historia życia
wzrost i rozmnażanie
piżmaki mają zarówno wysoki wskaźnik rotacji reprodukcyjnej, jak i populacji. Dojrzałe samice mają zwykle dwa mioty rocznie i rodzą 15 młodych, lub siedem do ośmiu w miocie. Krycie rozpoczyna się, gdy tylko wiosną pojawi się otwarta woda. Na Alasce wewnętrznej okres ten trwa od końca kwietnia do połowy maja, a Młode powstałe w wyniku tego pierwszego krycia rodzą się na początku do połowy czerwca., Samice ponownie łączą się trzy do pięciu dni po pierwszym miocie. Ich drugi miot rodzi się około 25 dni później. W związku z tym istnieją dwa szczyty aktywności lęgowej oddzielone o około 30 dni. Dowody wskazują, że samce piżmaków pozostają w tym samym norze z samicą przez kilka tygodni. Młode są odstawiane od maciory w wieku około jednego miesiąca, ale mogą zostać z rodzicami przez jakiś czas dłużej. Drugie mioty często zimują w tej samej norze z rodzicami. Piżmaki osiągają dojrzałość płciową w wieku około dziewięciu do 10 miesięcy.
Ekologia żywienia
piżmaki są w zasadzie roślinożerne., Żywią się głównie roślinami wodnymi, takimi jak korzenie i łodygi kotowatych, lilie, gniady i trawy. Czasami mogą jeść małże, krewetki i małe ryby. Roślinność jest zbierana i przechowywana w okresie letnim do użytku zimowego. Przez całą zimę piżmaki pozostają pod lodem przez duże okresy czasu, jedząc to przechowywane Jedzenie i zanurzoną roślinność. Rozszerzają swoje obszary żerowania, budując „pompki”, które są stosami roślinności osadzonymi na powierzchni lodu nad otworem. Piżmaki przynoszą roślinność do tych pompek i jedzą je tam., Te pompki zapewniają również piżmakom chronione miejsce nad wodą i z dala od ich nory, gdzie mogą oddychać i odpoczywać. Wielokrotne użycie zwykle utrzymuje pompki wolne od lodu. Podczas zimy z niewielką ilością śniegu i bardzo zimnymi temperaturami pompki Zwykle zamarzają na stałe. W rezultacie piżmaki nie mogą używać ich jako otworów oddechowych lub jako miejsc do jedzenia i odpoczynku. Ten stan może przyczynić się do dużych zimowych wymierania piżmaków.
w miarę zagęszczania się lodu w okresie zimowym jest mniej miejsca na żerowanie., Piżmaki są zmuszone opuszczać płytkie stawy, aby spędzać czas w głębszych stawach w poszukiwaniu pożywienia. Głębokie stawy i kanały często mają mniej roślinności wodnej niż płytsze, dzięki czemu mogą obsługiwać mniej piżmaków. Konkurencja o żywność powoduje szybkie wyczerpywanie się dostępnej podaży. Może to spowodować wyczerpanie zapasów żywności i późniejsze walki, głód lub emigrację piżmaków. Rzadko są dostępne wolne przestrzenie do życia, a wielu emigrantów zamarza, umiera z głodu lub jest zabijanych przez drapieżniki.
Leave a Reply