Akt deklaratywny

Co to był akt deklaratywny?

ustawa deklaratywna była środkiem wydanym przez brytyjski parlament, potwierdzającym jego uprawnienia do ustanawiania Ustaw wiążących kolonistów” we wszystkich przypadkach”, w tym prawa do podatku. Ustawa deklaratywna była reakcją brytyjskiego parlamentu na niepowodzenie ustawy Znaczkowej, ponieważ nie chcieli zrezygnować z zasady imperialnego opodatkowania, twierdząc, że mają prawo do opodatkowania Kolonii.,

Kiedy parlament uchylił ustawę Znaczkową w marcu 1766 roku, jednocześnie zatwierdził Akt deklaratoryjny uzasadniający jego uchylenie. Uznał również, że wszystkie uchwały wydane przez Kongres Stamp Act są nieważne. Ustawa ta oznaczała, że większość parlamentarna mogła uchwalać Wszelkie prawa, które uznali za stosowne, wpływające zarówno na brytyjskich poddanych, jak i kolonistów.

rząd brytyjski zrezygnował z podatku Znaczkowego, ponieważ był on przeszkodą dla biznesu i handlu między koloniami a Wielką Brytanią, a umowa o zakazie przywozu szkodziła brytyjskim firmom.,

w odpowiedzi na rezolucje Kongresu Stamp Act, w których przedstawiciele Kolonii kwestionowali prawo Wielkiej Brytanii do opodatkowania ich bez reprezentacji, członkowie Parlamentu cesarskiego zadeklarowali swoje prawo do stanowienia prawa Kolonii, określając „wirtualną reprezentację”, ponieważ były one częścią Imperium Brytyjskiego. Koloniści twierdzili, że byli reprezentowani tylko w swoich zgromadzeniach prowincjonalnych, co czyni ich jedynym organem ustawodawczym legalnie zdolnym do nakładania podatków wewnętrznych w koloniach. Koncepcja ta, znana jako „no taxation without representation”, była hasłem przyjętym przez opozycję., Podatki zewnętrzne, takie jak akty nawigacyjne lub ustawa cukrowa, były uważane za cła handlowe.

model wirtualnej reprezentacji uznawał fakt, że posłowie do Parlamentu reprezentowali wszystkich obywateli brytyjskich. Parlament Cesarski reprezentował interesy mieszkających za Atlantykiem i we wszystkich koloniach brytyjskich, a nie tylko w okręgach, które je wybierały. Koncepcja ta nie pasowała do kolonistów, ponieważ nie gwarantowała ochrony poddanych brytyjskich poza Wielką Brytanią., Nawet przy fizycznej reprezentacji parlament był zbyt daleko, trzy tysiące mil, aby wywierać jakikolwiek wpływ i podejmować terminowe i świadome decyzje. Jedynym sposobem, aby to działało było dla rządu prowincji do stanowienia prawa w zakresie podatków wewnętrznych.

wielu w koloniach świętowało uchylenie ustawy Znaczkowej i nie protestowało energicznie przeciwko ustawie deklaratywnej. Jednak synowie wolności, w tym Samuel Adams, James Otis i John Hancock, widzieli więcej podatków.