cel pracy: Celem pracy było porównanie opłacalności sonografii i CT do oceny mas nerkowych wykrytych w urografii wydalniczej.
materiały i metody: zapisy 225 pacjentów z masą nerkową wykazaną przez urografię, którzy następnie mieli sonografię lub tomografię komputerową w ciągu 3 miesięcy zostały poddane przeglądowi wstecznemu., Wyznaczono liczbę, lokalizację i wielkość zmian, wstępne i późniejsze badania obrazowe oraz ostateczne diagnozy. Korzystając z obecnych refundacji Medicare dla sonografii i CT, obliczyliśmy ekonomiczne konsekwencje korzystania z sonografii lub CT jako badania wstępnego. Określono również wpływ lokalizacji lub wielkości zmiany na najbardziej opłacalne badanie.
wyniki: dwadzieścia jeden procent pacjentów miało zarówno wstępną sonografię, jak i CT z powodu nieokreślonych wyników lub wykrycia stałej masy, która wymagała dalszej inscenizacji., Po pierwszym wykonaniu tomografii komputerowej wyniki tomografii komputerowej były niejednoznaczne u 12% pacjentów, co wymagało dalszej sonografii. W przeważających opłatach, CT musiałby być potrzebny w 70% pacjentów początkowo obrazowane z USG uzasadnić stosowanie CT jako badanie wstępne. Lokalizacja i rozmiar zmiany nie wpłynęły na konieczność wykonania tomografii komputerowej w tempie (większym niż 70%), które ekonomicznie uzasadniałoby zastosowanie tomografii komputerowej jako pierwszego badania obrazowego. Osiemdziesiąt sześć procent pacjentów z masą wykrytą przez urografię miał albo prostą torbiel lub Brak dowodów masy na USG lub CT.,
wniosek: sonografia jest najbardziej opłacalną metodą obrazowania do badania masy nerkowej wykrytej w urografii. Liczba badań sonograficznych, w których wyniki są nieokreślone lub dodatnie (dla masy ciała stałego), nie jest wystarczająco duża, aby uzasadnić zastąpienie sonografii przez tomografię komputerową, niezależnie od wielkości i lokalizacji zmiany. Tomografia komputerowa powinna być zarezerwowana dla ograniczonej liczby konkretnych wskazań.
Leave a Reply