przeczytaj to, jeśli zgadzasz się z następującym stwierdzeniem: jest coraz trudniej zarabiać na życie .
Wielu z nas ma problemy z konkurowaniem w gospodarce opartej na wiedzy, która sama w sobie stale się rozwija. Do bani., Mamy problemy ze znalezieniem dobrej pracy, a dobre miejsca pracy, które istnieją, są zagrożone zniknięciem. Żadna praca nie jest Bezpieczna. Chyba, że jesteś technikiem.
te wypowiedzi nie oddają zbyt wielu emocjonalnych zmagań, które odczuwamy. Gospodarka XXI wieku jest pojęciem abstrakcyjnym. Mamy tendencję do doświadczania tego mglistego, niekończącego się uczucia, że rzeczy nie działają tak dobrze.
coś da. Nie wiemy tylko co, gdzie i kiedy.
pozwól, że zaproponuję ci pomysł, który pomoże Ci zorientować się w tym cyfrowym świecie. Nie jest to nowość, ale jest coraz bardziej istotne., Z pewnością warto poświęcić pięć minut na rozważenie konsekwencji dla własnej kariery i całego życia.
oto pomysł: zmieniające się wymagania gospodarki grożą nam wszystkim z jednego wielkiego strasznego powodu. Nawyki, które wychwytujemy w szkole, nie tworzą już wartości ekonomicznej. W rzeczywistości, możemy nauczyć się niszczyć wartość!
Ta linia rozumowania została wywołana przez rozdział w The Sceptic ' s Guide to American History. Słyszałem coś niezwykłego, że autor wpadł prawie przypadkowo., Wspomniał, że nowoczesny amerykański system szkolny został zaprojektowany przede wszystkim po to, aby zaszczepić dyscyplinę, a nie wspierać naukę. Edukacja polegała bardziej na kształtowaniu nawyków behawioralnych w celu wyegzekwowania nawyków psychicznych, a nie na odwrót.
niech to się na chwilę uspokoi. Edukacja to tak naprawdę nie nauka! Mówiąc dokładniej, nie chodzi o to, jak się uczyć. Chodzi o nauczenie się, jak się dostosować. Przewidywalność jest ostatecznym celem.
ten pomysł powinien cię przestraszyć. I nawet jeśli jest to tylko częściowo prawda, pomysł wiele wyjaśnia., Zmagamy się w XXI wieku, ponieważ zgodność nie jest już tak cenna dla firm. Oprogramowanie i sprzęt coraz częściej dźwigają te obciążenia. Teraz gospodarka chce czegoś innego. Coś wyjątkowego i kreatywnego. Coś, czego nasza edukacja nie pokryła.
Nasz system szkolny jakoś przerodził się z historii sukcesu w zbliżającą się katastrofę. I to nie pierwszy raz.
Horacy Mann, któremu przypisuje się stworzenie fundamentów naszego nowoczesnego systemu edukacji publicznej, widział, że świat uprzemysłowiony wymaga innych umiejętności niż jego poprzednik rolniczy., Było to szczególnie prawdziwe w Stanach Zjednoczonych, gdzie (przynajmniej staramy się) demokratyzować możliwości gospodarcze i reprezentację polityczną.
logika poszła tak: gdybyś mógł konkurować, zostałbyś zatrudniony do pracy. Gdybyś został zatrudniony, Twoje cnotliwe nawyki doprowadziłyby do twojego awansu. Jak promocje kumulują się, Twoje wynagrodzenie wzrasta i ostatecznie można osiągnąć komfort finansowy. A może nawet znaczące bogactwo!,
Mann chciał, aby każdy mężczyzna — nie jestem pewien co do kobiet — mógł konkurować w gospodarce. Rozdrobnione opcje lokalne nie były w stanie nadążyć za zmianą przydatnych umiejętności. Konieczne były bardziej skoordynowane działania. Gdyby nic się nie stało, Stany Zjednoczone byłyby wstrząśnięte niepokojami społecznymi, gdy klasy rozeszły się w haves I have-nots.
brzmi znajomo?
powyższy wykres pokazuje, jak nierówny był podział majątku na początku XIX wieku., Trzeba było coś zrobić, a wielu postrzegało edukację jako rozwiązanie. W słowach Manna:
Edukacja wtedy, poza wszystkimi innymi urządzeniami ludzkiego pochodzenia, jest wielkim korektorem warunków ludzkich, Kołem równowagi maszyn społecznych.
Old School
Let ' s get some context. W tym czasie edukacja formalna była wyłącznie sprawą lokalną. Wiele dzieci otrzymało zaledwie kilka lat nauki. Inni w ogóle nie otrzymali., Wskaźnik umiejętności czytania i pisania jest ogólnie uważany za wyższy niż w jakimkolwiek innym kraju w tym czasie, ale nadal był znacznie poniżej obecnego 99%.
sytuacja w całej Ameryce była bardzo zróżnicowana. Poziom wykształcenia i umiejętności czytania i pisania był niższy na południu i północy (Wszystko inne było jednakowe) oraz w czerni i bieli (te same kwalifikacje).
szkoły i nauczyciele były już powszechne — w porównaniu do Europy — w koloniach, A Rozszerzony w pierwszych latach Ameryki. Ekspansja ta zyskała na sile na początku XIX wieku, mimo że Stany Zjednoczone, rosła wielkość, zarówno terytorium, jak i liczba ludności. Ta eksplozja edukacji wynikała głównie z wysiłków Manna i jego kolegów.
Mann postrzegał edukację jako okazję do ukształtowania niezniszczalnych nawyków:
nawyk jest kablem; każdego dnia tkamy nić i w końcu nie możemy jej złamać.
Mann znał również wartość punktualności w nowym, mechanicznym świecie maszyn i młynów; pary i węgla:
niewierność w dotrzymywaniu terminów jest aktem wyraźnej nieuczciwości., Równie dobrze możesz pożyczyć pieniądze, jak jego czas.
system szkolny, który pomógł stworzyć odzwierciedlał jego przekonania. Musiał priorytetowo traktować niektóre aspekty nad innymi. Na przykład grupowanie uczniów w grupy, a nie traktowanie ich jako jednostek. To znacznie ułatwiło „edukację”, nawet jeśli nie pomogło indywidualnemu uczniowi, który nie przystosował się dobrze do nowego systemu wycinania ciastek.,
te transakcje były konieczne, aby przekształcić społeczeństwo rolnicze w potęgę przemysłową. Bardziej interesowały go niepiśmienne dzieci, które pojawiają się późno-jeśli w ogóle-niż Jak stworzyć elastyczny system.
innymi słowy, Mann był założycielem. Ofiarował doskonałego na ołtarzu dobra.,
fabryki pracy
warto przypomnieć sobie teraz o kluczowych cechach ery przemysłowej i tym, jak widzimy je przejawiające się w systemie edukacji, który działa w całej Ameryce do dnia dzisiejszego:
– Szkoły koncentrują się na poszanowaniu autorytetu
– Szkoły koncentrują się na punktualności
– Szkoły koncentrują się na pomiarach
– Szkoły koncentrują się na podstawowej umiejętności czytania i pisania
– Szkoły koncentrują się na podstawowej arytmetyce
zauważ, jak się wzmacniają. Wchodzisz do systemu w jedną stronę i jesteś zapchany przez rozszerzony proces formowania. Wynik?, „Wystarczająco dobry” trybik, aby wcisnąć się w maszynę przemysłową.
Wymienne. Wymienne.
od pary do Słońca
Ty i ja nie żyjemy w świecie Horacego Manna. Nawet nie żyjemy w świecie naszych dziadków. Można argumentować, że 150-letni okres od 1830 do 1980 roku był statyczny w jeden ważny sposób: wartość” wystarczająco dobrego ” sposobu myślenia.
teraz jest inaczej., Nie dlatego, że dzieje się coś nowego, ale dlatego, że te same rzeczy dzieją się znacznie szybciej. Przejście z rolnictwa do przemysłu zajęło ponad sto lat. Ale nie mamy luksusu 5 + pokoleń. Jesteśmy oszałamiająco pod przyspieszającymi trendami innowacji technologicznych, wyrafinowania finansowego, dezintegracji politycznej i trybalizmu społecznego.
wiemy, że jest możliwe więcej niż kiedykolwiek wcześniej. Ale to tylko abstrakcyjna korzyść dzisiejszego świata. Wielu z nas nie ma zaufania do naszej zdolności do skutecznego dążenia do sukcesu, jednak decydujemy się na jego zdefiniowanie.,
Dlaczego nie? Częściowo dlatego, że system Manna jest teraz odwrotny. Jesteśmy formowani przez ten sam system przemysłowy, który istnieje od blisko 200 lat. Ale dziś system ten wprowadza nas w gospodarkę cyfrową, która nie potrzebuje naszych przestarzałych umiejętności.
Jeśli już, to kreatywność i entuzjazm naszego dzieciństwa był cenniejszy niż „wystarczająco dobry” zrobotyzowany produkt, który produkujemy po 12-16 latach w szkole. Dlatego powiedziałem wcześniej, że nawyki, które wychwytujemy w szkole, mogą w rzeczywistości niszczyć wartość, a nie ją tworzyć!,
jak być bezrobotnym w XXI wieku
można winić wiele części systemu oświaty. Oczywiście Mann zgodziłby się, że to wszystko są dobre krytyki we współczesnym świecie. Pamiętaj, że w porównaniu do tego, co zastąpił na początku do połowy XIX wieku, ten system był dość f*cking słodki.
w każdym razie musimy oduczyć się wielu nawyków. Oto pięć najlepszych, które uznałem za bezproduktywne — nawet przeciwne do zamierzonego — dzisiaj.
#1 — wypełnianie dnia zajęciami związanymi z czasem.
zajęcia w szkole to 45 minut, 60 minut, czy cokolwiek., Czy zauważyłeś, że spotkania często są takie same? To dziwne, prawda? Kto by pomyślał, że tak wiele pracy, którą musimy wykonać, pasuje idealnie do łatwych do śledzenia fragmentów czasu.
oczywiście nie. Ale my przenosimy ten sposób myślenia ze szkoły. Łatwo jest zaplanować zajęcia na określony blok czasu w regularnych odstępach czasu. Więc mamy. Łatwo jest również zaplanować spotkania w ten sam sposób. Niewielu z nas poświęca czas, aby dokładnie przemyśleć cele spotkania-wymianę informacji, omówienie tematu, podjęcie decyzji — a następnie bezwzględnie skupić się na ich osiągnięciu.,
#2 — akceptowanie tego, co Ci przypisano.
zadanie domowe jest łatwe do przypisania. Nauczyciele rozdają to jak cukierki. A Twoja praca domowa wygląda tak samo jak dla osoby, która siedziała na tym krześle przed tobą. Nauczyciel może zasadniczo sprawdzić, jeśli chodzi o ocenę wydajności. Z drugiej strony, świat rzeczywisty zmienia się nieustannie. Nie możemy po prostu przyjąć naszej „pracy domowej” jak chomik biorący granulkę z jedzeniem.
musimy zadawać pytania o zadania, które wykraczają poza „kiedy to się należy?,”Zamiast tego musimy zrozumieć intencję projektu i jego względne znaczenie w porównaniu z innymi projektami konkurującymi o te same zasoby.
Ten rodzaj „pracy wstępnej” wymaga oczywiście dużo taktu i pokory, ale nagrody są tego warte. Ty, twój zespół i Twoja organizacja będą działać na znacznie wyższym poziomie. Co najważniejsze, rozwiniesz zaufanie do swojej zdolności do dostarczania. Ciężko to komuś odebrać, gdy na to zasłuży.
#3 — ukończenie projektów w ostatniej chwili.
prawie wszyscy rozwinęli ten okropny nawyk w szkole., Nie tylko przyjmujemy zlecenie jako Ewangelię, ale także unikamy pracy nad nim, dopóki nie jesteśmy zmuszeni do zamieszania i wyrzucania niskiej jakości godzin pracy przed terminem.
współczesna gospodarka nagradza iterację jako środek do jakości. Niskie koszty współpracy i rewizji oznaczają, że musimy kłaść nacisk na otrzymywanie wczesnej informacji zwrotnej, czy to od szefa, czy od użytkownika. Oznacza to Ukończenie dobrego pierwszego projektu z co 25% osi czasu pozostał, jeśli nie znacznie więcej. Staram się, aby Wersja 1.0 była gotowa przed półmetkiem.
#4 — obsesja na punkcie ilościowych wyników i rankingów.,
dlaczego ” A ” jest dobre? Kto kiedykolwiek pomyślał, że to ma sens, aby zredukować czyjeś twórcze wyczyny do liczby od 0 do 100? A potem zmniejszyć tę liczbę do jednej z pięciu liter? Wydaje się to niemal obraźliwe, dopóki nie rozpoznasz potrzeb nauczyciela, szkoły i większego systemu śledzenia i porównywania uczniów.
praktycznym efektem tej obsesji jest stała konkurencja. Stajemy się ludźmi o sumie zero. Dobrze mi poszło? Trudno powiedzieć: najpierw muszę sprawdzić swoich rówieśników! Jest to żrący sposób myślenia, który osiąga szalony szczyt w wojsku., Po spędzeniu 6 lat w korpusie morskim, mogę powiedzieć, że ranga szybko zżera Twoją motywację i entuzjazm.
skupienie się na swojej pozycji w grupie jest okropnym sposobem pracy w XXI wieku. Porównanie jest zagorzałym wrogiem kreatywności. Nigdy nie będziesz w stanie stworzyć unikalnej wartości, jeśli nie unikniesz porównywania się z innymi. Oczywiście zainspiruj się wielkimi. Ale nie jarzm się do nich.
#5 — siedzenie bez ruchu przez 8+ godzin dziennie.
Nie wiem, co jeszcze na ten temat powiedzieć., Nie zgadzam się z argumentem „siedzenie jest nowym paleniem”, ale niezaprzeczalne jest to, że bycie dżokejem za biurkiem to okropny sposób pracy. Ponieważ nasze instynkty eksploracyjne powoli zanik w szkole, powoli dochodzimy do tolerowania cichego siedzenia w boksach. To tragedia.
Wielu z nas nie ma dużej kontroli nad naszym miejscem pracy lub harmonogramem. Skoncentruj się na robieniu wszystkiego, aby twoje ciało poruszało się jak najwięcej. Stań pod ścianą podczas spotkań. Skorzystaj z połączenia konferencyjnego w telefonie podczas spaceru po biurze lub na zewnątrz.,
następny krok
lekarze często uczą się nowoczesnego podsumowania starożytnej greckiej przysięgi Hipokratesa:
Po pierwsze, nie szkodzić
jest to dobry sposób na zastąpienie swoich nawyków przemysłowych bardziej odpowiednimi do gospodarki cyfrowej. Nie musisz skupiać się tak bardzo na stawaniu się niesamowitym w pewnym zestawie umiejętności. Aby zacząć, pomyśl o nawykach, które masz, które faktycznie niszczą wartość. Następnie — brzmi to szalenie-spróbuj zastąpić ten zły nawyk neutralnym.,
na początku nawet nie strzelasz do dobrego nawyku. Po prostu przestań strzelać sobie w stopę wielokrotnie każdego dnia. Życie zacznie się poprawiać po trochu, bez żadnego ogromnego wysiłku z twojej strony.
Oto pięć miejsc docelowych:
- Zamień działania związane z czasem na działania oparte na wynikach. Skup się na spotkaniach-najgorszych winowajcach – i decyzjach, które chcesz od nich podjąć. Jeśli nie możesz wymyślić decyzji, Nie umów się na spotkanie.,
- Podsumuj cele nowego projektu osobie, która o niego poprosiła, upewniając się, że dokładnie wiesz, co ma zostać osiągnięte i dlaczego.
- planujesz ukończyć v1. 0 każdego projektu o 50%. Jest to szansa na uzyskanie cennych korekcyjnych informacji zwrotnych od innych ludzi, pomimo tego, jak niepokojąco możesz czuć się ze swoim „brzydkim” projektem.
- skup się na „Dlaczego?”każdego projektu i wyrzucenie go z parku. Poświęć czas na początku projektu, aby zainspirować się pracą innych, a następnie odciąć się od reszty świata.
- rusz dupę.
Leave a Reply