objawy i diagnoza ADHD

decyzja czy dziecko ma ADHD jest procesem składającym się z kilku kroków. Ta strona daje przegląd jak ADHD jest diagnozowana. Nie ma jednego testu do diagnozowania ADHD, a wiele innych problemów, takich jak zaburzenia snu, lęk, depresja i niektóre rodzaje trudności w uczeniu się, może mieć podobne objawy.

Jeśli obawiasz się, czy dziecko może mieć ADHD, pierwszym krokiem jest rozmowa z lekarzem, aby dowiedzieć się, czy objawy pasują do diagnozy., Diagnoza może być postawiona przez specjalistę ds. zdrowia psychicznego, takiego jak psycholog lub psychiatra, lub przez dostawcę podstawowej opieki zdrowotnej, takiego jak pediatra.

American Academy of Pediatrics (AAP) zaleca, aby pracownicy służby zdrowia pytali rodziców, nauczycieli i innych dorosłych, którzy opiekują się dzieckiem, o zachowanie dziecka w różnych warunkach, takich jak w domu, szkole lub z rówieśnikami. Przeczytaj więcej o rekomendacjach.

świadczeniodawca powinien również określić, czy dziecko ma inny stan, który może lepiej wyjaśnić objawy, lub który występuje w tym samym czasie, co ADHD., Przeczytaj więcej o innych problemach i warunkach.

Jak diagnozuje się ADHD?

świadczeniodawcy korzystają z wytycznych American Psychiatric Association ' s Diagnostic and Statistical Manual, Fifth edition (DSM-5)1, aby pomóc w diagnozowaniu ADHD. Ten standard diagnostyczny pomaga zapewnić, że ludzie są odpowiednio diagnozowane i traktowane ADHD. Korzystanie z tego samego standardu w różnych społecznościach może również pomóc określić, ile dzieci ma ADHD i jak zdrowie publiczne ma wpływ na ten stan.

kryteria DSM-5 dla ADHD

osoby z ADHD wykazują uporczywy wzorzec nieuwagi i/lub nadpobudliwości–impulsywności, która zakłóca funkcjonowanie lub rozwój:

1. nieuwaga: sześć lub więcej objawów nieuwagi u dzieci do 16 roku życia lub pięć lub więcej u młodzieży w wieku 17 lat i starszych oraz u dorosłych; objawy nieuwagi występują od co najmniej 6 miesięcy i są nieodpowiednie dla poziomu rozwoju:
   • często nie przywiązuje szczególnej uwagi do szczegółów lub popełnia nieostrożne błędy w pracy szkolnej, w pracy lub w innych czynnościach.,
   • często ma problemy z utrzymaniem uwagi na zadaniach lub zabawach.
   • często nie słucha, gdy mówi się bezpośrednio.
   • często nie wykonuje instrukcji i nie kończy pracy w szkole, obowiązków lub obowiązków w miejscu pracy (np. traci koncentrację, śledzi stronę).
   • często ma problemy z organizacją zadań i działań.
   • często unika, nie lubi lub niechętnie wykonuje zadania wymagające wysiłku umysłowego przez długi okres czasu (takie jak Praca w szkole lub praca domowa).
   • często traci rzeczy niezbędne do wykonywania zadań i czynności (np., materiały szkolne, ołówki, książki, narzędzia, portfele, klucze, dokumenty, okulary, telefony komórkowe).
   • jest często łatwo rozproszony
   • jest często zapominalski w codziennych czynnościach.,
2. nadpobudliwość i impulsywność: sześć lub więcej objawów nadpobudliwości-impulsywność dla dzieci do 16 roku życia lub pięć lub więcej dla młodzieży w wieku 17 lat i starszych i dorosłych; objawy nadpobudliwości-impulsywność były obecne przez co najmniej 6 miesięcy w zakresie, który jest uciążliwy i nieodpowiedni dla poziomu rozwojowego osoby:
   • często wierci się lub klepie rękami lub stopami, lub wije się w siedzeniu.
   • często opuszcza miejsce w sytuacjach, gdy oczekuje się pozostania na miejscu.,
   • często biega lub wspina się w sytuacjach, w których nie jest to właściwe (młodzież lub dorośli mogą ograniczać się do uczucia niespokojności).
   • często nie mogąc spokojnie bawić się lub brać udziału w zajęciach rekreacyjnych.
   • jest często „w ruchu”, zachowując się jak „napędzany silnikiem”.
   • często mówi nadmiernie.
   • często zamazuje odpowiedź przed zakończeniem pytania.
   • często mają problemy z czekaniem na swoją kolej.
   • często przerywa lub ingeruje w inne (np.,

ponadto muszą być spełnione następujące warunki:

• kilka nieuwagi lub nadpobudliwości-impulsywne objawy występowały przed ukończeniem 12 roku życia.
• kilka objawów występuje w dwóch lub więcej ustawieniach (takich jak w domu, szkole lub pracy; z przyjaciółmi lub krewnymi; w innych czynnościach).
• istnieją wyraźne dowody na to, że objawy zakłócają lub obniżają jakość funkcjonowania społecznego, szkolnego lub zawodowego.,
• objawy nie są lepiej wyjaśnione przez inne zaburzenia psychiczne (takie jak zaburzenia nastroju, Zaburzenia lękowe, zaburzenia dysocjacyjne lub zaburzenia osobowości). Objawy nie występują tylko w przebiegu schizofrenii lub innego zaburzenia psychotycznego.,

w oparciu o rodzaje objawów, mogą wystąpić trzy rodzaje (prezentacje) ADHD:

• Prezentacja połączona: jeśli wystarczająca ilość objawów obu kryteriów nieuwaga i nadpobudliwość-impulsywność były obecne w ciągu ostatnich 6 miesięcy
• Prezentacja głównie nieuwaga: jeśli wystarczająca ilość objawów nieuwaga, ale nie nadpobudliwość-impulsywność były obecne w ciągu ostatnich sześciu miesięcy
• Prezentacja głównie nadpobudliwość-impulsywność: jeśli wystarczająca ilość objawów nieuwaga, ale nie nadpobudliwość-impulsywność, były obecne w ciągu ostatnich sześciu miesięcy
• Prezentacja głównie nadpobudliwość-impulsywność nadpobudliwość-impulsywność, ale nie nieuwaga, były obecne w ciągu ostatnich sześciu miesięcy.,

ponieważ objawy mogą się zmieniać w czasie, prezentacja może się również zmieniać w czasie.

diagnozowanie ADHD u dorosłych

ADHD często trwa w wieku dorosłym. Aby zdiagnozować ADHD u dorosłych i młodzieży w wieku 17 lat lub starszych, tylko 5 objawy są potrzebne zamiast 6 potrzebne dla młodszych dzieci. Objawy mogą wyglądać inaczej w starszym wieku. Na przykład u dorosłych nadpobudliwość może objawiać się skrajnym niepokojem lub wyczerpywaniem innych z ich aktywnością.,

aby uzyskać więcej informacji na temat diagnozy i leczenia przez cały okres życia, odwiedź strony internetowe National Resource Center on adhdexternal icon i National Institutes of Mental Health External icon.