Konkurencja monopolistyczna: krótkoterminowe zyski i straty oraz długoterminowa równowaga

konkurencja monopolistyczna to model rynku gospodarczego, w którym wielu sprzedawców sprzedaje podobne, ale nie identyczne produkty. Krzywa popytu monopolistycznej konkurencji jest elastyczna, ponieważ chociaż firmy sprzedają zróżnicowane produkty, wiele z nich nadal jest bliskimi substytutami, więc jeśli jedna firma podniesie zbyt wysoką cenę, wielu jej klientów przejdzie na produkty wytwarzane przez inne firmy. Ta elastyczność popytu jest jak czysta konkurencja, gdzie elastyczność jest doskonała., Popyt nie jest idealnie elastyczny, ponieważ monopolistyczny konkurent ma mniej konkurentów niż miałoby to miejsce w przypadku doskonałej konkurencji, a produkty są w pewnym stopniu zróżnicowane, więc nie są doskonałymi substytutami.

konkurencja monopolistyczna charakteryzuje się spadkową krzywą popytu. Tak więc, podobnie jak w przypadku czystego monopolu, jego marginalne przychody zawsze będą niższe niż cena rynkowa, ponieważ może on tylko zwiększyć popyt poprzez obniżenie cen, ale w ten sposób musi obniżyć ceny wszystkich jednostek swojego produktu., Stąd monopolistycznie konkurencyjne firmy maksymalizują zyski lub minimalizują straty, produkując tę ilość, w której krańcowy przychód = koszt krańcowy, zarówno w krótkiej, jak i długiej perspektywie.

zysk lub strata krótkoterminowa

w krótkiej perspektywie monopolistycznie konkurencyjna firma maksymalizuje zysk lub minimalizuje straty, wytwarzając taką ilość, w której krańcowe przychody = krańcowe koszty. Jeśli średni całkowity koszt jest poniżej ceny rynkowej, firma zyska zysk ekonomiczny.,

Jednakże, jeśli średni całkowity koszt przekracza cenę rynkową, firma poniesie straty, równe średnim całkowitym kosztom minus cena rynkowa pomnożona przez wyprodukowaną ilość. Straty nadal będą minimalizowane przez produkcję tej ilości, w której krańcowy przychód = koszt krańcowy , ale ostatecznie firma musi albo odwrócić straty lub być zmuszona do wyjścia z branży.,

Long-Run Equilibrium: Normal Profits

Jeśli konkurencyjne firmy w branży zarabiają zysk ekonomiczny, wtedy inne firmy wejdą do tej samej branży, co zmniejszy zyski innych firm. Więcej firm będzie nadal wchodzić do branży, dopóki firmy nie będą zarabiać tylko normalny zysk.,

Jeśli jednak jest zbyt wiele firm, to firmy poniosą straty, zwłaszcza te nieefektywne, co spowoduje, że odejdą z branży. W konsekwencji pozostałe przedsiębiorstwa powrócą do normalnej rentowności. Stąd długoterminowa równowaga dla konkurencji monopolistycznej zrównuje cenę rynkową ze średnim kosztem całkowitym, gdzie przychód krańcowy = koszt krańcowy, jak pokazano na poniższym diagramie. Pamiętaj, że w ekonomii średni całkowity koszt zawiera normalny zysk.,

ponieważ monopolistycznie konkurencyjne przedsiębiorstwa nie prowadzą działalności przy minimalnym średnim całkowitym koszcie, dlatego działają z nadwyżką mocy produkcyjnych. Zauważ na powyższym diagramie, że firmy straciłyby pieniądze, gdyby wyprodukowały więcej, aby osiągnąć alokację lub wydajność produkcyjną. Fakt, że większość firm działa z nadwyżką mocy produkcyjnych, jest oczywisty w przypadku większości monopolistycznie konkurencyjnych firm, takich jak restauracje i inne sklepy detaliczne, w których sprzedawcy często są bezczynni.,

niektóre firmy mogą mieć wystarczającą przewagę, aby nadal osiągać zyski ekonomiczne, nawet w dłuższej perspektywie. Na przykład firma może mieć doskonałą lokalizację w stosunku do innych lokalizacji w okolicy, co zawsze daje mu przewagę nad innymi firmami na tym lokalnym rynku. Lub firma może mieć patent lub znak towarowy na swoim produkcie, który uniemożliwia konkurencję. W takich przypadkach przedsiębiorstwa mają pewną siłę rynkową, która pozwoliłaby im wyceniać swoje produkty ponad ceny konkurentów, nie tracąc przy tym zbyt wielu interesów.,

wydajność produkcyjna i Alokacyjna konkurencji monopolistycznej

wydajność produkcyjna wymaga, aby:

Cena = minimalny średni koszt całkowity

Czysta konkurencja mogła osiągnąć wydajność produkcyjną, ale większość monopolistycznych konkurencyjnych firm tego nie robi, ponieważ sprzedają po cenie wyższej niż minimalny średni koszt całkowity i faktycznie straciłyby pieniądze sprzedając przy minimalnym ATC., Aby wykorzystać nadwyżkę mocy produkcyjnych, muszą wyprodukować ilość równą ich minimalnemu ATC, ale nie będą w stanie sprzedać tej kwoty bez obniżenia cen, a tym samym albo zmniejszyć swoje zyski, albo ponieść straty.

firma monopolistyczna również nie osiąga efektywności alokacyjnej. Efektywność alokacyjna wymaga, aby:

cena = koszt krańcowy

firma monopolistyczna wykazuje krzywą popytu pochyłą w dół. Oznacza to, że aby sprzedać więcej jednostek, musi obniżyć cenę, ale jeśli obniży cenę, musi obniżyć cenę wszystkich jednostek., Tak więc, podobnie jak monopol, marginalne dochody stale maleją wraz ze wzrostem ilości. Firma maksymalizuje zyski, gdy krańcowy przychód = krańcowy koszt, ale to występuje tylko w ilości mniejszej niż to, co czysto konkurencyjna firma produkowałaby, gdzie krańcowy koszt = cena rynkowa. Krańcowa krzywa kosztów zawsze przecina krańcową krzywą przychodów, zanim przecina krzywą popytu, ponieważ jak wcześniej wspomniano, przy dowolnej ilości krańcowa krzywa przychodów jest zawsze mniejsza niż cena rynkowa., Z powodu tej nieefektywności alokacyjnej niektórzy konsumenci zrezygnują z produktu ze względu na jego wyższą cenę.

konkurencyjne przedsiębiorstwa monopolistyczne nie osiągają ani wydajności produkcyjnej, ani alokacyjnej: im większe zróżnicowanie produktów, tym większa jest nieefektywność. Jednak monopolistyczna konkurencja stwarza większą różnorodność produktów i usług, a ta większa różnorodność jest bardziej prawdopodobna, aby zaspokoić gusta konsumentów, co prowadzi do bardziej pożądanego rynku.