napady ogniskowe (znane również jako napady częściowe) indukowane hiperglikemią zostały po raz pierwszy zgłoszone przez Maccario i in. w 1965 roku . Często spotykano je w praktyce klinicznej i charakteryzowały się hiperglikemią bez kwasicy ketonowej. Kontrola napadów związana z ustępowaniem hiperglikemii była zwykle stosowana do leczenia napadów częściowych . Wiele badań opisało ten zespół kliniczny ., W ostatnich latach stopniowo zwiększały się doniesienia kliniczne o napadach padaczkowych związanych z NKH, które są uważane za jedno z głównych powikłań neurologicznych cukrzycy . Wskazuje to na niezadowalającą kontrolę stężenia glukozy we krwi w przypadku wystąpienia napadów padaczkowych związanych z NKH .
u pacjentów z napadami padaczkowymi jako głównymi objawami, zwłaszcza tych bez cukrzycy w wywiadzie, wstępna diagnoza często byłaby związana z neurologią. Jeśli stosuje się konwencjonalne leczenie przeciwpadaczkowe, wyniki byłyby bardziej szkodliwe niż korzystne, a w nielicznych przypadkach można zaobserwować zwiększoną śmiertelność., Możliwe wyjaśnienia obejmują: (1) pacjentom tym częściej towarzyszy utrata przytomności i drgawki., Preferowane leki, takie jak diazepam i fenobarbital, który kończy Epizod padaczkowy, często pogarszają nieprzytomnych pacjentów, powodując zahamowanie oddychania, co komplikuje chorobę i wpływa na późniejszą diagnozę i leczenie; (2) leczenie napadów opornych wykorzystuje lek przeciwpadaczkowy, który obejmuje wiele kombinacji mannitolu, kortykosteroidów i innych leków w celu zmniejszenia obrzęku mózgu; jednak czynnikami ryzyka choroby napadów ogniskowych są wysokie stężenie glukozy we krwi, wysoka przepuszczalność i odwodnienie wewnątrzkomórkowe., Leki te nieuchronnie pogorszą stan pacjenta; (3) NKH: charakteryzuje się zmniejszeniem zawartości kwasu γ-aminomasłowego w mózgu, a zatem diazepam i fenobarbital faktycznie zmniejszają działanie przeciwpadaczkowe; (4) ponieważ wstrzyknięcie soli fizjologicznej glukozy jest powszechnie stosowane jako leki dożylne w przypadku braku insuliny, może to pogorszyć stan. Choroba ma tendencję do wywoływania drgawek u niektórych pacjentów bez historii cukrzycy, dlatego trudniej jest zwrócić na siebie uwagę i bardziej prawdopodobne jest, że zostanie błędnie zdiagnozowana.,
cukrzyca jest najczęstszą przyczyną napadów padaczkowych u pacjentów z niskim poziomem glukozy we krwi. Późniejsza utrata przytomności z kwasicą ketozową i śpiączką NKH są częstsze w praktyce klinicznej; jednak wysokie stężenie glukozy we krwi może również prowadzić do drgawek, nawet stanu padaczkowego bez świadomości. Dokładna analiza u pacjentów z padaczką, którym towarzyszyło sporadyczne wystąpienie utraty przytomności w tej grupie, najpierw stwierdzono istotny wzrost biochemicznego poziomu glukozy we krwi, co doprowadziło do wykluczenia możliwości wystąpienia hipoglikemii., Cukrzyca może być powikłana kwasicą lub ketozą śpiączka ketotyczna hiperosmolarna. Ponieważ keton w moczu był ujemny, można wykluczyć możliwość kwasicy ketonowej. Biochemia krwi wykazała, że ich glukoza, sód i potas były tylko nieznacznie podwyższone, podobnie jak zawartość azotu mocznikowego we krwi w osoczowych wartościach osmolalności, która była mniejsza niż 350 mOsm / L, wyłączono również śpiączkę cukrzycową bezketotyczną. W związku z tym należy następnie rozważyć napady padaczkowe związane z NKH., Patogeneza napadów wywołana przez tę chorobę jest nadal kontrowersyjna, ponieważ niektórzy uważają, że główną patogenezą jest brak insuliny. U pacjentów poziom insuliny jest wystarczający do zahamowania metabolizmu wolnych kwasów tłuszczowych i następującej po nim kwasicy ketonowej, ale niewystarczający do transportu glukozy do komórek . Wysoki poziom glukozy we krwi zwiększa poziom glukozy w moczu, powodując efekt osmotycznej diurezy i postępujące odwodnienie, co z kolei zwiększyłoby częstość występowania tej choroby., Niektórzy ludzie uważają, że możliwe mechanizmy obejmują wysoki poziom glukozy we krwi, wysoką osmolalność osocza i poziom kwasu γ-aminomasłowego (GABA) oraz niskie ogniskowe niedokrwienie mózgu . Specyficzne mechanizmy obejmują również: (1) zmiany osmotyczne. Hiperglikemia powoduje znaczny i szybki wzrost wewnątrzkomórkowego ciśnienia osmotycznego, prowadząc do odwodnienia komórek nerwowych oraz zmian w aktywności enzymów i metabolizmie energetycznym komórek mózgowych., Funkcja membranowej pompy jonowej jest zaburzona, powodując utratę wewnątrzkomórkowego potasu i późniejszą akumulację sodu, co niszczy potencjał membranowy i stabilność depolaryzacji komórek, co ostatecznie prowadzi do drgawek. (2) in vivo biochemiczne zmiany w metabolizmie. Cykl kwasu cytrynowego jest hamowany in vivo u pacjentów z tą chorobą, podczas gdy metabolizm GABA jest zwiększony, powodując zwiększone zużycie energii mózgu i obniżony próg drgawkowy ., Natomiast u pacjentów z kwasicą ketonową napady są rzadsze, ponieważ kwasica ketonowa zwiększa wewnątrzkomórkową aktywność glutaminianu i dekarboksylazy tryptofanowej, co prowadzi do zwiększenia zawartości hamującego neuroprzekaźnika GABA w mózgu. GABA jest związana z gwałtownymi zmianami czułości synaptycznej poprzez wiązanie się z neuronami, co następnie zwiększa przepuszczalność jonów chlorkowych. W takich warunkach potencjał błonowy utrzymuje się na stabilnym poziomie potencjału spoczynkowego, a pobudzające reakcje synaptyczne są osłabione, dzięki czemu zapobiega się padaczce., Jest to również alternatywny sposób udowodnienia, że zawartość GABA zmniejsza się u pacjentów z napadami padaczkowymi związanymi z NKH. (3) niedobór energii komórek mózgowych. Ze względu na hiperglikemię cukrzycową, fibrynogen w osoczu znacznie wzrasta, agregat krwinek czerwonych i płytek krwi, a krew jest w stanie nadkrzepliwości., Ponadto pogorszenie istniejącego mikrokrążenia cukrzycy i hialinizacji małych tętnic, dysfunkcja komórek śródbłonka i uszkodzenia autoregulacji przepływu krwi w mózgu, zmniejszenie regionalnego przepływu krwi w mózgu, powodując uszkodzenia niedotlenczo-niedokrwienne i zmiany funkcjonalne w komórkach korowych, które są „komórkami padaczkowymi”. Takie komórki są wrażliwe na zaburzenia metaboliczne, wysoki stan glukozy we krwi szczególnie może powodować drgawki (4) zaburzenia immunologiczne: obecność autoprzeciwciał dekarboksylazy kwasu glutaminowego w cukrzycy typu 1 i padaczce., Peltola i wsp. zbadali 51 przypadków opornej na leczenie padaczki i odkryli, że pacjenci ci byli autoantible dodatni, z mianami przeciwciał podobnymi do tych u pacjentów z cukrzycą typu 1, co sugeruje, że może istnieć między nimi wewnętrzny związek. ich wyniki potwierdziły pogląd, że dysfunkcja immunologiczna była zaangażowana w epilepsję związaną z hiperglikemią (5) badania sugerują, że napady związane z NKH mogą być związane z uszkodzeniem bariery mózgu spowodowanym długotrwałym wysokim poziomem glukozy we krwi ., Jednak większość pacjentów nie ma drgawek, nawet jeśli ich poziom glukozy we krwi jest wysoki, ponieważ wysoki poziom glukozy we krwi nie jest jedynym czynnikiem powodującym padaczkę. Inne czynniki to indywidualny stan zdrowia i czynniki genetyczne . W 1968 Maccario et al. po raz pierwszy odnotowano współistnienie napadów NKH i częściowych, które charakteryzowały się wysokim poziomem glukozy we krwi, brakiem ketozy, świadomością i napadami częściowymi. Tiamkao i in. , na podstawie retrospektywnej analizy 2 l pacjentów z napadami częściowymi NKH, stwierdzono, że średni poziom glukozy we krwi wynosił 32,6 l mmol/l(16,11 ~ 61.,33 mmol/L), a średnia osmolalność osocza wynosiła 302 mOsm/L (288-323 mOsm/L). Kiedy napad był pod kontrolą, średnie stężenie cukru we krwi wynosiło 11, 3 mmol/l (4, 11-21, 67 mmol/l).
w artykule opisano osiem przypadków EEG z kolcami, wolnymi falami i rozproszonymi ostrymi wolnymi falami. W opublikowanych wcześniej raportach wyniki EEG u pacjentów z napadami padaczkowymi związanymi z NKH wykazały normalne fale lub kolce, ostre fale powolne lub fale o dużej amplitudzie . Dlatego EEG nie jest bardzo cenne w diagnostyce choroby. Obrazowanie też nie jest specyficzne., Grupa ta wykazała głównie normalne wyniki obrazowania lub nieprawidłowości związane z wiekiem, takie jak stary zawał lakunaru, atrofia mózgu i demielinizacja substancji białej, podobne do większości poprzednich badań . Jednak niektóre badania opisywały przemijającą zmianę w rezonansie głowy u pacjenta z napadami indukowanymi NKH, czyli odwracalną i zwartą korą hiperintensywną i niskim sygnałem istoty białej. Wykazywał również obrzęk cytotoksyczny. Jego mechanizm był niejasny. Możliwe, że drgawki niedokrwienne korowe i obrzęk naczynioruchowy spowodowały agregację i odkładanie się rodników żelaza ., Niektórzy uczeni uważają, że zmiany te wynikają z uszkodzenia bariery krew-mózg spowodowanego długotrwałym wysokim poziomem cukru we krwi .
w tym artykule podsumowano następujące cechy kliniczne napadów padaczkowych związanych z NKH: (1) częste u osób w podeszłym wieku (2) z lub bez cukrzycy i padaczki w wywiadzie (3). Napadom zawsze towarzyszył szybki wzrost stężenia glukozy we krwi. Osmolalność osocza może być prawidłowa lub nieznacznie podwyższona, ale nie spełnia kryteriów diagnostycznych cukrzycy hipertonicznej (4)., Same leki przeciwpadaczkowe nie mogły skutecznie złagodzić napadów padaczkowych. Zastosowanie insuliny do korekcji hiperglikemii i zaburzeń metabolicznych zakończyło napady (6) zmiany związane z napadami nie zostały wykryte w badaniach obrazowych głowy (7). Jeśli stężenie glukozy we krwi było pod kontrolą, padaczka nie występowała. Analiza skuteczności klinicznej wykazała, że podstawowe leczenie napadów padaczkowych związanych z NKH obejmowało wczesne, aktywne i racjonalne nawadnianie i leczenie insuliną hipoglikemiczną, przy jednoczesnym ścisłym monitorowaniu poziomu glukozy we krwi., Takie zabiegi są kluczem do sukcesu terapii ratunkowej wśród tych pacjentów. Insulinooporność wywołana fenytoiną może hamować uwalnianie insuliny, a tym samym zwiększać możliwość wystąpienia napadów związanych z NKH. Diazepam zwiększa częstotliwość otwarcia kanału jonów chlorkowych, w którym pośredniczy GABA., Fenobarbital wydłużył czas rozpoczęcia kanału chlorkowego zależnego od GABA, zmniejszając stężenie GABA w mózgu u pacjentów z napadami związanymi z NKH, w związku z czym stabilność i działanie przeciwpadaczkowe fenobarbitalu i diazepamu zmniejszyło się, co wyjaśniało, dlaczego konwencjonalne leki przeciwpadaczkowe u pacjentów z padaczką nie były skuteczne na rynku. Preferowane leki przeciwpadaczkowe to karbamazepina, diazepam klonazepamu i inne leki przeciwpadaczkowe, ponieważ nie wpływają one na poziom glukozy we krwi. Długotrwałe stosowanie leków przeciwpadaczkowych nie jest konieczne., Jeśli stężenie glukozy we krwi i drgawki są dobrze kontrolowane, można stopniowo odstawiać leki przeciwpadaczkowe. Płynne wycofywanie leków przeciwpadaczkowych wśród pacjentów biorących udział w badaniu nie spowodowało nawrotu choroby.
krótko mówiąc, napady padaczkowe związane z NKH mają niski odsetek występowania w praktyce klinicznej. Padaczka jest często pierwszym objawem. W porównaniu z innymi chorobami wykazującymi kliniczne objawy padaczki, nie są one specyficzne i często są błędnie diagnozowane., Dlatego wczesne rozpoznanie tego zespołu klinicznego i innych przyczyn napadów, a także wczesna identyfikacja fazy jest krytyczna, ponieważ stan można skorygować poprzez dostosowanie poziomu glukozy we krwi oraz szybkie nawodnienie. Patogeneza choroby nie jest do końca jasna. W celu wyjaśnienia cech klinicznych i patogenezy tej choroby należy przeprowadzić dalsze badania w zakresie obrazowania i aspektów elektrofizjologicznych.
Leave a Reply