biografia Humphreya Bogarta

chociaż rozpoczął karierę jako aktor broadwayowski i aktor filmów klasy B w latach 20. i 30., późniejsze osiągnięcia Bogarta uczyniły go ikoną na całym świecie. Francuscy aktorzy, tacy jak Jean-Paul Belmondo, byli głęboko pod wpływem jego twórczości i wizerunku. Wielki indyjski gwiazdor filmowy, Ashok Kumar, wymienił Bogarta jako główny wpływ na jego „naturalny” styl aktorski. W Stanach Zjednoczonych Bogart został zapamiętany w jednym z komiksowych filmów Woody 'ego Allena” Play It Again, Sam”, który opowiada historię młodego człowieka opętanego jego osobą., W 1997 roku United States Postal Service wyróżnił Bogarta w swojej serii „Legends of Hollywood” , a magazyn Entertainment Weekly nazwał Bogarta największą legendą filmową wszech czasów.

Narodziny i wczesne życie Humphrey Bogart

urodził się Humphrey DeForest Bogart w Nowym Jorku, najstarsze dziecko Belmont DeForest Bogart i Maud Humphrey; miał angielskie i holenderskie pochodzenie. Jego ojciec był republikaninem i Prezbiterianinem, podczas gdy jego matka była Torysem i Episkopalianką; Bogart wychowywał się w kościele episkopalnym swojej matki., Przez Thomasa Dudleya Bogart był spokrewniony z dramatopisarzami Tennessee Williamsem i Robertem E. Sherwoodem, a także z Johnem Brownem. Pochodził z rodziny Pielgrzyma Jana Howlanda.

urodziny Bogarta były przedmiotem kontrowersji. Długo uważano, że jego urodziny w Boże Narodzenie, 1899, były fikcją Warner Bros. stworzoną w celu romantyzmu jego pochodzenia, i że naprawdę urodził się 23 stycznia 1899, data, która pojawia się w wielu odniesieniach., Jednak ta historia jest obecnie uważana za bezpodstawną: chociaż nigdy nie znaleziono aktu urodzenia, jego notatka urodzenia pojawiła się w bostońskiej gazecie na początku stycznia 1900, co potwierdza datę grudnia 1899.

ponadto spis ludności Belmont Bogart z 1900 roku wymienia jego syna Humphreya jako mającego datę urodzenia w grudniu 1899 roku. Istnieją również trzy różne spisy poświadczające datę jego urodzenia w grudniu 1899. Ponadto jego ostatnia żona, aktorka Lauren Bacall, zawsze utrzymywała, że 25 grudnia jest jego prawdziwą datą urodzenia.,

dzieciństwo Humphreya Bogarta

ojciec Humphreya Bogarta, Belmont, był odnoszącym sukcesy chirurgiem. Jego matka, Maud Humphrey, była bardzo udaną ilustratorką komercyjną. Rzeczywiście, użyła rysunku baby Humphrey w znanej kampanii reklamowej Mellins Baby Food. W szczytowym okresie zarabiała ponad 50 000 dolarów rocznie jako ilustratorka, a następnie ogromna suma. Bogartowie mieszkali w modnym mieszkaniu na Upper West Side i mieli domek w północnej części stanu Nowy Jork.

po ojcu Bogart odziedziczył skłonność do igłowania, zamiłowanie do wędkowania i miłość do żeglarstwa., Humphrey był najstarszym z trójki dzieci. Jako chłopiec Bogart był dokuczany za swoje loki, porządek, „słodkie” zdjęcia, do których pozowała jego matka, ubrania małego Lorda Fauntleroya, w które go ubrała — i imię Humphrey.

Bogartowie wysłali syna do Trinity School w Nowym Jorku, a następnie do prestiżowej szkoły przygotowawczej Phillips Academy w Andover w stanie Massachusetts. Mieli nadzieję, że pójdzie na Yale, ale w 1918 Bogart został wydalony z Phillips Academy., Szczegóły jego wydalenia są sporne: jedna z historii twierdzi, że został wydalony za wrzucenie dyrektora (alternatywnie, opiekuna terenu) do stawu królików, sztucznego jeziora na kampusie. Inny cytuje palenie i picie, w połączeniu ze słabymi wynikami w nauce i być może niektórymi niewzruszonymi komentarzami do pracowników. Mówi się również, że został on faktycznie wycofany ze szkoły przez ojca za brak poprawy jego pracowników naukowych, w przeciwieństwie do wydalenia.

Humphrey Bogart w Marynarce Wojennej

wiosną 1918 roku Bogart zaciągnął się do US Navy., To właśnie podczas jego pobytu w marynarce dostał swoją charakterystyczną bliznę i rozwinął swoje charakterystyczne usta, choć rzeczywiste okoliczności są mgliste w najlepszym razie. Jedna z relacji mówi, że jego warga została pocięta odłamkiem podczas ostrzału jego statku USS Leviathan, chociaż niektórzy twierdzą, że Bogart nie dotarł do morza, dopóki nie podpisano rozejmu. Inna wersja, która długoletni przyjaciel Bogarta, pisarz Nathaniel Benchley, twierdzi, że jest prawdą, jest to, że Bogart został ranny podczas zadania, aby wziąć więźnia Marynarki Wojennej do Portsmouth Naval Prison w New Hampshire., Prawdopodobnie podczas przesiadki w Bostonie, skuty więzień poprosił Bogarta o papierosa i podczas gdy Bogart szukał zapałki, więzień podniósł ręce, uderzył Bogarta kajdankami w usta, przecinając wargę Bogarta i uciekł. Następnie został przewieziony do Portsmouth. Alternatywnym wyjaśnieniem jest fakt, że podczas rozkuwania więźnia, Bogart został uderzony w usta, gdy więzień dzierżył jedną otwartą, rozpiętą bransoletę, podczas gdy druga strona była jeszcze na jego nadgarstku. Ten incydent podobno zaowocował jego znakiem rozpoznawczym warczenie i unikalny głos mówienia., Jednak zanim Bogart został leczony przez lekarza, blizna już się uformowała. David Niven twierdzi, że kiedy zapytał Bogarta o bliznę, powiedział, że była ona spowodowana wypadkiem z dzieciństwa, co wydaje się przeczyć powyższym historiom; Niven twierdzi, że historie, które Bogie dostał bliznę podczas wojny, zostały wymyślone przez studia, aby wstrzyknąć glamour.

wczesna kariera Humphreya Bogarta w teatrze

Bogart podejmował pracę dorywczą, wstąpił do rezerwy Marynarki Wojennej, a w końcu zajął się aktorstwem. Lubił późne godziny spędzone przez aktorów i cieszył się uwagą, jaką aktor dostał na scenie., Najbardziej spodobało mu się zadanie odegrania trudnej sceny, sprawiając, że publiczność w to uwierzyła. Bogart rozpoczął karierę aktorską na brooklyńskiej scenie w 1921 roku, grając japońskiego lokaja. Nigdy nie pobierał lekcji aktorstwa i nie miał formalnego wykształcenia. Wczesny recenzent pisał o pracy Bogarta: „aby być jak najbardziej życzliwym, powiemy tylko, że ten aktor był nieodpowiedni.”Bogart nie znosił trywialnych ról, które musiał grać na początku swojej kariery, nazywając je rolami „White Pants Willie”. Humphrey Bogart wystąpił w 21 broadwayowskich produkcjach w latach 1922-1935., Grywał w komediach salonowych lub romantycznych drugoplanowych. Mówi się, że był pierwszym aktorem, który zapytał ” Tennis, anyone?”na scenie.

na początku swojej kariery Bogart poznał Helen Menken. Pobrali się w 1926, rozwiedli w 1927 i pozostali przyjaciółmi. W 1928 ożenił się z Mary Philips. Philips, podobnie jak Menken, miała ognisty temperament i raz odgryzła palec policjantowi, który próbował ją aresztować za pijaństwo. Spencer Tracy był poważnym aktorem Broadwayowskim, którego Bogart lubił i podziwiał, a oni stali się dobrymi przyjaciółmi. To właśnie Tracy w 1930 roku po raz pierwszy nazwał go „Bogie”., (Pisany różnie w wielu źródłach, Sam Bogart napisał swój pseudonim-Bogie.”)

Humphrey Bogart w skamieniałym lesie

w 1934 roku Bogart zagrał w sztuce zaproszenie do morderstwa. Producent Arthur Hopkins zobaczył sztukę i wysłał do Bogarta, gdy zdecydował się wyprodukować nową sztukę Roberta E. Sherwooda, Skamieniały las. Bogart przybył do biura Hopkinsa, gdy Sherwood tam był; Hopkins powiedział mu: „mam dla Ciebie dobrą rolę. Rola gangstera.”Robert Sherwood był pewien, że Hopkins się mylił; Bogart powinien grać piłkarza., Bogart powiedział później: „kłócili się tam i z powrotem, a ja myślałem, że Sherwood miał rację. Nie wyobrażam sobie siebie jako gangstera. Co się stało? Zrobiłem hit jako gangster.”

the Petrified Forest miało 197 występów w Nowym Jorku; Bogart zagrał zbiegłego zabójcę Duke ' a Mantee. Leslie Howard, który grał główną rolę, wiedział, jak ważny dla sukcesu sztuki był Bogart. On i Bogart zaprzyjaźnili się i obiecał pomóc Bogartowi w odtworzeniu jego roli, jeśli Hollywood nakręci tę sztukę w filmie.,

Bogart był dumny ze swojego sukcesu jako aktor, ale fakt, że pochodzi z gry gangstera ważył się na niego. Powiedział kiedyś: „nie mogę wejść w łagodną dyskusję, Nie zamieniając jej w kłótnię. Musi być coś w moim tonie głosu, albo w tej aroganckiej twarzy — coś, co antagonizuje wszystkich. Nikt mnie nie lubi. Pewnie dlatego zostałem obsadzony jako gruby.”

Warner Bros.wykupiło prawa do ekranu do skamieniałego lasu, zapisało się na Leslie Howard, a następnie przetestowało kilku weteranów Hollywood do roli Duke ' a Mantee i wybrało Edwarda G. Robinsona., Bogart przekazał wiadomość o tym Howardowi, który był w Szkocji. Leslie Howard nalegał, by Bogart zagrał Duke ' a Mantee. Gdy Warner Bros. zobaczył, że Howard nie ustąpi, poddali się i obsadzili go. Bogart nigdy nie zapomniał tej przysługi i w 1952 roku nazwał swoją jedyną córkę, Leslie, po Leslie Howardzie, który zginął podczas ii Wojny Światowej.

Wczesna kariera filmowa Humphreya Bogarta

Robert E. Sherwood pozostał bliskim przyjacielem Humphreya Bogarta.w 1936 roku ukazała się filmowa wersja skamieniałego lasu., Bogart otrzymał doskonałe recenzje, ale został wtedy typowanymiasto gangstera w serii dramatów kryminalnych dla Warner Bros. wszystko powiedziane, Bogart poszedł na krzesło elektryczne 12 razy i został skazany na ponad 800 lat ciężkiej pracy. Jack Warner nie widział w tym nic złego; tak długo, jak filmy zarabiały pieniądze, a aktorzy dostali zapłatę, nie widział powodu, aby ktokolwiek narzekał.

Mary Philips odmówiła porzucenia kariery na Broadwayu, aby przyjechać do Hollywood z Bogartem i wkrótce rozwiedli się.,

21 sierpnia 1938 Humphrey Bogart zawarł katastrofalne trzecie małżeństwo z Mayo Methot, żywą, przyjazną kobietą, gdy była trzeźwa, ale paranoiczną, gdy była pijana. Była przekonana, że mąż ją zdradza. Im bardziej oddalała się od Bogarta, tym bardziej piła, wpadała w furię i rzucała w niego rzeczami: roślinami, naczyniami, wszystkim, co było pod ręką. Bogart czasami odpowiadał ogniem, a prasa nazywała ich ” walczącymi Bogartami.”Małżeństwo Bogart-Methot było kontynuacją Wojny Secesyjnej” – powiedział ich przyjaciel Julius Epstein. Wag zauważył, że w jego Methot było szaleństwo., W tym czasie Bogart kupił żaglówkę, którą nazwał „Sluggy” po swojej porywczej żonie.

w 1938 roku Warner Bros.wystawił go w musicalu Swing Your Lady jako promotora wrestlingu. W 1939 roku Bogart zagrał szalonego naukowca w filmie „Powrót doktora X”. powiedział: „Gdyby to była krew Jacka Warnera … nie miałbym nic przeciwko. Problem w tym, że pili moje, a ja robiłem ten śmierdzący film.,”

System studio, wtedy w jego rozkwicie, w dużej mierze ograniczył aktorów do jednego studia, A Warner Bros.nie było zainteresowane uczynieniem Humphreya Bogarta gwiazdą. Zdjęcia do nowego filmu mogą rozpocząć się kilka dni lub tylko kilka godzin po zakończeniu zdjęć do poprzedniego. Każdy aktor, który odmówił roli, mógł zostać zawieszony bez wynagrodzenia. Bogartowi nie podobały się wybrane dla niego role, ale pracował systematycznie: w latach 1936-1940 Humphrey Bogart kręcił film średnio co dwa miesiące. Uważał, że Dział garderoby Warner Bros. jest tani i często nosił własne garnitury w swoich filmach., W High Sierra Bogart użył własnego kundla do odegrania swojego psa „Pard”.

w czołówce przed Bogartem w Warner Bros.znalazły się nie tylko takie Klasyczne gwiazdy jak James Cagney i Edward G. Robinson, ale także aktorzy znacznie mniej znani dzisiaj, tacy jak Victor McLaglen, George Raft czy Paul Muni. Większość lepszych scenariuszy filmowych studia trafiła do tych ludzi, a Bogart musiał wziąć to, co zostało. Kręcił filmy takie jak „Racket Busters”, „San Quentin” i „nie ujdzie ci to na sucho”., Jedyną znaczącą rolą pierwszoplanową otrzymał w tym okresie był w ślepym zaułku Samuela Goldwyna (1937), ale zagrał wiele interesujących ról drugoplanowych, takich jak aniołowie z brudnymi twarzami (1938) (w którym został zastrzelony przez Jamesa Cagneya). Bogart był wielokrotnie filmowany, m.in. przez Cagneya i Edwarda G. Robinsona; rzadko oglądał własne filmy i nie brał udziału w premierach.

Humphrey Bogart został wychowany w przekonaniu, że aktorstwo jest poniżej dżentelmena. Aktorstwo w filmach było jeszcze gorsze niż na scenie, a gra zdeprawowanych bandytów w ” B ” pictures dla Warner Bros., nie było o czym wspominać w uprzejmym towarzystwie. W Kalifornii w latach 30. Bogart kupił od Dicka Powella 55-metrowy jacht żaglowy. Morze było jego sanktuarium. Był poważnym żeglarzem, szanowanym przez innych żeglarzy, którzy widzieli zbyt wielu hollywoodzkich aktorów i ich łodzie. Około 30 weekendów w roku, wychodził na swoją łódź. Powiedział kiedyś: „aktor potrzebuje czegoś, co ustabilizuje jego osobowość, czegoś, czym naprawdę jest, a nie tego, za kogo obecnie się podaje.,”

przez całe życie miał odrazę do pretensjonalnych, fałszywych lub fałszywych, jak jego syn Stephen powiedział Turner Classic Movies gospodarz Robert Osborne w 1999 roku. Wrażliwy, ale żrący i zdegustowany gorszymi filmami, które wyrabiał, Bogart kultywował postać podłego idealisty, człowieka wygnanego z lepszych rzeczy w Nowym Jorku, żyjącego rozumem, pijącego za dużo, przeklętego, aby żyć swoim życiem wśród drugorzędnych ludzi i projektów.

kiedy myślał, że aktor, reżyser lub studio filmowe zrobiły coś tandetnego, mówił o tym i chciał być cytowany., Hollywoodzka prasa, nie przyzwyczajona do szczerości, była zachwycona. Bogart powiedział kiedyś: „w całym Hollywood ciągle mi doradza. To wpędzi cię w kłopoty, kiedy zauważę, że jakiś film, scenarzysta, reżyser lub producent nie jest dobry. Nie rozumiem. Jeśli nie jest dobry, dlaczego nie możesz tego powiedzieć? Jeśli więcej osób o tym wspomni, wkrótce może to zacząć mieć jakiś efekt.,”

Humphrey Bogart ' s rise to stardom

Humphrey Bogart in High Sierra

High Sierra, film z 1941 roku w reżyserii Raoula Walsha, miał scenariusz napisany przez przyjaciela Bogarta i partnera do picia, Johna Hustona, adaptowany na podstawie powieści W. R. Burnetta (Little Caesar, etc.). Film był dla Bogarta krokiem naprzód. Nadal grał złoczyńcę, „Mad Dog ” Roya Earle' a, i nadal zmarł na końcu, ale przynajmniej mógł pocałować Idę Lupino i zagrać postać z pewną głębią. W klimatycznej scenie postać Bogarta zjechała 90 stóp w dół zbocza góry, aby otrzymać sprawiedliwą nagrodę., Jego dubler kaskaderski, Buster Wiles, kilka razy odbił się w dół góry i chciał jeszcze raz zrobić lepiej. „Zapomnij”, powiedział Raoul Walsh. „Jest wystarczająco dobry dla klientów za 25 centów.”

Bogart i Huston cieszyli się swoim towarzystwem i czerpali ze swoich prezentów. Bogart zawsze był świadomy swojego wzrostu (5’8″); Huston miał 6’2 — (a jego cienka Budowa sprawiała, że wydawał się być jeszcze wyższy). Bogart nigdy nie był blisko swojego ojca, podczas gdy Huston był bardzo blisko swojego, aktora Waltera Hustona. Bogart podziwiał i zazdrościł Hustonowi jego umiejętności jako pisarza., Choć był biednym uczniem, Bogart był przez całe życie czytelnikiem. Mógł cytować Platona, Papieża, Ralpha Waldo Emersona i ponad tysiąc wierszy Szekspira. Podziwiał pisarzy, a jego najlepszymi przyjaciółmi byli scenarzyści, w tym Louis Bromfield, Nathaniel Benchley i Nunnally Johnson. John Huston donosił, że łatwo się nudzi i podziwiał Bogarta nie tylko za jego talent aktorski, ale za jego intensywną koncentrację.,

Humphrey Bogart w Falconie Maltańskim

Paul Muni i George Raft odrzucili rolę Bogarta w High Sierra. Raft odrzucił rolę męską w debiucie reżyserskim Johna Hustona the Maltese Falcon (1941), ponieważ była to odświeżona wersja kodu przedprodukcyjnego the Maltese Falcon (1931), na której kontrakt przewidywał, że nie będzie musiał pojawiać się w remake ' ach.

, Jego postać, Sam Spade, wciąż była zdolna do dwulicowości i przemocy, ale był czołowym człowiekiem: przystojnym, mądrym, przeznaczonym do przetrwania. Kiedy odkrył, że jego seksowna klientka jest morderczynią, wydał ją, z przemówieniem, które rozsławił: „nie obchodzi mnie, kto kogo kocha. Nie będę grał za Ciebie! Zabiłeś Milesa i chcesz to zrobić. Mam nadzieję, że nie powieszą cię za szyję. Jeśli będziesz grzeczna, wyjdziesz za 20 lat i wrócisz do mnie. Jeśli cię powieszą, zawsze będę o Tobie pamiętał.,”

Humphrey Bogart w Casablance

Humphrey Bogart dostał swoją pierwszą romantyczną rolę w Casablance, grając Ricka Blaine ' a, właściciela klubu nocnego. W prawdziwym życiu Bogart sam grał w szachy turniejowe, jeden poziom poniżej poziomu mistrzowskiego. To był jego pomysł, aby Rick Blaine został przedstawiony jako szachista.

poza sceną Ingrid Bergman i Bogart prawie nie rozmawiali podczas kręcenia filmu „Casablanca”. Powiedziała później: „pocałowałam go, ale nigdy go nie znałam.,”Lata później, po tym jak Bergman poznał włoskiego reżysera Roberto Rosselliniego i urodziła mu dziecko, Bogart skonfrontował się z nią. „Kiedyś byłeś wielką gwiazdą”, powiedział. „Czym teraz jesteś?- Szczęśliwa kobieta-odpowiedziała.

Casablanca zdobyła Oscara w 1943 roku za Najlepszy Film. Bogart został nominowany w kategorii Najlepszy aktor pierwszoplanowy, ale przegrał z Paulem Lukasem za rolę w filmie Watch on the Rhine.,

Humphrey Bogart i Lauren Bacall

tylko czwarte małżeństwo Humphreya Bogarta z Lauren Bacall („dziecko”) było szczęśliwe. Poznali się podczas filmowania, aby mieć i nie mieć. Reżyser, Howard Hawks, skomentował kiedyś: „kiedy dwoje ludzi zakochuje się w sobie, nie jest trudno się z nimi dogadać, mogę ci to powiedzieć. Bogie był cudowny. Powiedziałem: „musisz pomóc” i oczywiście po kilku dniach naprawdę zaczął się interesować dziewczyną. To sprawiło, że bardziej pomagał.,”Jastrzębie w pewnym momencie zaczęły nie aprobować pary. Zakochał się również w Bacall i chciał, aby ona czuła się tak samo (chociaż był żonaty). Z zazdrości powiedział o Bacall: „musiała ćwiczyć przez sześć do ośmiu miesięcy, aby utrzymać ten niski głos. To zupełnie naturalne. A najśmieszniejsze jest to, że Bogie zakochała się w postaci, którą grała, więc musiała grać ją do końca życia.”Pobrali się 21 maja 1945 roku w Lucas w stanie Ohio, na Malabar Farm, wiejskim domu laureata Nagrody Pulitzera Louisa Bromfielda, który był bliskim przyjacielem Bogarta., Ślub odbył się w dużym domu.

związek Humprey Bogart i Lauren Bacall jest sercem arcydzieła filmu noir wielki sen. Raymond Chandler bardzo podziwiał występ Bogarta: „Bogart może być twardy bez broni. Ma również poczucie humoru, które zawiera w sobie ten kraciasty podtekst pogardy.”

Lauren Bacall pozwoliła Bogartowi spędzać dużo weekendu na swojej łodzi. Miała chorobę morską, a Bogart powiedział: „problem z damami na pokładzie polega na tym, że nie można sikać na boki.,”Bogart często płynął do Cataliny z przyjaciółmi lub zastawiał pułapki na homary.

Lauren Bacall napisała o Bogarcie: Za każdym razem, gdy myślałam, że mogę się zrelaksować i robić wszystko, co chcę, on się wygłupiał. Nie było sposobu, by przewidzieć jego reakcje, bez względu na to, jak dobrze go znałem.”

Humphrey Bogart i Lauren Bacall przeprowadzili się do wartej 160 000 dolarów willi z białej cegły w Holmby Hills, ekskluzywnej dzielnicy między Beverly Hills A Bel-Air. Bogart i Bacall mieli dwa samochody Jaguara i trzy zakrwawione psy bokserskie. Humphrey Bogart powiedział: „przenieśliśmy się tam, gdzie mieszkają wszystkie kreatury.,”Ale lubił niektórych swoich sąsiadów, zwłaszcza Judy Garland.

6 stycznia 1949 Lauren Bacall urodziła syna, Stephena Humphreya Bogarta, czyniąc Bogarta ojcem w wieku 49 lat. Miał miesiące, aby wchłonąć wiadomości, a nawet miał własne baby shower. (Frank Sinatra przyniósł mu grzechotki.) 23 sierpnia 1952 roku urodziło im się drugie dziecko, Leslie Howard Bogart (dziewczyna nazwana na cześć brytyjskiego aktora Leslie Howarda, który zginął podczas ii Wojny Światowej).

późniejsza kariera Humphreya Bogarta

ogromny sukces Casablanki na nowo zdefiniował karierę Humphreya Bogarta., Po raz pierwszy Bogart mógł być z powodzeniem obsadzony jako twardy, silny człowiek, a jednocześnie jako wrażliwy interes miłosny. W latach 1943-1955 Bogart zagrał w wielu innych filmach, które odzwierciedlały jego zróżnicowany talent aktorski. Oprócz zaoferowania lepszych, bardziej zróżnicowanych ról, w 1949 roku założył własną firmę produkcyjną o nazwie Santana Productions, nazwaną na cześć swojego prywatnego jachtu żaglowego. Jack Warner był podobno wściekły na to, obawiając się, że inne gwiazdy zrobią to samo, a główne studia stracą władzę., W Santana Productions Bogart zagrał w:

• Knock on Any Door (1949)
• Tokyo Joe (1949)
• in a Lonely Place (1950)
• Sirocco (1951)
• Beat The Devil (1954)

podczas gdy większość jego filmów straciła pieniądze w kasie (główny powód, dla którego Santana ' s End), co najmniej dwa z nich są do dziś pamiętane; w samotnym miejscu (1950) uznawany jest za arcydzieło filmu noir., Wielu biografów Bogarta i aktorki/pisarki Louise Brooks zgadza się, że rola brutalnego scenarzysty Dixona Steele ' a jest najbliższa prawdziwej postaci Bogarta i jest uważana za jedną z najlepszych ról Bogarta. Beat the Devil (1954), jego ostatni film ze swoim bliskim przyjacielem i ulubionym reżyserem Johnem Hustonem, również cieszy się popularnością kultową.,

Humphrey Bogart w afrykańskiej Królowej

w 1951 roku Humphrey Bogart zagrał w filmie Afrykańska królowa, z Katharine Hepburn, ponownie w reżyserii przez swojego przyjaciela Johna Hustona. To była trudna sesja, na miejscu w Afryce i prawie wszyscy w obsadzie padli z czerwonki, z wyjątkiem Bogarta i Johna Hustona. Bogart wyjaśnił: „zbudowałem solidną ścianę szkockiej między mną a robakami. Gdyby komar mnie ugryzł, przewróciłby się po pijaku.,”

pewnego dnia podczas sesji Afrykańskiej Królowej zatonęła tytułowa Łódź. Lauren Bacall przypomniała: „tubylcom kazano go oglądać i zrobili to; patrzyli, jak tonie.”

John Huston wspominał: „Bogie nie interesował się szczególnie rolą Charliego Alnutta, kiedy zaczynał, ale powoli go w to wciągnąłem, pokazując mu ekspresją i gestem, jaki powinien być Alnutt. Najpierw mnie naśladował, a potem od razu dostał się pod skórę tego nędznego, obskurnego, absurdalnego, odważnego małego człowieka. Zdał sobie sprawę, że znalazł coś nowego i dobrego. Powiedział do mnie: „John, Nie pozwól mi go zgubić.,'

właściwa stara postać Hepburn skarciła Charliego Alnutta Bogarta: „natura, Panie Alnutt, jest tym, co jesteśmy stawiani na tym świecie, aby wznieść się ponad to.”Bogart też miał słynne zdanie:” ty szalona, śpiewająca Psalmy, chuda staruszko!”

Afrykańska królowa była pierwszym filmem Technikolorowym, w którym pojawił się Bogart. Co ciekawe, pojawił się w stosunkowo niewielu filmach kolorowych przez resztę swojej kariery, która trwała przez kolejne pięć lat. (Inne jego kolorowe filmy to: bunt Caine ' a, Boso Contessa, nie jesteśmy aniołami i Lewa Ręka Boga.,)

rola Charliego Alnutta zdobyła Bogarta swoją jedyną nagrodę Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego w 1951 roku. Obiecał przyjaciołom, że jeśli wygra, jego przemówienie złamie konwencję dziękowania wszystkim w zasięgu wzroku. Zamiast tego powiedział: „nie jestem nikomu nic winien! Zdobyłem tę nagrodę dzięki ciężkiej pracy i zwracaniu uwagi na moje rzemiosło.”, Ale gdy Bogart zdobył Oscara, podziękował Johnowi Hustonowi, Katharine Hepburn oraz obsadzie i ekipie.,

również w 1951 Humphrey Bogart i Lauren Bacall wystąpili w radiowym dramacie Bold Venture, za który płacono mu 4000 dolarów tygodniowo. Grał postać bardzo podobną do Steve ' a w to Have I Have Not, a ona grała jego podopieczną. Nazwał ją „żeglarzem”.

Humphrey Bogart i The House Un-American Activities

Bogart zorganizowali delegację do Waszyngtonu, w okresie szczytu Mccarthyismu, przeciwko nękaniu przez House Un-American Activities Committee hollywoodzkich pisarzy i aktorów., Następnie napisał artykuł” i 'M no communist” w wydaniu Photoplay z maja 1948, w którym dystansował się od Hollywood Ten, aby przeciwdziałać negatywnemu rozgłosowi, jaki wynikał z jego pojawienia się.

Ostatnie role Humphreya Bogarta

zrezygnował z roli kapitana Queega w „buncie Caine' a ” Edwarda Dmytryka, po czym zaczął narzekać na swoją starą gorycz. („To nigdy nie zdarza się Cooperowi, Grantowi czy Gable' owi, ale zawsze mnie. Dlaczego mi się to przytrafia?,”)

Humphrey Bogart dał brawurowy występ jako kapitan Queeg, pod wieloma względami przedłużenie postaci, którą zagrał w maltańskim Falconie, Casablance i wielkim śnie — nieufnym samotniku, który nikomu nie ufa — ale bez ciepła i humoru, które czyniły te postacie tak atrakcyjnymi. Podobnie jak Fred C. Dobbs w skarbcu Sierra Madre, Bogart grał paranoiczną, użalającą się nad sobą postać, której małostkowość ostatecznie go zniszczyła.

Sabrina (reż., Billy Wilder) i boso Contessa (reż. Józef Mankiewicz) w 1954 roku dał mu dwie swoje najsubtelniejsze role. Podczas kręcenia „lewej ręki Boga” (1955) zauważył, że jego partnerka Gene Tierney ma trudności z zapamiętywaniem jej linii i zachowuje się dziwnie. Trenował Tierney, karmiąc jej wiersze. Był zaznajomiony z chorobą psychiczną (jego siostra miała napady depresji), a Bogart zachęcił Tierney ' a do leczenia.

w 1955 roku zrealizował trzy filmy: nie jesteśmy aniołami (reż. Michael Curtiz), Lewa Ręka Boga (reż. Edward Dmytryk) i godziny rozpaczy (reż. William Wyler)., The Harder They Fall Marka Robsona (wydany w 1956) był jego ostatnim filmem.

śmierć Humphreya Bogarta

w połowie lat 50.stan zdrowia Humphreya Bogarta pogarszał się. Pewnego razu, po podpisaniu długoterminowej umowy z Warner Bros., Humphrey Bogart przewidział z glee, że jego zęby i włosy wypadną przed końcem kontraktu. To wysłało wściekłego Jacka Warnera do jego prawników.

Bogart, nałogowy palacz i pijący, zachorował na raka przełyku., Prawie nigdy o tym nie mówił i odmówił wizyty u lekarza aż do stycznia 1956 roku, a do tego czasu usunięcie przełyku, dwóch węzłów chłonnych i żebra było za małe, za późno.

przyjechali do niego Katharine Hepburn i Spencer Tracy. Bogart był zbyt słaby, by chodzić po schodach. Próbował z tego żartować: „wsadź mnie do dumbwaitera, a ja zjadę na pierwsze piętro w stylu.”

Hepburn opisała ostatni raz, kiedy widziała Bogarta (noc przed jego śmiercią): „Spence poklepał go po ramieniu i powiedział:” Dobranoc, Bogie.,’Bogie odwrócił oczy na Spence' a bardzo cicho i ze słodkim uśmiechem przykrył rękę Spence 'a swoim własnym i powiedział:' Żegnaj, Spence. Serce Spence ' a stało nieruchomo. Zrozumiał.”

Bogart skończył 57 lat i ważył zaledwie 36 kg. zmarł 14 stycznia 1957 roku po zapadnięciu w śpiączkę. Zmarł o 2:25 w swoim domu przy 232 Mapleton Drive w Holmby Hills w Kalifornii, niedaleko Hollywood. Jego pogrzeb odbył się w kościele episkopalnym Wszystkich Świętych, a utwory skomponowane przez ulubionych kompozytorów Bogarta, Johanna Sebastiana Bacha i Claude 'a Debussy' ego., Bacall poprosił Spencera Tracy ' ego, by wygłosił mowę pogrzebową, ale Tracy był zbyt zdenerwowany. John Huston wygłosił mowę pogrzebową i przypomniał zgromadzonym żałobnikom, że choć życie Bogarta skończyło się zbyt wcześnie, było bogate. Huston powiedział: „jest całkiem niezastąpiony. Nigdy nie będzie drugiego takiego jak on.”

Huston zauważył również Bogarta:

” sam nigdy nie brał zbyt poważnie — jego praca najbardziej poważnie., Z rozbawionym cynizmem traktował nieco krzykliwą postać Bogarta, Gwiazdy; Bogart, aktor, miał głęboki szacunek — w każdej z fontann w Wersalu znajduje się szczupak, który utrzymuje wszystkie karpy aktywne; w przeciwnym razie wyrosną na sucho i umrą. Bogie rzadko zachwycał się wykonywaniem podobnych obowiązków w fontannach Hollywood. Jednak jego ofiary rzadko przynosiły mu złość, a kiedy to się stało, nie na długo. Jego wały zostały ukształtowane tylko po to, aby trzymać się zewnętrznej warstwy samozadowolenia, a nie przenikać do regionów ducha, gdzie dokonuje się prawdziwych obrażeń.,

Katharine Hepburn powiedział:

„był jednym z największych facetów, jakich kiedykolwiek spotkałem. Szedł prosto środkiem drogi. Żadnych może. Tak czy nie. Lubił pić. Pił. Lubił pływać łodzią. Popłynął łodzią. Był aktorem. Był szczęśliwy i dumny z bycia aktorem. Mówił do mnie: „wygodnie ci? Wszystko w porządku? Troszczył się o mnie.”

jego skremowane szczątki spoczywają na cmentarzu Forest Lawn Memorial Park w Glendale w Kalifornii., Wraz z nim został pochowany mały złoty gwizdek, który podarował swojej przyszłej żonie, Lauren Bacall, zanim się pobrali. W nawiązaniu do ich pierwszego wspólnego filmu napisano: „jeśli czegoś chcesz, po prostu gwizdaj.”

odciski dłoni i stóp Humphreya Bogarta są uwiecznione na dziedzińcu Grauman ' s Chinese Theater i ma swoją gwiazdę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd przy 6322 Hollywood Boulevard w Hollywood.

Po jego śmierci w Teatrze Brattle powstał „Kult Bogiego”, który przyczynił się do wzrostu jego popularności na przełomie lat 50. i 60.

(dzięki uprzejmości wikipedia.com)