Przewodnik po Geologii Rocky Mountain National Park

ROCKY MOUNTAIN Przewodnik po Geologii Rocky Mountain National Park, Kolorado

dochodzimy teraz do rozważań nad ukształtowaniem Gór Skalistych, które są całkowicie odmienne od gór przed kambryjskich i paleozoicznych, ich jedynym związkiem z wcześniejszymi pasmami jest to, że powstały one wzdłuż tej samej strefy szczeliny w skorupie ziemskiej., W tej krótkiej relacji można by pominąć wszelkie wzmianki o wcześniejszych górach, gdyby nie to, że ich powstawanie,szczególnie te sprzed kambru, wyjaśnia pochodzenie i obecność na powierzchni tak dużego obszaru łupków i granitów, które tworzą główne skały parku.

Czas i forma fałdowania gór

rozwój Gór Skalistych rozpoczął się około 60 000 000 lat temu,pod koniec ery mezozoicznej lub epoki osadnictwa., W rzeczywistości, wielkie zmiany klimatu i roślinności wywołane wzniesieniem gór mogły mieć wiele wspólnego z wymieraniem zimnokrwistych dinozaurów i szybkim rozwojem mniejszych, ale bardziej inteligentnych i ciepłokrwistych ssaków.

wznoszenie gór odbywało się bardzo wolno, ale miało wspaniałe proporcje. Przybrał on formę Wielkiego Łuku fałdowego (rys. 3) która dotyczyła nie tylko przed kambryjskich schist igranitów, ale także tysięcy stóp osadów, które były na nich umieszczane przez morza, które wielokrotnie pokrywały ten region.,

Rysunek 3.—Sekcja profilu przecina Góry Skaliste na wschód i zachód przez Longs Peak i GrandLake, pokazując obecną powierzchnię w linii stałej i hipotetyczne powierzchnie naukowe, które zostały wypaczone przez wzniesienie gór. Jedna linia kredy to stanowisko, które mogłoby zostać zajęte przez powierzchnię, która wyłoniła się z Morza kredowego, gdyby nie została zniszczona przez erozję. Podwójna linia kresek jest miejscem, w którym podstawa skał kredowych—piaskowca Dakoty—mogłaby zostać znaleziona, gdyby nie została zerodowana.,

Podczas wyniesienia i w długim okresie, który nastąpił, około 10,000 stóp, lub grubości prawie 2miles skał osadowych, został zmyty ze szczytu łuku, aż starożytne łupki i granity, które tworzyły rdzeń zostały odkryte i wyrzeźbione przez górskie strumienie., Rdzeń ten graniczył z jednej strony zerodowanymi krawędziami łóżek osadowych, które pozostawały oddalone od osi Wielkiego Łuku, z którego powstawały osobno.

ostatecznym rezultatem tej erozji było ukształtowanie się pofalowanej równiny o umiarkowanym wzniesieniu, powyżej której wznosiła się niska, zaokrąglona wysokość od 1000 do 2000 stóp. Rozpadająca się skała, która została wymyta przez strumienie, rozprzestrzeniła się jako koc z piasku i gliny w górach i dziś stanowi część skał Wielkich Równin.,

erozja tak ogromnej ilości skał przez strumienie może wydawać się fantastyczna, ale rysunek 3, Strona 5, ilustruje dowody, na których opiera się stwierdzenie. Należy zauważyć, że grubość osadów odwróconych wzdłuż boków zasięgu można zmierzyć.Większość z tych osadów należy do ery mezozoicznej, a ponieważ mają one takie same cechy po obu stronach zasięgu, prawdopodobnie znajdują się w tym samym zbiorniku wodnym, a nie w dwóch oddzielnych morzach podzielonych przez barierę lądową., Innymi słowy, po złożeniu tych osadów nie było tu żadnych gór, w związku z czym osady te zostały rozmieszczone w całym obecnym paśmie. Ponieważ są one grube na 10 000 stóp po bokach obecnego pasma, prawdopodobnie miały mniej więcej taką samą grubość nad tym, co jest teraz grzebieniem, a ponieważ nie znajdują się na grzebieniu gór, całe 10 000 stóp skały musiało zostać usunięte przez erozję. Czas potrzebny na tak gigantyczne zadanie, jakim jest wzniosłe pasmo górskie, jest trudny do zrozumienia. Mogło minąć wiele milionów lat.,

dowody na to, że w wyniku erozji skał powstała Równina rolnicza po ich pierwszym wzniesieniu można zobaczyć na samych stokach. Ścieżka grzbietowa powyżej linii drewna trawersuje wyżynę (rys. 4), który jest w wyraźnym kontraście do ściętych w nim od wschodu żlebów. Część tej powierzchni wyżyny tworzy szczyt góry Flattop (rys. 5) i z tego powodu cały rollingupland został nazwany flattop peneplain, termin oznaczający prawie aplain. Istnieją naprawdę dwie powierzchnie, górna i dolna, blisko związane z pochodzeniem (s. 10)., Są one ewidentnie erozyjne i wydają się być pocięte przez strumienie, które płynęły na niższym wzniesieniu ispadnie miały tylko niewielki spadek. Ponieważ powierzchnie wznoszą się od 11 500 do 12 000 stóp nad poziomem morza, musiały zostać podniesione z niższego poziomu, na którym zostały uformowane, do obecnego wzniesienia przez serię wzniesień, które nie składały się w znacznym stopniu ani nie zniekształciły ich. Te wyżyny dotknęły nie tylko skały, ale także sąsiednie Wielkie Równiny.

Rysunek 4.,- Starożytna erosionalplain (Górny Flattop peneplain) na południowy wschód od Iceberg Lake na TrailRidge Road. Uważa się, że Równina ta została uformowana na znacznie niższym poziomie, przez strumienie i została podniesiona do obecnej wysokości 12 000 stóp przez ostatnie wzniesienie regionu. Terra Tomah Peak onright, Stones Peak in center, and Longs Peak in left distance. Uwagi lekkie tarasy pod drogą po lewej stronie z powodu Zsuwania się gleby mokrej na pochyłym podłożu skalnym. Photograph by Carroll H. Wegemann

Rysunek 5.,—Starożytna erosionalplain (Górny flattop peneplain) z góry Flattop, wysokość 12,200 stóp. Longs Peak in distance at left and Halletts Peak in leftforeground, with snow at head of Tyndall Glacier. Photo by H. Raymond Gregg

obserwując górną powierzchnię Flattopu należy spróbować zapomnieć o głębokich kanionach, które teraz ją rozcinają i wyobrazić sobie starą powierzchnię, jaką musiała być przed uniesieniem, które doprowadziło ją do jej niewielkiej pozycji i zainaugurowało obecny cykl cięcia kanionu.,O tym, że powierzchnia nie została całkowicie zrównana z równiną, przynajmniej w miejscu, gdzie stały dawne góry, jest oczywiste. Zaokrąglone wzgórza o wysokości około 2000 stóp wznosiły się ponad powierzchnię tych gór i są dziś reprezentowane przez wyższe szczyty gór.

Możliwe jest, że obecne wzniesienie niektórych z tych wzniesień ponad starą powierzchnię zostało podwyższone przez uskoki orbity powierzchni w długim okresie wzniesień, którym poddano wzniesienie., Na przykład, osobliwy płaski szczyt LongsPeak, który jest uważany przez niektóre władze za część oldsurface, leży około 2000 stóp nad tą powierzchnią i może zawdzięczać to większemu ruchowi w pobliżu szczytu, niż miał miejsce w sąsiednim obszarze.

Około trzy czwarte mili na północny zachód od Iceberg Lake na Trail Ridge Road autostrada skręca gwałtownie na północny wschód., Z punktu widokowego na zakręcie rozpościera się wspaniały widok na zachód przez głowę Leśnego Kanionu (zob. s. 24, punkt 1,0 mili).Po południowo-zachodniej stronie i rozciągającej się do krawędzi kanionu znajduje się szeroki wąwóz na wysokości około 11 500 stóp lub około 500 stóp poniżej poziomu Wyżniej równiny. Ten niższy poziom pojawia się także na południowo-wschodnim końcu grzbietu Szlaku tuż nad linią drzew (rys. 6, C-2) i na grzbietach kilku grzbietów na południowy wschód od pasma mumii (rys.6, E-2)., Jest to ewidentnie powierzchnia erozyjna, podobna do tej ofFlattop, i została nazwana przez Van Tuyla i Loveringa (s. 32) niższą powierzchnią Flattop. Jego obecność można interpretować w następujący sposób: Podwyższenie to zwiększyło spadek strumieni i umożliwiło im rozpoczęcie erozji i niszczenia górnej powierzchni, którą sami dokonali. Ich praca rozwijała się w miękkich skałach na wschód od gór, ale przebiegała bardziej łagodnie w granitach górskich., Strumienie już pogłębiały swoje doliny na tyle, na ile pozwala spadek, i poszerzały doliny poprzez boczne cięcia w krętych kanałach, gdy odnowione umocnienia zmusiły je do ponownego rozpoczęcia pogłębiania swoich dolin.Ławka na czele Leśnego kanionu jest częścią jednego z pięter broadvalley powstałych po początkowym wzniesieniu.

Rysunek 6.- Widok na północny zachód od Longs Peak. Po prawej stronie znajduje się pasmo mumii (C-F), a w oddali góry nigdy letnie (a)., Pomiędzy nimi, powyżej linii brzegowej, znajduje się gładka powierzchnia grzbietu, którego górna część (B-1) stanowi część górnego płata peneplain (str. 7).Południowo-wschodni koniec grzbietu (C—2) na linii drzewnej jest niższą powierzchnią odpowiadającą ławce na czele lasu (str. 24). Powierzchnię tę można prześledzić na północny wschód wzdłuż grzbietów grzbietów (E – 2, F-2). Powierzchnie pochyłe w nizinach na prawych morenach polodowcowych (F—3), na jednej z nich leży Jezioro Bierstadt(F—4). Zdjęcia Carroll H., Wegemann

podczas wielu milionów lat, które upłynęły od powstania powierzchni Flattop cykle uplift andozji były wielokrotnie powtarzane. W Rocky Mountain NationalPark zachowały się pozostałości kilku erozyjnych powierzchni w poziomach niektórych gór i płaskowyży. Na przykład szczyty DeerMountain (rys. 15), a igły są częściami starej nawierzchni erozyjnej, która obecnie stoi na wysokości około 10 000 stóp., Płaskowyż Westof Gem Lake, na północ od parku Estes, oraz szczyt Prospect Mountain justsouth miejscowości są częściami innej powierzchni erozyjnej, która została wyniesiona do 9000 stóp. 10 mil na wschód od LongsPeak (rys. 7) są na tym samym poziomie. Szczyt Góry Zamkowej wznosi się na wysokość 8700 m n. p. m. Każda z tych powierzchni oznacza przerwę w wielkim wzniesieniu, które podniosło skały i Zachodnie Wielkie Równiny do obecnych wysokości.

Rysunek 7.- Chasm Lake andvalley from Longs Peak., Dolina była kiedyś zajęta przez lodowiec, który ocalił cyrk, w którym leży bliższe jezioro i osadził po lewej stronie potężną morenę boczną, którą biegnie szlak. Z tej trajektorii zaczerpnięto widok pokazany na rysunku 2. Zauważ, że odległe krainy wznoszą się do wspólnego poziomu, który reprezentuje jedną ze starych erozyjnych płaszczyzn opisanych na stronie 10. Zdjęcia Carroll H.,Wegemann

dziś stosunkowo niedawne wzniesienie, które rozpoczęło się w pliocenie,a może nawet teraz kontynuuje się w odstępach czasu, dało potokom moc pogłębiania kanionów górskich iw tym samym czasie spływa w miękkich skałach Niziny, która leży na wschód od góry. Góry górują nad Niziną, ponieważ ich Skały są twarde i odporne na erozję, a szerokie wzniesienie regionu dało potokom moc zmywania miękkich skał nizinnych.,