterskich ludziach z przeszłości, Petrarcha popadł w obsesję na punkcie sławy. Marzył, że kiedyś dorówna swojemu osobistemu bohaterowi Wergiliuszowi, rzymskiemu poecie. W wieku 36 lat Petrarcha był zachwycony, gdy miasto Rzym koronowało go na swojego poety laureata.,

człowiek pisma i patriota

podczas podróży do Włoch w 1345 roku Petrarka odkrył kolejne dokumenty Cycerona. W bibliotece kościelnej znalazł wiele listów napisanych przez rzymskiego oratora. Elegancki styl listów Cycerona w połączeniu z jego skupieniem na ludzkich troskach zainspirował Petrarkę do zostania pierwszym nowoczesnym literackim pisarzem, czyli człowiekiem listów.

zamiast pisać na niejasne tematy religijne, Jak to czynili Scholastycy, Petrarka często pisał o sobie: o swoich myślach, uczuciach i porażkach. Pisał o swoich podróżach i ludziach, których poznał., Pisał listy na temat sztuki pisania poezji i wartości pogańskich autorów, takich jak Cyceron, jako wzorców elokwencji. Korespondował z innymi poetami i pisarzami, takimi jak jego bliski przyjaciel Boccaccio, debatując nad tym, co tworzy dobrą literaturę.

Petrarka pisał także listy o polityce. Nieustannie lobbował papieży w Awinionie, aby powrócili do Rzymu, który uważał za prawdziwą stolicę Kościoła Katolickiego. Pisał do cesarza Karola IV, który mieszkał w dzisiejszych Niemczech. Błagał go, aby przeniósł się do Rzymu jako „nowy Cezar August” Włoch i przywrócić chwałę Imperium Rzymskiego., Petrarcha pisał do mieszkańców Rzymu, zachęcając ich do interwencji w procesie rzymskiego patrioty oskarżonego przez Kościół o herezję. „Nie ma nic mniej Rzymskiego niż strach”, powiedział im.

Petrarcha pisał listy do swoich zmarłych rzymskich bohaterów literackich, takich jak Cyceron i Wergiliusz, czasami nawet krytykując ich pisarstwo. W sumie Petrarka napisał ponad 500 listów, wszystkie żywe małe eseje głównie o tematyce humanistycznej, a nie religijnej.

w wieku około 50 lat Petrarka zdecydował, że nie może dłużej żyć w Awinionie z przywódcami kościoła, kurią, którą nazwał „piekłem na ziemi.,”Kobieta, którą kochał z oddali, Laura, zmarła w czasie czarnej zarazy kilka lat wcześniej. Do końca życia mieszkał we Włoszech, kraju, który uważał za swoją prawdziwą ojczyznę.

„ojciec humanizmu”

Po powrocie do Italii w 1353 roku Petrarcha uzyskał stanowisko dyplomaty od despoty Mediolanu (władcy o absolutnej władzy). To zaszokowało przyjaciół Petrarki z bardziej demokratycznej Florencji. Ale nie przeszkadzało humaniście i poecie, że despota był jego patronem.

dekadę później epidemia dżumy nawiedziła Mediolan. Petrarka przeniósł się do Wenecji., Władze miejskie podarowały mu dom w zamian za obietnicę opuszczenia biblioteki do Wenecji po jego śmierci.

list Petrarki do Boccaccioca. 1366

w poniższych fragmentach Petrarka wyśmiewa uczonych, którzy twierdzili, że starożytni rzymscy mistrzowie literatury łacińskiej nie byli warci studiowania.

O inglorious age! która gardzi starożytnością, swoją matką, której zawdzięcza każdą szlachetną sztukę, która ośmiela się deklarować, że jest nie tylko równa, ale przewyższa chwalebną przeszłość.,

* * * *

widzisz, że nie mogę mówić o tych sprawach bez największego irytacji i oburzenia. Ostatnio pojawił się szereg dialektyków, którzy są nie tylko ignorantami, ale i obłąkanymi. Jak czarna armia mrówek z jakiegoś starego, zgniłego dębu, róją się ze swoich kryjówek i niszczą pola dźwiękowej nauki.

* * * *

co powiemy o ludziach, którzy gardzą Markiem Tulliuszem Cyceronem, jasnym słońcem elokwencji?, Z tych, którzy szydzą z Varro i Seneki i są zgorszeni tym, co nazywają prymitywnym, niedokończonym stylem Livy i Sallust? . . . Powstań, Wergiliuszu, i wypoleruj wersety, które z Pomocą Muz, dist. wyrwać z nieba, aby mogli dostarczyć w ręce takie jak te!

zawartość biblioteki Petrarki mówi coś o jego reputacji jako humanisty. Był właścicielem prawie wszystkich dostępnych dzieł wielkich rzymskich poetów i historyków oraz większości pism Cycerona i Seneki (Rzymskiego męża stanu)., Miał łacińskie wersje Iliady i Odysei Homera oraz główne księgi Arystotelesa (uważał jednak, że filozof grecki był przereklamowany). Był właścicielem wyznania św. Augustyna, ale niewiele książek Scholastyka i żadnej Tomasza z Akwinu. Z wielkiej literatury włoskiej w swoim czasie, miał kopie Boskiej Komedii Dantego i Dekameron Boccaccio.

Petrarcha pisał notatki w swoich książkach, dając wgląd w jego myślenie. Niestety jego nienaruszona biblioteka nigdy nie dotarła do Wenecji po jego śmierci, a wiele tomów zaginęło.,

w ciągu ostatnich dwóch dekad życia Petrarka poświęcił wiele czasu na dokończenie i zrewidowanie wcześniejszych dzieł. Zreorganizował sonety do Laury (które kontynuował pisać nawet po jej śmierci) w zbiór zatytułowany „The Songbook.”

Petrarka zebrał również swoje listy. Było to przed wynalezieniem druku, więc on lub Sekretarz musiał ręcznie pisać wszystkie kopie. Jego pisarstwo było nieskazitelne, prawie tak, jakby zostało wydrukowane.

Petrarka pozostał chrześcijaninem, a pod koniec życia włączył w swoje dzieła tematy religijne., Jeden, zatytułowany „Tajemnica”, składa się z dialogu między nim a Św. Augustynem. Czasami nazywany „wyznaniami Petrarki”, „sekretem” ujawnia jego zmagania ze stanem jego duszy. Augustyn mówi: „nie proszę, aby być Bogiem i posiadać wieczność i napełniać niebo i ziemię. Ludzka chwała mi wystarczy.”

w 1367 Petrarka napisał obronę antycznych klasyków po tym, jak czterech scholastyków uznało go za ” dobrego człowieka, ale niewykształconego.”Mniej więcej w tym samym czasie ukończył nową biografię Juliusza Cezara.,

na rok przed śmiercią Petrarka napisał list do Boccaccio, który radził mu przejść na emeryturę i zostawić coś dla młodych uczonych do osiągnięcia. Petrarcha odpowiedział, że jeśli przestanie pracować, ” powinienem przestać żyć. . . . Pragnę, aby śmierć znalazła mnie czytającą i piszącą. Zmarł w pobliżu Padwy 18 lipca 1374, pochylając się nad tomikiem poezji Wergiliusza.

za życia Petrarka pojednał swoje dwa wielkie ideały-chrześcijaństwo i klasyczną kulturę starożytnej Grecji i Rzymu. Pokazując, że oba te elementy są ze sobą zgodne, zapoczątkował ruch Humanistyczny., Dzisiaj ludzie nazywają Petrarkę „ojcem humanizmu”, a nawet ” pierwszym współczesnym uczonym.”Humanizm Petrarki pojawia się w jego wielu wierszach, listach, esejach i biografiach, które przypominają starożytne pogańskie czasy rzymskie. Jego koncentracja na triumfach i porażkach ludzkości zainspirowała nowe kierunki w literaturze i sztuce w okresie włoskiego renesansu, który rozkwitł w wieku po śmierci Petrarki.

do dyskusji i pisania

1. Kim był Tomasz z Akwinu? Dlaczego był ważny?

2., Co sprawiło, że stypendium Petrarki różni się od stypendium scholastyków?

3. Jak myślisz, co było najważniejszym wkładem Petrarki w cywilizację Zachodu? Dlaczego?

A C T I V I T y

listy do przeszłości i przyszłości

A. Napisz list do osoby, którą studiowałeś w historii świata. Powiedz tej osobie, co lubisz, a czego nie lubisz i dlaczego.

B. Napisz list do dzisiejszych Amerykanów., Powiedz im, jaki kraj powinni stworzyć, aby pozostawić swoim dzieciom i wnukom.

C. Przeczytaj swoje listy do klasy. Po tym, jak wszyscy to zrobią, zorganizuj dyskusję w klasie na temat najważniejszych rzeczy, których nauczyłeś się w tym ćwiczeniu pisania listów.,

aby uzyskać więcej informacji

Petrarcha

Artykuły encyklopedyczne:

Wikipedia: Petrarcha

Encyklopedia Katolicka: Francesco Petrarcha

Encarta: Petrarcha

encyklopedia Columbia: Petrarka

Answers.com: Petrarcha

Citizendium: Petrarcha

1911 Britannica: Petrarcha

Petrarcha (1304-1374) biografia z przykładami jego listów i wierszy.,

Francesco Petrarcha i Laura DeNoves obszerną stronę wypełnioną pism i biografii Petrarki, wraz z jego ukochanej Laury.

Petrarka

Petrarka strona biograficzna prowadzona przez infoplease.com.

Medieval Sourcebook: Francesco Petrarcha: Letters c. 1372 strona, która zawiera niektóre z ostatnich listów Petrarki do swoich przyjaciół.

Project Gutenberg: The Sonnets, Triumphs, and Other Poems of Petrarcha

the Petrarchan Grotto kompilacja jego dzieł, biografii i przekładów.

Sonety.,org: Petrarka Side-by-side translations from Latin to English.

linki:

Katalog Google: Petrarch

Katalog Yahoo: Petrarch

projekt Open Directory: Petrarch

Intute: petrarcha

Tomasz z Akwinu

artykuły encyklopedyczne:

Wikipedia: Tomasz z Akwinu

Encyklopedia Katolicka: św. Tomasz z Akwinu

Encarta: św. Tomasz z Akwinu

Encyklopedia Katolicka: św. Tomasz z Akwinu Akwinu

odpowiedzi.,com: Thomas Aquinas

1911 Britannica: Thomas Aquinas

Internet Encyclopedia of Philosophy: Thomas Aquinas

Stanford Encyclopedia of Philosophy: Saint Thomas Aquinas

Thomas Instituut Grupa teologów, filozofów i historyków z uniwersytetów i instytutów w Holandii, którzy specjalizują się w badaniach dzieła św. Tomasza z Akwinu.

Summa Theologica Pełny tekst największego dzieła Św. Tomasza z Akwinu według encyklopedii katolickiej.,

strony filozoficzne: Tomasz z Akwinu (1224-1274) strona biograficzna z linkami do tekstów elektronicznych.

Tomasz z Akwinu w języku angielskim: Bibliografia linków do tekstów online.

Żywoty świętych. biografia Tomasza z Akwinu.

radykalna Akademia: Filozofia Tomasza z Akwinu

Jacques Maritain Center: Tomasz z Akwinu biografia i analiza jego dzieł.

św. Tomasz z Akwinu i filozofia średniowieczna książka internetowa autorstwa D. J. Kennedy ' ego.,

linki:

Google Directory: Saint Thomas Aquinas

Resource Discovery Network: Thomas Aquinas

Open Directory Project: Saint Thomas Aquinas

Yahoo directory: Tomasz z Akwinu

papieże awiniońscy

Artykuły encyklopedyczne:

Encarta: papiestwo: Awinion i Wielka schizma

Wikipedia: papiestwo Awiniońskie

odpowiedzi.,com: Papieże Awiniońscy

Citizendium: Historia papiestwa: późne Średniowiecze

papiestwo Awiniońskie ogólny zarys historyczny okresu papiestwa Awiniońskiego.

linki:

Google Directory: Avignon Popes

Books

Petrarcha: the First Modern Scholar and Man of Letters by James Harvey Robinson.

Petrarka: poeta i humanista Kenelm Foster.

Renesans i Reformacja. Geneza intelektualna Anthony ' ego Leviego.

Petrarka: wybrane wiersze Petrarki. Tłumaczenie: Antoni Mortimer