Background/aim: suplementacja żelaza odgrywa kluczową rolę u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej (PD). Substytucja żelaza w postaci doustnej jest wygodniejsza niż leczenie dożylne u pacjentów z PD, ale zaburzenia wchłaniania i działania niepożądane mogą być czynnikami ograniczającymi leczenie doustne., Celem tego badania było porównanie wchłaniania i działań niepożądanych siarczanu żelaza i glukonianu żelaza w dużych dawkach u pacjentów z PD.
metody: próbki krwi pobrano od 29 pacjentów z PD na początku badania, a także 2, 4 i 8 godzin po podaniu doustnym 4 tabletek siarczanu żelaza (zawierających 105 mg pierwiastkowego żelaza w tabletce). Badanie powtórzono przy użyciu 8 ampułek do picia zawierających glukonian żelaza (zawierających 50 mg pierwiastkowego żelaza na ampułkę).
wyniki: maksymalne zwiększenie stężenia żelaza w surowicy podczas badania z użyciem siarczanu żelaza wynosiło 113.51 +/- 103.,37% w porównaniu z wartościami początkowymi 183.87 +/- 37.38% podczas testu glukonianu żelaza. Maksymalne wartości żelaza w surowicy po spożyciu siarczanu żelaza wynosiły 26.23 +/- 9.95 mikromol / l versus 30.97 +/- 8.65 mikromol / l po spożyciu glukonianu żelaza. Stwierdzono statystycznie istotną różnicę pomiędzy tymi dwoma grupami. U sześciu pacjentów stwierdzono zwiększenie stężenia żelaza w surowicy o ponad 300% po podaniu dużej dawki glukonianu żelaza, podczas gdy u 15 pacjentów stężenie żelaza w surowicy zwiększyło się o 100% do 300%, a u 8 pacjentów stężenie żelaza w surowicy zwiększyło się o mniej niż 100%., Działania niepożądane występowały częściej po spożyciu siarczanu żelaza niż glukonianu żelaza.
wniosek: duże dawki żelaza w postaci doustnej były dobrze wchłaniane i tolerowane u pacjentów z PD. Glukonian żelaza był lepiej wchłaniany i tolerowany niż siarczan żelaza, dlatego zalecamy go do doustnej suplementacji żelaza u pacjentów z PD.
Leave a Reply