Doktryna Friedmana

Doktryna Friedmana jest kontrowersyjna, a krytycy twierdzą, że jest zła finansowo, ekonomicznie, prawnie, społecznie lub moralnie.

lewicowa działaczka społeczna Naomi Klein argumentowała w swojej książce The Shock Doctrine z 2007 roku, że przestrzeganie doktryny Friedmana zubażyło większość obywateli, wzbogacając jednocześnie korporacyjne elity.

inni uczeni twierdzą, że jest to niezdrowe i nieproduktywne dla firm, które go praktykują. Profesorowie Harvard Business School Joseph L. Bower i Lynn S., Paine powiedział w 2017 roku, że doktryna Friedmana „rozprasza firmy i ich liderów od innowacji, strategicznej odnowy i Inwestycji w przyszłość, które wymagają ich uwagi”, naraża firmy na” atak aktywistycznych akcjonariuszy „i stawia” menedżerów … pod rosnącą presją zapewnienia coraz szybszych i bardziej przewidywalnych zwrotów oraz ograniczenia bardziej ryzykownych inwestycji mających na celu zaspokojenie przyszłych potrzeb.,”The Economist powiedział w 2016 roku, że skupienie się na krótkoterminowej wartości akcjonariuszy stało się” licencją na złe zachowanie, w tym skąpiąc na inwestycjach, wygórowanych płacach, wysokiej dźwigni finansowej, głupich przejęć, przekrętów księgowych i szaleństwa na wykupy akcji, które działają na 600 miliardów dolarów rocznie w Ameryce”.,

w 2019 roku Jerry Useem piszący w The Atlantic i prominentni Demokratyczni senatorowie Chuck Schumer i Bernie Sanders piszący w The New York Times twierdzili, że teoria akcjonariuszy, która promowała wzrost wynagrodzeń opartych na akcjach, doprowadziła kierownictwo do wzbogacenia się poprzez realizację wykupu akcji-często ze szkodą dla firm, dla których pracują., Krytycy twierdzili, że to odwraca fundusze firmy od potencjalnie bardziej opłacalnych lub społecznie wartościowych sposobów, takich jak badania i projektowanie, zmniejsza produktywność i zwiększa nierówności, dostarczając pieniądze pracownikom o wyższym wynagrodzeniu, którzy otrzymują wynagrodzenie oparte na zapasach, a nie pracownikom o niższym wynagrodzeniu, którzy tego nie robią.

teoria akcjonariuszy została skrytykowana przez zwolenników teorii interesariuszy, którzy uważają, że doktryna Friedmana jest niezgodna z ideą społecznej odpowiedzialności biznesu wobec różnych interesariuszy., Twierdzą, że moralnie konieczne jest, aby firma wzięła pod uwagę wszystkich ludzi, którzy są dotknięci jej decyzjami. Argumentują one również, że biorąc pod uwagę interesy zainteresowanych stron może przynieść korzyści spółce i jej akcjonariuszom; na przykład spółka przekazująca usługi lub towary, aby pomóc poszkodowanym w klęsce żywiołowej, nie działa w bezpośrednim interesie swoich akcjonariuszy, ale czyniąc to, buduje lojalność Wspólnoty wobec spółki, ostatecznie przynosząc korzyść spółce i jej akcjonariuszom., W 2019 r. wpływowe grupy biznesowe, takie jak Światowe Forum Ekonomiczne i okrągły stół biznesu, zaktualizowały swoją misję, pozostawiając doktrynę Friedmana na rzecz „kapitalizmu interesariuszy” (przynajmniej na papierze, jeśli nie w powszechnej praktyce).

charakterystyka odpowiedzialności moralnej Friedmana została zakwestionowana., Ronald Duska, w 1997 artykuł w Journal of Business Ethics i w jego 2007 Książka Contemporary Reflections on Business Ethics, twierdził, że Friedman nie udało się rozróżnić dwa bardzo różne aspekty biznesu: (1) Motyw osób, które są często motywowane zysku do udziału w biznesie, i (2) społecznie usankcjonowane cel biznesu, lub powód, dlaczego ludzie pozwalają firmom istnieć, czyli dostarczanie towarów i usług dla ludzi., Duska powiedział o hipotetycznym przekonaniu biznesmena, że nie ma etyki biznesowej poza osiąganiem zysku: „czy to oznacza, że może dać ci wadliwy produkt, jeśli uda mu się uciec z nim i zarobić więcej? Jeśli naprawdę wierzy w to, co mówi, nie jesteś głupcem robiąc z nim interesy? John Friedman (brak związku z Miltonem Friedmanem), pisząc w Huffington Post w 2013, powiedział: „Pan Friedman twierdzi, że korporacja, w przeciwieństwie do osoby, nie może ponosić odpowiedzialności., Nikt nie angażowałby się w umowę biznesową z korporacją, gdyby przez minutę pomyślał, że korporacja nie jest odpowiedzialna za płacenie rachunków, na przykład. Więc oczywiście korporacja może mieć prawne, ale także moralne obowiązki.”