Duncan i Makbet

Duncan i Makbet – słynne nazwiska dzięki Szekspirowi i szkockiej sztuce „Makbet”. Ale jak dokładna historycznie jest historia Szekspira, jeśli w ogóle?

przez wieki Klany prowadziły ze sobą wojnę. Wojownicy wikingów najeżdżali wybrzeża Szkocji. Król Szkocji Malcolm, król Szkotów i Piktów, pokonał Angles of Lothian w bitwie pod Carham w 1018 roku i stał się najpotężniejszym człowiekiem w Szkocji.,

Kiedy król Owen z Brytów Strathclyde zmarł w tym samym roku bez problemów, Duncan (wnuk Malcolma) stał się prawowitym dziedzicem poprzez małżeństwo. Malcolm był więc w stanie zjednoczyć cztery Królestwa Szkocji pod jednym tronem. Szkocja na początku XI wieku ostatecznie stała się jednym narodem.

Duncan – król Szkocji 1034 – 40

Duncan został królem Szkocji po śmierci Malcolma w 1034 roku. Był o wiele słabszą postacią od Malcolma i strasznym przywódcą., Poprowadził katastrofalną kampanię w Northumbrii i został zmuszony do haniebnego wycofania się do Szkocji.

jego kuzyn Makbet, wódz północnych Szkotów, również miał pretensje do tronu za pośrednictwem swojej matki. Makbet zawarł sojusz ze swoim kuzynem, hrabią Orkadów, którzy pokonali i zabili Duncana w pobliżu Elgin w 1040 roku.,

Makbet-król Szkocji 1040 – 57

Mac Bethad mac Findláich lub Makbet jak jest znany w języku angielskim, mormaer z Moray, rościł sobie tron w imieniu swoim i swojej żony Grauch, a po śmierci Duncana stał się królem w jego miejsce. Szanowany za swoje silne zdolności przywódcze, Makbet był mądrym królem, który rządził z powodzeniem przez 17 lat. Mieszkał w ufortyfikowanym zamku w Dunsinane na północ od Perth. Jego rządy były na tyle bezpieczne, że udał się na pielgrzymkę do Rzymu w 1050 roku., Jednak pokój nie miał trwać: syn Duncana Malcolm uciekł do Northumbrii po klęsce ojca i nigdy nie zrezygnował z pretensji do tronu. W 1054 roku przy wsparciu hrabiego Siwarda poprowadził armię przeciwko Makbetowi, pokonując go w bitwie pod Dunsinnan. Makbet pozostał królem, przywracając mu ziemie Malcolma. Jednak w 1057 roku w Lumphanan w Aberdeenshire 15 sierpnia Makbet został ostatecznie pokonany i zabity, a Malcolm został królem.,

„Makbet” Szekspira

„Makbet” Szekspira, napisany prawie 400 lat temu, jest powszechnie uznawany za jedną z jego wielkich tragedii i oceniany obok „Hamleta”, „Króla Leara” i „Juliusza Cezara”. Ale czy historycznie jest to poprawne?

powszechnie przyjmuje się, że Szekspir napisał sztukę gdzieś między 1604 a 1606, kiedy na tronie zasiadł nowy król, król Szkocji Jakub I I VI. Szekspir zyskał aprobatę dla szkockiej sztuki od nowego króla., Szczególnie z czarownicami, gdyż powszechnie wiadomo, że król interesował się czarownicami, czarami i zjawiskami nadprzyrodzonymi (w 1597 roku Jakub napisał książkę o duchach i czarach pt. „Daemonlogie”).

Szekspir zdaje się celowo mieszać fakt i fikcję w sztuce. Prawdopodobnie używając jako źródła „Kroniki Anglii, Szkocji i Irlandii” Holinsheda (1587), Szekspir ustawia bitwę między Duncanem a Makbetem w 1040 roku pod Birnam Hill w Perthshire, a nie w pobliżu Elgin, gdzie faktycznie miała miejsce., W sztuce Makbet umiera w Dunsinane, podczas gdy w rzeczywistości było to w Lumphanan, gdzie został pokonany i zabity w 1057 roku.

sztuka Szekspira rozgrywa się ponad rok, podczas gdy w rzeczywistości Makbet rządził przez 17 lat.

Charles Kean i jego żona jako Makbet i Lady Makbet, w kostiumach mających być historycznie dokładne (1858)

jeśli chodzi o osobowości dwóch głównych bohaterów, Duncana i Makbeta, ponownie Szekspirowski obraz nie jest historycznie poprawny., W sztuce Duncan jest przedstawiany jako silny, mądry i starszy król, podczas gdy w rzeczywistości był młodym, słabym i nieskutecznym władcą. Makbet Szekspira praktycznie nie ma prawowitych roszczeń do tronu, podczas gdy prawdziwy Makbet miał roszczenie od strony matki – rzeczywiście zarówno Makbet, jak i jego żona pochodzili od Kennetha Macalpina. Szekspir podaje również Makbetowi tytuł „Tana z Glamis”, ale w rzeczywistości Glamis nie był znany jako thanage w XI wieku.,

w sztuce Szekspira przyjaciel Makbeta Banquo przedstawiony jest jako szlachetny i lojalny człowiek, stawiający opór złu, co jest przeciwieństwem postaci Makbeta. W „kronikach” Holinsheda Banquo jest jednak pokazany jako dokładnie odwrotnie: jest wspólnikiem w zabójstwie Duncana przez Makbeta. Nowy król, Jakub I I VI Szkocki, rościł sobie prawo do rodowodu od Banquo poprzez linię królów Stewartów. Pokazanie Banquo jako mordercy królów nie ucieszyłoby Jamesa! Rzeczywiście istnieje debata na temat tego, czy Banquo rzeczywiście istniał w ogóle w historii.,

ogólnie rzecz biorąc, mieszanka faktów i fikcji, która przebiega przez sztukę, jest oszałamiająca.

trzeba jednak zapytać – kto poza Szkocją słyszał o tych dwóch szkockich królach, gdyby nie Szekspir i „Szkocka Sztuka”?