Ocean w ruchu: cyrkulacja Termohalinowa

prądy przepływające przez ocean, proces zwany cyrkulacją termohalinową, mogą mieć wpływ na klimat.

czym jest cyrkulacja termohalinowa?

zimna woda, ogólnie rzecz biorąc, jest gęstsza niż ciepła woda. Podobnie woda o wysokim zasoleniu jest gęstsza niż woda, która zawiera mniej soli., Powierzchniowe prądy oceaniczne są napędzane głównie przez wiatry. Z drugiej strony Głębokie prądy oceaniczne są głównie wynikiem różnic gęstości. Obieg termohalinowy, często określany jako „przenośnik taśmowy” Oceanu, łączy główne prądy powierzchniowe i głębinowe w oceanach Atlantyckim, Indyjskim, Pacyfiku i południowym. Liczne mechanizmy zwiększają gęstość wód powierzchniowych na wysokich szerokościach geograficznych. Zimne wiatry wiejące nad oceanami chłodzą wody pod nimi. Wiatry te również zwiększają szybkość parowania, dodatkowo usuwając ciepło z wody., Te schłodzone wody mają zwiększoną gęstość, a tym samym mają tendencję do zatapiania. Tworzenie się lodu morskiego przyczynia się również do zwiększenia gęstości wody w pobliżu biegunów Ziemi. Gdy woda morska zamarza, sól jest wypychana z lodu w procesie zwanym „wykluczeniem solanki”. Lód zasadniczo nie jest słony. Wyłączona sól zwiększa zasolenie zimnej wody bezpośrednio pod lodem, czyniąc ją jeszcze gęstszą. Słona, zimna woda w pobliżu biegunów tonie w kierunku dna oceanu.,

podobnie jak rzeki na lądzie spływają w dół w kierunku morza, Głębokie prądy napędzane gęstością w oceanach przesuwają się wzdłuż dolin podwodnych w kierunku najgłębszych części Oceanu. Zimne, słone wody, które napędzają cyrkulację termohalinową, tworzą się w Oceanie Arktycznym, Północnym Atlantyku i Oceanie Południowym. Płytkie dno oceanu wzdłuż prostej Beringa zapobiega głębokim prądom płynącym z Oceanu Arktycznego do Pacyfiku. Gęsta woda na dnie Północnego Atlantyku przesuwa się na południe, ostatecznie przyłączając się do tonących wód Oceanu Południowego na Dalekim południowym Atlantyku., Po raz kolejny płytka część dna oceanu blokuje przepływ w kierunku Pacyfiku. W tym przypadku Przejście Drake ' a, pomiędzy Półwyspem Antarktycznym a południowym krańcem Ameryki Południowej, uniemożliwia przepływ prądu na zachód. Więc cyrkulacja termohalinowa skręca na wschód. Tutaj prąd rozdziela się; część płynie na północ, wzdłuż wschodniego wybrzeża Afryki, do Oceanu Indyjskiego, podczas gdy reszta płynie na wschód, wzdłuż południowego wybrzeża Australii i w końcu, skręcając na północ, trafia do rozległego basenu Pacyfiku.,

w tym momencie dwie gałęzie cyrkulacji termohalinowej w końcu zaczynają mieszać się z lżejszymi, cieplejszymi wodami powyżej i wracają na powierzchnię. Naukowcy szacują, że podróż z północnego Atlantyku do głębokich zbiorników wodnych na Pacyfiku trwa około 1600 lat. Aby zrównoważyć przepływ głębokich wód do basenów indyjskich i Pacyfiku, wody powierzchniowe muszą wypływać z powrotem. Ciepłe wody powierzchniowe z Pacyfiku przepływają przez Archipelag Indonezyjski do Oceanu Indyjskiego, gdzie łączą się z innymi prądami, które powstały z głębin., Ten połączony przepływ biegnie w kierunku zachodnim wokół południowego krańca Afryki do Południowego Atlantyku. Następnie przepływ powierzchniowy przesuwa się na północ przez Atlantyk. Wspomagany przez impuls z ciepłego prądu powierzchniowego Gulf Stream, woda ta ponownie trafia na skrajny Północny Atlantyk, gdzie cykl zaczyna się ponownie. Ten globalny schemat obiegu miesza wody światowych oceanów, zamieniając zbiorniki oceaniczne w jeden, rozległy, połączony system.

cyrkulacja Termohalinowa odgrywa ważną rolę w dostarczaniu ciepła do regionów polarnych., W związku z tym wpływa na tempo powstawania lodu morskiego w pobliżu biegunów, co z kolei wpływa na inne aspekty systemu klimatycznego (takie jak albedo, a tym samym ogrzewanie słoneczne, na wysokich szerokościach geograficznych).

długa podróż wody przez głębiny oceanu na wielkim oceanicznym przenośniku taśmowym, z dala od wpływów wód powierzchniowych i kontaktu z atmosferą, przyczynia się do opóźnienia czasu między wymuszeniami klimatycznymi a reakcjami naszej planety na nie. Ciepło i rozpuszczony dwutlenek węgla, przenoszone do głębin oceanicznych przez cyrkulację termohalinową, mogą pozostać „Zakopane” w otchłani przez wieki., Ten „pogrzeb” może zapobiec początkowym skutkom globalnych zmian klimatu; ale jak zombie w horrorze, może wrócić do nas prześladować znacznie później, gdy powstaną z głębin.