Psychokineza

Ocenianieedytuj

panel zlecony w 1988 roku przez United States National Research Council do badania zjawisk paranormalnych doszedł do wniosku, że „pomimo 130 lat badań naukowych w takich sprawach, nasz komitet nie mógł znaleźć naukowego uzasadnienia dla istnienia zjawisk takich jak percepcja pozazmysłowa, telepatia psychiczna czy ćwiczenia „umysł nad materią”… Ocena dużego zbioru najlepszych dostępnych dowodów po prostu nie potwierdza twierdzenia, że zjawiska te istnieją.,”

w 1984 roku Narodowa Akademia Nauk Stanów Zjednoczonych, na wniosek US Army Research Institute, utworzyła panel naukowy w celu oceny najlepszych dowodów na psychokinezę. Jego celem było zbadanie zastosowań wojskowych PK, na przykład do zdalnego zagłuszania lub zakłócania uzbrojenia wroga. Panel usłyszał od różnych pracowników wojskowych, którzy wierzyli w PK i odbył wizyty w laboratorium PEAR i dwóch innych laboratoriach, które twierdziły pozytywne wyniki eksperymentów mikro-PK., Panel skrytykował eksperymenty makro-PK za to, że są otwarte na oszukiwanie przez koniugatorów i powiedział, że praktycznie wszystkie eksperymenty mikro-PK „odbiegają od dobrej praktyki naukowej na różne sposoby”. Ich wniosek, opublikowany w raporcie z 1987 roku, był taki, że nie ma naukowych dowodów na istnienie psychokinezy.:149-161

Carl Sagan umieścił telekinezę na długiej liście „ofiar pseudonauki i przesądów”, które ” głupio byłoby zaakceptować (…) bez solidnych danych naukowych”. Podobne stanowisko popierał laureat Nagrody Nobla Richard Feynman.,

Felix Planer, profesor elektrotechniki, napisał, że gdyby psychokineza była prawdziwa, łatwo byłoby zademonstrować, zmuszając testerów do obniżenia skali na czułej wadze, podniesienia temperatury wody, która mogłaby być zmierzona z dokładnością do setnej stopnia Celsjusza, lub wpływu na element w obwodzie elektrycznym, taki jak rezystor, który mógłby być monitorowany do poziomu lepszego niż milionowa Ampera., Planer pisze, że takie eksperymenty są niezwykle czułe i łatwe do monitorowania, ale nie są wykorzystywane przez parapsychologów, ponieważ „nie mają najmniejszej nadziei na wykazanie nawet najmniejszego śladu PK”, ponieważ rzekome zjawisko nie istnieje. Planer napisał, że parapsycholodzy muszą wycofać się z badań, które obejmują tylko statystyki, które są niepowtarzalne, ze względu na ich wyniki z powodu złych metod eksperymentalnych, rejestrowania błędów i błędnej matematyki statystycznej.,

według planera, „wszelkie badania w medycynie i innych naukach stałyby się iluzoryczne, gdyby istnienie PK trzeba było traktować poważnie; ponieważ żaden eksperyment nie mógłby być oparty na dostarczeniu obiektywnych wyników, ponieważ wszystkie pomiary zostałyby sfałszowane w mniejszym lub większym stopniu, zgodnie z jego umiejętnościami PK, według życzenia Eksperymentatora.”Planer doszedł do wniosku, że pojęcie psychokinezy jest absurdalne i nie ma podstaw naukowych.

hipotezy PK rozważano również w wielu kontekstach poza eksperymentami parapsychologicznymi. C. E. M., Jaś napisał, że ogólnym sprzeciwem wobec twierdzenia o istnieniu psychokinezy jest to, że gdyby była ona procesem rzeczywistym, jej skutki można by się spodziewać w sytuacjach codziennego życia; jednak nie zaobserwowano takich skutków.

pisarze Martin Gardner i Terence Hines i filozof Theodore Schick napisali, że jeśli psychokineza byłaby możliwa, można by oczekiwać, że dochody kasyna zostaną naruszone, ale zarobki są dokładnie takie, jak przewidują prawa przypadku.,: 309

psycholog Nicholas Humphrey twierdzi, że wiele eksperymentów z psychologii, biologii lub fizyki zakłada, że intencje badanych lub eksperymentatorów nie zniekształcają fizycznie aparatu. Humphrey zalicza je do niejawnych replik eksperymentów PK, w których PK nie pojawia się.

Fizykedytuj

idee psychokinezy i telekinezy naruszają kilka dobrze ugruntowanych praw fizyki, w tym prawo odwrotnego kwadratu, drugie prawo termodynamiki i zachowanie pędu., Z tego powodu naukowcy domagali się wysokiego standardu dowodów na PK, zgodnie z dyktatem Marcello Truzziego „niezwykłe twierdzenia wymagają niezwykłego dowodu”. Prawo brzytwy Occama w naukowych wyjaśnieniach zjawisk sugeruje, że Wyjaśnienie PK w kategoriach zwykłych sposobów — poprzez sztuczki, efekty specjalne lub przez słabą konstrukcję eksperymentalną — jest lepsze niż zaakceptowanie, że prawa fizyki powinny zostać przepisane.

filozof i fizyk Mario Bunge napisał, że „psychokineza, czyli PK, narusza zasadę, że umysł nie może działać bezpośrednio na materii., (Gdyby tak było, żaden eksperymentator nie mógłby zaufać jego odczytom przyrządów pomiarowych.) Narusza również zasady zachowania energii i pędu. Twierdzenie, że mechanika kwantowa dopuszcza możliwość oddziaływania mocy umysłowej na randomizery — rzekomy przypadek mikro-PK-jest niedorzeczne, ponieważ teoria ta szanuje wspomniane zasady zachowania i zajmuje się wyłącznie rzeczami fizycznymi.”

fizyk John Taylor, który badał twierdzenia parapsychologiczne, napisał, że nieznana piąta Siła powodująca psychokinezę musiałaby przekazać wiele energii., Energia musiałaby pokonać siły elektromagnetyczne wiążące Atomy ze sobą, ponieważ atomy musiałyby reagować silniej na piątą siłę niż na siły elektryczne. Taka dodatkowa siła między atomami powinna zatem istnieć cały czas, a nie tylko podczas rzekomych zjawisk paranormalnych. Taylor napisał, że w fizyce nie ma żadnego naukowego śladu takiej siły, aż do wielu rzędów wielkości; tak więc, jeśli naukowy punkt widzenia ma być zachowany, idea jakiejkolwiek piątej siły musi zostać odrzucona., Taylor doszedł do wniosku, że nie ma możliwego fizycznego mechanizmu psychokinezy i jest to całkowicie sprzeczne z ustaloną nauką.:27-30

w 1979 roku Evan Harris Walker i Richard Mattuck opublikowali artykuł parapsychologiczny proponujący kwantowe Wyjaśnienie psychokinezy. Fizyk Victor J. Stenger napisał, że ich Wyjaśnienie zawierało założenia nie poparte żadnymi dowodami naukowymi. Według Stengera ich praca jest ” wypełniona imponująco wyglądającymi równaniami i obliczeniami, które dają pozór umieszczenia psychokinezy na solidnych podstawach naukowych…, Ale zobacz, co zrobili. Znaleźli wartość jednej nieznanej liczby (stopni falowych), która daje jedną zmierzoną liczbę (przypuszczalną prędkość ruchu wywołanego przez PK). To numerologia, nie nauka.”

fizyk Sean M. Carroll napisał, że łyżki, podobnie jak cała materia, składają się z atomów i że każdy ruch łyżki umysłem wymagałby manipulacji tymi atomami poprzez cztery siły natury: silną siłę jądrową, słabą siłę jądrową, elektromagnetyzm i grawitację., Psychokineza musiałaby być albo jakąś formą jednej z tych czterech sił, albo nową siłą, która ma miliardową siłę grawitacji, ponieważ w przeciwnym razie zostałaby uchwycona w już przeprowadzonych eksperymentach. Nie pozostawia to żadnej siły fizycznej, która mogłaby uzasadnić psychokinezę.

fizyk Robert L. Park uznał za podejrzane, że zjawisko powinno pojawić się tylko na granicy wykrywalności wątpliwych technik statystycznych. Cytuje tę cechę jako jeden ze wskaźników patologii Irvinga Langmuira., Park zauważył, że jeśli umysł rzeczywiście mógłby wpływać na materię, parapsychologom łatwo byłoby zmierzyć takie zjawisko, wykorzystując rzekomą siłę psychokinetyczną do odwrócenia mikrowagi, która nie wymagałaby żadnych wątpliwych statystyk. „oczywiście powodem jest to, że mikrobalancja uparcie odmawia ustąpienia.”Zasugerował, że powodem, dla którego badania statystyczne są tak popularne w parapsychologii, jest to, że wprowadzają możliwości niepewności i błędu, które są wykorzystywane do wspierania uprzedzeń Eksperymentatora.,

wyjaśnienia w zakresie biasEdit

badania nad błędami poznawczymi sugerują, że ludzie są podatni na iluzje PK. Obejmują one zarówno iluzję, że oni sami mają władzę, jak i to, że Wydarzenia, których są świadkami, są prawdziwymi demonstracjami PK. Na przykład iluzja kontroli jest iluzoryczną korelacją między intencją a zdarzeniami zewnętrznymi, a wierzący w zjawiska paranormalne okazali się bardziej podatni na tę iluzję niż inni. Psycholog Thomas Gilovich wyjaśnia to jako stronniczą interpretację osobistych doświadczeń., Na przykład, ktoś w grze W kości, pragnący uzyskać wysoki wynik, może interpretować wysokie liczby jako „sukces”, a niskie liczby jako ” niewystarczająca koncentracja.”Stronniczość wobec wiary w PK może być przykładem ludzkiej skłonności do postrzegania wzorców tam, gdzie ich nie ma, zwanej iluzją klastrową, na którą wierzący są również bardziej podatni.

badanie z 1952 roku sprawdzało stronniczość eksperymentatorów w odniesieniu do psychokinezy. Richard Kaufman z Uniwersytetu Yale ' a dał badaczom zadanie próby wpływania na osiem kości i pozwolił im na zapisanie własnych wyników., Zostały potajemnie sfilmowane, więc ich nagrania można było sprawdzić pod kątem błędów. Wierzący w psychokinezę popełniali błędy, które sprzyjały jej istnieniu, podczas gdy niewierzący popełniali przeciwne błędy. Podobny wzór błędów znaleziono w eksperymentach J. B. Rhine ' a, które były uważane za najsilniejsze dowody na PK w tamtym czasie.:306

, Osoby wierzące w zjawiska paranormalne znacznie częściej błędnie interpretowały taśmę jako demonstrację PK i częściej błędnie interpretowały kluczowe szczegóły prezentacji. Sugeruje to, że stronniczość potwierdzenia wpływa na interpretację demonstracji PK przez ludzi. Psycholog Robert Sternberg cytuje stronniczość potwierdzenia jako wyjaśnienie, dlaczego wiara w zjawiska psychiczne utrzymuje się, pomimo braku dowodów:

niektóre z najgorszych przykładów stronniczości potwierdzenia są w badaniach nad parapsychologią (…,) Prawdopodobnie jest tu całe pole bez żadnych potężnych danych potwierdzających. Ale ludzie chcą wierzyć, więc znajdują sposoby, aby wierzyć.

psycholog Daniel Wegner twierdził, że iluzja introspekcji przyczynia się do wiary w psychokinezę. Zauważa, że w codziennym doświadczeniu, po intencji (takiej jak chęć włączenia światła) następuje działanie (takie jak mignięcie przełącznika światła) w wiarygodny sposób, ale leżące u podstaw mechanizmy neuronowe są świadomością zewnętrzną., Stąd, chociaż podmioty mogą odczuwać, że bezpośrednio introspekują swoją wolną wolę, doświadczenie kontroli jest w rzeczywistości wywnioskowane z relacji między myślą a działaniem. Ta teoria pozornej przyczynowości umysłowej uznaje wpływ poglądu Davida Hume ' a na umysł. Ten proces wykrywania, kiedy ktoś jest odpowiedzialny za działanie, nie jest całkowicie wiarygodny, a gdy idzie źle, może istnieć iluzja kontroli. Może się to zdarzyć, gdy zewnętrzne Zdarzenie następuje i jest zgodne z myślą w czyimś umyśle, bez rzeczywistego związku przyczynowego., Jako dowód Wegner przytacza serię eksperymentów na temat magicznego myślenia, w których osoby były skłonne sądzić, że miały wpływ na wydarzenia zewnętrzne. W jednym z eksperymentów testerzy obserwowali koszykarza wykonującego serię rzutów wolnych. Kiedy zostali poinstruowani, aby wyobrazić sobie, jak robi zdjęcia, poczuli, że przyczyniły się do jego sukcesu. Inne eksperymenty mające na celu stworzenie iluzji psychokinezy wykazały, że zależy to w pewnym stopniu od wcześniejszej wiary podmiotu w psychokinezę.,

metaanaliza z 2006 r.z 380 badań wykazała niewielki pozytywny efekt, który można wytłumaczyć tendencją do publikacji.

magia i efekty specjalneedytuj