Jeśli chodzi o różnice w pisowni brytyjskiej i amerykańskiej, nawet Brytyjczycy czasami się złowią. Główną różnicą jest to, że brytyjski angielski zachowuje pisownię słów, które wchłonął z innych języków, głównie francuskiego i niemieckiego. Podczas gdy Amerykański Angielski pisownia opiera się głównie na tym, jak słowo brzmi, gdy jest wypowiadane.,
język angielski został wprowadzony do współczesnej Ameryki w XVII wieku przez brytyjskich osadników. Od tego czasu język ten ewoluował i był pod wpływem wielu fal imigracji do USA.
pisownia angielskich słów została utrwalona przez Samuela Johnsona w jednym z najbardziej znanych słowników na świecie. Johnsonowi i sześciu pomocnikom zajęło nieco ponad osiem lat skupienie się na 40 000 słowach, które ukazały się w „A Dictionary of the English Language”, opublikowanym w 1755 roku.,
podobnie w Ameryce „a Compendious Dictionary of the English Language” został po raz pierwszy wydrukowany w 1806 roku i spopularyzował amerykańską pisownię angielską, która była używana zamiast Brytyjskiej pisowni słów, takich jak kolor zamiast koloru.
autorem był Noah Webster, który w 1828 roku wydał swój „an American Dictionary of the English Language”, który zawierał ponad 70 000 słów.,nise
Verbs in British English that end in ‘yse’ are always spelled ‘yze’ in American English:
BRITISH | US |
---|---|
analyse | analyze |
breathalyse | breathalyze |
paralyse | paralyze |
In British spelling ‘L’ is doubled in verbs ending in a vowel plus ‘L’.,merican English, The 'L' nie jest podwojona:
BRITISH | US |
---|---|
podróże | podróże |
Podróże | Podróże |
podróże | Podróże | podróżnik |
pretence | pretense |
Some nouns that end with ‘ogue’ in British English end with either ‘og’ or ‘ogue in American English:
BRITISH | US |
---|---|
analogue | analog or analogue |
catalogue | catalog or catalogue |
dialogue | dialog or dialogue |
Leave a Reply