Warstwa peptydoglikanu

Streszczenie

cytoplazma bakteryjna jest otoczona sztywną, wysoce strukturalną warstwą o dużej wytrzymałości mechanicznej, określaną jako ściana komórkowa. Ściana jest odpowiedzialna za utrzymanie kształtu i integralności komórki. Błona cytoplazmatyczna, która otacza protoplast bakteryjny, ma niewielką wewnętrzną siłę i jeśli nie pokryje się ścianą, zostanie rozerwana przez wysokie ciśnienie osmotyczne wewnętrzne, jeśli organizm zostanie umieszczony w roztworze hipertonicznym., Ogromna wytrzymałość ściany wynika z unikalnego wysoce usieciowanego polimeru aminosugar, zwanego peptydoglikanem, z którego ściana jest zbudowana. Znaczenie ściany komórkowej bakterii dla organizmu można wykazać poprzez leczenie enzymami lub niektórymi antybiotykami. Wiele płynów ustrojowych (np. serum, łzy) i leukocytów zawiera enzym lizozym, który jest ważnym składnikiem w obronie gospodarza przed bakteriami inwazyjnymi. Dodanie enzymu do zawiesiny bakterii Gram-dodatnich, np., Bacillus subtilis, degraduje peptydoglikan, komórki szybko lyse i zawiesina staje się jasne i lepkie ze względu na uwalnianie bakteryjnego materiału chromosomalnego (DNA), jak komórki pękają. Lizozym wydaje się mieć nieograniczony dostęp do peptydoglikanu komórek Gram-dodatnich. U bakterii Gram-ujemnych peptydoglikan jest maskowany przez warstwę ochronną, zewnętrzną błonę (Rozdział 3), która zapobiega przenikaniu lizozymu do peptydoglikanu.