zespół zepsutego dziecka

ludzie często mówią o dzieciach jako „zepsutych” i wielu rodziców martwi się o możliwość zepsucia swoich niemowląt i dzieci. Wielu pediatrów jest jednak niewygodnych z tym terminem, ponieważ jest to słabo zdefiniowane i obraźliwe wyrażenie. Niektórzy nawet zaprzeczają, że niemowlęta i dzieci mogą być zepsute. Unikanie używania wyrażenia zepsute może powodować trudności w komunikowaniu się z rodzicami zaniepokojonymi zachowaniem ich dzieci., W tym artykule zostanie zdefiniowany zespół zepsutego dziecka i te wzorce zachowań, które go charakteryzują, zostaną odróżnione od innych wzorców trudnych zachowań, które mogą być z nim mylone. Zespół zepsutego dziecka charakteryzuje się nadmiernym egocentrycznym i niedojrzałym zachowaniem, wynikającym z niepowodzenia rodziców w egzekwowaniu spójnych, odpowiednich dla wieku limitów. Wiele zachowań problemowych, które powodują obawy rodziców, nie ma związku z psuciem, jak prawidłowo rozumiane., Takie zachowania to często normalne zachowania związane z wiekiem, reakcje na stresy rodzinne lub wzorce zachowań określone przez czynniki właściwe dziecku. Pediatrzy mogą zapewnić doradztwo i zapewnienie dla takich zachowań i, pomagając rodzicom zrozumieć etiologię prawdziwego zepsucia, może zachęcać do stosowania technik modyfikacji zachowania w celu jego zapobiegania i leczenia.