u osób dorosłych doustna teofilina może pomóc w zmniejszeniu dawki wziewnych steroidów potrzebnych do kontroli przewlekłej astmy. Nie przynosi żadnych korzyści w przypadku ostrych zaostrzeń astmy. U dzieci podawanie dożylnie aminofiliny może poprawić kliniczny przebieg ciężkich napadów astmy. Skutki uboczne i toksyczność ograniczają stosowanie tych leków w większości ustawień., (Stopień zalecenia: A, na podstawie przeglądów systematycznych i randomizowanych badań kontrolnych ).
podsumowanie dowodów
kilka przeglądów systematycznych pomaga wyjaśnić rolę teofiliny w leczeniu astmy. W porównaniu z placebo w leczeniu zaostrzeń, teofilina nie przynosi dodatkowych korzyści w leczeniu beta-agonistów (ze steroidami lub bez) w poprawie czynności płuc lub zmniejszeniu liczby hospitalizacji. Działania niepożądane występowały częściej w grupie leczonej teofiliną: kołatanie serca/zaburzenia rytmu serca (lub = 2, 9; 95% CI: 1, 5 do 5, 7) i wymioty (lub = 4, 2; 95% CI: 2.,4 do 7, 4).1 w przypadku astmy umiarkowanie ciężkiej u pacjentów otrzymujących wziewne kortykosteroidy (ICS), teofilina w leczeniu podtrzymującym równała się długo działającym agonistom receptorów beta-2 w zwiększaniu wartości FEV 1 i PEFR, ale była mniej skuteczna w kontrolowaniu objawów nocnych. Stosowanie długo działających beta-agonistów powodowało mniej działań niepożądanych(RR = 0,38; 95% CI: 0,25-0,57).2 Po dodaniu do ICS w małych dawkach w celu podtrzymania leczenia, teofilina była tak samo skuteczna jak samo ICS w dużych dawkach w poprawie FEV 1 , zmniejszaniu objawów w dzień i w nocy oraz zmniejszaniu zapotrzebowania na leki ratunkowe i częstości ataków., Sugeruje to, że teofilina ma użyteczność jako środek oszczędzający steroidy.3
aminofilina podawana dożylnie wydaje się być korzystna klinicznie u dzieci z ciężkimi zaostrzeniami, zdefiniowanymi jako FEV 1 wynosząca 35% -40% wartości przewidywanej. U dzieci w stanie krytycznym, które otrzymywały aminofilinę w połączeniu ze standardowym leczeniem, obserwowano poprawę FEV 1 po 24 godzinach (średnia różnica = 8,4%; 95% CI: 0,82 do 15,92) i zmniejszenie liczby objawów po 6 godzinach.Największy odsetek RCT aminofiliny u dzieci wykazywał zmniejszoną intubację (NNT = 14 CI: 7,8-77).,U 5 dzieci otrzymujących aminofilinę wystąpiło więcej wymiotów(RR = 3,69; 95% CI: 2,15-6,33). Leczenie aminofiliną nie zmniejszyło długości pobytu w szpitalu ani liczby potrzebnych nebulizatorów ratunkowych(tabela).4
tabela
stosowanie teofiliny w astmie
| Dorośli | dzieci | |
|---|---|---|
| leczenie ostre | Brak dodatkowych korzyści ze stosowania kortykosteroidów i leczenia beta-agonistami; nasilone działania niepożądane związane z układem pokarmowym i sercem.,może zmniejszyć intubację | |
| leczenie podtrzymujące | ||
| łagodny | brak korzyści klinicznych | nie zalecane |
| umiarkowany | działa gorzej niż leczenie podtrzymujące.długo działających agonistów Beta i ma więcej działań niepożądanych; może ograniczyć potrzebę stosowania dużych dawek ICS, jeśli nie stosuje się długich agonistów beta. | brak przewagi nad długo działającymi agonistami beta po dodaniu do ICS., Więcej działań niepożądanych |
| ciężkie | takie same dla umiarkowanych; nie ogranicza potrzeby stosowania doustnych kortykosteroidów w tej sytuacji. | to samo co umiarkowane |
| LOS = długość pobytu; ICS = wziewne kortykosteroidy. | ||
zalecenia innych osób
trzy poparte dowodami wytyczne potwierdzają, że teofilina odgrywa ograniczoną rolę w leczeniu podtrzymującym przewlekłej astmy o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, gdy kontrola objawów za pomocą samego ICS nie jest wystarczająca., Znacznie silniejsze dowody przemawiają za stosowaniem długo działających agonistów beta-2 lub modyfikatorów leukotrienowych.Wytyczne nie zalecają stosowania teofiliny w leczeniu ostrych zaostrzeń astmy; nie dotyczą również stosowania teofiliny u dzieci.
Leave a Reply