Nirvana

OverviewEdit

Nirvāṇa is een term die voorkomt in de teksten van alle grote Zuid – Aziatische religies-Hindoeïsme, jainisme Boeddhisme en sikhisme. Het verwijst naar de diepe gemoedsrust die is verworven met moksha, bevrijding van samsara, of bevrijding van een staat van lijden, na respectievelijke spirituele oefening of sādhanā.de bevrijding van Saṃsāra ontwikkelde zich als een ultiem doel en soteriologische waarde in de Indiase cultuur, en werd genoemd met verschillende termen zoals nirvana, moksha, mukti en kaivalya., Dit basisschema ligt ten grondslag aan het hindoeïsme, jainisme en Boeddhisme, waar “het uiteindelijke doel de tijdloze staat van moksa is, of, zoals de Boeddhisten het eerst lijken te hebben genoemd, nirvana.”Hoewel de term voorkomt in de literatuur van een aantal oude Indiase tradities, het concept wordt meestal geassocieerd met het boeddhisme. Sommige schrijvers geloven dat het concept werd overgenomen door andere Indiase religies nadat het werd gevestigd in het boeddhisme, maar met verschillende betekenissen en beschrijving, bijvoorbeeld het gebruik van (Moksha) in de Hindoe tekst Bhagavad Gita van de Mahabharata.,het idee van moksha is verbonden met de Vedische cultuur, waar het een notie van amrtam, “onsterfelijkheid”, en ook een notie van een tijdloze, “ongeboren”, of “het stilstandpunt van de draaiende wereld van de tijd”overbracht. Het was ook zijn tijdloze structuur, de hele onderliggende “spaken van het onveranderlijke maar onophoudelijke wiel van de tijd”. De hoop op leven na de dood begon met noties van het gaan naar de werelden van de vaders of voorouders en/of de wereld van de goden of de hemel.,de vroegste Vedische teksten bevatten het concept van het leven, gevolgd door een hiernamaals in Hemel en hel gebaseerd op cumulatieve deugden (verdienste) of ondeugden (demerit). Echter, de oude Vedische Rishi ‘ s betwistten dit idee van het leven na de dood als simplistisch, omdat mensen niet een even moreel of immoreel leven leiden. Tussen over het algemeen deugdzame levens, zijn sommigen meer deugdzaam; terwijl het kwaad ook graden heeft, en ofwel permanente hemel of permanente hel onevenredig is., De Vedische denkers introduceerden het idee van een hiernamaals in de hemel of de hel in verhouding tot iemands verdienste, en wanneer dit op is, keert men terug en wordt herboren. Het idee van wedergeboorte na “running out of merit” verschijnt ook in boeddhistische teksten. Dit idee komt voor in vele oude en middeleeuwse teksten, als Saṃsāra, of de eindeloze cyclus van leven, dood, wedergeboorte en herdeath, zoals sectie 6:31 van de Mahabharata en vers 9.21 van de Bhagavad Gita. De Saṃsara, het leven na de dood, en de gevolgen van de wedergeboorte werden gezien als afhankelijk van karma.,

Hindoesmedit

De oudste teksten van het hindoeïsme, zoals de Veda ‘ s en vroege Upanishads, noemen de soteriologische term Nirvana niet. Deze term wordt gevonden in teksten zoals de Bhagavad Gita en de Nirvana Upanishad, waarschijnlijk gecomponeerd in het post-Boeddha Tijdperk. Het concept van Nirvana wordt anders beschreven in boeddhistische en hindoeïstische literatuur. Hindoeïsme heeft het concept van Atman – de ziel, zelf beweerd te bestaan in elk levend wezen, terwijl het boeddhisme beweert door zijn anatman doctrine dat er geen Atman in een wezen., Nirvana in het boeddhisme is “het stilleggen van de geest, het stoppen van verlangens, en actie” tot leegte, stelt Jeaneane Fowler, terwijl nirvana in post-Boeddhistische hindoe teksten is ook “het stilleggen van de geest, maar niet inactiviteit “en” niet leegte”, eerder is het de kennis van het ware zelf (Atman) en de aanvaarding van zijn universaliteit en eenheid met metafysische Brahman.,Moksha

Mokshaedit

het oude soteriologische concept in het hindoeïsme is moksha, beschreven als de bevrijding van de cyclus van geboorte en dood door zelfkennis en de eeuwige verbinding van Atman (ziel, zelf) en metafysisch Brahman. Moksha is afgeleid van de wortel muc* (Sanskriet: mijn moeder) wat betekent vrij, loslaten, bevrijden; Moksha betekent “bevrijding, vrijheid, emancipatie van de ziel”. In de Veda ‘ s en vroege Upanishads verschijnt het woord mucyaat (Sanskriet: mijn moeder), wat betekent dat je bevrijd of bevrijd moet worden – zoals van een paard uit zijn harnas.,de tradities binnen het hindoeïsme stellen dat er meerdere paden zijn (Sanskriet: marga) naar moksha: jnana-marga, het pad van kennis; bhakti-marga, het pad van devotie; en karma-marga, het pad van actie.Brahma-nirvana in de Bhagavad GitaEdit

komt de term Brahma-nirvana voor in de verzen 2.72 en 5.24-26 van de Bhagavad Gita. Het is de staat van bevrijding of bevrijding; de vereniging met het Brahman. Volgens Easwaran, het is een ervaring van zalige egoloosheid.,volgens Zaehner, Johnson en andere geleerden is nirvana in de Gita een boeddhistische term die door de Hindoes wordt aangenomen. Zaehner stelt dat het voor het eerst in hindoeïstische teksten in de Bhagavad Gita werd gebruikt, en dat het idee daarin in vers 2.71-72 om “iemands verlangens en ego te onderdrukken” ook Boeddhistisch is. Volgens Johnson is de term nirvana geleend van de Boeddhisten om de Boeddhisten te verwarren, door de boeddhistische Nirvana staat te koppelen aan de pre-Boeddhistische Vedische traditie van metafysisch absolute genaamd Brahman.,volgens Mahatma Gandhi zijn het hindoeïstische en Boeddhistische begrip van het nirvana verschillend omdat het nirvana van de Boeddhisten Shunyata is, leegte, maar het nirvana van de Gita betekent vrede en daarom wordt het beschreven als brahma-nirvana (eenheid met Brahman).hoofdartikel: Moksha (Jainism)

De termen moksa en nirvana worden vaak door elkaar gebruikt in de Jain teksten.

Uttaradhyana Sutra geeft een verslag van Sudharman – ook wel Gautama genoemd, en een van de discipelen van Mahavira – die de Betekenis van nirvana uitlegt aan Kesi, een discipel van Parshva.

Er is een veilige plaats voor iedereen, maar moeilijk te benaderen, waar er geen ouderdom of dood, geen pijn of ziekte is., Het is wat nirvāṇa wordt genoemd, of Vrijheid van pijn, of perfectie, wat voor allen geldt; het is de veilige, gelukkige en rustige plaats die de grote wijzen bereiken. Dat is de eeuwige plaats, met het oog op alles, maar moeilijk van aanpak. De Wijzen die het bereiken zijn vrij van Smarten, ze hebben een einde gemaakt aan de stroom van het bestaan., (81-4) – vertaald door Hermann Jacobi, 1895

BuddhismEdit

Nirvana (nibbana) betekent letterlijk “uitblazen” of “doven”. Het is de meest gebruikte en vroegste term om het soteriologisch doel in het boeddhisme te beschrijven: bevrijding uit de cyclus van wedergeboorte (saṃsāra)., Nirvana maakt deel uit van de derde waarheid over “beëindiging van dukkha” in de vier nobele waarheden doctrine van het boeddhisme. Het is het doel van het nobele Achtvoudige Pad.in de boeddhistische schooltraditie wordt aangenomen dat de Boeddha twee soorten nirvana heeft gerealiseerd, de ene bij de verlichting en de andere bij zijn dood. De eerste heet sopadhishesa-nirvana (nirvana met een REST), de tweede parinirvana of anupadhishesa-nirvana (nirvana zonder rest, of laatste nirvana).,de staat van het nirvana wordt in het boeddhisme ook beschreven als het beëindigen van alle kwellingen, het beëindigen van alle handelingen, het beëindigen van wedergeboortes en het lijden dat het gevolg is van kwellingen en handelingen. Bevrijding wordt beschreven als identiek aan anatta (anatman, niet-zelf, gebrek aan een zelf). In het boeddhisme wordt bevrijding bereikt wanneer alle dingen en wezens worden begrepen zonder zelf te zijn. Nirvana wordt ook beschreven als identiek aan het bereiken van sunyata (leegte), waar er geen essentie of fundamentele natuur in iets is, en alles leeg is.,na verloop van tijd, met de ontwikkeling van de boeddhistische doctrine, werden andere interpretaties gegeven, zoals het zijn van een ongeconditioneerde staat, een vuur dat uitging bij gebrek aan brandstof, het loslaten van het samenweven (vana) van leven na leven, en het elimineren van verlangen. Echter, Boeddhistische teksten hebben beweerd sinds de oudheid dat nirvana is meer dan “vernietiging van verlangen”, het is “het voorwerp van de kennis” van de Boeddhistische pad.het concept van bevrijding als “uitsterven van lijden”, samen met het idee van sansara als de” cyclus van wedergeboorte ” maakt ook deel uit van het Sikhisme., Nirvana verschijnt in Sikh teksten als de term Nirban. Echter, de meer gebruikelijke term is Mukti of Moksh, een verlossingsconcept waarin liefdevolle toewijding aan God wordt benadrukt voor bevrijding uit de eindeloze cyclus van wedergeboortes.