Zrozumienie wścieklizny

które gatunki są nosicielami wścieklizny?

każdy ssak ciepłokrwisty może przenosić lub zarażać się wścieklizną, ale głównymi nosicielami w Ameryce Północnej są szopy, skunksy, nietoperze, lisy i kojoty. Dzięki wzrostowi liczby szczepień zwierząt domowych Dzikie zwierzęta stanowią obecnie ponad 90 procent wszystkich zgłoszonych przypadków wścieklizny.

wścieklizna występuje częściej u różnych gatunków w różnych miejscach, ale z pewnością nie ogranicza się do tych tendencji:

• szopy najbardziej cierpią na tę chorobę we wschodnich Stanach Zjednoczonych.,
• skunksy są dominującymi ofiarami wścieklizny w północno – i południowo-centralnych Stanach, chociaż wścieklizna skunksa występuje również na Wschodzie.
• nietoperze cierpiące na wściekliznę nie są ograniczone do żadnego konkretnego obszaru, ale rozproszone szeroko.
• Lisy w zachodniej Alasce, częściach Arizony i Teksasu oraz we wschodnich Stanach Zjednoczonych są ofiarami częściej niż lisy w innych rejonach.
• Kojoty ze wścieklizną były w przeszłości spotykane w południowym Teksasie, ale rzadko w ostatnich latach.,
• gryzonie (wiewiórki, wiewiórki, szczury, myszy, chomiki, myszoskoczki i świnki morskie), króliki i zające rzadko chorują na wściekliznę i nie są znane z wywoływania wścieklizny wśród ludzi w Stanach Zjednoczonych. Wiewiórki mogą cierpieć z powodu śmiertelnego pasożyta mózgu nicieni, który powoduje objawy, które wyglądają dokładnie jak wścieklizna.
• oposy są niezwykle odporne na wściekliznę. Syczenie, ślinotok i kołysanie są częścią procedury blefowania oposa., Ma odstraszyć potencjalnych drapieżników, ale wygląda jak wścieklizna i jest powodem, dla którego ludzie mogą być przekonani, że widzą wściekłe oposy, gdy ich nie ma.

w ciągu ostatnich dwóch dekad federalni i stanowi urzędnicy ds. dzikiej przyrody szczepili dziką przyrodę w wielu regionach. Rozprowadzają przynęty ze szczepionkami, które zjadają docelowe zwierzęta, a tym samym same się szczepią. Obecnie doustne szczepienia zwierząt przeciwko wściekliźnie koncentrują się na zatrzymaniu rozprzestrzeniania się określonych rodzajów wścieklizny u docelowych gatunków nosicieli. Mamy nadzieję, że to narzędzie może również zmniejszyć zasięg choroby.,

ludzie i wścieklizna

biorąc pod uwagę całą uwagę mediów, że wścieklizna otrzymuje, może być nieco zaskakujące, aby dowiedzieć się, że bardzo niewiele osób umiera na wściekliznę w całym kraju każdego roku. Każdego roku w całym kraju jest średnio mniej niż trzy ofiary śmiertelne.

osoby, które zachorowały na wściekliznę w Stanach Zjednoczonych, były w większości zarażone nietoperzem. Większość nawet nie wiedziała, że zostały ugryzione. Niektórzy mogli spać po ukąszeniu. Inni obchodzili się z nietoperzem gołymi rękoma, nie zdając sobie sprawy, że byli potencjalnie narażeni na wściekliznę. Ale nie panikuj z powodu każdego nietoperza., Mniej niż połowa procent wszystkich nietoperzy w Ameryce Północnej nosi wściekliznę.

chociaż szopy cierpią na wściekliznę bardziej niż jakikolwiek inny ssak w Stanach Zjednoczonych (około 35 procent wszystkich przypadków wścieklizny zwierzęcej), tylko jedna śmierć człowieka z powodu wścieklizny szopów została zarejestrowana w Stanach Zjednoczonych.

pomimo dużych szans na zarażenie się wścieklizną istnieje odległa możliwość infekcji i nie należy jej lekceważyć:

• nie zbliżaj się do dzikich zwierząt ani nie obchodź się z nimi.,
• szczep swoje zwierzęta-zarówno koty, jak i psy-oraz wszelkie koty wolnożyjące pod twoją opieką.
• Jeśli widzisz dzikie zwierzę, które może być chore, skontaktuj się z lokalną kontrolą zwierząt, weterynarzem lub rehabilitantem zwierząt. Nie radź sobie z chorą przyrodą!
• Jeśli ktoś zostanie ugryziony przez jakiekolwiek dzikie zwierzę, natychmiast zasięgnij porady lekarza lub działu zdrowia.
• Jeśli Twoje zwierzę zostanie ugryzione przez jakiekolwiek dzikie zwierzę, natychmiast zasięgnij porady lekarza weterynarii.,
• wszelkie rany ukąszenia natychmiast i agresywnie z mydłem i wodą, użyj antyseptyczne mydło, takie jak betadine lub Nolvasan®, jeśli dostępne. Dokładnie spłukać ranę wodą.
• Jeśli ktoś zostanie ugryziony przez potencjalnie wściekłe zwierzę, szoruj i spłucz ranę, a następnie udaj się do lekarza lub na pogotowie.
• jeśli to możliwe, zwierzę należy schwytać i przebadać na wściekliznę. Jeśli nie możesz tego zrobić bez ryzyka dalszych ugryzień, zostaw to zadanie specjalistom od kontroli zwierząt.,
• Jeśli znajdziesz nietoperza w pokoju, w którym ktoś spał lub w którym dzieci mogły mieć z nim kontakt, National Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaleca, aby założyć, że nietoperz ugryzł śpiącego lub dzieci i podjąć kroki dla znanego ugryzienia. CDC podejrzewa, że dorośli mogą przeoczyć, a dzieci mogą niedotrzymać ugryzienia małych zębów nietoperza.
• leczenie po ukąszeniu lub innej ekspozycji jest w 100% skuteczne. Bardzo niewielu ludzi, którzy umierają z powodu wścieklizny są ci, którzy nie dostać terminowego leczenia.,

Światowy Dzień wścieklizny

Od początku swojego istnienia w 2007 roku Światowy Dzień wścieklizny pomógł wykształcić ponad 200 milionów ludzi i zaszczepił miliony psów w ramach wydarzeń w 150 krajach. Globalnie Światowy Dzień wścieklizny jest ważny, ponieważ większość zgonów z powodu wścieklizny występuje w krajach o niewystarczających zasobach Zdrowia Publicznego i ograniczonym dostępie do leczenia zapobiegawczego. Od 1982 roku Światowa Organizacja Zdrowia zaleca szczepienie—zamiast usuwania-psów wolno-wędrujących w celu zwalczania wścieklizny.