Co się stało na Soborze Trydenckim?

pytanie: „co się stało na Soborze Trydenckim?”
odpowiedź: po rozdzieleniu kościołów Wschodniego i zachodniego w 1054 r., zwołanie soborów przez papieża stało się sposobem udzielania wskazówek Kościołowi, zarówno lokalnie, jak i ekumenicznie (dla całego Kościoła), w różnych sprawach kościelnych., Jednym z najbardziej znaczących z nich był Sobór Trydencki, który odbył się w połowie 1500 roku, który rozważał takie ważne sprawy jak Reformacja protestancka Luterańska i jak jej przeciwdziałać, reformy dyscyplinarne w kościele, definicję dogmatu i sposoby ustanowienia kluczowych zasad Rzymskiego katolicyzmu. W rzeczywistości, rosnąca złożoność kwestii stawką wzrosła tak obszerna, że zajęło 18 lat, obejmując rządy pięciu papieży, aby Sobór Trydencki faktycznie zwołać.,
podczas Soboru Trydenckiego zarówno Pismo Święte, jak i tradycja zostały uznane za autorytatywne dla Kościoła rzymskokatolickiego, z tradycją równie autorytatywną jak Pismo Święte. Zbawienie przez samą łaskę przez samą wiarę, jeden z krzyków Reformatorów, został odrzucony na rzecz łaski sakramentalnej i Sprawiedliwości opartej na domieszce łaski i uczynków.
istnieje siedem sakramentów ustanowionych przez Chrystusa, zgodnie z Soborem Trydenckim: chrzest, bierzmowanie, Komunia, pokuta, namaszczenie, zamówienia i małżeństwo., Sobór potępił każdego, kto powiedział, że sakramenty nie są konieczne do zbawienia lub że człowiek może być usprawiedliwiony tylko przez wiarę bez żadnego sakramentu. Dla wszystkich mów w katolicyzmie „łaski”, atak Soboru Trydenckiego usprawiedliwienia przez wiarę tylko prowadzi do teologii prawości opartej na uczynkach; na pewnym poziomie, grzesznicy muszą „zdobyć” łaskę, lub sakramenty byłyby niepotrzebne.,
Sobór potwierdził również wiarę w transsubstancjację, że substancja chleba i wina podawana podczas komunii („Eucharystia”) zmienia się w rzeczywiste ciało i krew Chrystusa, a wygląd chleba i wina pozostaje.
uczestnicy Trent podkreślali niezdolność człowieka do ocalenia samego siebie, potwierdzali jednak konieczność współdziałania z wolną wolą, w tym z postanowieniem przyjęcia chrztu i rozpoczęcia nowego życia. Zaprzeczali, że predestynacja do zbawienia może być poznana z całą pewnością (jedno odrzucenie tego przekonania znajduje się w liście do Rzymian 8:28-30)., Współczesny katolicyzm, ogólnie rzecz biorąc, nadal trzyma się przekonań przedstawionych i zaakceptowanych w Trydencie.