leczenie osobowości unikającej

osobowość unikająca jest klasyfikowana jako zaburzenie osobowości w DSM-5 i jest szeroko rozumiane, że nie ma „lekarstwa” na zaburzenia osobowości. Jednak dzięki leczeniu i terapii, obfite badania sugerują, że objawy można poprawić, a osoby o unikalnej osobowości mogą budować zdrowe, bliskie relacje.,

• leczenie zaburzeń osobowości unikających
• Samopomoc dla AVPD
• zaburzenia osobowości unikających i leki
• przykład przypadku: terapia zaburzeń osobowości unikających

leczenie zaburzeń osobowości unikających

leczenie osobowości unikających może być trudne, ponieważ stan jest wszechobecny i trwały. Jednak osoby o unikalnej osobowości często naprawdę chcą bliskich relacji. Pragnienie to może zwiększyć ich motywację do poszukiwania i śledzić plany leczenia., Badania nad leczeniem lęku społecznego i unikania osobowości nawet wykazały, że wyniki leczenia między tymi z obu warunków i tych z tylko lęku społecznego były stosunkowo takie same.

psychoterapia jest podstawową metodą leczenia osobowości. Terapia psychodynamiczna i terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to dwa specyficzne rodzaje terapii często stosowane w leczeniu tego stanu. Terapia psychodynamiczna, która polega na badaniu nieświadomych czynników stojących za poczuciem niższości, może pomóc ludziom rozwiązać wcześniejsze konflikty, które mogą powodować aktualne problemy., Celem CBT, z drugiej strony, jest identyfikacja i modyfikacja problematycznych przekonań i zachowań.

trening umiejętności społecznych okazał się również skuteczną metodą pomagającą jednostkom zmniejszyć wpływ AVPD na ich życie. Dodatkowo, schemat terapii, w którym jednostka jest prowadzony przez proces identyfikacji wzorców myślowych nieprzystosowanych i RAM, lub schematów, i ich zmiana, wykazano być pomocne.,

Samopomoc dla AVPD

chociaż terapia jest często kluczowym elementem leczenia osób, które doświadczają unikalnej osobowości, strategie samopomoc i zdrowe mechanizmy radzenia sobie mogą wspierać dobre wyniki leczenia. Ponieważ zaburzenia osobowości, w tym AVPD, mogą być związane z niektórymi niezdrowymi mechanizmami radzenia sobie, takimi jak eskapizm, praktykowanie bardziej funkcjonalnych sposobów radzenia sobie może być pomocnym pierwszym krokiem w kierunku lepszego samopoczucia dla wielu.,

aby zminimalizować skutki AVPD, osoby mogą:

ponieważ zaburzenia osobowości mogą być bardziej odporne na leczenie niż uogólniony lęk, wiele osób zgłasza, że leczenie z wykwalifikowanym terapeutą lub psychologiem może mieć kluczowe znaczenie dla poprawy.,

unikalne zaburzenia osobowości i leki

nie ma leków zatwierdzonych specjalnie do leczenia unikalnych osobowości. Jednak lekarze mogą przepisać leki przeciwdepresyjne, aby zwalczać współistniejące lęki lub depresję. Niektóre badania sugerują, że osoby z AVPD są bardziej narażone na leki niż osoby z lękiem społecznym, ale bez zaburzeń osobowości.

w niektórych przypadkach leki przeciwpaniczne mogą być przepisywane osobom, które doświadczają silnych reakcji lękowych lub paniki, wraz z unikalną osobowością., Jednak badanie opublikowane w Journal of Personality Disorders wykazało, że osoby z AVPD były bardziej narażone na nawrót choroby po odstawieniu leków przeciwpanicznych niż osoby bez zaburzeń osobowości.

przykład przypadku: terapia dla osobowości unikającej

Psychoterapia dla osobowości unikającej unikającej i depresji: Matilda, lat 20, niedawno zaczęła uczęszczać do college' u z dala od domu rodziców, w którym mieszkała wcześniej i stara się znaleźć konsekwentną pracę w swoim nowym mieście, aby wesprzeć jej koszty utrzymania., Często czuje, że jest oceniana za to, że jest „zbyt cicha” przez potencjalnych pracodawców, zmuszając ją do dalszej małży i powodując utratę możliwości pracy. Zamiast tego pracuje dorywczo sprzątając domy i wykonując prace związane z kształtowaniem krajobrazu dla klientów, których znajduje w Internecie. Oprócz frustracji związanej z jej zdolnością do znalezienia pracy, Matilda czuje się głęboko samotna., Chociaż dzieli mieszkanie z domownikami, często odrzuca ich zaproszenia do wyjścia, czując, że nie jest obecnie w odpowiedniej „przestrzeni mentalnej”, aby nawiązać z nimi kontakt, a to tylko spowoduje, że ostatecznie ją odrzucą, jeśli zdecyduje się spędzić z nimi czas w swoim obecnym stanie. Zamiast tego Matylda izoluje się w swoim pokoju i unika wchodzenia do wspólnych pomieszczeń mieszkalnych, gdy jej domownicy są w domu. Zaczyna czuć się bardziej przygnębiona i często je do nieprzytomności, aby uniknąć głębokiego dyskomfortu, który czuje ze sobą., Rozmowa z matką na temat jej zdrowia psychicznego przekonuje ją do poszukiwania terapii depresji i ewentualnego lęku społecznego. Po ocenie psychologicznej jej psycholog sugeruje, że spełnia wiele kryteriów unikania osobowości. Matilda spędza czas na terapii ucząc się o unikalnej osobowości i badając niektóre z jej obecnie istniejących wzorców myślenia o własnych umiejętnościach społecznych i zdolności do interakcji z innymi., Podczas gdy od czasu do czasu zmaga się z pragnieniem powstrzymania się od intymnych przyjaźni i związków, Matilda zaczyna być bardziej pewna swoich umiejętności społecznych za pomocą terapii. Wkrótce znajduje stałą pracę i kontynuuje współpracę ze swoim terapeutą, aby budować umiejętności, które pozwolą jej tworzyć zdrowe relacje z innymi.