Zatrzymanie imigracyjne

pod koniec 2019 roku Liberalno-konserwatywny rząd Nowej Demokracji, kierowany przez Kyriakosa Mitsotakisa, ogłosił utworzenie 5 zamkniętych, przed wyjazdem ośrodków detencyjnych dla uchodźców i imigrantów, zlokalizowanych na wyspach Morza Egejskiego Leros, Chios, Lesbos, Kos i Samos. Przyjmując ponad 20 000 imigrantów, Wyspy zostaną zrekompensowane obniżką podatku VAT o 30%., Do 2019 roku zaplanowano dziesięć innych zamkniętych obozów jenieckich.

Włochyedit

od 6 marca 1998 r. (ustawa nr 40/1998, zwana Ustawą Turco-Napolitano), imigranci o nieuregulowanym statusie, których wniosek o azyl został odrzucony, byli internowani w „tymczasowych ośrodkach pobytu” (wł. Centri di Permanenza Temporanea, CPT), do czasu wydalenia z Włoch.

od dnia 30 lipca 2002 r. prawo Bossi-Fini (ustawa nr 189/2002) uznało nielegalny wjazd i pobyt na terytorium Włoch za przestępstwo., Ośrodki internowały zarówno osoby już sankcjonowane do wydalenia (jak wcześniej), jak i innych imigrantów o nieuregulowanym statusie w oczekiwaniu na ich właściwą identyfikację i indywidualną ocenę wniosków o azyl. W związku z tym od 23 maja 2008 r. (ustawa nr 125/2008) zostały one przemianowane na” Centra identyfikacji i wydaleń ” (Włoski: Centri di Identificazione ed Espulsione, CIE).od 13 kwietnia 2017 r. Minniti-Orlando (ustawa nr 46/2017) ponownie zmieniło nazwę na „stałe Centra repatriacji” (włoski: Centri di Permanenza per i Rimpatri, CPR)., Planowano uruchomienie 20 resuscytacji, ale do 2018 r. działały tylko następujące Resuscytacje:

• Roma, dla 125 więźniarek.
• Bari, dla 90 mężczyzn.
• Brindisi, dla 48 mężczyzn.
• Torino, dla 175 mężczyzn.
• Potenza, na 100 więźniów.

obiekt w Caltanissetta (dla 96 więźniów) był tymczasowo nieczynny, do czasu rozległych napraw po buncie więźniów. Prace trwały do otwarcia kolejnych resortów w Gradisca d ' Isonzo, Modenie, Macomer, Oppido Mamertina i Montichiari.,

oprócz resuscytacji, we Włoszech istnieją dwa inne rodzaje ośrodków dla migrantów, które nie są przetrzymywane:

• „Centra pierwszej pomocy i recepcji” (włoski: Centri di Primo Soccorso e Accoglienza, CPSA), Ośrodki krótkoterminowe zajmujące się pierwszą pomocą medyczną i kontrolą zdrowotną napływających migrantów, ich pierwszą identyfikacją i przyjmowaniem wniosków o azyl. Do 2018 roku operacyjne CPSA znajdowały się w Lampedusa, Elmas, Otranto i Pozzallo.,Centri Accoglienza per i Richiedenti Asilo, CARA), w którym mieści się zdecydowana większość przybywających migrantów, którzy ze względu na ograniczoną ogólną pojemność nie mogą być zatrzymani w RWP, lub migrantów wcześniej przetrzymywanych w RWP, którzy nie zostali repatriowani w ustawowym maksymalnym okresie przetrzymania i dlatego zostali zwolnieni z aresztu., Do 2018 roku operacyjna CARA znajdowała się w Gradisca d ' Isonzo, Arcevia, Castelnuovo di Porto, Manfredonia, Bari, Brindisi, Crotone, Mineo, Pozzallo, Caltanissetta, Lampedusa, Trapani i Elmas. Kilka organizacji pozarządowych i organizacji rządowych donosiło, że stan wewnątrz przewlekle zatłoczonych ośrodków CARA jest często „nieludzki”. Amnesty International potępiła, że imigranci są często umieszczani w kontenerach i innych rodzajach nieodpowiednich mieszkań w czasie dłuższego pobytu, narażonych na ekstremalne temperatury, w Warunkach przeludnienia.,

MaltaEdit

w 2002 roku i latach następnych Malta zaczęła otrzymywać duży napływ migrantów. Następnie rząd zaczął stosować Rozdział 217 prawa Malty z 1970 roku (Ustawa o imigracji), przewidujący zatrzymanie wszystkich „nielegalnych migrantów”, w tym potencjalnych osób ubiegających się o azyl, wkrótce po zatrzymaniu przez władze imigracyjne., W 2003 r. rząd Maltański zastąpił politykę zatrzymań na czas nieokreślony 18-miesięcznym okresem przetrzymywania (maksymalnym zgodnie z prawem UE), po którym osoba ubiegająca się o ochronę międzynarodową zostaje przeniesiona do ośrodka otwartego, jeżeli rozpatrzenie jej wniosku nie zostało zakończone.,: 19

Maltańska Polityka detencyjna, najsurowsza w Europie, spotkała się z ostrą krytyką UNHCR za długi czas przetrzymywania, a w 2004 r.została również skrytykowana przez komisarza ds. praw człowieka Rady Europy, Álvaro Gil-Robles, ponieważ międzynarodowe standardy wymagały ostrożnego i indywidualnego zbadania każdego przypadku oraz odpowiednich kontroli prawnych przed uwięzieniem, których brakowało w maltańskim prawodawstwie., Rada Europy skrytykowała również cztery z administracyjnych ośrodków detencyjnych jako „godne ubolewania” i niespełniające prawnie wiążących norm międzynarodowych: 19-20

Ministerstwo Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych prowadziło jednak politykę przetrzymywania migrantów, uzasadniając ją w 2005 r. „interesem narodowym, a dokładniej względami dotyczącymi zatrudnienia, zakwaterowania i utrzymania porządku publicznego.”W 2008 r. badanie porównawcze EP-OIM wykazało, że” po długim pobycie w areszcie są następnie uwalniane do Wspólnoty…,przyłączenie się do gospodarki czarnorynkowej i znęcanie się nad warunkami pracy.

Polityka zatrzymań była krytykowana w kolejnych latach przez organizacje pozarządowe i organizacje międzynarodowe, w tym Human Rights Watch, Jezuitów i UNHCR. W 2012 r. Rada Europy powtórzyła, że taka polityka jest sprzeczna z zakazem arbitralnego zatrzymania w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (EKPC).

Holandiedytuj

w Holandii cudzoziemcy, którzy nie uzyskali statusu pobytu, mogą zostać zatrzymani przed deportacją, aby zapobiec uniknięciu deportacji., Ośrodki zatrzymań znajdują się w Zaandam, Zeist i Alphen aan den Rijn. Oprócz tych ośrodków zatrzymań istnieją ośrodki deportacyjne w Schiphol i Rotterdamie (na lotnisku w Rotterdamie).

areszt imigracyjny w Holandii jest krytykowany za okoliczności przetrzymywania imigrantów, które często są gorsze niż w przypadku zatrzymanych przestępców, zwłaszcza ze względu na brak urlopu próbnego, pomocy rehabilitacyjnej, pomocy prawnej, przepisów ograniczających maksymalny czas zatrzymania i maksymalny czas kontroli sądowej przez sędziego.,

Portugal

w Portugalii za sprawy imigracyjne odpowiada Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Obecnie w kraju znajduje się jeden oficjalnie wyznaczony Ośrodek zatrzymań imigracyjnych, Unidade Habitacional de Santo António, z siedzibą w Porto. Otwarte w 2006 roku Centrum jest zarządzane przez serwis do Spraw Cudzoziemców i granic (Serviço de Estrangeiros e Fronteiras, SEF).

istnieje również pięć tymczasowych centrów instalacyjnych (Centros de Instalação Temporária, CIT) zlokalizowanych na każdym większym lotnisku, w tym w Porto, Lizbonie, Faro, Funchal i Ponta Delgada., Oprócz tych miejsc kierowanych przez rząd, w Lizbonie znajduje się centrum przyjmowania azylantów Bobadela prowadzone przez portugalską Radę ds. azylantów (Conselho Português para os Refugiados, CPR) oraz centrum przyjmowania uchodźców Pedro Arupe zarządzane przez jezuicką służbę uchodźców.

Hiszpaniaedytuj

w Hiszpanii istnieje dziewięć ośrodków detencyjnych, znanych jako Cies (Centro de Internamiento de Extranjeros), prowadzonych przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, które można znaleźć w miastach Madryt, Barcelona, Walencja, Algeciras, Malaga, Gran Canaria, Fuerteventura i Teneryfa.,

formalności związane z wydaleniem mogą być wszczęte, gdy osoba zagraniczna znajduje się w jednej z następujących sytuacji:

1. brak dokumentacji na terytorium Hiszpanii.
2. pracy bez zezwolenia na pracę, nawet jeśli mają ważne zezwolenie na pobyt.
3. angażować się w działania naruszające porządek publiczny lub wewnętrzne lub zewnętrzne bezpieczeństwo państwa lub jakiekolwiek działania sprzeczne z interesami Hiszpanii lub mogące zagrozić stosunkom Hiszpanii z innymi krajami.
4. być skazanym w Hiszpanii lub poza jej granicami za przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności na okres dłuższy niż rok.,
5. Ukrywanie lub fałszowanie swojej sytuacji przed Ministerstwem Spraw Wewnętrznych.
6. brak legalnego źródła utrzymania lub udział w nielegalnej działalności.

różne organizacje obywatelskie (np. APDHA, SOS Racismo i Andalucía Acoge) zwróciły się do Sądu Najwyższego Hiszpanii, uznając przepisy stojące za CIEs za nieważne za naruszenie kilku praw człowieka.

Ukraina

na Ukrainie „tymczasowe Ośrodki zatrzymań”, w tym jeden w Pawszynie, są prowadzone przez Państwową Służbę Straży Granicznej Ukrainy, odpowiedzialną przed prezydentem.,

Wielka Brytaniaedytuj

brytyjskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych posiada szereg ośrodków detencyjnych, w tym (stan na Styczeń 2015 r.): 11 wyznaczonych centrów usuwania imigrantów (IRC), 4 wyznaczone Obiekty przetrzymywania rezydentów i krótkoterminowego przetrzymywania oraz 1 krótkoterminowy obiekt przetrzymywania nierezydentów. Cztery z IRC są zarządzane przez Służbę Więzienną, a pozostałe są zlecane prywatnym firmom, w tym Mitie, GEO Group, G4S Group i Serco. Osoby mogą być zatrzymane na mocy ustawy Immigration Act z wielu powodów., Największą kategorią zatrzymanych są osoby, które ubiegały się o azyl. Inne osoby to osoby zatrzymane w oczekiwaniu na ustalenie prawa do wjazdu do WIELKIEJ BRYTANII, osoby, którym odmówiono pozwolenia na Wjazd i oczekują na deportację, osoby, które przekroczyły okres ważności wizy lub nie przestrzegały warunków wizowych, oraz osoby pozbawione wymaganej dokumentacji do zamieszkania w Wielkiej Brytanii.

Ustawa o obywatelstwie, imigracji i azylu z 2002 r.formalnie zmieniła nazwę „ośrodków zatrzymań” na „ośrodki deportacji”.,ation centres (stan na 2018) to:

• Larne House (Larne, Antrim), prowadzony przez Tascor, spółkę zależną Capita
• Pennine House, na lotnisku w Manchesterze, który jest prowadzony przez Tascor
• Dungavel (Lanarkshire), prowadzony przez GEO Group
• Morton Hall Immigration Removal Centre (near Newark), prowadzony przez Her Majesty 's Prison Service
• Yarl' s Wood Immigration Removal Centre (Bedfordshire), prowadzony przez Serco

dodatkowo niektóre więzienia zatrzymują migrantów lub osoby ubiegające się o azyl wyłącznie na mocy ustawy o imigracji, zwykle jeśli odsiadywali wyrok więzienia, który wygasł., Istnieją również cztery krótkoterminowe obiekty holdingowe w Manchesterze, Dover, Harwich i Colnbrook.

rząd brytyjski otrzymał uprawnienia do zatrzymywania osób ubiegających się o azyl i migrantów na każdym etapie procesu azylowego. Korzystanie z azylu zwiększyło się wraz z wprowadzeniem procedury „szybkiej ścieżki” lub procedury, za pomocą której służby imigracyjne oceniają wnioski o azyl, które mogą zostać szybko rozpatrzone. Szybkie śledzenie odbywa się w Oakington Reception Centre, Harmondsworth i Yarl ' s Wood.,

istnieją trzy sytuacje, w których zatrzymanie osoby ubiegającej się o azyl lub migranta jest zgodne z prawem.

1. aby przyspieszyć swoje roszczenia
2. , Jeśli rząd ma uzasadnione podstawy, aby sądzić, że osoba ubiegająca się o azyl lub migrant ucieknie lub nie będzie przestrzegać warunków wjazdu.
3. jeżeli osoba ubiegająca się o azyl lub migrant ma zostać deportowana.

Po zatrzymaniu można ubiegać się o kaucję., Istnieje pomoc prawna dla reprezentacji w przesłuchaniach za kaucją, a organizacja Bail for Immigration Detaines zapewnia pomoc i pomoc dla osób zatrzymanych w celu reprezentowania siebie.

od lata 2005 r.wzrasta liczba zatrzymań obcokrajowców od czasu skandalu z więźniami zagranicznymi Ministra Spraw Wewnętrznych Charlesa Clarke ' a, który ujawnił, że wielu obcokrajowców popełniło przestępstwa i nie zostało deportowanych pod koniec wyroku.

krytyka Wielkiej Brytanii, zatrzymanie imigracyjne koncentruje się na porównaniach z warunkami więziennymi, w których osoby są przetrzymywane, chociaż nigdy nie były skazane za przestępstwo, braku nadzoru sądowego, a także na długich opóźnieniach biurokratycznych, które często uniemożliwiają uwolnienie danej osoby, zwłaszcza gdy nie ma dowodów na to, że zatrzymany będzie stanowił szkodę lub obciążenie dla społeczeństwa, jeśli pozwoli mu pozostać na wolności podczas badania sytuacji. W 2006 roku warunki zakładów karnych zostały skrytykowane przez brytyjskiego Inspektora Więziennictwa.