John Smith (Polski)

rola w Kolonii Wirginii

jakoś, Smith wkrótce spotkał kapitana Bartholomew Gosnold, który był w Ameryce, a teraz został zidentyfikowany z grupą planującą kolonię pod auspicjami London Virginia Company. Być może ze względu na swoje doświadczenie wojskowe, Smith został wybrany jako jeden z siedmioosobowej Rady, która miała rządzić kolonią 100 po jej utworzeniu.

grupa wyruszyła w grudniu 1606 roku i wylądowała w Zatoce Chesapeake w kwietniu 1607 roku. Nazwali swoją osadę Jamestown., Z jakiegoś powodu Smith nie mógł początkowo służyć jako urzędnik, ale wkrótce zaczął prowadzić eksploracje obszaru, który był zajęty przez kilka grup Indian. Smith zaczął robić notatki na temat tego, co się dzieje. Nie wykazując przywództwa przez Edwarda Wingfielda, przewodniczącego Rady Prezesów, koloniści zrobili niewiele. Kilku mężczyzn zostało zabitych przez Indian, inni zmarli z powodu chorób, a wkrótce kolonia została całkowicie ubezwłasnowolniona. We wrześniu Wingfielda zastąpił niejaki Ratcliffe, a Smith został oficerem zaopatrzenia.,

Smith ciężko pracował, aby zdobyć jedzenie i wymieniał się z Indianami. Podczas jednej z wypraw został schwytany przez Indian i zabrany ich przywódcy, Powhatanowi. Ostatecznie został uwolniony, być może za namową Pocahontasa, córki Powhatana. Sam Smith nie uwzględnił „epizodu Pocahontas” w pierwszym ze swoich dwóch relacji o jego schwytaniu, a True Relation … of Virginia (1608). Znana historia pojawia się w Generall Historie of Virginia, New England, and the Summer Isles (1624), gdzie jest mniej duża niż ludzie przypuszczają.,

wiosną 1608 Smith wysłał do Anglii list o przygodach Kolonii, prawdziwy związek, który znalazł się w druku. Jest powszechnie uznawana za pierwszą amerykańską książkę, choć tylko 44 strony. Nadal odgrywał ważną rolę w Kolonii i we wrześniu 1608 został wybrany przewodniczącym Rady rządzącej (a nie gubernatorem, jak się później nazywał). Przez pewien czas osiągnięto prawdziwy postęp w zakładaniu kolonii, ale potem przyszło odkrycie, że ich Zboże gniło i zostało zjedzone przez szczury. Smith miał również problemy ze zbuntowanymi kolonistami., Siłą charakteru poprowadził kolonistów przez złą zimę, ale sytuacja nadal była bardzo trudna. Został ciężko ranny w wybuchu prochu i został zmuszony do powrotu do Anglii w październiku 1609 roku. Koloniści ledwo przeżyli zimę i zrezygnowaliby z projektu, gdyby nie przybycie posiłków w ostatniej chwili.