Agora, w starożytnych greckich miastach, Otwarta przestrzeń, która służyła jako miejsce spotkań dla różnych działań obywateli. Nazwa, po raz pierwszy znaleziona w dziełach Homera, oznacza zarówno zgromadzenie ludzi, jak i fizyczne otoczenie. Była stosowana przez klasycznych Greków z V wieku p. n. e.do tego, co uważali za typową cechę ich życia: codziennej działalności religijnej, politycznej, sądowej, społecznej i handlowej., Agora znajdowała się w środku miasta lub w pobliżu portu, który był otoczony budynkami publicznymi i świątyniami. Kolumnady, czasami zawierające sklepy lub stoae, często zamykały przestrzeń, A rzeźby, ołtarze, drzewa i fontanny zdobiły ją. Ogólnym trendem w tym czasie było odizolowanie Agory od reszty miasta. Wcześniejsze etapy ewolucji Agory poszukiwano na wschodzie i, z lepszymi wynikami, na Krecie minojskiej (na przykład w Ayiá Triádha) i w Grecji mykeńskiej (na przykład w Tirynsie).,
© De Agostini Editore—DeA Picture Library/age fotostock
w V I IV wieku p. n. e.istniały dwa rodzaje Agory., Pauzaniasz, pisząc w II wieku n. e., nazywa jeden typ archaiczny, a drugi jonowy. Wymienia Agorę z Elis (zbudowaną po 470 roku p. n. e.) jako przykład archaicznego typu, w którym kolumnady i inne budynki nie były skoordynowane; ogólne wrażenie wywołane było nieporządkiem. Agora ateńska została przebudowana do tego typu konstrukcji po wojnach perskich (490-449 p. n. e.). Typ jonowy był bardziej symetryczny, często łącząc kolumnady tworząc trzy boki prostokąta lub regularnego kwadratu; wczesne przykłady stanowią Milet, Priene i Magnezja ad Maeandrum, miasta w Azji Mniejszej., Ten typ przeważał i był dalej rozwijany w czasach hellenistycznych i rzymskich. W tym późniejszym okresie agora wpłynęła na rozwój Forum Romanum i z kolei była pod jego wpływem. Forum powstało jednak w sposób bardziej sztywny niż agora i stało się specyficzną, regularną, otwartą przestrzenią otoczoną planowaną architekturą.
Robert Frerck / Odyssey Productions
korzystanie z Agory różniło się w różnych okresach. Nawet w czasach klasycznych przestrzeń nie zawsze pozostawała miejscem zgromadzeń ludowych. W Atenach Eklezja, czyli Zgromadzenie, została przeniesiona na Pnyx (wzgórze na zachód od Akropolu), choć spotkania poświęcone ostracyzmowi odbywały się nadal w Agorze, gdzie pozostał główny Trybunał.
utrzymano rozróżnienie między agorami handlowymi i ceremonialnymi w Tesalii i innych miejscach (Arystoteles, Polityka, vii, II, 2)., W wysoko rozwiniętej agorze, podobnie jak w Atenach, każdy handel lub zawód miał swoją własną dzielnicę. Wiele miast miało urzędników zwanych agoranomoi do kontroli obszaru.
agora służyła również do spektakli teatralnych i gimnastycznych, aż do zarezerwowania na te cele specjalnych budynków i przestrzeni. W Atenach szanowane kobiety rzadko widywano na agorze. Mężczyznom oskarżonym o morderstwo i inne przestępstwa zabroniono wstępu do niego przed procesem., Wolni ludzie udali się tam nie tylko po to, by robić interesy i działać jako przysięgli, ale także po to, by rozmawiać i bezczynnie—zwyczaj często wspominany przez komicznych poetów. W wyjątkowych okolicznościach grobowiec na agorze został przyznany jako najwyższe odznaczenie dla obywatela.
Leave a Reply