bardzo niskie orbity Okołoziemskie (Vleo), zazwyczaj klasyfikowane jako orbity poniżej około 450 km wysokości, mają potencjał, aby zapewnić znaczące korzyści dla statków kosmicznych w porównaniu z tymi, które działają na wyższych orbitach. Niniejszy dokument zawiera kompleksowy przegląd i analizę tych korzyści dla operacji kosmicznych w VLEO, z parametrycznym badaniem tych, które mają zastosowanie w szczególności do misji obserwacji Ziemi., Największą korzyścią dla systemów obrazowania optycznego jest to, że zmniejszenie wysokości orbitalnej poprawia rozdzielczość przestrzenną dla podobnej specyfikacji ładunku użytecznego. Alternatywnie można dokonać oszczędności masy i objętości przy zachowaniu danej wydajności. Podobnie w przypadku systemów radarowych i lidar można poprawić stosunek sygnału do szumu. Dodatkowe korzyści obejmują lepszą dokładność położenia geoprzestrzennego, ulepszenia w budżetach łącza komunikacyjnego i większą możliwość wstawiania pojazdu startowego., Ryzyko kolizji ze szczątkami orbitalnymi i środowiskiem radiacyjnym może być poprawione na orbitach na niższych wysokościach, przy jednoczesnym zachowaniu zgodności z wytycznymi Iadc dla okresu po zakończeniu misji i deorbitacji. Wreszcie, VLEO oferuje możliwości wykorzystania nowatorskich systemów napędu elektrycznego oddychającego atmosferą oraz metod kontroli aerodynamicznej postawy i orbity.,
jednak kluczowe wyzwania związane z naszym zrozumieniem niższej termosfery, oporem aerodynamicznym, wymogiem zapewnienia znaczącej żywotności orbitalnej przy jednoczesnym zminimalizowaniu masy i złożoności statków kosmicznych oraz erozją atomową tlenu nadal wymagają dalszych badań. Biorąc pod uwagę zakres znaczącego wpływu komercyjnego, społecznego i środowiskowego, który można osiągnąć dzięki wydajniejszym platformom obserwacji Ziemi, konieczne są wznowienie badań w celu sprostania wyzwaniom związanym z operacjami VLEO.
Leave a Reply