Walt Whitman jest uznawany za jednego z wielkich amerykańskich poetów. Urodził się 31 maja 1819 roku w West Hills na Long Island w stanie Nowy Jork. Jego matka, Louisa Van Velsor, była Kwakierką pochodzenia holenderskiego i walijskiego. Walt pozostał blisko swojej matki przez całe życie i przypisywał swoją kreatywność jej wpływom, mówiąc: „ile jestem jej winien!”Jego ojciec, Walter, pochodził z angielskiego rodu; wolnomyśliciel, który odrzucał zorganizowaną religię, był patriotą Amerykaninem i przyjacielem Toma Paine' a, autora zdrowego rozsądku., Jednym z najmilszych wspomnień Walta był Dzień Niepodległości, kiedy został zabrany i niesiony przez generała Lafayette ' a, bohatera wojny rewolucyjnej.
Walt Whitman był więc jednym z pierwszych pokoleń Amerykanów, którzy urodzili się w nowo powstałych Stanach Zjednoczonych. Jako drugi najstarszy z dziewięciorga dzieci dorastał w Brooklynie, gdzie jego ojciec, stolarz, budował i sprzedawał domy. Walt uczęszczał do publicznej szkoły przez sześć lat z uczniami w różnym wieku i z różnych środowisk, z których większość była biedna, ponieważ dzieci z zamożnych rodzin były wysyłane do szkół prywatnych., „Ale większość znaczącej edukacji Whitmana pochodziła poza szkołą, kiedy odwiedzał muzea, chodził do bibliotek i uczęszczał na wykłady. Zawsze przypominał sobie pierwszy wielki wykład, który usłyszał, gdy miał dziesięć lat, wygłoszony przez radykalnego przywódcę kwakrów Eliasa Hicksa.”
czasy były ciężkie finansowo, a starszy Whitman poniósł wiele strat w spekulacji nieruchomościami. Młody Walt został wycofany ze szkoły w wieku jedenastu lat, aby pomóc utrzymać rodzinę. Mimo że był to koniec jego formalnej edukacji, kontynuował samokształcenie., Whitman pracował jako chłopiec biurowy w kancelariach Jamesa B. Clarke ' a i jego syna Edwarda. Młodszy Clarke pomógł Waltowi z jego pismem i kompozycją, a także wprowadził Walta do lokalnej biblioteki pożyczkowej. Był to początek miłości Whitmana do literatury. Czytał żarliwie i zapoznał się z dziełami Homera, Dantego, Szekspira, Sir Waltera Scotta i Jamesa Fenimore ' a Coopera.
według eseju biograficznego Eda Folsoma i Kennetha M., Cena: „Whitman zawsze był autodydaktem, ale pochłonął eklektyczną, ale szeroko zakrojoną edukację poprzez wizyty w muzeach, ciągłe czytanie i zamiłowanie do angażowania wszystkich, których spotkał w rozmowie i debacie. Podczas gdy większość głównych pisarzy jego czasów cieszyła się wysoce ustrukturyzowaną, klasyczną edukacją w prywatnych instytucjach, Whitman stworzył swój własny, szorstki i nieformalny program nauczania literatury, teatru, historii, geografii, muzyki i archeologii z rozwijających się zasobów publicznych najszybciej rozwijającego się miasta Ameryki.”
Walt zaczął uczyć się zawodu drukarza w wieku dwunastu lat., Zaczynał jako uczeń dla „patriota”, Tygodnika Long Island. Przez następne pięć lat pracował w kilku różnych gazetach. W wieku 15 lat ukazał się jego pierwszy artykuł. Whitman był stałym patronem lokalnej biblioteki, dołączył do Dyskusyjnego Towarzystwa, brał udział w przedstawieniach i operach oraz anonimowo publikował niektóre ze swoich najwcześniejszych poezji., W wieku 16 lat próbował znaleźć dalszą pracę, ale miał trudności z tym, częściowo z powodu poważnego pożaru w drukarni i wydawnictwie, który wyeliminował wielu drukarzy, a także z powodu ogólnego załamania gospodarki, które doprowadziło do paniki w 1837 roku.
w maju 1836 roku Walt wrócił do swojej rodziny, obecnie mieszka w Hempstead, Long Island. W wieku 17 lat rozpoczął naukę w jednopokojowych domach szkolnych na Long Island., Whitman był innowacyjnym młodym nauczycielem – pozwalał swoim uczniom nazywać go po imieniu, unikał kar cielesnych i wymyślał dla nich Gry edukacyjne z arytmetyki i ortografii. Whitman uczył sporadycznie w różnych szkołach aż do wiosny 1838 roku, kiedy postanowił założyć własną gazetę. Whitman był wydawcą, redaktorem, pressmanem i dystrybutorem The Long Islander w Huntington w stanie Nowy Jork, a nawet dostarczał dostawy do domu. Dziesięć miesięcy później sprzedał publikację.,
chociaż nie lubił być nauczycielem, Whitman podjął kolejną próbę nauczania od zimy 1840 do wiosny 1841. W tym czasie opublikował serię dziesięciu artykułów „Sun-Down Papers – From the Desk of a Schoolmaster” w trzech gazetach. W tych esejach przyjął skonstruowaną postać-pisząc nie jako siebie, ale udając kogoś innego – technikę literacką, którą wykorzystywał w całej swojej karierze pisarskiej. Whitman pisał również powieści i poezje w latach 40.,
latem 1841 roku Whitman zajął się dziennikarstwem i pracował jako redaktor dla różnych gazet. Podróżował także do Nowego Orleanu drogą okrężną, co wywołało jego zainteresowanie różnorodnością amerykańskich miejsc. Podczas pobytu w Nowym Orleanie zafascynował się językiem francuskim; w rezultacie wiele jego wierszy zawiera słowa francuskiego pochodzenia. Ale również w Nowym Orleanie doświadczył z pierwszej ręki okrucieństwa rynku niewolników.,
Po powrocie na Brooklyn jesienią 1848 roku, Whitman założył gazetę „free soil”, Brooklyn Freeman. Whitman był także delegatem na zjazd założycielski partii wolnej ziemi w 1848. Była to krótkotrwała jednopartyjna partia polityczna. Jego głównym celem było przeciwstawienie się ekspansji niewolnictwa na terytoria Zachodnie, argumentując, że wolni ludzie na wolnej ziemi stanowią moralnie i ekonomicznie wyższy system niż niewolnictwo. Pracowali również nad usunięciem istniejących przepisów w Stanach, które dyskryminowały uwolnionych Afroamerykanów.,
w latach 1848-1855 Whitman postanowił napisać wyraźnie amerykańską epopeję, używając wolnej zwrotki z kadencją opartą na Biblii. Samodzielnie publikując pierwsze wydanie swojego zbioru poezji Leaves of Grass, osobiście pomagał w składaniu w lokalnej drukarni. Whitman wysłał kopię do Ralpha Waldo Emersona, słynnego eseisty, wykładowcy i poety, który kierował amerykańskim ruchem Transcendentalistycznym połowy XIX wieku. Emerson odpowiedział pozytywnie listem, mówiąc: „Drogi panie, nie jestem ślepy na wartość wspaniałego daru liści trawy.”,”Uważam, że jest to najbardziej niezwykły kawałek dowcipu i mądrości, jaki Ameryka do tej pory wniosła…. Przetarłem trochę oczy, żeby zobaczyć, czy ten promień słońca nie jest iluzją; ale solidne poczucie książki to trzeźwa pewność. Ma najlepsze zalety, a mianowicie wzmacnianie i zachęcanie.”Henry David Thoreau I Bronson Alcott, dwaj inni znani wówczas pisarze, również podziwiali twórczość Whitmana.
jednak „Leaves of Grass” była kontrowersyjną książką i niewiele osób doceniło poetycki styl Whitmana. Wielu uważało, że jego wiersze nie nadają się do czytania, ponieważ nie były wystarczająco „wyrafinowane” lub „wzniosłe”., Poruszając tematy nigdy wcześniej nie poruszane przez poetów, pisał o uciekających niewolnikach, cudach życia codziennego, szacunku dla zwykłego człowieka pracy, wpływie urbanizacji na masy, własnych marzeniach i podróżach. Pisał o różnorodności ludzkości – wszystkich różnych rodzajów ludzi na świecie. Pisał o różnorodności krajobrazu-morza i nieba, roślin i zwierząt, miasta i kraju. Jego poezja była ziemista, z niezwykłymi obrazami i symbolami, takimi jak liście, trawa i szczątki., Jego książka była krytykowana przez niektórych za pozornie „tandetny” i „obsceniczny”charakter tematu.
Whitman przełamał granice formy poetyckiej i na zawsze zmienił koncepcję tego, czym może być wiersz. Przed Whitmanem wiersz musiał mieć regularny wzór metrum i rymu. Wiersze Whitmana zwykle nie były tak skonstruowane, a jego słowa przesuwały się od linii do linii bardziej jak proza. Ale poezja Whitmana była płynna i pełna energii., Lubił recytować poezję na głos, a niemal słychać rytm mowy dobiegający ze strony: „wielki jest język – jest najpotężniejszy z nauk, jest pełnią, kolorem, formą, różnorodnością ziemi, mężczyzn i kobiet oraz wszystkich cech i procesów; jest większy niż bogactwo – jest większy niż budynki, statki, religie, obrazy, muzyka.”Co ciekawe, to muzyka wydawała się być jednym z głównych źródeł inspiracji Whitmana. Wiele z jego wierszy zawiera terminy muzyczne, nazwy instrumentów i nazwiska kompozytorów.,
Poezja Whitmana jest bardzo osobista, szczególnie w jego „Song of Myself”, ale identyfikuje się z ludźmi wszędzie poprzez pragnienie zjednoczenia całej ludzkości w więzy przyjaźni. Whitman stał się znany jako poeta demokracji, ponieważ stwierdził w swoich wierszach, że wszyscy ludzie są braćmi i muszą współpracować. Zaprzeczył, że jedna osoba jest ważniejsza od drugiej i objął wszystkich ludzi jednakowo. W „Song of Myself” podał spis głównych religii i wskazał, że szanuje i akceptuje wszystkie z nich., Whitman wielokrotnie poprawiał i dodawał do liści trawy, a dziewięć innych wydań zostało wydrukowanych za jego życia. Chociaż liście traw nigdy nie stały się częścią żadnego Literackiego establishmentu i wydawało się to dziwne dla większości współczesnych poetów, dziś jest uważane za arcydzieło literackie.
Whitman napisał inne wiersze oprócz tych w liściach trawy. Na początku amerykańskiej wojny secesyjnej opublikował poemat w tradycyjnym stylu pt. ” Beat! Beat! Bębny!”jako patriotyczny apel na północ., Brat Walta, George, wstąpił do armii Unii i wysłał Whitmanowi szczegółowe listy z pola bitwy. Po bitwie pod Fredericksburgiem Walt udał się na poszukiwania George ' a wśród szpitali polowych w Wirginii, sądząc, że jego brat mógł zostać ranny. Będąc głęboko dotkniętym widokiem rannych żołnierzy i amputowanych kończyn, Whitman nigdy nie wrócił do Nowego Jorku, ale zamiast tego zgłosił się na ochotnika jako pielęgniarka w szpitalach wojskowych.,
Whitman pisał o swoich doświadczeniach wojennych w „Wielkiej Armii chorych”, opublikowanej w nowojorskiej gazecie w 1863 roku oraz w książce „Memoranda During The War”, wydanej w 1875 roku. Po wojnie Whitman kontynuował pracę dla rządu federalnego jako urzędnik biurowy w Waszyngtonie. Whitman napisał również wiele wierszy o wojnie secesyjnej i o Abrahamie Lincolnie, którego Whitman wielce podziwiał. Dwa jego najsłynniejsze wiersze, ” o Kapitanie! Mój Kapitan!”i” kiedy bzy zakwitły na podwórku”, napisano, by opłakiwać śmierć Lincolna po jego zabójstwie.,
Whitman miał umiejętność pisania w charakterystycznym amerykańskim charakterze i dziś jest uważany za jednego z niewielu prawdziwie wielkich amerykańskich Literatów. Modernistyczny poeta Ezra Pound nazwał Whitmana ” amerykańskim poetą… On jest Ameryką.”Krytyk literacki Harold Bloom napisał we wstępie z okazji 150-lecia Leaves of Grass:” można nominować sporą liczbę utworów literackich jako kandydatów do świeckiego Pisma Świętego Stanów Zjednoczonych. Mogą one obejmować Moby-Dick Melville 'a, przygody Huckleberry' ego Finna Twaina i dwie serie esejów Emersona i postępowanie życia., Żadna z nich, nawet Emersona, nie jest tak Centralna jak pierwsza edycja Leaves of Grass., śpiewanie tego, co należy do niego w jego łodzi,
nadbudówka śpiewa na pokładzie parowca,
szewc śpiewa, gdy siedzi na ławce, Kapelusznik śpiewa, gdy stoi,
pieśń drwala, Oracz jest w drodze rano,
lub w przerwie Południowej lub o zachodzie słońca,
pyszny śpiew matki lub młodej żony w pracy,
lub dziewczyny szyje lub myje,
każdy śpiewa to, co należy do niego lub do nikogo innego,
Dzień, który należy do dnia-w nocy, Impreza młodych ludzi, solidnych, przyjaznych,
śpiewających z otwartymi ustami swoje mocne melodyjne piosenki.,
Poezja dla młodzieży: Walt Whitman
http://www.whitmanarchive.org – The Walt Whitman Archive jest obszernym zasobem internetowym na temat życia i pracy Whitmana.
http://waltwhitman.org – Walt Whitman Birthplace State Historic Site and Interpretive Center
http://www.waltwhitman.org/about/about-whitman – biografia Walta Whitmana.
kontakt: . Dzięki!, Please click here for reprint permission.
Leave a Reply