Jeśli czujesz się zablokowany, może to być powód

wielu z nas jest cicho nękanych przez dokuczliwe poczucie bycia wadliwym lub wadliwym. Potajemnie wierzymy, że jesteśmy porażką, która tłumi naszą energię, kurczy naszą wolność i uniemożliwia nam bycie sobą.

toksyczny wstyd to bolesna emocja. W rzeczywistości, tak bolesne, że może nawet nie zauważyć. Odciągamy od niej naszą uwagę, udajemy, że jej nie ma lub przekazujemy ją innym-obsypując ich wstydem poprzez naszą krytykę i osądy.,

wstyd jest szczególnie destrukcyjny, gdy działa potajemnie. Bycie świadomym wstydu, który żyje w nas, jest pierwszym krokiem ku uzdrowieniu go i pełniej potwierdzeniu siebie.

oto kilka typowych sposobów, które zaobserwowałam u wielu moich klientów z psychoterapii.

bycie defensywnym

Defensywność to sposób na ochronę przed nieprzyjemnymi uczuciami. Wstyd jest często emocją, której nie pozwalamy sobie doświadczyć, ponieważ może być tak wyniszczająca., Jeśli nasz partner jest zdenerwowany, ponieważ spóźniliśmy się na kolację, możemy zareagować, mówiąc: „Cóż, spóźniłeś się wczoraj na film, ponieważ tak długo się przygotowywałeś!”

bycie defensywnym jest sposobem na uniknięcie odpowiedzialności za nasze zachowanie. Jeśli zrównamy odpowiedzialność z winą, to unikniemy jej. Zaatakujemy ludzi, zanim będą mogli nas skrytykować. Przenosimy nasz wstyd na innych, będąc agresywnymi i oburzonymi, gdy ktoś ma czelność sugerować, że nie jesteśmy doskonali.,

Jeśli nie jesteśmy okaleczeni wstydem, możemy rozpoznać, że nasz partner po prostu ma uczucia dotyczące naszego spóźnienia. Nie chodzi o to, że coś jest z nami nie tak. Jeśli jest w nas coś, co czuje wstyd za przyczynianie się do czyjegoś bólu lub smutku, wtedy będziemy się bronić, a nie tylko słuchać ich uczuć—i być może oferując szczere przeprosiny.

perfekcjonizm

nierealistyczne pragnienie bycia doskonałym jest często obroną przed wstydem. Jeśli jesteśmy doskonali, nikt nie może nas krytykować, nikt nie może nas zawstydzić.,

mówi się, że perfekcjonistą jest ktoś, kto nie może znieść popełnienia tego samego błędu raz. Możemy być tak zawstydzeni, że nie pozwalamy sobie na ludzkie słabości. Utrzymujemy front, który wygląda dobrze dla świata. Możemy spędzać nadmierną ilość czasu, dbając o nasz strój i wygląd-lub ćwicząc to, co chcemy powiedzieć, aby uniknąć wyglądania głupio.

potrzeba dużo energii, aby osiągnąć niemożliwy wyczyn bycia doskonałym. Wstyd, który napędza dążenie do doskonałości może nas wyczerpać. Idealni ludzie nie istnieją na tym świecie., Próba bycia kimś, kim nie jesteśmy, aby uniknąć wstydu, powoduje odłączenie się od naszej autentycznej jaźni.

przepraszanie

wstyd może skłaniać nas do przesadnego przepraszania i ulegania. Zakładamy, że inni mają rację, a my się mylimy. Mając nadzieję na rozproszenie konfliktu, szybko mówimy: „przepraszam.”Wycofujemy się ze spotkań międzyludzkich, gdy wstyd osłabia nasze poczucie siebie.

odwrotnie, głęboki, nieświadomy wstyd może zablokować nas przed powiedzeniem: „przepraszam, myliłem się, popełniłem błąd.”Możemy być tak potężnie rządzeni przez ten ukryty wstyd, że nie chcemy narażać się na wyimaginowane kpiny. Ludzką słabość utożsamiamy z byciem słabym i haniebnym.

pomyśl o politykach, którzy są tak zawstydzeni, że wolą wyrwać ząb niż przyznać się do błędu. Projektują obraz bycia bezbłędnym, aby ukryć głęboką niepewność., Agresywnie—i często bezmyślnie-przesuwają swoje plany i rzadko zmieniają zdanie, co rodzi pytanie, czy naprawdę je mają. Jak mądrze powiedział Lewis Perelman: „dogmat jest poświęceniem mądrości dla spójności.”

bezpieczni i pewni siebie ludzie mogą swobodnie przyznać się do błędu. Mają wewnętrzną siłę i odporność, która wynika ze świadomości, że nie są idealną osobą. Kiedy zauważają wstyd, nie wstydzą się swojego wstydu. Wiedzą, że trzeba odwagi, by przyznać się do wad.

socjopaci są bezwstydni., Zdrowi ludzie mogą pomieścić zdrowy wstyd. W miarę jak dorastamy, zdajemy sobie sprawę, że nie ma nic wstydliwego w popełnianiu błędu lub myleniu się w czymś. Nie może być wewnętrznej wolności ani wzrostu bez uznania naszych ludzkich niedociągnięć.

zwlekanie

nasze powody zwlekania mogą nas mylić. Są rzeczy, które chcemy osiągnąć i jesteśmy zdumieni, dlaczego ciągle odkładamy rzeczy.

Ukryty wstyd często napędza zwlekanie., Jeśli rozważymy wykonanie projektu artystycznego, napisanie artykułu lub podjęcie nowej pracy, a nie okaże się to dobrze, możemy być sparaliżowani wstydem. Jeśli nawet nie spróbujemy, nie będziemy musieli stawiać czoła ewentualnej porażce i wstydowi.

oczywiście możemy wtedy pozostać przygnębieni lub żyć w mniejszym stopniu, ale część nas, która boi się poczucia wstydu, jest chroniona i bezpieczna—przynajmniej na razie.

odkrywanie wstydu daje nam większe możliwości., Jeśli możemy pozwolić, aby tam było, możemy nauczyć się przynosić łagodność i troskę wobec tego uczucia – lub wobec siebie, gdy zauważamy wstyd. Zdajemy sobie sprawę, że to naturalne, że czasami odczuwamy wstyd. Jak zauważył autor Kimon Nicolaides: „im szybciej popełnisz swoje pierwsze 5000 błędów, tym szybciej będziesz w stanie je poprawić.”

ukazanie wstydu w świetle dnia daje mu możliwość wyleczenia. Trzymanie go w ukryciu pozwala mu działać w tajemniczy, destrukcyjny sposób., Uświadomienie sobie wstydu, który działa w nas-być może z pomocą terapeuty-może być potężnym sposobem, aby rzucić światło na tę tajemną emocję, rozproszyć jej moc i pomóc nam iść naprzód w naszym życiu w bardziej wolny i wzmocniony sposób.