Isztar

narodowość/Kultura

Babilońska

wymowa

ISH-tahr

alternatywne imiona

Inanna, Astarte

pojawia się w

starożytne mity semickie

Rodowód

Córka grzechu i Szamasza

przegląd postaci

w starożytnym Bliskim Wschodzie Isztar była ważną i powszechnie czczoną boginią matką dla wielu ludów semickich. Sumerowie nazywali ją Inanna (wymawiane ee-NAH-nah), a inne grupy Bliskiego Wschodu określały ją jako Astarte (wymawiane a-STAR-TEE).,

Isztar, złożona postać, połączyła cechy—zarówno dobra, jak i zła—wielu różnych bogiń. Jako matka była uważana za matkę bogów i ludzi, a także za twórczynię wszelkich ziemskich błogosławieństw. W tej roli zasmuciła się ludzkimi smutkami i służyła jako obrończyni małżeństwa i macierzyństwa. Ludzie czcili również Isztar jako boginię seksualnej miłości i płodności. Bardziej destrukcyjna strona Natury Isztar pojawiła się przede wszystkim w związku z wojną i burzami. Jako wojownicza bogini, potrafiła sprawić, że nawet bogowie drżą ze strachu., Jako bogini burzy, mogła przynieść deszcz i grzmoty.

główne mity

niektóre mity mówią, że Isztar była córką boga księżyca Sin (wymawiane SEEN) i siostrą boga słońca Shamash (wymawiane shah-MAHSH). Inni wspominają Boga nieba Anu (wymawiane AH-noo), boga księżyca Nanna (wymawiane nah-nah), Boga wody Ea (wymawiane AY-ah) lub Boga Enlil (wymawiane EN-lil), Pana ziemi i powietrza, jako jej ojca.

Isztar pojawia się w wielu mitach, ale dwa są szczególnie ważne., Pierwsza część babilońskiej eposu o Gilgameszu opowiada, jak Isztar zaproponował poślubienie bohatera-króla Gilgamesza (wymawiane GIL-guh-mesh), ponieważ była pod wrażeniem jego odwagi i wyczynów. Według eposu Gilgamesz odrzucił jej ofertę i obraził Isztar, przypominając bogini o wszystkich poprzednich kochankach, których skrzywdziła. Rozwścieczony Isztar wysłał zaciekłego byka z nieba, aby zabił Gilgamesza, ale on i jego przyjaciel Enkidu (wymawiane EN-kee-doo) zabili bestię.,

Weeping for Tammuz

biblijna Księga Ezechiela wspomina, z wielką dezaprobatą, starożytny bliskowschodni rytuał związany ze śmiercią męża Isztara Tammuza. Jak zapisano w Biblii, Bóg wskazuje Ezechiela w stronę świątyni: „i zaprowadził mnie do wejścia do bramy domu Pańskiego, która była na północy; a oto kobiety siedziały Tammuz.”Jest to opisane w Biblii jako „obrzydliwość” —Kobiecy rytuał, w którym kapłanki opłakiwały śmierć Tammuza przez czterdzieści dni.,

Co ciekawe, niektórzy historycy sugerują, że chrześcijańska praktyka obchodzenia Wielkiego Postu—okresu czterdziestu dni modlitwy i pokuty przed Wielkanocą—wywodzi się ze starożytnego czterdziestodniowego okresu żałoby po Tammuz. Zarówno Wielki Post, jak i żałoba po Tammuzie poprzedzają zmartwychwstanie.

inny znany mit o Isztar dotyczy jej zejścia do zaświatów (krainy umarłych) i poświęcenia jej męża Tammuz (wymawiane TAH-mooz, znane również jako Dumuzi)., W tej historii Isztar postanowiła odwiedzić zaświaty, którym rządziła jej siostra Ereshkigal (wymawiane ay-RESH-kee-gahl), być może po to, aby przejąć tam władzę. Przed odlotem poleciła swojemu wyznawcy Ninshubur (wymawiane neen-SHOO-boor), aby szukali pomocy Bogów, Jeśli nie wróci.

aby dotrzeć do zaświatów, Isztar musiała przejść przez siedem bram i usunąć symbol swojej mocy—taki jak odzież lub biżuteria—przy każdej z nich. Przy ostatniej bramie bogini, naga i pozbawiona wszystkich swoich mocy, spotkała swoją siostrę Ereshkigal, która ogłosiła, że Isztar musi umrzeć., Zmarła natychmiast, a jej zwłoki powieszono na stosie.

tymczasem Bóg Enki (wymawiane EN-kee) dowiedział się od Ninshubura, że Isztar zaginęła i wysłał dwóch posłańców, którzy przywrócili ją do życia. Jednak, aby opuścić zaświaty, Isztar musiała zastąpić inne ciało swoim własnym. Bogini zaproponowała swojemu młodemu mężowi, Tammuzowi, by zajął jej miejsce. Ta opowieść o śmierci i odrodzeniu była związana z płodnością i powiązana z porami roku i cyklami rolniczymi, podobnie jak historia Persefony (wymawiana per-SEF-uh-nee) w mitologii greckiej., W innej wersji opowieści Isztar podróżuje do zaświatów, aby uratować Tammuza, który zmarł, i udaje mu się go sprowadzić z powrotem—ale tylko przez część każdego roku. Tak więc śmierć i odrodzenie Tammuz jest również związane z płodnością i cyklami rolniczymi.

Isztar w kontekście

Isztar i mity o niej dostarczają ciekawego wglądu w starożytne, Bliskowschodnie poglądy na rolę kobiet i mężczyzn w społeczeństwie. Na przykład Isztar miał wiele relacji z ludźmi, bogami i zwierzętami., Podczas tych relacji mężczyźni prawie zawsze cierpieli, ponieważ byli rozproszeni lub osłabieni przez władzę Isztar nad nimi. Sugeruje to, że starożytni Babilończycy szanowali i szanowali siłę reprodukcyjną kobiet. Szacunek, jaki darzyła ta potężna bogini, przełożył się na szacunek dla kobiet w społeczeństwie Babilońskim. Chociaż władcy Bliskiego Wschodu byli zazwyczaj mężczyznami, kobiety mogły zajmować potężne i prestiżowe stanowiska religijne i polityczne., Zmieniło się to, gdy na Bliskim Wschodzie powstały judeochrześcijańskie religie zdominowane przez mężczyzn, a zdominowane przez kobiety rytuały i praktyki związane z kultem Isztar zostały oznaczone jako złe. W miarę zanikania kultu Isztar kobiety stopniowo traciły swoją władzę religijną, polityczną, prawną i domową.

kluczowe tematy i symbole

Isztar był uważany za reprezentację planety Wenus, a ośmioramienna gwiazda jest symbolem powszechnie z nią związanym. Jako przedłużenie swojej roli bogini miłości seksualnej, Isztar była również obrończynią prostytutek i alehouses., Prostytucja była ważną częścią jej kultu, a jej święte miasto Erech było znane jako Miasto Świętych kurtyzan (prostytutek).

Isztar w sztuce, literaturze i życiu codziennym

w czasach nowożytnych Isztar zyskał na ponownym zainteresowaniu starożytnymi mitologiami Bliskiego Wschodu. Film Isztar z 1987 roku z Warrenem Beatty ' m i Dustinem Hoffmanem w rolach głównych, często określany jako jedna z największych porażek kasowych w historii kina, nie jest powiązany z babilońską boginią inaczej niż z imienia., Imię Isztar było również używane dla postaci w wielu grach wideo i japońskich komiksach, choć większość z nich nie czerpie w dużym stopniu z mitologii pierwotnej bogini.

czytać, pisać, myśleć, dyskutować

w eposie o Gilgameszu Bohater obraża Isztar, wspominając jej wiele miłości i smutne losy, które spotkały. Czy uważasz, że współczesne kobiety, które mają wiele romantycznych związków, są postrzegane w podobny negatywny sposób dzisiaj? Myślisz, że ten sam pogląd odnosi się do mężczyzn, którzy mają kilka romantycznych związków? Dlaczego czy nie?,

patrz także Gilgamesz; mitologia Semicka; Szamasz; zaświaty