Pamięć ukryta

dowody silnie sugerują, że pamięć ukryta w dużej mierze różni się od pamięci jawnej i działa poprzez inny proces w mózgu. Ostatnio zainteresowanie zostało skierowane na badanie tych różnic, w szczególności poprzez badanie pacjentów z amnezją i efekt gruntowania.

pamięć ukryta u pacjentów z amnezją

najsilniejsze dowody sugerujące oddzielenie pamięci ukrytej i jawnej koncentrują się na badaniach pacjentów z amnezją., Jak zostało wcześniej omówione w sekcji dotyczącej pamięci proceduralnej, pacjenci z amnezją wykazali nienaganną zdolność uczenia się zadań i procedur, które nie opierają się na jawnej pamięci. W jednym z badań pacjenci z amnezją wykazali poważnie upośledzoną zdolność werbalnej pamięci długotrwałej, ale nie mieli upośledzenia w pamięci, aby nauczyć się rozwiązywania pewnego zadania motorycznego zwanego wirnikiem pościgowym. Pacjenci wykazywali tę poprawę w czasie, nawet twierdząc przy każdej okazji, że nigdy wcześniej nie widzieli zagadki., Wynik ten wskazuje, że mechanizm długotrwałej pamięci deklaratywnej nie ma podobnego wpływu na pamięć ukrytą. Ponadto badania nad gruntowaniem u pacjentów z amnezją ujawniają również możliwość nienaruszonej pamięci ukrytej pomimo poważnie upośledzonej pamięci jawnej. Na przykład pacjenci z amnezją i grupa kontrolna wykazali podobną poprawę w wypełnianiu słów w wyniku gruntowania, nawet jeśli nie pamiętali o udziale w poprzednim teście., Że gruntowanie występuje bez udziału pamięci jawnej ponownie sugeruje, że dwa rodzaje pamięci mają różne funkcje w mózgu.

w amnezji doszło do uszkodzenia hipokampa lub pokrewnych struktur, a pojemność jest tracona dla jednego rodzaju neuroplastyczności (LTP w hipokampie) i dla jednego rodzaju pamięci. Fakt, że szczątkowe zdolności uczenia się są osiągane pośrednio, może oznaczać, że nic nie zostało utracone, z wyjątkiem zdolności do angażowania się w świadome zapamiętywanie., Jednakże, przez analogię do utraty wzroku formy w ślepym świetle, sugeruje się tutaj, że specyficzna zdolność została również utracona w amnezji. To, co zostało utracone, to zdolność do przechowywania określonego rodzaju pamięci, Rodzaj pamięci, która jest elastyczna i dostępna dla świadomego przypomnienia.

tradycja pracy z pacjentami z amnezją wyjaśnia, dlaczego idea wielu systemów pamięci doprowadziła naturalnie do rozważenia, jaki rodzaj pamięci zależy od integralności struktur mózgu, w tym hipokampa, które są uszkodzone w amnezji., Ponadto pomysł, że hipokamp może być zaangażowany tylko w jeden rodzaj pamięci, pojawił się niezależnie w literaturze zwierzęcej, na podstawie selektywnych efektów zmian limbicznych (Gaffan, 1974; Hirsch, 1974; O 'Keefe & Nadel, 1978; Olton et al., 1979). Poniższe sekcje sugerują, że odkrycia ludzi i zwierząt doświadczalnych, w tym szczurów i małp, są obecnie w znacznym stopniu zgodne co do rodzaju pamięci, która zależy w szczególności od hipokampa i pokrewnych struktur.,

metoda dysocjacji Procesówedytuj

dysocjacja procesu jest ramą zaproponowaną przez L. L. Jacoby ' ego jako procedura oddzielająca wkład różnych typów procesów do wykonania zadania. Metoda ta wykorzystuje paradygmat „dysocjacji” polegający na porównywaniu wydajności w dwóch zadaniach.

Jacoby zastosował tę technikę w swoim eksperymencie fałszywej sławy. Uczestnicy tego eksperymentu otrzymali listę nazwisk w pierwszej sesji. W drugiej sesji uczestnicy otrzymali jeden z dwóch rodzajów zadań., W „zadaniu wykluczającym” uczestnicy zostali poinformowani, że żadne z nazwisk, które przeczytali w pierwszej sesji, nie należało do sławnych ludzi i powinni odpowiedzieć „nie”, oceniając sławę w drugiej sesji. W warunku „zadania integracyjnego” uczestnicy zostali poinformowani, że nazwiska z pierwszej sesji były znane, ale niejasne i powinni odpowiedzieć ” tak ” dla sławy, jeśli zapamiętają Imię z pierwszej sesji lub w inny sposób wiedzą, że jest sławne. Teoretycznie prawdopodobieństwo powiedzenia ” tak ” w stanie wykluczenia jest prawdopodobieństwem, że imię zostanie zapamiętane tylko nieświadomie., Prawdopodobieństwo powiedzenia ” tak ” w stanie włączenia było prawdopodobieństwem zapamiętania imienia świadomie lub nieświadomie. Porównanie tych dwóch daje oszacowanie świadomych wpływów.

procedura dysocjacji procesu stanowi ogólne ramy dla oddzielenia wpływów automatycznych procesów od procesów zamierzonych i może być stosowana do różnych dziedzin. Później Visser& merikle zastosował również metodę dysocjacji procesu, aby zademonstrować wpływ motywacji na procesy świadome i nieświadome.,

Podwójna dysocjacja na pamięci jawnej i niejawnej

neuronowe komponenty pamięci okazały się obszerne w swojej charakterystyce działania. Aby uzyskać więcej informacji na temat różnych systemów pamięci, które istnieją w mózgu, badania przeprowadzone przez Gabrieli et al (1995) wykorzystały przypadki pacjentów z urazami mózgu związanymi z przypomnieniem wyraźnych i ukrytych wspomnień. Założenie to doprowadziło badaczy do stworzenia różnych funkcjonalnych komponentów neuronowych, które starają się wyjaśnić aktywację pamięci (jawną i ukrytą) w ludzkim mózgu., ( # ) (1) istnieje możliwość istnienia jednego jednorodnego systemu w mózgu w sprawach wydajności pamięci i że pamięć JAWNA ma większą reprezentowalność pod względem zasobów neuronowych niż pamięć ukryta. (2) implicit Memory process stanowi inny podsystem niż explicit memory, jednak ponieważ procesy te różnią się wewnętrzną organizacją jego funkcji, oba te procesy mają wspólną relację na temat tego, jak są ze sobą powiązane., Wyniki uzyskane u pacjentów z urazowymi urazami mózgu wykazały, że architektura neuronowa mózgu może być oddzielona w czasie badania, w jaki sposób systemy pamięci różnią się w czasie używania „pamięci przypominającej wizualną pamięć ukrytą”, „jawnej pamięci dla słów” i „pojęciowej pamięci ukrytej dla słów”

inne dowody na różnice między pamięcią ukrytą i jawną

oprócz badania pacjentów z amnezją, inne dowody wskazują również na separację między pamięcią ukrytą i jawną., Podstawowe wzorce, które istnieją dla jawnego rozwoju pamięci, nie mają zastosowania do pamięci niejawnej, co oznacza, że są to dwa różne procesy. Dzieci badane w różnym wieku, w różnych stadiach rozwoju, nie wykazują takiego samego wzrostu wydajności w zadaniach pamięci ukrytej, jak zawsze robią to z zadaniami pamięci jawnej. To samo dotyczy osób starszych. Badania pokazują, że w miarę starzenia się ludzi ich wydajność na jawnych zadaniach pamięci spada, jednak ich wydajność na ukrytych zadaniach pamięci wcale nie spada.,

Neuropsychologia wykorzystała techniki obrazowania, takie jak PET (pozytonowa tomografia emisyjna) i MRI (obrazowanie rezonansem magnetycznym) do badania pacjentów z uszkodzeniem mózgu i wykazała, że wyraźna pamięć zależy od integralności płata skroniowego przyśrodkowego (kory nosowej, okołoodbytniczej i parahippocampal), obszarów frontal-basal i obustronnej funkcjonalności hipokampa., Ciało migdałowate jest głównie odpowiedzialne za komponent emocjonalny w procesie przechowywania informacji (zobacz Gazzaniga, 1999; Mancia, 2000B, 2004, w prasie) i może modulować zarówno kodowanie, jak i przechowywanie wspomnień zależnych od hipokampa (Phelps, 2004). Pamięć ukryta natomiast nie jest świadoma i dotyczy danych, których nie można zapamiętać ani werbalizować., Przewodniczy uczeniu się różnych umiejętności: a) priming, czyli zdolność jednostki do wyboru przedmiotu, na który wcześniej był wystawiony podprogowo; b) pamięć proceduralna, która dotyczy poznawczych i sensorimotorycznych doświadczeń, takich jak uczenie się motoryki, codzienne czynności, gra na instrumentach lub uprawianie określonych sportów: c) pamięć emocjonalna i afektywna, która dotyczy przeżyć emocjonalnych, a także fantazji i zabezpieczeń związanych z pierwszymi relacjami dziecka z otoczeniem, a w szczególności z matką.,

pamięć Ukryta nie zależy od pamięci jawnej. Pojęcia nieświadomej pamięci są związane z pojęciem pamięci ukrytej (J. Breuer, Z. Freud badanie histerii).

przeprowadzono wiele eksperymentów, aby wykazać różnice między pamięcią ukrytą i jawną. Jedną z takich metod różnicowania jest efekt głębi przetwarzania. W badaniu z 1981 roku przeprowadzonym przez Jacoby ' ego i Dallasa, osoby po raz pierwszy otrzymały listę słów i poproszono o nawiązanie z nimi kontaktu w jakiś sposób., W przypadku niektórych z tych słów, osoby zostały poproszone o interakcję ze słowami w stosunkowo powierzchowny sposób, taki jak liczenie liczby liter w każdym danym słowie. W przypadku jednego zestawu słów osoby wykonywały zadania wymagające opracowania (denotacji), takie jak odpowiadanie na pytania o znaczenie danego słowa. Następnie otrzymali test, który oceniał ich zdolność do rozpoznania, czy widzieli słowo w części badania eksperymentu., Ponieważ głębia przetwarzania pomaga w wyraźnej pamięci słowa, testerzy wykazywali lepszą pamięć dla słów, które wymagały opracowania w tym teście. Kiedy pamięć ukryta była testowana przez migające słowa na ekranie i proszące testerów o ich identyfikację, jednak efekt gruntowania był bardzo podobny dla słów, które wymagały elaboracyjnego przetwarzania, w porównaniu do słów, które nie. Sugeruje to, że pamięć Ukryta nie polega na głębi przetwarzania, tak jak pamięć Jawna.,

w tym samym badaniu zbadano również wpływ na pamięć, testując słowa za pomocą testu słuchowego, a następnie testując za pomocą bodźców wzrokowych. W tym przypadku, było niewielkie zmniejszenie efektu gruntowania, gdy pacjenci byli testowani wyraźnie, po prostu pytani, czy rozpoznali słysząc słowo w pierwszej części eksperymentu. Na słownym teście identyfikacji pamięci ukrytej, jednak efekt gruntowania został znacznie zmniejszony przez zmianę modalności z części studiującej do części testowej.,

zarówno niejawne, jak i jawne doświadczenia pamięciowe mogą być obecne w transferze, wpływając na siebie nawzajem, tak jak mają one miejsce w normalnym rozwoju dziecięcego umysłu (Siegel, 1999). Jeśli praca nad pamięcią ukrytą może ułatwić pojawienie się fantazji i wspomnień zapisanych w pamięci jawnej, to dzieło rekonstrukcji, które opiera się na pamięci autobiograficznej, może ułatwić pojawienie się w przeniesieniu i w snach najbardziej archaicznych doświadczeń, z ich istotnymi fantazjami i zabezpieczeniami, zapisanymi w pamięci ukrytej pacjenta., Odpowiada to opisowi procesów deklaratywnych i nieeklaratywnych w perspektywie psychoanalitycznej Davisa (2001).

późniejsze badania wykazały, że próby ingerencji w pamięć listy słów znacząco wpłynęły na zdolność podmiotu do rozpoznawania słów w teście wyraźnego rozpoznawania, ale ingerencja nie miała podobnego wpływu na ukrytą pamięć słów., Wydaje się również, że nie ma statystycznej korelacji między zdolnością osoby do wyraźnego zapamiętywania listy słów i ich zdolnością do podświadomie używania efektu podkładu, aby pomóc w identyfikacji wcześniej widzianych słów w testach wypełniania słów. Wszystkie te wyniki silnie wskazują, że pamięć Ukryta nie tylko istnieje, ale istnieje jako własny byt, z własnymi procesami, które znacznie różnią się od pamięci jawnej.,

jednym z kluczowych wniosków z powyższych badań, które implikują zasadniczą różnicę między pamięcią ukrytą i jawną, są badania, które zbadały wpływ elaboratywnego przetwarzania na te dwie formy pamięci. Powszechnie wiadomo, że wyraźne przypominanie i rozpoznawanie znacznie korzystają z opracowania semantycznego podczas studiów (np. Craik & Tulving, 1975; Jacoby & Craik, 1979)., W przeciwieństwie do tego, Wyniki kilku eksperymentów sugerują, że wydajność na niejawnych testach pamięci nie przynosi korzyści z przetwarzania elaboracyjnego w stosunku do przetwarzania nieelaboracyjnego. To odkrycie zostało zaobserwowane początkowo przy zadaniu identyfikacji słów, które wymaga od uczestników identyfikacji słów z bardzo krótkich prezentacji (Jacoby & Dallas, 1981), i od tego czasu zostało zademonstrowane za pomocą różnych innych ukrytych testów pamięci. Przykładowo, na zadaniu word-completion, które wymaga uzupełnienia fragmentów ostatnio zaprezentowanych słów i nowych słów (np.,, rea___ dla powodu), wielkość efektów gruntowania jest porównywalna po elaboratywnym zadaniu badawczym (np. ocena uprzejmości słowa) i nieelaboratywnym zadaniu badawczym (np. liczenie liczby samogłosek w słowie; Graf et al., 1982). Podobnie, gdy uczestnicy studiują idiomy językowe (np. kwaśne winogrona), a następnie otrzymują darmowy test asocjacyjny (np.), wykazują podobne ilości gruntowania po opracowaniu i nieelaboracyjnym zadaniu badawczym (Schacter, 1985b)., Wreszcie, wykazano również, że elaboratywne i nieelaboratywne czynności przetwarzania mają niewielki lub żaden wpływ na efekty podkładania w leksykalnym zadaniu decyzyjnym (Carroll & Kirsner, 1982).