chłoniaki z komórek B stanowią najwięcej (około 85%) chłoniaków nieziarniczych (NHL) w Stanach Zjednoczonych. Są to typy chłoniaków, które wpływają na limfocyty B. Poniżej wymieniono najczęstsze typy chłoniaków limfocytów B.
rozlany chłoniak z dużych komórek B (DLBCL)
jest to najczęstszy typ NHL w Stanach Zjednoczonych, co stanowi około 1 na 3 chłoniaków. Komórki chłoniaka wyglądają dość duże, gdy widziane z mikroskopem.
DLBCL może dotyczyć osób w każdym wieku, ale występuje głównie u osób starszych., Średni wiek w momencie rozpoznania jest w połowie lat 60. zwykle zaczyna się jako szybko rosnąca masa w węźle chłonnym głęboko wewnątrz ciała, takich jak w klatce piersiowej lub brzucha, lub w węźle chłonnym można poczuć, takich jak w szyi lub pod pachą. Może również rozpocząć się w innych obszarach, takich jak jelita, kości, a nawet mózgu lub rdzenia kręgowego.
DLBCL jest szybko rosnącym (agresywnym) chłoniakiem, ale często dobrze reaguje na leczenie. Ogólnie rzecz biorąc, około 3 na 4 osób nie będzie miało żadnych objawów choroby po początkowym leczeniu, a wiele z nich jest wyleczonych.,
a Podtyp DLBCL jest pierwotnym śródpiersiowym chłoniakiem z komórek B. Ten typ chłoniaka występuje głównie u młodych kobiet. Zaczyna się w śródpiersiu (obszar w środku klatki piersiowej za mostkiem). Może rosnąć dość duży i może powodować problemy z oddychaniem, ponieważ często naciska na tchawicy (tchawicy) prowadzące do płuc. Może również zablokować żyły głównej górnej (dużą żyłę, która zwraca krew do serca z rąk i głowy), co może spowodować obrzęk ramion i twarzy. Jest to szybko rosnący chłoniak, ale zwykle dobrze reaguje na leczenie.,
istnieje kilka innych podtypów DLBCL, ale są one rzadkie.
chłoniak grudkowy
o 1 z 5 chłoniaków w Stanach Zjednoczonych jest chłoniak grudkowy. Jest to zwykle wolno rosnący (leniwy) chłoniak, chociaż niektóre chłoniaki pęcherzykowe mogą szybko rosnąć.
średnia wieku osób z tym chłoniakiem wynosi około 60 lat. Jest rzadki u bardzo młodych ludzi. Zwykle chłoniak ten występuje w wielu miejscach węzłów chłonnych w organizmie, a także w szpiku kostnym.
chłoniaki pęcherzykowe często dobrze reagują na leczenie, ale są trudne do wyleczenia., Chłoniaki te mogą nie wymagać leczenia, gdy są one po raz pierwszy zdiagnozowane. Zamiast tego, leczenie może być opóźnione aż chłoniak zaczyna powodować problemy. Z czasem niektóre chłoniaki pęcherzykowe mogą przekształcić się w szybko rosnący rozproszony chłoniak z dużych komórek B.
przewlekła białaczka limfocytowa (CLL)/mały chłoniak limfatyczny (SLL)
CLL i SLL są chorobami blisko spokrewnionymi. W rzeczywistości wielu lekarzy uważa je za różne wersje tej samej choroby. Ten sam typ komórki nowotworowej (znany jako mały limfocyt) jest postrzegany zarówno w CLL i SLL. Jedyną różnicą jest to, gdzie znajdują się komórki nowotworowe., W PBL większość komórek nowotworowych znajduje się we krwi i szpiku kostnym. W SLL, komórki nowotworowe są głównie w węzłach chłonnych i śledziony.
zarówno CLL, jak i SLL są zwykle wolno rosnącymi (leniwymi) chorobami, chociaż CLL, która jest znacznie bardziej powszechna, ma tendencję do wolniejszego wzrostu. Leczenie jest takie samo dla CLL i SLL. Zwykle nie są uleczalne przy standardowych zabiegach, ale wiele osób może żyć z nimi przez długi czas (nawet dziesięciolecia). Czasami mogą one z czasem przekształcić się w bardziej agresywny (szybko rosnący) typ chłoniaka.
Po Więcej informacji patrz przewlekła białaczka limfocytowa.,
chłoniak z komórek płaszcza (MCL)
około 5% chłoniaków to chłoniaki z komórek płaszcza. MCL jest znacznie częściej u mężczyzn niż u kobiet, a najczęściej pojawia się u osób w wieku powyżej 60 lat. Gdy MCL jest diagnozowana, jest zwykle powszechne w węzłach chłonnych, szpiku kostnego, a często śledziony.
MCL może być trudne do leczenia. Ma tendencję do szybszego wzrostu niż leniwe (wolno rosnące) chłoniaki, ale zwykle nie reaguje na leczenie, jak i agresywne (szybko rosnące) chłoniaki. Ale nowsze zabiegi mogą zaoferować większe szanse na długoterminowe przeżycie dla pacjentów, którzy są diagnozowani.,
chłoniaki strefy krańcowej
chłoniaki strefy krańcowej stanowią około 5-10% chłoniaków. Mają tendencję do powolnego wzrostu (leniwego). Komórki w tych chłoniaków wyglądają na małe pod mikroskopem. Istnieją 3 główne rodzaje chłoniaków strefy marginalnej:
Extranodalna Strefa marginalna chłoniak z komórek B, znany również jako mucosa-associated lymphoid tissue (MALT) chłoniak: jest to najczęstszy rodzaj chłoniaka strefy marginalnej. Zaczyna się w miejscach innych niż węzły chłonne (ekstranodalne).
występują chłoniaki żołądkowo-jelitowe., Chłoniaki żołądka zaczynają się w żołądku i są związane z zakażeniem przez Helicobacter pylori (bakterie, które powodują wiele wrzodów żołądka). Chłoniak słodowy może również rozpocząć się poza żołądkiem (poza żołądkiem) w płucach, skórze, tarczycy, gruczołach ślinowych lub tkankach otaczających oko. Zazwyczaj chłoniak pozostaje w obszarze, gdzie się zaczyna i nie jest rozpowszechniony. Wiele z tych innych chłoniaków słodowych jest również związanych z zakażeniami bakteriami (takimi jak Chamydophila i Campylobacter) lub wirusami.
średnia wieku osób z chłoniakiem słodowym w momencie rozpoznania wynosi około 60 lat., Chłoniak ten ma tendencję do powolnego wzrostu i jest często uleczalne, jeśli ilość raka jest ograniczona . Lekarze często stosują antybiotyki jako pierwsze leczenie chłoniaka żołądka, ponieważ leczenie infekcji Helicobacter pylori często leczy chłoniaka.
węzłowa Strefa B-chłoniak komórkowy: jest to rzadka choroba. Zaczyna się i zwykle pozostaje w węzłach chłonnych, chociaż komórki chłoniaka można czasami znaleźć w szpiku kostnym.
chłoniak ten ma tendencję do powolnego wzrostu (choć zwykle nie tak wolno jak chłoniak słodowy) i jest traktowany podobnie do chłoniaka grudkowego.,
Strefa B-komórkowa śledziony chłoniak: jest to rzadki chłoniak. Często chłoniak występuje głównie w śledzionie, krwi i szpiku kostnym.
może powodować zmęczenie i dyskomfort z powodu powiększonej śledziony. Ponieważ choroba rozwija się powoli, może nie trzeba jej leczyć, chyba że objawy staną się kłopotliwe. Ten typ chłoniaka został powiązany z zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C. Czasami leczenie wirusa zapalenia wątroby typu C może również leczyć tego chłoniaka.,
chłoniak Burkitta
ten szybko rosnący chłoniak został nazwany na cześć lekarza, który po raz pierwszy opisał tę chorobę u afrykańskich dzieci i młodych dorosłych. Stanowi około 1% do 2% wszystkich dorosłych chłoniaków. Występuje rzadko u dorosłych, ale częściej u dzieci. Jest również znacznie bardziej powszechne u mężczyzn niż u kobiet.
komórki w chłoniaku Burkitta są średniej wielkości. Podobny rodzaj chłoniaka, chłoniak Burkitta, ma nieco większe komórki, ale różne zmiany chromosomowe.,
różne odmiany tego chłoniaka są widoczne w różnych częściach świata:
- w odmianie Afrykańskiej (lub endemicznej) chłoniak Burkitta często zaczyna się jako guz szczęki lub innych kości twarzy. Większość przypadków tego typu jest związana z zakażeniem wirusem Epsteina-Barr (EBV, który może również powodować mononukleozę zakaźną lub „mono”). Ten typ chłoniaka Burkitta jest rzadki w Stanach Zjednoczonych.
- w typie częściej spotykanym w Stanach Zjednoczonych (nieendemicznym lub sporadycznym) chłoniak zwykle zaczyna się w jamie brzusznej( brzuchu), gdzie tworzy duży guz., Może również rozpocząć się w jajnikach, jądrach lub innych narządach i może rozprzestrzeniać się do mózgu i płynu rdzeniowego. Niektóre z nich są związane z zakażeniem EBV.
- inny typ (związany z niedoborem odporności) chłoniaka Burkitta jest związany z zaburzeniami układu odpornościowego, takimi jak u osób z HIV lub AIDS lub po przeszczepieniu narządów.
chłoniak Burkitta rośnie bardzo szybko, więc trzeba go od razu leczyć. Ale ponad połowa pacjentów może być wyleczona przez intensywną chemioterapię.,
chłoniak Limfoplazmatyczny (makroglobulinemia Waldenstroma)
Ten wolno rosnący chłoniak nie jest powszechny, stanowi tylko 1% do 2% chłoniaków. Komórki chłoniaka są małe i znajdują się głównie w szpiku kostnym, węzłach chłonnych i śledzionie. Chłoniak ten omówiono szczegółowo w makroglobulinemii Waldenstroma.
białaczka włochatokomórkowa
pomimo nazwy białaczka włochatokomórkowa (HCL) jest czasami uważana za rodzaj chłoniaka. Jest to rzadkie – około 700 osób w Stanach Zjednoczonych diagnozuje się go każdego roku., Mężczyźni są znacznie bardziej narażeni na HCL niż kobiety, a średni wiek w momencie rozpoznania wynosi około 50 lat.
komórki to małe limfocyty B z wychodzącymi z nich rzutami, które nadają im „owłosiony” wygląd. Zazwyczaj znajdują się one w szpiku kostnym, śledzionie i we krwi.
białaczka włochatokomórkowa jest Wolno rosnąca, a niektórzy ludzie mogą nigdy nie potrzebować leczenia. Powiększająca śledziona lub niska liczba krwinek (ze względu na komórki nowotworowe inwazji szpiku kostnego) są zwykle powody, aby rozpocząć leczenie. Jeśli leczenie jest konieczne, jest to zwykle bardzo skuteczne.,
o białaczce włochatokomórkowej mówi się również w przewlekłej białaczce limfocytowej.
chłoniak ośrodkowego układu nerwowego (OUN)
chłoniak ten dotyczy mózgu lub rdzenia kręgowego (ośrodkowego układu nerwowego lub OUN). Chłoniak występuje również czasami w tkankach wokół rdzenia kręgowego. Z biegiem czasu ma tendencję do rozprzestrzeniania się w ośrodkowym układzie nerwowym.
pierwotny chłoniak OUN jest ogólnie rzadki, ale częściej występuje u osób starszych i u osób z problemami układu odpornościowego, takich jak osoby po przeszczepieniu narządów lub z AIDS., U większości ludzi pojawiają się bóle głowy i dezorientacja. Mogą również mieć problemy ze wzrokiem; osłabienie lub zmienione uczucie w twarzy, ręce, lub nogi; aw niektórych przypadkach, drgawki.
perspektywy dla pacjentów z pierwotnym chłoniakiem OUN poprawiły się na przestrzeni lat głównie dzięki postępowi w leczeniu.
pierwotny chłoniak wewnątrzgałkowy (chłoniak oka)
jest to rzadki typ chłoniaka, który rozpoczyna się w gałce ocznej i jest często spotykany wraz z pierwotnym chłoniakiem OUN. Jest drugim najczęstszym rakiem oka u dorosłych, a czerniak oka (czerniak oka) jest pierwszym., Większość osób z pierwotnym chłoniakiem wewnątrzgałkowym jest w podeszłym wieku lub ma problemy z układem odpornościowym, które mogą być spowodowane AIDS lub lekami przeciw odrzuceniu po przeszczepie narządów lub tkanek.
ludzie mogą zauważyć wybrzuszenie gałki ocznej bez bólu, utraty wzroku lub niewyraźnego widzenia. Wiele testów wykonanych w celu zdiagnozowania czerniaka oka są takie same stosowane do diagnozowania chłoniaka oka.
głównym leczeniem chłoniaka oka jest radioterapia zewnętrzna, jeśli rak jest ograniczony do oka., Chemioterapia (chemo) lub chemioterapia w połączeniu z promieniowaniem mogą być stosowane w zależności od rodzaju chłoniaka i jak daleko rozprzestrzenił się poza okiem.
Leave a Reply