patiënten moet worden geadviseerd om extra voorzichtig te zijn om blootstelling aan mazelen te vermijden en om onmiddellijk medisch advies in te winnen als blootstelling optreedt. Profylaxe met intramusculaire normale immunoglobuline kan nodig zijn.
levende vaccins mogen niet worden gegeven aan personen met een verminderde immuunrespons veroorzaakt door hoge doses corticosteroïden. Gedode vaccins of toxoïden kunnen worden gegeven, hoewel hun effecten kunnen worden verminderd.,
corticosteroïden mogen niet worden gestopt en het kan nodig zijn de dosis te verhogen. Corticosteroïden kunnen systemische schimmelinfecties verergeren en mogen daarom niet worden gebruikt in de aanwezigheid van dergelijke infecties, tenzij ze nodig zijn om levensbedreigende geneesmiddelenreacties als gevolg van amfotericine onder controle te houden. Bovendien zijn er gevallen gemeld waarin gelijktijdig gebruik van amfotericine en hydrocortison werd gevolgd door cardiale vergroting en congestief falen.,
Literatuurrapporten suggereren een duidelijk verband tussen het gebruik van corticosteroïden en de vrije wandruptuur van de linker ventrikel na een recent myocardinfarct; daarom dient behandeling met corticosteroïden bij deze patiënten met grote voorzichtigheid te worden gebruikt.
gemiddelde en grote doseringen hydrocortison of cortison kunnen een verhoging van de bloeddruk, het vasthouden van zout en water veroorzaken en de uitscheiding van kalium verhogen. Deze effecten zijn minder waarschijnlijk voor te komen met de synthetische derivaten, behalve bij gebruik in grote doses. Zoutbeperking via de voeding en kaliumsuppletie kunnen noodzakelijk zijn., Alle corticosteroïden verhogen de calciumexcretie.
een rapport toont aan dat het gebruik van corticosteroïden bij cerebrale malaria geassocieerd is met een langdurig coma en een verhoogde incidentie van pneumonie en gastro – intestinale bloedingen.
indien corticosteroïden geïndiceerd zijn bij patiënten met latente tuberculose of tuberculinereactiviteit, is nauwlettende observatie noodzakelijk omdat reactivatie kan optreden. Tijdens langdurige behandeling met corticosteroïden dienen deze patiënten profylactische chemotherapie te krijgen.,
het gebruik van hydrocortisontabletten bij actieve tuberculose dient te worden beperkt tot gevallen van fulminerende of gedissemineerde tuberculose.,slang met een familiale voorgeschiedenis van diabetes, hartfalen, tromboflebitis, exanthematous-en vaatziekten, chronische nefritis, acute glomerulonefritis, gemetastaseerd carcinoom, osteoporose (postmenopauzale patiënten zijn op speciale risico ‘ s), ernstige affectieve stoornissen (met name als er sprake is van een geschiedenis van het steroïde-geïnduceerde psychose), epilepsie, vorige steroid myopathie, lever falen, glaucoom (of familiale voorgeschiedenis van glaucoom), myasthenia gravis, niet-specifieke colitis ulcerosa als er een kans van dreigende perforatie, diverticulitis, verse intestinale anastomoses, actief of latent maagzweer., Tekenen van peritoneale irritatie na gastro-intestinale perforatie bij patiënten die grote doses corticosteroïden krijgen, kunnen minimaal of afwezig zijn.
tijdens de behandeling dient de patiënt te worden geobserveerd op psychotische reacties, zwakte, elektrocardiografische veranderingen, hypertensie en ongewenste hormonale effecten.
vetembolie is gemeld als een mogelijke complicatie van hypercortisonisme.
Er is een versterkt effect van corticosteroïden bij patiënten met hypothyreoïdie en bij patiënten met cirrose.,
langdurige kuren met corticosteroïden verhogen de gevoeligheid voor infecties en de ernst ervan. De klinische presentatie van infecties kan ook atypisch zijn.
corticosteroïden kunnen bepaalde tekenen van infectie maskeren en sommige ernstige infecties zoals septikemie en tuberculose kunnen een vergevorderd stadium bereiken voordat ze worden herkend. Bij patiënten die corticosteroïden gebruiken kan het niet mogelijk zijn de infectie te lokaliseren. Corticosteroïden kunnen de nitrobluetetrazoliumtest voor bacteriële besmetting beà nvloeden en valse negatieve resultaten veroorzaken.,
corticosteroïden kunnen latente amoebiasis of strongyloidiasis activeren of actieve ziekte verergeren. Daarom wordt aanbevolen latente of actieve amoebiase en strongyloidiase uit te sluiten voordat met corticosteroïdtherapie wordt begonnen bij patiënten die risico lopen op of symptomen vertonen die op een van beide aandoeningen kunnen wijzen.
langdurig gebruik van corticosteroïden kan posterieure subcapsulaire cataract veroorzaken, glaucoom met mogelijke schade aan de oogzenuwen, en kan het ontstaan van secundaire ooginfecties als gevolg van schimmels of virussen bevorderen.,
corticosteroïden dienen met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten met oculaire herpes simplex vanwege mogelijke corneaperforatie.
visusstoornis
visusstoornis kan worden gemeld bij systemisch en topisch gebruik van corticosteroïden., Als een patiënt symptomen vertoont zoals wazig zien of andere visuele stoornissen, moet de patiënt worden overwogen voor verwijzing naar een oogarts voor de evaluatie van mogelijke oorzaken, waaronder cataract, glaucoom of zeldzame ziekten zoals centrale sereuze chorioretinopathie (CSCR) die zijn gemeld na gebruik van systemische en topische corticosteroïden.
corticosteroïden kunnen de motiliteit en het aantal spermatozoa verhogen of verlagen. De Diabetes kan verergeren, waardoor een hogere insulinedosering nodig is. Latente diabetes mellitus kan worden neergeslagen.,
menstruele onregelmatigheden kunnen optreden, en deze mogelijkheid moet worden vermeld bij vrouwelijke patiënten.
zeldzame gevallen van anafylactoïde reacties zijn opgetreden bij patiënten die corticosteroïden kregen, vooral wanneer een patiënt een voorgeschiedenis van geneesmiddelallergieën heeft.
aspirine dient met voorzichtigheid te worden gebruikt in combinatie met corticosteroïden bij patiënten met hypoprotrombinemie.
onttrekking
geneesmiddelgeïnduceerde secundaire bijnierschorsinsufficiëntie kan het gevolg zijn van een te snelle stopzetting van corticosteroïden en kan tot een minimum worden beperkt door een geleidelijke verlaging van de dosering., Dit type relatieve insufficiëntie kan tot maanden na het staken van de behandeling aanhouden; daarom dient in elke situatie van stress die optreedt tijdens die periode de behandeling met corticosteroïden opnieuw te worden ingesteld. Als de patiënt al steroïden krijgt, moet de dosering mogelijk worden verhoogd. Aangezien de mineralocorticoïdsecretie verminderd kan zijn, dienen zout en/of een mineralocorticoïd gelijktijdig te worden toegediend (zie rubriek 4.5).het stoppen van corticosteroïden na langdurige behandeling kan ontwenningsverschijnselen veroorzaken, waaronder koorts, myalgie, artralgie en malaise., Bij patiënten die meer dan fysiologische doses systemische corticosteroïden (ongeveer 30 mg hydrocortison) gedurende meer dan drie weken hebben gekregen, mag de terugtrekking niet abrupt zijn. Hoe de dosisverlaging moet worden uitgevoerd hangt grotendeels af van de vraag of de ziekte waarschijnlijk zal terugvallen als de dosis systemische corticosteroïden wordt verlaagd. Klinische beoordeling van de ziekteactiviteit kan nodig zijn tijdens het staken van de behandeling., Als het onwaarschijnlijk is dat de ziekte zal terugvallen na het staken van systemische corticosteroïden, maar er onzekerheid is over hypothalamus-hypofyse bijnier (hPa) onderdrukking, kan de dosis systemische corticosteroïden snel worden verlaagd tot fysiologische doses. Zodra een dagelijkse dosis van 30 mg hydrocortison is bereikt, moet de dosis langzamer worden verlaagd om de HPA-as te laten herstellen.
Abrupt staken van de behandeling met systemische corticosteroïden, die tot drie weken is voortgezet, is aangewezen als wordt geoordeeld dat het onwaarschijnlijk is dat de ziekte opnieuw zal optreden., Abrupte stopzetting van doses tot 160 mg hydrocortison gedurende drie weken zal bij de meerderheid van de patiënten waarschijnlijk niet leiden tot klinisch relevante hPa-asonderdrukking.,costeroid therapie dient overwogen te worden, zelfs na opleidingen met een duur van drie weken of minder:
• Patiënten die herhaalde cursussen van systemische corticosteroïden, met name indien genomen voor meer dan drie weken
• wanneer een korte cursus is voorgeschreven binnen één jaar na het staken van langdurige therapie (maanden of jaren)
• patiënten die mogelijk redenen voor bijnierschorsinsufficiëntie andere dan exogene corticosteroïd therapie
• patiënten die doses systemische corticosteroïden groter dan 160 mg hydrocortison
• patiënten herhaaldelijk nemen dosis in de avond.,
pediatrische populatie
corticosteroïden veroorzaken groeivertraging in de zuigelingentijd, kindertijd en adolescentie. De behandeling dient te worden beperkt tot de minimale dosering om onderdrukking van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras en groeivertraging tot een minimum te beperken. De groei en ontwikkeling van zuigelingen en kinderen die langdurig met corticosteroïden worden behandeld, moeten zorgvuldig worden gecontroleerd.,
hypertrofische cardiomyopathie werd gemeld na toediening van hydrocortison aan te vroeg geboren zuigelingen, daarom dient een geschikte diagnostische evaluatie en controle van de hartfunctie en-structuur te worden uitgevoerd.
Dit geneesmiddel bevat lactose
patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactose-intolerantie, totale lactasedeficiëntie of glucose-galactosemalabsorptie dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken.
Leave a Reply