łuszczyca Palmoplantarna (PPP) jest notorycznie trudna do wyleczenia. PPP zawiera rumieniowate, łuszczące się płytki, szczeliny i sterylne krosty na dłoniach i podeszwach, które powodują znaczny ból i zachorowalność. Czynniki ryzyka obejmują predyspozycje genetyczne, palenie tytoniu i płeć żeńską.
zarządzanie jest trudne, a wyniki są często rozczarowujące i nieprzewidywalne., Tradycyjne metody leczenia – ultrapotentne miejscowe kortykosteroidy, retinoidy doustne, metotreksat, cyklosporyna i fototerapia (UVB lub PUVA)—zazwyczaj prowadzą tylko do częściowej poprawy.
szlak cytokin prozapalnych IL-23/17 jest ważny w patogenezie zarówno łuszczycy pospolitej, jak i PPP. Wykazano, że guselkumab, humanizowane przeciwciało monoklonalne przeciwko podjednostce białka P19 IL-23, jest bardzo skuteczne w usuwaniu umiarkowanej do ciężkiej przewlekłej łuszczycy plackowatej w porównaniu z placebo i adalimumabem blokującym TNF-alfa., Małe badanie pilotażowe tego leku przeprowadzone u japońskich pacjentów z PPP również wykazało obiecujące wyniki.
zachęceni tymi zachęcającymi wynikami japońscy badacze rozpoczęli randomizowane badanie krzyżowe fazy 3 w celu potwierdzenia bezpieczeństwa i skuteczności guselkumabu w monoterapii PPP.
do tego większego badania włączono 159 Japońskich pacjentów z PPP (średni wiek, 53,3 lat; 79,2% kobiet)., Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej placebo, guselkumab w dawce 100 mg lub guselkumab w dawce 200 mg podskórnie w tygodniach 0, 4, 12, a następnie co 8 tygodni przez łącznie 60 tygodni. W 16. tygodniu pacjenci z grupy placebo przeszli na leczenie guselkumabem.
wyniki. Do 16. tygodnia wyniki w skali choroby, mierzone za pomocą obiektywnych narzędzi, poprawiły się bardziej u pacjentów w obu grupach otrzymujących guselkumab w porównaniu z placebo. Ponad połowa pacjentów w grupie otrzymującej guselkumab w dawce 100 mg wystąpiła ponad 50% poprawy w porównaniu z około jedną trzecią pacjentów otrzymujących placebo., Co zaskakujące, u pacjentów w grupie otrzymującej guselkumab w dawce 200 mg stwierdzono zmniejszenie ciężkości choroby porównywalne do obserwowanego w grupie otrzymującej placebo. Samo zgłaszane nasilenie choroby uległo większej poprawie u pacjentów otrzymujących oba guselkumab w dawkach. Poprawa trwała do 52. tygodnia. Działania niepożądane w obu grupach były porównywalne do działań niepożądanych w grupie placebo. To 60-tygodniowe badanie potwierdziło, że guselkumab jest bezpiecznym i umiarkowanie skutecznym sposobem leczenia PPP.
, Nawet pacjenci z ograniczoną powierzchnią ciała zaangażowania wydają się być nieszczęśliwy. Wpływając na dłonie i podeszwy, choroba powoduje nieproporcjonalną ilość bólu i zachorowalności, często uniemożliwiając pacjentom pracę rękami przy jednoczesnym ograniczeniu mobilności. Jest to spotęgowane przez ogniotrwały charakter PPP. Terapie miejscowe (kortykosteroidy, kalcypotrien, tazaroten) dają umiarkowaną poprawę w najlepszym razie, A odpowiedzi mają tendencję do słabnięcia w czasie., Nawet terapie ogólnoustrojowe (retinoidy doustne, metotreksat, cyklosporyna, apremilast) są hit-or-miss, a pacjenci często okazują się oporni na schematy leczenia skojarzonego.
to badanie oceniające bezpieczeństwo i skuteczność guselkumabu jest mile widziane. Chociaż wyniki sugerują, że guselkumab jest daleki od home runa, okazuje się obiecujący nawet jako monoterapia. Interesujące byłoby sprawdzenie, czy lepsze wyniki można osiągnąć w połączeniu z innymi terapiami, takimi jak miejscowe kortykosteroidy.,
jedno ważne zastrzeżenie: badanie to zostało przeprowadzone w populacji japońskiej, więc przyszłe badania muszą zbadać, czy wyniki te są prawdziwe dla innych populacji. Badanie miało również schemat krzyżowania w 16. tygodniu, więc porównania między placebo a guselkumabem nie można było przeprowadzić poza 16. tygodniem; dlatego ocena skuteczności długotrwałej jest niemożliwa.
wreszcie, więcej pacjentów w grupie otrzymującej guselkumab w dawce 100 mg osiągnęło 50% poprawę niż w grupie otrzymującej guselkumab w dawce 200 mg., Badacze zasugerowali, że może to być spowodowane nieproporcjonalnie gorszą chorobą w grupie 200 mg, ale przyszłe badania będą musiały wyjaśnić tę rozbieżność.
podsumowując, guselkumab może nie być srebrną kulą, na którą wszyscy liczyliśmy, aby leczyć PPP, ale przynajmniej może dać ulgę osobom cierpiącym na tę żałosną formę łuszczycy.
Graeme Lipper jest asystentem Klinicznym w University of Vermont Medical College i partnerem w Advanced Dermcare w Danbury, Connecticut., Facebook, Instagram i YouTube
śledź Medscape na Facebooku, Twitterze, Instagramie i YouTube
Leave a Reply