North American Porcupine (Erethizon dorsatum) Wersja do druku

Opis ogólny

ten gruby, krótkonogi ssak ma od 25 do 31 cali (73-78 cm) długości i jest pokryty włosami (z wyjątkiem ochraniaczy na stopy i nos) oraz kolcami o różnej długości., Końcówki długich włosów strażniczych są jaśniejsze i nadają sierści barwy żółtej lub białej. Sierść na brzuchu jest rzadka i waha się od Czarnego do brązowego. Sierść i gruba warstwa tkanki tłuszczowej pomagają utrzymać jeżozwierz w cieple podczas zimy. Ogon jest bardzo muskularny i przystosowany do wspomagania wspinaczki i obrony. Górna powierzchnia ogona jest silnie pokryta kolcami, podczas gdy spód jest pokryty włosami przypominającymi włosie, które pomagają we wspinaczce. Kolczasta sierść jeżozwierza czyni ją wyjątkową wśród ssaków północnoamerykańskich. Pióra pokrywają ciało, z wyjątkiem nóg i brzucha., Kolce są zmodyfikowanymi włosami, które mają mikroskopijne nakładające się Osłony na końcówkach (funkcjonujące jak kolce) wypełnione są gąbczastą matrycą. Pióra z różnych części ciała różnią się długością, elastycznością, kolorem, średnicą wału i długością zaczepu. Średnia waga dorosłego samca jeżozwierza waha się od 22 do 27 funtów (około 10-12 kg), ale niektóre osobniki mogą ważyć do 30 funtów (13,6 kg). Dorosłe samice ważą od 15 do 18 funtów (7-8, 5 kg), około dziesięciu procent mniej niż mężczyźni.

jeżozwierz ma doskonałe zmysły węchu, słuchu i smaku., Jeżozwierze wydają szeroki wachlarz dźwięków, od piszczących po krzyki, w zależności od okoliczności.

historia życia

wzrost i rozmnażanie

rozmnażanie odbywa się jesienią, zwykle we wrześniu na Alasce. Samce poszukujące wrażliwych samic powiększają swój zasięg domowy do pięciu razy większy od normalnego rozmiaru. Jeśli więcej niż jeden samiec wykazuje zainteresowanie tą samą samicą, będą walczyć o możliwość kojarzenia się z samicą. Samce podczas walki używają siekaczy i piór, przy czym zwykle wygrywa największy i najcięższy samiec., Samiec rozpryskuje następnie samicę moczem. Jeśli nie jest gotowa do kojarzenia, potrząsa moczem i odchodzi. Jeśli jest gotowa, zostaje, a samiec montuje się w tradycyjnej postawie z samicą z przodu i samcem z tyłu. Zwija ogon na plecach, zakrywając większość piór. Samce osiągają dojrzałość płciową po 24 miesiącach, a samice po 12 miesiącach.

Po okresie ciąży trwającym około 210 dni rodzi się tylko jedno młode. Okres ciąży jest bardzo długi jak na Gryzonia. Po urodzeniu młode ważą od 1 do 2 funtów (0,5-1.,0 kg) i ma około 10 cali (25 cm) długości. Jego oczy są otwarte, a ciało pokryte długimi szaro-czarnymi włosami i kolcami. W ciągu kilku godzin piórka wysychają i służą jako ochrona. Młody jeżozwierz jest wtedy w stanie podążać za matką, chociaż Młode nie będą w stanie wspiąć się na duże drzewa przez kilka tygodni. Młode są w stanie zjeść trochę roślinności po kilku tygodniach, ale samica kontynuuje karmienie młodych przez 3,5 miesiąca., Latem Młode przebywają blisko matek, poznając gniazda i Drzewa pokarmowe, ale pod koniec lata zaczynają spędzać więcej czasu osobno. W październiku, kiedy samice ponownie łączą się, młode są w pełni odsadzone i wędrują samotnie, aby stawić czoła zimie. Jeżozwierze są stosunkowo długie i mogą żyć do około 18 lat w stanie dzikim.

jeżozwierze mogą być aktywne w dzień, ale najczęściej są nocne. W ciągu dnia śpią na drzewie, pustej kłodie lub wśród skał lub korzeni drzew; nie budują gniazda., Podczas srogiej zimy mogą zagrzebać się z innymi jeżozwierzami, w przeciwnym razie są samotne, z wyjątkiem matki i dziecka. Jeżozwierz ma zasięg domowy, wielkość zmienia się w zależności od obszaru, (badania wykazały, że dom waha się od 25-35 akrów, do nawet 70 akrów w innych). Jeżozwierze poznają miejsca denningu i sezonowe zasoby żywności w okolicy. Jeżozwierze wykorzystują naturalne zagłębienia, takie jak Jaskinie skalne, wydrążone kłody i drzewa, a nawet grubszą roślinność na drzewie jako legowiska. Jeżozwierze pozostają aktywne przez całą zimę.,

jeżozwierze są przede wszystkim nadrzewne i większość czasu spędzają zimą żerując na drzewach. Są potężnymi wspinaczami, ale czasami spadają z drzew. 30% badanych zwierząt wykazało uleczone złamania wskazujące na to, że wypadły z drzew. Podczas wspinaczki jeżozwierz wykorzystuje sztywne włosie na spodniej stronie ogona jako wsparcie. Zwierzę ma długie, zakrzywione przednie pazury, które również pomagają we wspinaczce.

Większość mięsożerców nie przepuściłaby posiłku z jeżozwierzem., Jednak spotkanie młodego niedoświadczonego drapieżnika z jeżozwierzem może być bardzo bolesnym doświadczeniem. Niektóre niefortunne mięsożercy zagłodzili się na śmierć, ponieważ kęs pełen piór uniemożliwił im jedzenie. W celu usunięcia kolców, drapieżnik może spowodować, że Kolce kolczaste będą pracować w głębokich tkankach. Drapieżniki mają różne sposoby zabijania i jedzenia jeżozwierzy. W północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych fisher nauczył się specjalizować w diecie jeżozwierza. Rybak krąży wokół jeżozwierza, aż może ugryźć nos., Po wielokrotnych ugryzieniach w nos, rybak przewraca jeżozwierza, aby zaatakować wolny od piórka brzuch. Jeżozwierz jest następnie zjadany pozostawiając pustą skórę pokrytą piórem. Metoda ta może być również praktykowana przez rysie, wilki, kojoty i rosomaki, które zostały zarejestrowane jeż jeżozwierze na Alasce.

gdy jeżozwierz jest zrelaksowany, włosy i pióra leżą płasko i punktują do tyłu. Gdy jest zagrożony, jeżozwierz wyciąga skórę grzbietu, aby odsłonić pióra zwrócone we wszystkich kierunkach, a następnie prezentuje swoje potężne szczeciny z tyłu., Jeżozwierz stara się utrzymać plecy zwrócone w stronę napastnika i uderza w przód iw tył ogonem. Wbrew powszechnemu przekonaniu, jeżozwierz nie może rzucać swoimi piórami. Jednak kołki są łatwo przemieszczane na uderzenia, co może sprawiać wrażenie, że kołki mogą być rzucane.

jeżozwierze używają kombinacji sygnałów ostrzegawczych, które służą również do wzmocnienia lekcji, jaką pies lub potencjalny drapieżnik może nauczyć się na spotkaniu. Jeżozwierze wytwarzają chemiczny zapach z plastra skóry na plecach w pobliżu podstawy ogona zwanego rozetą., Biolog Uldis Roze opisuje go jako mający ” przenikliwą jakość podobną do zapachu koziego lub być może egzotycznego sera.”Inni porównują go do silnego, niemytego zapachu ludzkiego ciała, marihuany i kokosa. W swojej książce The North American Porcupine, Roze identyfikuje cząsteczkę odpowiedzialną za zapach jako R-delta-dekalakton. Drapieżnik kojarzący zapach z bolesnym spotkaniem może być bardziej skłonny uniknąć powtórzenia doświadczenia.

wyświetlanie piór zapewnia również wizualne ostrzeżenie., Pozycja defensywna z tyłem do atakującego, ogonem gotowym do ataku, przedstawia rozetę, uderzającą masę czarnych, białych piór. Kolce mają również właściwości fluorescencyjne, co sprawia, że wydają się jaśniejsze i bielsze w słabym świetle, gdy jeżozwierze są najbardziej aktywne i prawdopodobnie spotkają drapieżnika. Inne wyspecjalizowane kolce w rozecie pomagają knotować i rozpowszechniać cząsteczki wytwarzające zapach.

dźwięk jest trzecim sygnałem. W razie zagrożenia jeżozwierz może również uderzać ogonem o ziemię, paplać i trzaskać zębami.,

Ekologia żywienia

kora wewnętrzna (warstwy phloem i cambium) świerków, brzozy oraz cykuty i świerków jest głównym pokarmem zimowym jeżozwierzy żyjących na Alasce. Wiosną i latem pąki i młode zielone liście brzozy, osiki, bawełny i wierzby są spożywane, dopóki poziom tanin Nie wzrośnie zbyt wysoko, aby jeżozwierz mógł tolerować. Ponieważ są wegetarianami, a większość materii roślinnej ma bardzo niską zawartość sodu, jeżozwierze potrzebują dodatkowego sodu we krwi, aby zrównoważyć poziom potasu w komórkach., W rezultacie jeżozwierze szukają źródeł soli, takich jak naturalne lizawki, klej wiążący sklejkę, ludzki pot na narzędziach, sól drogowa i niektóre farby. Jeżozwierze żywią się również porożami i kośćmi martwych zwierząt w celu uzyskania sodu i wapnia. Napęd solny odbywa się głównie wiosną, gdy jeżozwierze mają niedobór sodu.

badania wykazały, że jeżozwierze mają wyrafinowany smak i preferencje dietetyczne. Będą szukać i zidentyfikować najbardziej pożywne potrawy dostępne w różnych porach roku i nauczyć się i zapamiętać te., Ponieważ wydają się być nieco niedoborem sodu, unikają lub minimalizują spożycie kwaśnych pokarmów, które wymagają więcej sodu do metabolizmu. Często można zobaczyć małe żute plamy na drzewach, gdzie jeżozwierz pobrał próbki kambium i ruszył dalej.

zasięg i siedlisko

jeżozwierze występują na większości zalesionych obszarów stanu. Nie występują na Wyspie Księcia Walii w południowo-wschodniej Alasce i sąsiednich wyspach na zachodzie. Dowody sugerują, że nigdy nie skolonizowali tych wysp po epoce lodowcowej.,

Status, trendy i zagrożenia

Status

nie przeprowadzono oceny populacji jeżozwierzy na Alasce, przyjmuje się, że populacje są stabilne, ale uzasadnione są dalsze badania. Spadki odnotowano w części dolnej 48 (Northwestern Montana i Utah) z przyczyn, które nie są zrozumiałe. Spekulowano, że spadki w częściach Kalifornii można przypisać drapieżnictwu ze względu na zwiększoną liczbę Lwów górskich – niektóre drapieżniki są zdolne do łapania jeżozwierzy.,

jeżozwierze mają niski potencjał rozrodczy – mają długi okres ciąży (wyjątkowo długi jak na Gryzonia), mogą nie rozmnażać się co roku, a jeśli samica rodzi tylko jedno dziecko, a nie stają się dojrzałe płciowo, dopóki nie skończą 2-3 lat. Tak więc populacja będzie powolna, aby odzyskać od spadku.

zagrożenia

Pojazdy stanowią zagrożenie (jeżozwierze mogą być numerem jeden na Alasce), zwłaszcza wiosną i jesienią., W jesiennym okresie godowym jeżozwierze są w ruchu, a wiosną są przyciągane na pobocza z powodu wczesnej, pojawiającej się roślinności. Fireweed rośnie dobrze wzdłuż poboczy dróg, a pojawiające się pędy są popularne wśród jeżozwierzy.

szybkie fakty

• Rozmiar
  średnio 15-20 funtów, niektóre osiągają 30 funtów.
• zasięg / Dystrybucja
• dieta
  rośliny, wewnętrzna kora drzew.,
• drapieżniki
  Rybak poza Alaską; wilki, rosomaki, kojoty i rysie czasami uczą się skutecznie łapać, zabijać i skórować jeżozwierze.
• rozmnażanie
  jedno na rok.
• uwagi
  jeżozwierze wyewoluowały w Ameryce Południowej i przeniosły się do Ameryki Północnej około trzech milionów lat temu podczas Wielkiej wymiany amerykańskiej, kiedy tektonika Spychała oba kontynenty razem i powstał most w Ameryce Środkowej.

Czy wiesz?

• po okresie ciąży trwającym około 210 dni rodzi się tylko jedno młode., Okres ciąży jest wyjątkowo długi dla gryzonia, a dwa razy dłuższy dla bobra.
• kolce jeżozwierza mają właściwości antybiotyczne, ponieważ jeżozwierze czasami „kolce” same w sobie.
• jeżozwierze nie rzucają kołkami.

używa

kołczany szyte na jelenie były kiedyś wampumem handlowym północno-wschodnich plemion indiańskich. Quills są nadal używane do dekoracji przez Athabaskans wnętrza Alaski., Tubylcy zabijali jeżozwierze tylko dla swoich piór, ale dziś tubylcy osaczają zwierzę, a następnie stukają w plecy zwierzęcia wiosłem ze styropianu, aby zebrać wszystkie piór, których potrzebują. Kolczyki są barwione miejscowo dostępnymi materiałami roślinnymi, a następnie wszywane w odzież skórną, kolczyki i przedmioty artystyczne.

jeżozwierza można łatwo podejść i zabić pałką ze względu na chód. Ta cecha ocaliła życie głodnych tubylców, traperów i górników w przeszłości., Z tego powodu, chociaż sezon polowań jest otwarty przez cały rok bez limitu worków, Wiele osób nie zabija jeżozwierzy bez przyczyny. Niektórzy uważają, że mięso jest zbyt mocne, ale w niektórych obszarach stanu jeżozwierze z ciężką warstwą tłuszczu są uważane za przysmak.

jeżozwierze mogą być szkodliwe dla lasów komercyjnych i projektów zalesiania poprzez żerowanie na pąkach końcowych lub zjadanie kory wokół drzew., W przypadku wystąpienia takich problemów konieczna może być kontrola miejscowa, chociaż w większości jeżozwierzy na Alasce nie są wystarczająco liczne, aby wyrządzić wiele szkód.